Κυριακή 26 Απριλίου 2020
Το βράδυ της ημέρας που η Μαρία η Μαγδαληνή ανήγγειλε στους μαθητές στην Ανάσταση του Χριστού, η ομάδα των μαθητών, αρχίζει να δοκιμάζει τα αποτελέσματα της Αναστάσεως.
Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη ΄Αγιο Ευαγγέλιο (20, 18-31)
Η Μαρία η Μαγδαληνή πήγε και ανήγγειλε στους Μαθητές ότι είδε τον Κύριο και το τι της είπε. Όταν βράδιασε εκείνη τη μέρα, δηλαδή την πρώτη μετά το Σάββατο κι ενώ ήταν κλειστές οι πόρτες του σπιτιού όπου βρίσκονταν οι μαθητές, επειδή φοβόνταν τους Ιουδαίους, ήλθε ο Ιησούς και στάθηκε στη μέση και τους λέει: "Ειρήνη μαζί σας!" Κι όταν το είπε αυτό, τους έδειξε τα χέρια και την πλευρά του. Χάρηκαν, λοιπόν, οι μαθητές που είδαν τον Κύριο. Τους είπε, λοιπόν, πάλι ο Ιησούς: "Ειρήνη μαζί σας! Όπως έστειλε εμένα ο Πατέρας, έτσι κι εγώ στέλνω εσάς". Κι όταν το είπε αυτό, φύσηξε πάνω τους και τους είπε: "Λάβετε Άγιο Πνεύμα. Αν σε κάποιους συγχωρέστε τις αμαρτίες, τους έχουν συγχωρεθεί. Αν σε κάποιους τις κρατήσετε ασυγχώρητες, θα κρατηθούν έτσι".
Αλλά ο Θωμάς που λεγόταν Δίδυμος, ένας απ' τους Δώδεκα, δεν ήταν μαζί τους όταν ήλθε ο Ιησούς. Του έλεγαν, λοιπόν, οι μαθητές: "Είδαμε τον Κύριο!" Κι εκείνος τους είπε: "Αν δε δω στα χέρια του το σημάδι των καρφιών και δε βάλω το δάκτυλό μου στο σημάδι των καρφιών και δε βάλω το χέρι μου στην πλευρά του, δε θα πιστέψω". Και μετά από οκτώ μέρες, πάλι οι μαθητές του ήταν μέσα και ο Θωμάς βρισκόταν μαζί τους. Κι ενώ οι πόρτες ήταν κλειστές, έρχεται πάλι ο Ιησούς και στάθηκε στη μέση και είπε: "Ειρήνη μαζί σας!" Μετά λέει στο Θωμά: "Φέρε το δάκτυλό σου εδώ και κοίταξε τα χέρια μου και φέρε το χέρι σου και βάλε το στην πλευρά μου. Και να μην είσαι άπιστος, αλλά πιστός!" Απάντησε ο Θωμάς και του είπε: "Ο Κύριός μου και ο Θεός μου!" Του λέει ο Ιησούς: "Επειδή με είδες, πίστεψες. Μακάριοι όσοι δεν είδαν και πίστεψαν" Βέβαια, ο Ιησούς έκαμε και άλλα πολλά σημεία μπροστά στους μαθητές του, που δεν έχουν γραφτεί μέσα σ' αυτό το βιβλίο. Αλλά αυτά γράφτηκαν, για να πιστέψετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού και πιστεύοντας να έχετε ζωή στο όνομά του.
Λόγος του Κυρίου
“ ΄Ηλθε ο Ιησούς και στάθηκε στη μέση και τους λέει: "Ειρήνη μαζί σας”
Η ειρήνη που επιδιώκουν οι άνθρωποι είναι εκείνη που κοιτάζει μόνο τα πράγματα του ατόμου, να μην του λείπει τίποτα. Να έχει την ηρεμία του και μπροστά στις δοκιμασίες να μένει απαθής.
Εφοδιασμένος ο μαθητής με το δώρο της Ειρήνης του Αναστημένου, βλέπει την ταλαιπωρίες που υπάρχουν, τις αρρώστιες τους πολέμους ... αλλά συνεχίζει να μεταφέρει τον Σταυρό της ζωής και προσπαθεί να ασκεί την φιλανθρωπία, καταπολεμώντας το κακό, όπως και ο Ιησούς Χριστός που από Αγάπη για τους ανθρώπους του έφτασε στα άκρα, αλλά οδηγήθηκε στην Ανάσταση.
Τους μαθητές που ο Αναστημένος Χριστός αναζωογόνησε με την δωρεά της ειρήνης τους αναθέτει τη αποστολή : “ Όπως έστειλε εμένα ο Πατέρας, έτσι κι εγώ στέλνω εσάς" . Ο Πατέρας έστειλε τον Ιησού Χριστό να αποκαλύψει στους όχι μια διδασκαλία περί Θεού, αλλά να δείξει πώς είναι ο Θεός και τί κάνει ο Θεός : Ο Θεός είναι Αγάπη και Αγαπά χωρίς προϋποθέσεις. Αυτό καλούνται να κάνουν και οι μαθητές και για να αντεπεξέλθουν σ’ αυτή την προσπάθεια τους εφοδιάζει “ Πνεύμα το Άγιο’ που είναι η δύναμη του Θεού που Αγαπά. Αυτή η δωρεά, δεν ενεργεί αυτόματα, χρειάζεται και η συνεργεία του μαθητή με την πίστη και την αγάπη του, να την αξιοποιήσει.
"Αν σε κάποιους συγχωρέστε τις αμαρτίες, τους έχουν συγχωρεθεί. Αν σε κάποιους τις κρατήσετε ασυγχώρητες, θα κρατηθούν έτσι". Εδώ δεν πρόκειται για κάποια ιδιαίτερη εξουσία που δίνει ο Ιησούς στους αποστόλους, αλλά η ικανότητα της κοινότητας ως κοινότητα αλλά και ως πρόσωπά που είναι συγκεντρωμένοι γύρω από τον Ιησού , ζώντας όπως έζησε ο Χριστός, να είναι το φως που φωτίζει και φανερώνει και διορθώνει τα σφάλματα, τις αμαρτίες. Η αμαρτία είναι η λανθασμένη επιλογή ζωής. Άρα, όσοι αφεθούν να προσελκυσθούν από το φως αυτής της αγάπης του Αναστημένου Χριστού, που μαρτυρά με τα έργα της η κοινότητα των μαθητών του Χριστού και αφοσιωθούν σ΄ αυτό, το λανθασμένο παρελθόν τους σβήνεται και αρχίζουν μια νέα ζωή . Είναι λοιπόν μια μεγάλη ευθύνη της κοινότητας των μαθητών του Χριστού να είναι πράγματι «το φως της αγάπης του Θεού» ώστε να έλκει εκείνους που έχουν χάσει ή εκτραπεί από τον δρόμο που οδηγεί ή που είναι η ζωή, ώστε να φωτιστούν και να γίνουν και αυτοί το “φως της αγάπης του Θεού”.
Το επεισόδιο με τον απόστολο Θωμά που ακολουθεί, είναι η κραυγή αγωνίας του Θωμά που θέλει να πιστέψει και αναζητά τον τρόπο, και όχι του Θωμά που αμφιβάλει. Η πίστη δεν είναι κάτι το δοσμένο και αμετάβλητο ‘μια φορά για πάντα’ αλλά είναι κάτι που σταδιακά ωριμάζει. Η ωρίμανση έρχεται μέσα από την συνεχή αναζήτηση του ανθρώπου και ιδιατερα εκείνου που έχει ήδη ασπασθεί την ζωή με τον Χριστό, παρόλο που έχει την συναίσθηση των αδυναμιών και τον ορίων του. Τρέφεται με γνώση και μελέτη. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει σε κάτι που δεν του είναι κατανοητό, και δεν τον αφορά άμεσα στην καθημερινή ζωή.