ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

Τα μέλλοντα , αρχίζουν.

Κυριακή της 27 Μαΐου  2018

Την ημέρα της Πεντηκοστής το Αγ. Πνεύμα αποκαλύπτει στον κόσμο την κοινότητα των μαθητών του Ιησού Χριστού ως “Εκκλησία” δηλαδή τον Λαό που ο Θεός Πατέρας κάλεσε, ο Υιός του Θεού συγκρότησε σε Σώμα Του και το Ίδιο, το Άγιο Πνεύμα, τον ζωοποιεί με τα δώρα του. Ο Ιησούς ονομάζει το ΄Αγιο Πνεύμα «Παράκλητο». Ο “παράκλητος” στη ιουδαϊκή κοινωνία, προσδιορίζει την προσωπικότητα εκείνη που συμπαρίσταται και ενθαρρύνει κάποιον ,που βρίσκεται σε δύσκολη θέση γιατί πρέπει να αντιμετωπίσει την κατηγορία κάποιου που στρέφεται εναντίον του, και τον οδηγεί στο δικαστήριο. Στην προκειμένη περίπτωση ‘εχθρός’ είναι ο κόσμος που δεν εγκρίνει και καταδιώκει την αντίληψη και τον τρόπο ζωής που το ευαγγέλιο προτείνει. Στη προκειμένη περίπτωση λοιπόν ο Παράκλητος το Πνεύμα της αληθείας , είναι ο Συμπαραστάτης των μαθητών και του μαθητή στην προσπάθεια του να καταλάβει και να ακολουθεί το πραγματικό και αυθεντικό ευαγγέλιο.

Ανάγνωσμα από κατά Ιωάννη άγιο Ευαγγέλιο 15,26-27; 16,12-15 ,

»Όταν έρθει ο Παράκλητος, που θα σας τον στείλω εγώ από τον Πατέρα, το Πνεύμα της Αλήθειας, που εκπορεύεται από τον Πατέρα, αυτός θα ερμηνεύσει την αποστολή μου. Αλλά κι εσείς θα δώσετε μαρτυρία για μένα, γιατί εξαρχής είστε μαζί μου».

Πολλά έχω ακόμη να σας πω, αλλά δεν μπορείτε τώρα να σηκώσετε μεγαλύτερο βάρος.Όταν όμως θα έρθει εκείνος, το Πνεύμα της Αλήθειας, θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια. Γιατί δε θα μιλήσει από μόνος του, αλλά θα πει όσα θα ακούσει, και θα σας αναγγείλει αυτά που μέλλουν να συμβούν. Εκείνος θα φανερώσει τη δική μου δόξα, γιατί θα πάρει από αυτά που εγώ έχω και θα σας τα αναγγείλει. Όλα όσα ανήκουν στον Πατέρα είναι δικά μου· γι’ αυτό σας είπα πως το Πνεύμα θα πάρει από αυτά που έχω εγώ και θα σας τα αναγγείλει».

Λόγος του Κυρίου

Το έργο του Αγίου Πνεύματος :

Α) Όταν έρθει ο Παράκλητος, που θα σας τον στείλω εγώ από τον Πατέρα, το Πνεύμα της Αλήθειας, που εκπορεύεται από τον Πατέρα, αυτός θα ερμηνεύσει την αποστολή μου ». Έργο λοιπόν του Αγ. Πνευματος είναι να ερμηνεύσει την αποστολή μου, δηλαδή το ιστορικό γεγονός «Ιησούς» που συνέβηκε σε ένα συγκεκριμένο χώρο και χρόνο κάποτε , να το καθιστά σύγχρονο, διαθέσιμο και κατανοητό σε κάθε χρόνο και χώρο στο μέλλον , με τέτοιο τρόπο ώστε κάθε εποχή να είναι καιρός σωτηρίας εδώ και τώρα .

Η παρουσία του Αγίου Πνεύματος εγγυάται ότι ο Ιησούς και η Ανάσταση Του δεν είναι παρελθόν και μουσειακό γεγονός, αλλά καθημερινότητα. Ότι ο καιρός της Εκκλησίας, είναι η συνέχεια του καιρού του Ιησού που ενεργεί την Σωτηρία μεσώ της Ενσαρκώσεως του Ιησού με το πάθος και την Ανάσταση μέσα στην ιστορία μας Με τις αστοχίες της, τους πόνους και τις αμαρτίες της. Δεν υπάρχει Εκκλησία χωρίς ανθρώπους αμαρτωλούς που μετανιώνουν ή που, τουλάχιστον, προσπαθούν να το κάνουν. Δεν υπάρχει Εκκλησία χωρίς το Σταυρό, όπως δεν υπάρχει Εκκλησία χωρίς την Ανάσταση.

Β) «Το Πνεύμα της αλήθειας … εκείνος θα δώσει μαρτυρία για μένα. Αλλά κι εσείς δίνετε μαρτυρία, διότι απ’ την αρχή είσθε μαζί μου». Το Πνεύμα δίνει μαρτυρία, δείχνει την παρουσία του Χριστού μέσα στο κόσμο διαμέσου των μαθητών του Χριστού. Βοηθά και στηρίζει, ώστε να αντιμετωπίζουν τις κάθε μορφής δυσκολίες που το ιεραποστολικό έργο

η μαρτυρία, επιφέρει.

Γ) « το Πνεύμα της αλήθειας, θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια. Διότι δε θα μιλήσει αφ’ εαυτού του, αλλά θα πει όσα έχει ακούσει» … «επειδή από μένα θα πάρει και θα σας αναγγείλει». Η διδασκαλία του Αγίου Πνεύματος δεν είναι κάτι το καινούργιο αλλά ούτε και επανάληψη. Δεν προσθέτει τίποτα στο Αποκαλυπτικό έργο του Ιησού, αλλά έχει ρόλο καθοδηγητικό και ερμηνευτικό. Φωτίζει τον μαθητή για μια πιο ολοκληρωμένη κατανόηση, εμβάθυνση και εφαρμογή της διδασκαλίας του Ιησού, στις νέες καταστάσεις που οι μαθητές θα βρεθούν. Ο υποψήφιος αλλά και ο ήδη μαθητής ξεκινούν από την πρώτη επαφή και προσεγγίσει με την ακρόαση Λόγο του Ιησού, προχωρούν με την προσωπική κατανόηση και αφομοίωση, τότε που ο Λόγος γίνεται προσωπικό βίωμα και μεταμορφώνει την καθημερινότητα του μαθητή και τον εισάγει σε μια κοινότητα. Η αλλαγή που διενεργείται κατά κανόνα δεν γίνεται απότομα αλλά σταδιακά π.χ. είναι όπως όταν ένα ζευγάρι αποφασίζει να υποδεχτεί στην ζωή του ένα παιδί. Αρχίζουν με το να πληροφορηθούν, να κατανοήσουν και σιγά-σιγά αφομοιώνουν τι σημαίνει να είσαι γονιός. Μετά την γέννηση, σταδιακά, όλη τους η ζωή μεταμορφώνεται και προσαρμόζεται στο να είναι πατέρας, μητέρα παιδί και έτσι αντιμετωπίζουν με χαρά τόσες τις δυσκολίες και θυσίες αλλά και γεύονται χαρές που πρώτα δεν περίμεναν ούτε μπορούσαν να φανταστούν· τώρα είναι γονείς. Πριν και μετά είναι οι ίδιοι, αλλά και τελείως διαφορετικοί.

Β κύκλος ,7η Κυριακή του Πάσχα (Ιω 17, 12-19)

Ο κόσμος τους μισεί , επειδή δεν είναι απ' τον κόσμο…

Κυριακή 20 Μαΐου  2018

       Είμαστε στο  17ο  κεφάλαιο του κατά  Ιωάννη Ευαγγελίου,  που είναι γνωστό ως «η Ιερατική προσευχή του Ιησού». Είναι ένα κείμενο βγαλμένο από την καρδιά  του Φίλου που, με στοργή και συμπόνια,  σκέπτεται τους φίλους του , τους μαθητές του. Ο Ιησούς ξέρει ότι βαδίζει προς το θάνατό του και οι μαθητές του, οι φίλοι του, εξ αιτίας αυτού του γεγονότος θα μπουν σε μια μεγάλη δοκιμασία και τώρα, που έχουν μεγαλύτερη  ανάγκη της παρουσίας του,  πρέπει να τους αφήσει μόνους.  Είναι ένα κείμενο, η κατανόηση του οποίου περνά πρώτα  από την καρδιά και κατόπιν  από το μυαλό·  πρώτα το γευόμαστε και μετά το ερευνούμε. 

    

Ευαγγέλιο κατά Ιωάννη (Ιω 17,12-19)

      

Ο Ιησούς συνέχισε να  προσεύχεται λέγοντας:  Όσο ήμουν μαζί τους, εγώ τους κράτησα ενωμένους στο όνομά σου που μου έχεις δώσει και τους φύλαξα και κανένας απ' αυτούς δε χάθηκε παρά μόνο ο γιος της απώλειας, ώστε να εκπληρωθεί η Γραφή. Αλλά τώρα έρχομαι σε σένα κι αυτά τα λέω όσο είμαι στον κόσμο, για να έχουν πλήρη τη δική μου τη χαρά μέσα τους. Εγώ τους έχω δώσει το λόγο σου κι ο κόσμος τους μίσησε, επειδή δεν είναι απ' τον κόσμο, όπως κι εγώ δεν είμαι απ' τον κόσμο.

          Δε σε παρακαλώ να τους πάρεις απ' τον κόσμο, αλλά να τους φυλάξεις απ' τον Πονηρό. Δεν είναι απ' τον κόσμο, όπως κι εγώ δεν είμαι απ' τον κόσμο. Καθαγίασέ τους με την αλήθεια. Ο δικός σου λόγος είναι αλήθεια. Όπως απέστειλες εμένα στον κόσμο, κι εγώ απέστειλα αυτούς στον κόσμο. Και για χάρη τους εγώ αφιερώνω τον εαυτό μου, για να είναι κι αυτοί καθαγιασμένοι με την αλήθεια".

                                                                                               Λόγος του Κυρίου         

Η προσευχή του Ιησού δεν έχει σύνορα ούτε  χρονικούς περιορισμούς και έτσι,   οι μαθητές για τους οποίους Εκείνος προσεύχεται  είμαστε και εμείς. Αν ο επικείμενος θάνατος του Ιησού ήταν η μεγάλη δοκιμασία για τους τότε μαθητές, ο Σταυρωμένος Ιησούς και το βίωμα του Σταυρού  είναι η μεγάλη δοκιμασία για τους σημερινούς μαθητές. Ο Ιησούς  ζητά από τον Θεό Πατέρα όχι να τους απαλλάξει από τον πειρασμό της δοκιμασίας, αλλά να τους  ενδυναμώσει  ώστε να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τις δοκιμασίες που θα συναντήσουν. Η  πιστότητα και η αφοσίωση των μαθητών Του στη διδασκαλία Του κινδυνεύει πάντοτε  από τους ποικιλόμορφους πειρασμούς του κόσμου, Η προστασία που ο Ιησούς ζητά για τους μαθητές Του είναι να τους κράτα ενωμένους στο Όνομα του.

«Πατέρα άγιε, κράτησέ τους ενωμένους στο όνομά σου που μου έχεις δώσει, για να είναι ένα πράγμα όπως κι εμείς.»

Το  “Όνομα” για οποίο μιλά εδώ ο Ιησούς, δεν είναι κάτι που απλά ξεχωρίζει το Θεό   -θα λέγαμε από άλλους θεούς- είναι ο Θεός, ο ίδιος. Είναι ο τρόπος της ύπαρξης του Θεού και η δράση του για χάρη των ανθρώπων. Όταν, λοιπόν, ο Ιησούς λέει ότι τους έδωσα  «Το Όνομά σου που εσύ μου έχεις δώσει» είναι σαν να λέει  “τους περιέγραψα την εμπειρία που έχω Εγώ ζώντας μαζί Σου, για το πως   υπάρχεις και το τι κάνεις για μένα και για τους ανθρώπους”. Ο Ιησούς με το έργο και την διδασκαλία του, περιέγραψε και εισήγαγε τους μαθητές στην εμπειρία του Απόλυτου Μυστηρίου του Θεού  -μέσα στο οποίο ο ίδιος ζει- και στην οποία  καλεί  και τους μαθητές Του ώστε να την μοιραστούν μαζί Του.  Σε αυτό το περιβάλλον, εκείνο που μετρά  δεν είναι τόσο η νοητική γνώση της εμπειρίας, όσο το βίωμά της.  Ο Ιησούς, λοιπόν, ζητά στο Θεό Πατέρα να κάνει ώστε οι μαθητές Του, παρ’ όλους τους πειρασμούς και τις δυσκολίες, να μείνουν σε αυτό το περιβάλλον.