Το σημαντικό είναι τι μπορούμε να κάνουμε στην περίπτωσή για να φανερωθούν τα έργα του Θεού, Α κύκλος 4η Κυριακή της Τεσσαρακοστής

    Ακόμη και στην εποχή μας, έχουμε τον πειρασμό και μερικοί την πεποίθηση για τα πράγματα που συμβαίνουν στον κόσμο μας, οφείλονται στη θεότητα ως επιβράβευση ή ως τιμωρία.

 Από το ευαγγέλιο κατά Ιωάννη 9, 1-41   

Καθώς πήγαινε στο δρόμο του ο Ιησούς, είδε έναν άνθρωπο που είχε γεννηθεί τυφλός. Τον ρώτησαν, λοιπόν, οι μαθητές του: «Διδάσκαλε, ποιος αμάρτησε και γεννήθηκε αυτός τυφλός, ο ίδιος ή οι γονείς του;» Ο Ιησούς απάντησε: «Ούτε αυτός αμάρτησε ούτε οι γονείς του, αλλά γεννήθηκε τυφλός για να φανερωθεί η δύναμη των έργων του Θεού”

Ο Ιησούς αντιστρέφει εντελώς αυτή την άποψη και μας δείχνει ότι οι αδυναμίες της ανθρωπότητας και του κόσμου είναι η δυνατότητα, παρά τον πόνο (που υπάρχει και παραμένει) να κάνουμε χώρο για μια μεγαλύτερη πραγματικότητα: την αγάπη Πρέπει να εγκαταλείψουμε την ανάγνωση της πραγματικότητας με το μέτρο της ενοχής και του ένοχου.

Το πιο σημαντικό δεν να βρούμε φταίει, αλλά τι μπορούμε να κάνουμε στην περίπτωσή για να φανερωθούν τα έργα του Θεού, Να μην απελπιζόμαστε όταν μας φαίνεται ότι όλα έχουν τελειώσει, αλλά να ενεργούμε θετικά εναντία σε κάθε απελπισία.

Ο Ιησού κάνει μια χειρονομία που δείχνει ότι νοιάζεται για τον κακότυχο. Μόνο όταν σταματήσουμε να εγκαταλείπουμε τη δράση μπροστά σε ότι μα φαίνεται απελπιστικά δύσκολο και αναπόφευκτο, μόνο τότε ανοίγεται μπροστά μας το πραγματικό τους νόημα και η πιθανή διέξοδος.

Ο Κύριος , το νερό που ξεδιψά τη διψά για μια ζωή ολοκληρωμένη Α΄ Κύκλος - 3η Κυριακή της Τεσσαρακοστής Κυριακή, Ιωα. 4,5-42

 3 Κυριακή, 19/3/2023,

 Η ιστορία της Σαμαρείτιδας είναι μια υπέροχη μεταφορά της ζωής του κάθε ανθρώπου όλων των εποχών, άρα και δική μας . Η ζωή του καθενός είναι μια συνεχής αναζήτηση για κάτι που μπορεί να ικανοποιήσει τη βαθιά δίψα της κατάκτησης της ευτυχίας. Από τη γέννηση μέχρι τον θάνατο επιθυμούμε διαρκώς, ακατάπαυστα: πράγματα, ανθρώπους, εμπειρίες, κάνουμε όνειρα, τρέφουμε ελπίδες, πόθους, φιλοδοξίες, επιθυμίες! Το δραματικό είναι ότι πιστεύουμε πως κάθε σώμα, κάθε αντικείμενο, κάθε αγαθό, κάθε έκφραση στοργής, μπορεί τελικά να είναι αυτό που επιθυμεί η καρδιά μας, «το νερό» που μπορεί να ικανοποιήσει αυτή τη δίψα, για να κάνουμε τελικά πάντοτε την πικρή εμπειρία της ανακάλυψης πως ¨όλα είναι πολύ λίγα σε σύγκριση με την ατελεύτητη δίψα που κουβαλάμε.

Είναι σαν όλα να μας λένε: πήγαινε «παρακάτω». Το παράδειγμα είναι η Σαμαρείτιδα, η δίψα της για ευτυχία την ώθησε και άλλαξε πέντε άντρες! Το πρόβλημα είναι κεντρικό και υπάρχει σε κάθε σοβαρό προβληματισμό για τον άνθρωπο. Η πρώτη έξοδος από αυτό είναι να αναγνωρίσουμε την αξία που έχουν τα αντικείμενα, ακόμη και οι άνθρωποι, να κατανοήσουμε πως είναι μέσα διεκπεραίωσης του σκοπού μας και όχι ο σκοπός μας. Για μας τους μαθητές του Ιησού, η επιθυμία δεν είναι κάτι προς εξάλειψη. Αντίθετα, χρειάζεται να το ενισχύσουμε. Ένας άνθρωπος χωρίς επιθυμίες είναι ένας νεκρός άνθρωπος για τον οποίο η ζωή δεν έχει κανένα ενδιαφέρον ή νόημα. Χρειάζεται να το χειριστούμε σωστά και να το στρέψουμε προς τη σωστή κατεύθυνση. Το “νερό” που επιθυμούμε, τελικά, είναι το νερό που δίνει ο Ιησούς. Δεν είναι παρά η αγάπη του Θεού που χύνεται στις καρδιές μας, και «όποιος πιει από το νερό που θα του δώσω εγώ δε θα διψάσει ποτέ». Όχι ότι αφαιρεί από τον άνθρωπο την επιθυμία, αλλά διακόπτει τον ατελείωτο κύκλο των επιθυμιών που δεν δίνουν ποτέ ξεκούραση. Μόνο η συνάντηση με την Αγάπη, που ήρθε σε αναζήτησή μας, μπορεί να μας επιτρέψει να αφήσουμε όλες τις μικρές μας βεβαιότητες, που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να μας παραπλανούν πως μπορούν να μας χαρίσουν την ευτυχία.

Στη Μεταμόρφωση το νόημα της εν Χριστώ Ζωής Α΄ Κύκλος 2η Κυριακή της Τεσσαρακοστής. (Μτ. 17, 1-9)

 

Κυριακή, 12/3/2023

Τούτη την Κυριακή θα μελετήσουμε την Μεταμόρφωση του Ιησού. Στο βουνό της Μεταμορφώσεως, έχουμε την απάντηση του Θεού στον αγώνα που άρχισε ο Ιησούς ενάντια στο πειρασμό στην αρχή της δημόσιας δράση και συνέχισε σε όλη του τη ζωή.

Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο άγιο Ευαγγέλιο (Μτ. 17, 1-9)

Μετά από έξι μέρες, ο Ιησούς παίρνει μαζί του τον Πέτρο και τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη τον αδελφό του και τους ανεβάζει μόνους σ' ένα ψηλό βουνό. Και μεταμορφώθηκε μπροστά τους και το πρόσωπό του έλαμψε σαν τον ήλιο, ενώ τα φορέματά του έγιναν λευκά σαν το φως. Και ιδού, τους εμφανίσθηκαν ο Μωυσής και ο Ηλίας που συνομιλούσαν μαζί του. Κι ο Πέτρος είπε στον Ιησού: "Κύριε, είναι ωραίο να μείνουμε εδώ. Αν θέλεις, θα κάμω εδώ τρεις σκηνές: μια για σένα, μια για το Μωυσή και μια για τον Ηλία". Κι ενώ ακόμα αυτός μιλούσε, μια φωτεινή νεφέλη τους σκέπασε. Και ιδού, μια φωνή ακούσθηκε απ' τη νεφέλη που έλεγε: "Αυτός είναι ο αγαπητός μου Υιός. Σ' αυτόν έθεσα την ευαρέσκειά μου. Αυτόν να ακούτε!". 'Οταν οι μαθητές το άκουσαν έπεσαν με το πρόσωπο στη γη και φοβήθηκαν πολύ. Κι ο Ιησούς πλησίασε και αγγίζοντάς τους, είπε: "Σηκωθείτε και μη φοβάσθε!". Και σηκώνοντας τα μάτια τους δεν είδαν κανένα, παρά αυτόν, τον Ιησού, μόνο.9Κι ενώ κατέβαιναν απ' το βουνό, τους έδωσε εντολή ο Ιησούς, λέγοντας: "Σε κανένα να μην διηγηθείτε το όραμα, έως ότου ο Υιός του ανθρώπου αναστηθεί απ' τους νεκρούς".

Λόγος του Κυρίου

Στο Ευαγγέλιο η φωνή του Θεού Πατέρα ακούγεται μόνο δύο φορές :

α) Στο βάπτισμα του Ιησού (Ματθ. 3, 17 και παρ.) και β) στη μεταμόρφωση που αφηγείται η σημερινή περικοπή. Στο βάπτισμα, ο Ιησούς δηλώνει ότι είναι αποφασισμένος η ζωή του να είναι μια πράξη αγάπης , να είναι αλληλέγγυος με τους ανθρώπους, και να ζήσει ως Υιός του Πατέρα, ως αδελφός με τους ανθρώπους. Και ο Πατέρας επεμβαίνει και με την φωνή του επιβεβαιώνει την επιλογή του Υιού.

β) Στο επεισόδιο της Μεταμόρφωσης, βλέπουμε πως η αρχική απόφαση του Χριστού να ζήσει με αγάπη πλησιάζει τώρα στο τέλος της, ο σπόρος πρόκειται να κατέβει στη γη, για να εκπληρωθεί στην πληρότητά του ο σκοπός της ύπαρξης του, να βλαστήσει. Και, για άλλη μια φορά, ο Πατέρας επεμβαίνει και με τη φωνή του επιβεβαιώνει ότι αυτός είναι ο «σωστός» δρόμος, και ότι η αγάπη που είναι η μόνη που οδηγεί τόσο ψηλά, είναι ο «φυσικός» δρόμος ο μόνος ικανός να νικήσει τον θάνατο.

Ο πειρασμός, είναι η δυνατότητα του ανθρώπου ελεύθερα να επιλέγει τι άνθρωπος θέλει να είναι. Α΄ Κύκλος .Πρώτη Κυριακή της Τεσσαρακοστής

Κυριακή, 5/3/2023

Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο ΄Αγιο Ευαγγέλιο ( 4.1-11) 

Τότε ο Ιησούς οδηγήθηκε από το Πνεύμα στην έρημο για να αντιμετωπίσει τους πειρασμούς του διαβόλου. Σαράντα μέρες και σαράντα νύχτες δεν έφαγε τίποτε ο Ιησούς· ύστερα όμως πείνασε. Τότε εμφανίστηκε αυτός που βάζει σε πειρασμό τους ανθρώπους και του είπε: «Αν είσαι Υιός του Θεού, πες να γίνουν αυτές οι πέτρες ψωμιά». Ο Ιησούς όμως του αποκρίθηκε: «Ο άνθρωπος, λέει η Γραφή, δε ζει μόνο με ψωμί, αλλά με κάθε λόγο που βγαίνει από το στόμα του Θεού».

Ύστερα τον οδήγησε ο διάβολος στην άγια πόλη, την Ιερουσαλήμ και τον έστησε στο πιο ψηλό μέρος του ναού 6και του είπε: «Αν είσαι Υιός του Θεού, πέσε κάτω· γιατί η Γραφή λέει:

Θα δώσει εντολή για σένα στους αγγέλους του  και θα σε σηκώσουν στα χέρια τους, για να μη σκοντάψει σε πέτρα το πόδι σου».

Μα ο Ιησούς του είπε: «Αλλού όμως λέει η Γραφή: δεν πρέπει να βάλεις σε δοκιμασία τον Κύριο, το Θεό σου».

Πάλι τον οδήγησε ο διάβολος σ’ ένα πολύ ψηλό βουνό και του έδειξε όλα του κόσμου τα βασίλεια και τη λαμπρότητά τους. Ύστερα του είπε: «Όλα αυτά θα σου τα δώσω, αν πέσεις και με προσκυνήσεις». 10Ο Ιησούς όμως του απάντησε: «Φύγε από μπροστά μου, σατανά! Η Γραφή το λέει καθαρά: μόνο τον Κύριο το Θεό σου θα προσκυνάς και μόνο αυτόν θα λατρεύεις».

Τότε ο διάβολος άφησε τον Ιησού, και άγγελοι Θεού ήρθαν και τον υπηρετούσαν.

Λόγος του Κυρίου 

Το επεισόδιο των πειρασμών ακολουθεί την βάπτιση του Ιησού και αυτό δεν είναι τυχαίο. Στο βάπτισμα ο Ιησούς είχε μια ισχυρή εμπειρία ότι ήταν Γιος του Πατέρα. Οι πειρασμοί έρχονται να προσδιορίσουν τι σημαίνει να είσαι παιδί του Θεού.

Η ζωή είναι πειρασμός, δηλαδή είναι η δυνατότητα του ανθρώπου ελεύθερα να επιλέγει τι άνθρωπος θέλει να είναι. Όποιος δεν μπαίνει στον πειρασμό είναι τελικά καταδικασμένος να μην επιλέξει ποτέ. Να μην αποφασίσει να διαλέξει, να μην αποφασίσει πώς να ρισκάρει τη ζωή του.

Καλούμαστε να αποφασίσουμε πώς να είμαστε άνθρωποι :
Ο πρώτος πειρασμός είναι αυτός του ψωμιού. Η επιλογή : «αν είσαι Υιός του Θεού πρέπει να είσαι χορτάτος, όχι να πεινάς, αλλιώς δεν είναι αλήθεια ότι είσαι γιος του Θεού που σε φροντίζει». Για μας αυτό σημαίνει ότι, αν ο Θεός μας κάνει να νιώθουμε καλά στην ευημερία μας βλέπουμε την αγάπη του Θεού.

Η απάντηση του Ιησού είναι ότι υπάρχει κάτι περισσότερο από την ευημερία, και είναι ο Λόγος του Θεού: η σχέση με τον Θεό πρέπει να αναζητηθεί ακόμη και πιο πέρα από την αυθυπέρβαση, δηλαδή στο άνοιγμα προς τον Θεό και τους συνανθρώπους.