Κυριακή 2 Μάϊου 2021
Σύντομες σκέψεις από το κατά Μάρκο Ευαγγέλιο: Μκ 16,1-8 και κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 20,1-9.
Ο χριστιανισμός δεν είναι ένα σύστημα ιδεών που θέτουν σε πράξη κοινωνιολογικές θεωρίες ή ένα σύνολο επιστημονικών επιχειρημάτων τα οποία δικαιολογούν έναν τρόπο ζωής ή εκλαμβάνεται ως κάτι που δικαιολογεί την ύπαρξή του γιατί μπορεί να προσφέρει μοναδικές συγκινησιακές καταστάσεις που ικανοποιούν τον άνθρωπο, ή είναι κάτι που γεννήθηκε για να προκρίνει μεγάλα ιδεώδη. Ο χριστιανισμός είναι θεμελιωμένος πάνω σε μια και μόνη “ΚΑΛΗ ΕΙΔΗΣΗ ”.
Η ΕΙΔΗΣΗ
Δυστυχώς, είμαστε συνηθισμένοι σε ειδήσεις που περιγράφουν καταστάσεις που τις περισσότερες φορές μας αφήνουν αδιάφορους ή μας στενοχωρούν και μας θλίβουν ή μας προκαλούν αγανάκτηση επειδή πρόκειται για αδικίες ή απάτες κλπ. Άλλες ειδήσεις που ακούμε είναι τέτοιες που μας κάνουν να αισθανόμαστε πως κάποιοι μας κοροϊδεύουν, ότι υποβαθμίζουν την νοημοσύνη μας. Αλλές πάλι δημιουργούν διαμάχες, φρούδες ελπίδες και αυταπάτες, άλλε δίνουν την εντύπωση ότι «βγαίνουν» στον αέρα ή γράφονται για να γεμίσουν τον χρόνο της εκπομπής ή τον χώρο της εφημερίδας και πολλές φορές για να αποπροσανατολίσουν τον ακροατή ή τον αναγνώστη. Τελικά κάποια είδηση καταλήγει να είναι καλή αν αφορά την νίκη της ομάδας μας σε έναν αγώνα π.χ. ποδοσφαίρου, ή αν ενημερωνόμαστε ότι κάποιος φόρος μειώθηκε ή στην καλύτερη περίπτωση ότι βρέθηκε κάποιο καινούργιο και αποτελεσματικό φάρμακο, ή πως σε κάποια περιοχή του πλανήτη μας δεν θα πεινάσουν... πολύ, κ.ο.κ.
“ΚΑΛΗ ΕΙΔΗΣΗ”
όμως είναι εκείνη που όχι μόνον προϊδεάζει για κάποιες καλές επιπτώσεις στην ζωή μας αλλά και που είναι ικανή να μας αλλάξει τη ζωή εκ βάθρων προς το καλύτερο την ζωή μας π.χ. όπως όταν εκείνος ή εκείνη, λέει στον άλλο/η, “σε αγαπώ, να παντρευτούμε” , ή όταν ο άνεργος μετά από αρκετά χρόνια χωρίς εργασία ή με ευκαιριακά μεροκάματα ακούει να του λένε : “από αύριο προσλαμβάνεσαι, με μισθό τάδε...”
Ιδού η “ΚΑΛΗ ΕΙΔΗΣΗ” η σημερινή
: « Ζητάτε τον Ιησού το Ναζαρηνό, τον εσταυρωμένο΄; Αναστήθηκε, δεν είναι εδώ.» Μας λέει ότι ο θάνατος, το μεγαλύτερο όριο στη ζωή μας ξεπεράστηκε, ότι δεν είναι το τέλος των πάντων και ότι η καθημερινότητα μας δεν προορίζεται στο τίποτα, αλλά έχει ένα νόημα και έναν προορισμό. Μας λέει ότι Αναστήθηκε Εκείνος που θυσίασε από αγάπη τη ζωή του για τους φίλους του. Μας λέει «ναι θα πεθάνουμε», αλλά μας διαβεβαιώνει ότι ο θάνατος δεν είναι το τέρμα. Μας λέει ότι είναι ένα πέρασμα και μάλιστα πολύ επίπονο. Μας λέει ότι όποιος αγαπά να είναι έτοιμος να υποφέρει. Στην αντίπερα όχθη μας περιμένει ο Δημιουργός, το θεμέλιο, η αιτία και η κινητήριος δύναμη της ζωής, που για μας είναι ο Πατέρας μας, για να μας εντάξει στο πραγματικό περιβάλλον της ζωής μας, αυτής της ζωής που ξεκίνησε ως “εικόνα και ομοίωση του Θεού” , στο περιβάλλον εκείνο στο οποίο “θα τον βλέπουμε πρόσωπο προς πρόσωπο”, θα μοιραζόμαστε, κατά κάποιο τρόπο, τη ζωή του Θεού,την ‘αιώνια ζωή’ όπως τη λέμε. Μια ζωή όχι ποσοτικα μεγαλύτερη άλλα ποιοτικά ασυγκρίτως ανώτερη.
Αυτή η μεταμορφωμένη ζωή δεν έρχεται στο τέλος της παρουσίας, μετά τον
θάνατο, αλλά αρχίζουμε να την βιώνουμε από τώρα. Με το βάπτισμά μας, μπολιασθήκαμε στην Εκκλησία, στο Μυστικό Σώμα του Αναστημένου Χριστού. Όπως λέει ο άγιος Παύλος γίναμε γυιοί εν υιώ. Η ακόμη συγκληρονόμοι του Ιησού Χριστού Η καθημερινότητα μας μπορεί να είναι επίπονη, αλλά είναι συνάμα και το πεδίο της σταδιακής αποκάλυψης αυτής της ποιοτικά ανώτερης ζωής και της κατάκτησής της.
Η Ανάσταση του Ιησού δίνει νόημα, βάθος και προοπτική και στη δική μας ζωή, μας λέει ότι : ακόμη και αν πεθάνετε πάνω στο σταυρό του πόνου, της αρρώστιας, των γηρατειών, του θανατηφόρου ατυχήματος, της δυστυχίας, είτε είστε παιδιά, είτε νέοι ή και προχωρημένης ηλικίας, ο Θεός είναι εκεί για να μας συνοδέψει και μαζί να περάσουμε από το θάνατο και να μας εγκατέστησε στο περιβάλλον της δικής του στη ζωή χωρίς μισές αλήθειες και χωρίς καλύμματα. Τα κακά της ζωής μας πονούν, δεν μας απελπίζουν. Τα πάντα στην παρούσα ζωή φωτίζονται από την Ανάσταση.