Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2022
Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά ΄Αγιο Ευαγγέλιο (Λκ. 17, 11 -19)
Ενώ ο Ιησούς πήγαινε στην Ιερουσαλήμ, περνούσε μέσα απ'τη Σαμάρεια και τη Γαλιλαία. Κι ενώ έμπαινε σε κάποιο χωριό τον συνάντησαν δέκα λεπροί άνδρες που στάθηκαν μακριά κι άρχισαν να φωνάζουν και να λένε: "Κύριε Ιησού, ελέησέ μας!" Κι ο Ιησούς όταν τους είδε είπε: "Πηγαίνετε και δείξτε τους εαυτούς σας στους ιερείς". Κι ενώ πήγαιναν, καθαρίστηκαν. 'Ενας απ'αυτούς, όταν είδε πως θεραπεύθηκε, γύρισε πίσω και με δυνατή φωνή δόξαζε το Θεό. 16Κι έπεσε στα πόδια του Ιησού, με το πρόσωπο στη γη και τον ευχαριστούσε. Κι αυτός ήταν Σαμαρείτης. Ο Ιησούς είπε τότε: "Δεν καθαρίστηκαν και οι δέκα; Αλλά οι εννιά πού είναι; Δεν βρέθηκε κανένας να επιστρέψει και να δοξάσει το Θεό παρά μόνο αυτός ο αλλοεθνής;" Και του είπε: "Σήκω και πήγαινε. Η πίστη σου σε έσωσε!".
Λόγος του Κυρίου
Δέκα άρρωστοι, πίσω από τους οποίους κρύβονται ιστορίες ανθρώπων που υποφέρουν εξ αιτίας της αρρώστιάς τους, και που λόγω της ασθένειάς τους είναι αποδιωγμένοι και ζουν στην μοναξιά τους. Έχουν κάνει την εμπειρία του ότι τίποτε πια δεν μπορούν να περιμένουν. Συναντούν τον Ιησού τον εμπιστεύονται και του ζητούν το επιθυμητό. Στην προτροπή του «Πηγαίνετε και δείξτε τους εαυτούς σας στους ιερείς» και χωρίς να έχουν θεραπευτεί, ξεκίνησαν για να παρουσιαστούν στους ιερείς, οι οποίοι ήταν εξουσιοδοτημένοι να πιστοποιήσουν τη θεραπεία τους. Καθώς πορεύονται, θεραπεύονται!
Πίστη είναι να ζει κάποιος αυτό που δεν βλέπει ακόμη, Την θεραπεία τους. Προσοχή, δεν εφευρίσκουν αυτό που δεν υπάρχει, αλλά πιστεύουν σ’ αυτό που υπάρχει αλλά δεν το βλέπουν! Το να έχουμε πίστη σημαίνει να βασιζόμαστε σε αυτό που δεν βλέπουμε, τον Θεό Πατέρα, εμπιστευόμενοι τον λόγο του Ιησού, αυτού που βλέπει καλύτερα από εμάς,. Δεν βασίζομαι σ’ αυτό που εγώ δημιούργησα, αυτό που επιθυμώ, αλλά βασίζομαι σε μια υπόδειξη, μια οδηγία που έλαβα, και που είναι το φως μου μέσα στο «σκοτάδι». «Πηγαίνετε και δείξτε τους εαυτούς σας στους ιερείς» Αυτό είναι που ώθησε τον Ιησού να πει: «Σήκω και πήγαινε. Η πίστη σου σε έσωσε!»,
Ο Ιησούς εκφράζει και μια απορία:“- Δεν βρέθηκε κανένας να επιστρέψει και να δοξάσει τον Θεό παρά μόνο αυτός ο αλλοεθνής;» δηλαδή ένας Σαμαρείτης, ένας ξένος που ζει στο περιθώριο του εκλεκτού λαού. Εννέα από αυτούς, λοιπόν, θα τραβήξουν τον δρόμο τους, σαν να συνέβηκε κάτι που τους άνηκε. Γιατρευτήκαν αλλά δεν θεραπεύτηκαν μόνο ο Σαμαρείτης δεν ξέχασε τον Δωρητή, δηλαδή τον Πατέρα που τους θεράπευσε μέσω του Ιησού. Αυτό είναι το πλήρωμα της Πίστης. Γι’ αυτόν, ο Ιησούς είναι τώρα όχι απλά ένα άτομο που μπορεί να εξυπηρετήσει τις επιθυμίες του, αλλά ένα πρόσωπο με το οποίο πρέπει να συνάψει μια σχέση, που ξεκινά από την αναγνώριση ότι έγινε παραλήπτης μιας δωρεάς που δεν την αξιομίσθησε, αλλά του χαρίστηκε . Μια δωρεά που δόθηκε όχι μόνο σ΄ αυτόν αλλά και σε άλλους. Και δέχεται με χαρά να εμπιστεύεται τη ζωή του σ΄ αυτόν το Δωρητή και στο δώρο του.