Σάββατο 29 Ιουνίου 2019

Γ ΄ Κύκλος Κυριακή της ΑΓΙΑΣ ΔΩΡΕΑΣ

 Κυριακή της ΑΓΙΑΣ ΔΩΡΕΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΙΜΑΤΟΣ  του Κ.Η.Ι.Χ.

Κυριακή 30 Ιουνίου   2019


Σήμερα θα επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας  και την προσοχή μας στο ανάγνωσμα από την  πρώτη επιστολή που ο απόστολος Παύλος έστειλε στους Κορίνθιους (1Κορ. 11, 23-26), περίπου 20 χρόνια μετά τον θάνατο και την Ανάσταση του Ιησού. Σ’ αυτήν, μεταξύ των άλλων,  ο απόστολος Παύλος  μας μεταφέρει  την πιο παλιά αφήγηση της ίδρυσης της Θ.Ευχαριστίας.
Γράφει λοιπόν : “Εγώ αυτό παρέλαβα από τον ίδιο τον Κύριο, κι αυτό σας παρέδωσα: Ο Κύριος Ιησούς, τη νύχτα που ήταν να παραδοθεί στους σταυρωτές του, πήρε ψωμί, και, αφού έκανε ευχαριστήρια προσευχή, το τεμάχισε και είπε:«Λάβετε και φάγετε· αυτό είναι το σώμα μου, που τεμαχίζεται για χάρη σας. Αυτό να κάνετε στην ανάμνησή μου». Παρόμοια, όταν τέλειωσε το δείπνο, πήρε το ποτήρι και είπε: «Αυτό το ποτήριο είναι η νέα διαθήκη που επικυρώνεται με το αίμα μου. Όποτε πίνετε απ’ αυτό το ποτήριο, να το κάνετε στην ανάμνησή μου».Γιατί ωσότου να έρθει ο Κύριος, πάντοτε, όποτε τρώτε αυτό το ψωμί και πίνετε αυτό το ποτήριο, διακηρύττετε το θάνατο του Κυρίου.” 

Στην περικοπή  που  μόλις  διαβάσαμε, ο Άγ. Παύλος μας λέει δυο πράγματα :
α) ότι ο Ιησούς, πριν το πάθος του, κατά μυστηριώδη αλλά πολύ ρεαλιστικό τρόπο ταύτισε  την ίδια του την ύπαρξη με το  ψωμί και το κρασί που μοίρασε στους μαθητές του,  και β) ο ίδιος ο Ιησούς,  προέτρεψε τους μαθητές του  να επαναλαμβάνουν αυτό το δρώμενο : « αυτό να κάνετε σε ανάμνηση μου” .

Η Μνήμη, η ανάμνηση, είναι μια μεγαλειώδης αλλά και μυστηριώδης ικανότητα του ανθρώπινου πνεύματος. Κρατά ζωντανά ό, τι ο άνθρωπος  έκανε, άκουσε, είδε, σκέφτηκε, από την πρώιμη νηπιακή του  ηλικία, μέχρι και στο τώρα του. Όλα αυτά διατηρούνται, συντηρούνται και είναι έτοιμα να ξεπροβάλλουν πάλι στο φώς του παρόντος,  αν υπάρξει  κάποιο εξωτερικό ερέθισμα με ή χωρίς τη θέληση  του ενδιαφερόμενου . Όλος αυτός ο κρυμμένος θησαυρός είναι η ταυτότητα του ανθρώπου. Όλοι ξέρουμε πόσο τραγικό είναι  όταν,  για κάποιο  λόγο,   ένας  άνθρωπος χάσει τη μνήμη του,   χάνει και την ταυτότητα του.
Διαμέσου της μνήμης που μπορεί να ενεργοποιηθεί  από κάποιο ερέθισμα το παρελθόν να καταστεί παρόν και ενεργό. Για  παράδειγμα :  όλοι ξέρουμε πως μπορεί μια μυρωδιά ή μια φωτογραφία , μια λέξη ή ένα μαντήλι για μια μητέρα που  βρίσκεται,  κατ’ ανάγκην,  μακριά από το παιδί της , να της το καθιστούν  παρόν.


Σάββατο 22 Ιουνίου 2019

Γ΄ Κύκλος Κυριακή της Αγίας Τριάδας


Μετέχουμε  σε ένα μυστήριο αγάπης

Κυριακή 23 Ιουνίου 2019

Η ευαγγελική περικοπή, -σήμερα, που γιορτάζουμε την αγία Τριάδα - θα μελετήσουμε, είναι η μοναδική στην οποία ο Ιησούς  μιλά σε πρώτο πρόσωπο και περιγράφει  τον εαυτό του, και τι είναι αυτό που τον ενώνει τον Πατέρα  και το Αγ. Πνεύμα.

Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη Αγ. Ευαγγέλιο 16,12-15

Εκείνο τον καιρό είπε ο Ιησους στους μαθητες του : Ακόμα έχω πολλά να σας πω, αλλά δε μπορείτε ακόμα να τα σηκώσετε. Αλλά όταν έλθει εκείνος, το Πνεύμα της αλήθειας, θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια. Διότι δε θα μιλήσει αφ'εαυτού του, αλλά θα πει όσα ακούσει και θα σας αναγγείλει τα μέλλοντα. Εκείνος θα δοξάσει εμένα, επειδή από μένα θα πάρει και θα σας αναγγείλει. Όλα όσα έχει ο Πατέρας είναι δικά μου. Γι'αυτό είπα πως από μένα θα πάρει και θα σας αναγγείλει. 

Λόγος του Κυρίου


Θα αρχίσουμε τη μελέτη μας από την τελευταία φράση του Ιησού που είναι  μια δήλωση  τολμηρή  που μόνο ο Ιησούς μπορούσε να πειαλλά και γεμάτη ταπεινότητα και. “Όλα όσα έχει ο Πατέρας είναι δικά μου”.
‘Τολμηρή’  γιατί  δηλώνει τη βαθιά συνείδηση της οικειότητας που ο Ιησούς έχει με τον Θεό που τον ονομάζει πάντοτε Πατέρα, που σχεδόν εξομοιώνει με τον θεό Πατέρα και αυτό όπως ήταν φυσικό για κάθε ιουδαίου ήταν τουλάχιστο βλάσημο 
αλλά και  γεμάτη ‘ταπεινότητα’  γιατί την όποια ικανότητα του δεν την εκλαμβάνει ως μια προσωπική κατάκτηση για την οποία μπορεί να καυχηθεί, αλλά ως αποτέλεσμα τις  αυτής της  σχέσης του με τον Θεό Πατέρα αναγνωρίζει ότι είναι ένα δώρο Του. Χαίρεται που το έχει,  και ως τέτοιο το προβάλλει.
Με τη ίδια φράση θέλει να μας πει ότι η όποια γνώση του Θεού Πατέρα, που μπορούμε εμείς να αποκτήσουμε δεν υπάρχει άλλος δρόμος από εκείνον που περνάει μέσα από τον Ενσαρκωμένο  Γιο, τον Ιησού Χριστό , μέσω του οποίου ο Πατέρας έγινε «πλησίον»  δηλαδή  κοντινός και  προσιτός στους ανθρώπους.
 Ο Ιησούς μιλά και για το ρόλο του  Αγίου Πνεύματος:  «Ακόμα έχω πολλά να σας πω, αλλά δε μπορείτε ακόμα να τα σηκώσετε». Αναγνωρίζει το περιορισμένο της ανθρώπινης ικανότητας , να  προσεγγίσει και να κατανοήσει το Θεϊκό Μυστήριο  γιαυτό και του καθησυχάζει και τους ενθαρρύνει λέγοντας «όταν θα  έλθει εκείνος, το Πνεύμα της αλήθειας, θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια. »


Σάββατο 15 Ιουνίου 2019

Γ΄Κύκλος ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ


Θα σας οδηγήσει σε όλη την Αλήθεια 


Κυριακη 16 Ιουνίου 2019

Την  ημέρα της Πεντηκοστής,  το ΄Αγιο Πνεύμα αποκαλύπτει στον κόσμο  την κοινότητα των μαθητών του Ιησού Χριστού ως «Εκκλησία», δηλαδή τον Λαό που ο Θεός Πατέρας κάλεσε, τον οποίο ο Υιός του Θεού συγκρότησε σε Σώμα του και το Ίδιο,  δηλαδή το Άγιο Πνεύμα,  ζωοποιεί με τα δώρα του και φανερώνει στον κόσμο

Από το κατά Ιωάννη  ΄Αγιο Ευαγγέλιο, Ιωα 15,26-27 . 16, 12-15

Ο Ιησους συνεχισε λέγοντας: »Όταν έρθει ο Παράκλητος, που θα σας τον στείλω εγώ από τον Πατέρα, το Πνεύμα της Αλήθειας, που εκπορεύεται από τον Πατέρα, αυτός θα ερμηνεύσει την αποστολή μου. Αλλά κι εσείς θα δώσετε μαρτυρία για μένα, γιατί εξαρχής είστε μαζί μου».
»Πολλά έχω ακόμη να σας πω, αλλά δεν μπορείτε τώρα να σηκώσετε μεγαλύτερο βάρος. Όταν όμως θα έρθει εκείνος, το Πνεύμα της Αλήθειας, θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια. Γιατί δε θα μιλήσει από μόνος του, αλλά θα πει όσα θα ακούσει, και θα σας αναγγείλει αυτά που μέλλουν να συμβούν. Εκείνος θα φανερώσει τη δική μου δόξα, γιατί θα πάρει από αυτά που εγώ έχω και θα σας τα αναγγείλει. Όλα όσα ανήκουν στον Πατέρα είναι δικά μου· γι’ αυτό σας είπα πως το Πνεύμα θα πάρει από αυτά που έχω εγώ και θα σας τα αναγγείλλει».

Λόγος του Κυρίου.

Με τα λόγια που ακούσαμε ο Ιησούς εμψυχώνει και παροτρύνει τους τότε μαθητές τους,στο νέο στάδιο της ζωής που ανοίγεται  μπροστά τους να μην δειλιάσουν στις δυσκολίες που θα συναντήσουν . αλλά και για εμάς σήμερα στις δυσκολίες που θα συναντούμε να μην λιποψυχήσουμε.   Τους υπόσχεται τον ερχομό και την παρουσία  ενός  Παρακλήτου: ενός συμπαραστάτη και συνηγόρου  ώστε να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που θα συναντήσουν, που θα συναντήσουμε . Η παρηγορητική αυτή η διαβεβαίωση της   έλευσης του Αγίου Πνεύματος στην καρδιά του κάθε πιστού μαθητή όχι μόνο θα είναι η αιτία να μην σταματήσει η παρουσία  της διδασκαλίας του Ιησού στον κόσμο αλλά θα είναι ο αρωγός ώστε  αυτή η διδασκαλία  να  είναι  πάντα επίκαιρη και ζωντανή.


Σάββατο 8 Ιουνίου 2019

Γ΄ Κύκλος 7η Κυριακή του Πάσχα Ιωα17,20-26


Η αγάπη είναι η γέφυρα που ενώνει τον Θεό Πατέρα ,τον Ιησού Χριστό  και τον πιστό.

 Κυριακή  9 Ιουνίου 2019
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή  είναι παρμένη από το  17ο  κεφάλαιο του Ευαγγελίου του Αγίου Ιωάννη.  Ο Ιησούς προσεύχεται… είναι  ο φίλος που μιλά με αγάπη και στοργή, με την καρδιά στο χέρι, και όχι ο δάσκαλος που ακριβολογεί και προσπαθεί να πείσει ότι αγαπά τους μαθητές του. Η κατανόηση του σημερινού  ευαγγελίου  περνά  όχι τόσο από την λογική επεξεργασία, όσο από   την ενόραση και  τη μελέτη.

Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη ‘ Αγιο Ευαγγέλιο  17,20-26
Ο Ιησούς συνεχισε να πρεοασευχεται λέγοντας  :Δε σε παρακαλώ μόνο γι'αυτούς, αλλά και για κείνους που με το λόγο τους θα πιστέψουν σε μένα, ώστε όλοι να είναι ένα, όπως εσύ, Πατέρα, μαζί μου κι εγώ μαζί σου, για να είναι κι αυτοί μαζί μας, ώστε ο κόσμος να πιστέψει πως εσύ με απέστειλες. Κι εγώ, τη δόξα που μου έδωσες την έδωσα σ'αυτούς, ώστε να είναι ένα πράγμα, όπως ένα είμαστε κι εμείς. Εγώ μαζί τους κιΕσύ μαζί μου, για να είναι τέλειοι μέσα στην ενότητα, για να γνωρίσει ο κόσμος ότι εσύ με απέστειλες και πως αγάπησες κι αυτούς όπως αγάπησες και μένα.Πατέρα, αυτοί που μου έδωσες, θέλω όπου είμαι εγώ να είναι κι εκείνοι μαζί μου, για να βλέπουν τη δόξα τη δική μου, αυτή που μου έδωσες, επειδή με αγάπησες πριν ακόμα πλαστεί ο κόσμος.
Πατέρα δίκαιε, ο κόσμος κι εσένα δε σε γνώρισε, αλλά εγώ σε γνώρισα κι αυτοί γνώρισαν ότι εσύ με απέστειλες. Τους έκαμα γνωστό το όνομά σου και θα συνεχίσω να το κάνω γνωστό, ώστε η αγάπη με την οποία με αγάπησες να είναι μέσα τους κι εγώ να είμαι μαζί τους".
Λογος του Κυρίου

Η προσευχή του Ιησού δεν γνωρίζει χρονικούς περιορισμούς ,  παρελθόν,  παρόν ή  μέλλον,  είναι μια ενότητα, ένα “τώρα”, πάντα σύγχρονο και επίκαιρο. "Δε σε παρακαλώ μόνο γι' αυτούς, αλλά και για κείνους που με το λόγο τους θα πιστέψουν σε μένα…" που σημαίνει πως  προσεύχεται και για μας σήμερα. Η προσευχή είναι ο τρόπος  με τον οποίο ο Ιησούς φανερώνει τους δεσμούς κοινωνίας και επικοινωνίας που τον συνδέουν διαχρονικά με κάθε μαθητή του, και τους μαθητές μεταξύ τους ( η εικόνα του κλήματος και της κληματόβεργας ) και με τον Θεό Πατέρα.
Ο Ιησούς ζητά για τους μαθητές του: "όλοι να είναι ένα, όπως εσύ, Πατέρα, μαζί μου κι εγώ μαζί σου, για να είναι κι αυτοί μαζί μας. Κι εγώ, τη δόξα που μου έδωσες την έδωσα σ' αυτούς, ώστε να είναι ένα πράγμα, όπως ένα είμαστε κι εμείς”.
Η ενότητα που ο  Ιησούς ζητά για τους μαθητές έχει δύο σκοπούς :
α) «…ώστε ο κόσμος να πιστέψει πως εσύ με απέστειλες και πως αγάπησες κι αυτούς όπως αγάπησες και μένα. ",
β) να δείξει πως το δώρο αγάπης του Θεού Πατέρα  και του  ίδιου στους μαθητές του,  δημιουργεί και ζωογονεί την ενότητα της κοινότητας των μαθητών του  και  εν τέλει  αυτή η ενότητα, που είναι ο καρπός της αγάπης του Πατέρα,  να τους βοηθήσει να  αντιμετωπίσουν τις επερχόμενες δυσκολίες, όπως η ίδια αγάπη του Πατέρα  ενώνει τον ίδιο τον Ιησού με τον Πατέρα  και που τώρα τον στηρίζει, τώρα  που  πηγαίνει σε συνάντηση της δοκιμασίας του σταυρού και της απόρριψης εκ μέρους των  συνανθρώπων του. ΄Ετσι,  όπως  στηρίζει εκείνον  η κοινωνία αγάπης με τον Πατέρα, η ίδια αγάπη να στηρίξει και τους μαθητές του, ώστε να αντέξουν στις δοκιμασίες που ανά τους αιώνες ο κόσμος θα τους υποβάλει.


Σάββατο 1 Ιουνίου 2019

Γ κύκλος 6η Κυριακή του Πάσχα Ιωάννη ( 14,23-29)



Πιστεύω, αγαπώ , τηρώ , γιαυτό είμαι ειρηνοποιός


Κυριακή 2η Ιουνίου 2019

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή είναι η απάντηση σε μια ερώτηση του ο απόστολου Ιούδα  ««Κύριε»,γιατί θα φανερώσεις τον εαυτό σου σ’ εμάς κι όχι στον κόσμο;» .
Ας ακούσουμε τώρα την απάντηση του Ιησού όπως μας την μεταφέρει


το Ευαγγέλιο κατα Ιωάννη ( 14,23-29)
Εκείνο τον καιρό λέει ο Ιούδας, όχι ο Ισκαριώτης στον, ««Κύριε»,γιατί θα φανερώσεις τον εαυτό σου σ’ εμάς κι όχι στον κόσμο;» είπε ο Ιησούς στους μαθητές του «Όποιος με αγαπάει θα τηρήσει το λόγο μου. Κι ο Πατέρας μου θα τον αγαπήσει, και θα έρθουμε σ’ αυτόν και θα κατοικήσουμε μαζί του. Αυτός που δε με αγαπάει δεν ακολουθεί τα λόγια μου. Τα λόγια όμως που ακούτε δεν προέρχονται από μένα, αλλά από τον Πατέρα που μ’ έστειλε.
Αυτά σας τα δίδαξα όλον αυτό τον καιρό που βρίσκομαι κοντά σας. Αλλά το Πνεύμα το Άγιο, ο Παράκλητος, που θα στείλει ο Πατέρας στο όνομά μου, εκείνος θα σας διδάξει τα πάντα και θα φέρει στη μνήμη σας όλα όσα σας έχω πει εγώ».
«Φεύγω και σας αφήνω την ειρήνη. Τη δική μου ειρήνη σας δίνω. Δε σας τη δίνω όπως τη δίνει ο κόσμος. Μην ανησυχείτε και μη δειλιάζετε. Ακούσατε αυτό που σας είπα: “φεύγω, αλλά θα ξανάρθω κοντά σας”. Αν με αγαπούσατε, θα χαιρόσασταν που σας είπα ότι πηγαίνω στον Πατέρα, γιατί ο Πατέρας είναι ανώτερος από μένα. Σας τα είπα αυτά τώρα, πριν γίνουν, ώστε, όταν τα δείτε να γίνονται, να πιστέψετε.
Λόγος του Κυρίου

Μπορούμε να χωρίσουμε την απάντηση του Ιησού σε τρία μέρη: στο πρώτο, ο Ιησούς απαντά σε ερώτηση του Ιούδα, στο δεύτερο μιλάει για την αποστολή του Πνεύματος, και στο τρίτο μιλα για το δώρο της ειρήνης.

α/ Η αγάπη για τον Χριστό
Ο Ιησούς λέει "«Όποιος με αγαπάει......». Η αγάπη είναι η μοναδική πραγματικότητα που δεν μπορούμε να επιβάλουμε, να την κατευθύνουμε, να την εκβιάσουμε, δηλαδή να την κάνουμε να γεννηθεί με κολακείες και δελεασμούς. Γεννιέται από μια παρουσία και ένα διάλογο ζωής μεταξύ δύο προσώπων. Ανατέλλει αυθόρμητα και τρέφεται από την παρουσία εκείνου , του αγαπημένου. Αυτή ήταν η εμπειρία του Ιησού από την Ναζαρέτ με τους μαθητές του. Πολλοί σχετίστηκαν μαζί του, μερικοί τον αγκάλιασαν και του αφοσιώθηκαν για μια ζωή, άλλοι τον πλησίασαν ευκαιριακά ή περιστασιακά ή με ιδιοτέλεια γι’ αυτό και τελικά τον εγκατέλειψαν.
«Όποιος με αγαπά θα τηρήσει το λόγο μου». Δηλαδή, εκείνος που με αγαπά φαίνεται γιατί ζει από και με το λόγο μου. «Τηρώ» στην Γραφή δεν δηλώνει τόσο υποτάσσομαι, υπακούω, μένω πιστός, βάζω σε πράξη όσο, αλλά και ακόμη περισσότερο, φυλάσσω, προστατεύω κάτι που εκτιμώ και από το οποίο έλκω νόημα για τη ζωή μου, στην προκείμενη περίπτωση το Λόγο του Ιησού τον υπολογίζω ως το πολυτιμότερο αγαθό που μπορώ να κατέχω και, όπως στην παραβολή, «πουλώ ότι άλλο έχω για να αποκτήσω αυτό το μοναδικό μαργαριτάρι». Ο μαθητής τηρώντας το Λόγο του Ιησού, λοιπόν δεν δηλώνει υποταγή αλλά μια στάση ετοιμότητας για να ακροαστεί το Λόγου του Ιησού να τον κατανοήσει, να τον ασπασθεί , για να τον έχει ως κριτήριο για τις επιλογές στη ζωή του, να είναι το νόημα της ζωής του. ΄Οπως ο φίλος/η επιδιώκει τη σχέση ζωής με τον/τη φίλο/η του.