“Κι εσείς ποιός λέτε ότι είμαι;
Κυριακή 27/8/2017
Mια σωστή ερώτηση διεγείρει το ενδιαφέρον, ανοίγει ορίζοντες, σπρώχνει στην έρευνα, στην αναζήτηση καλύτερων απαντήσεων σε καταστάσεις που, πιθανώς, ήδη ζούμε και νομίζουμε ότι είναι ότι το καλύτερο υπάρχει. Μια σωστή ερώτηση επιζητεί, προσδοκά, μια σωστή απάντηση και είναι προϋπόθεση για μια σωστή απάντηση.
Προς αυτή την κατεύθυνση είναι οι ερωτήσεις που ο Ιησούς απευθύνει στους μαθητές του : “ποιός λένε ότι είναι ο Υιός του ανθρώπου; ” και ακολουθεί και τώρα : “εσείς ποιός λέτε ότι είμαι;”
Ανάγνωσμα από κατά Ματθαίο ΄Αγιο Ευαγγέλιο (Mτ 16,13-20)
Εκείνο τον καιρό ο Ιησούς έφθασε στα μέρη της Καισαρείας του Φιλίππου, ρώτησε τους μαθητές του λέγοντας: "Οι άνθρωποι ποιός λένε ότι είναι ο Υιός του ανθρώπου;" Κι εκείνοι είπαν: "'Αλλοι λένε ότι είναι ο Ιωάννης ο Βαφτιστής, άλλοι λένε πως είναι ο Ηλίας, και άλλοι ο Ιερεμίας ή κάποιος απ'τους προφήτες". Τους λέει: "Κι εσείς ποιός λέτε ότι είμαι;" Απαντώντας ο Σίμων Πέτρος, είπε: "Εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζωντανού". Κι ο Ιησούς απαντώντας, του είπε: "Μακάριος είσαι, Σίμωνα Βαριωνά, επειδή δεν σου το αποκάλυψε αυτό ούτε σάρκα ούτε αίμα, αλλά ο Πατέρας μου που βρίσκεται στους ουρανούς. Κι εγώ σου λέω: Εσύ είσαι Πέτρος κι επάνω σ' αυτήν την πέτρα θα οικοδομήσω την εκκλησία μου και οι πύλες του άδη δεν θα την κατανικήσουν. Θα σου δώσω τα κλειδιά της βασιλείας των ουρανών κι αυτό που θα δέσεις πάνω στη γη θα είναι δεμένο στους ουρανούς. Και αυτό που θα λύσεις πάνω στη γη, θα είναι λυμένο στους ουρανούς". Τότε διέταξε τους μαθητές να μην πουν σε κανένα ότι αυτός είναι ο Χριστός.
Λόγος του Κυρίου
______________
Ο Ιησούς με την ερώτησή του “Ποιός λένε ότι είναι ο Υιός του ανθρώπου ;” δεν κάνει ένα γκάλοπ ώστε να έχει μια βάση δεδομένων προκειμένου να χαράξει τη στρατηγική του, για να γίνει το έργο του πιο αποδοτικό. Οι απαντήσεις που επιθυμεί θέλει να δείχνουν ότι αυτός που απαντά δεν είναι επιπόλαιος, ότι του μεταφέρει την πραγματικότητα και έχουν να κάνουν και με την προσωπικότητα εκείνου που απαντά.
Ο Ιησούς θέλει να βοηθήσει τους μαθητές του να συνειδητοποιήσουν τη διαφορετικότητα και την ιδιαιτερότητα της υπόστασής Του με βάση της οποίας έχουν εμπειρία ζώντας μαζί του, σε σχέση με τις τρέχουσες αντιλήψεις του περιβάλλοντος που ζούνε, αλλά και αυτών που είχαν πριν συναναστραφούν τον Ιησού.
Οι απαντήσεις που δίνουν σχετικά με το τι πιστεύει ο κόσμος, δεν είναι εσφαλμένες, είναι απόρροια της τρέχουσας ιουδαϊκής θρησκευτικότητας. Στον Ιησού είδαν αυτό που ήξεραν. Οι απαντήσεις τους δεν εκφράζουν ούτε στο ελάχιστο αυτό που είναι πράγματι ο Ιησούς , και δεν εκφράζουν καμιά προσπάθεια αναζήτησης για κάτι παραπάνω ή για κάτι καλύτερο.
Πολλές φορές ο άνθρωπος τείνει να μείνει σε αυτό που ξέρει, φοβάται να περπατήσει σε ανοιχτούς και ίσως ανεξερεύνητους ορίζοντες, ιδιαίτερα μάλιστα στη θρησκευτική διάσταση της ζωής του. Συχνά- πυκνά περιορίζεται σ’ αυτό που ονομάζει “παράδοση”, και που το εννοεί ως απλή συντήρηση και διατήρηση αυτού που ήδη ξέρει και με το οποίο αισθάνεται σιγουριά. Ξεχνά ότι η Παράδοση είναι το σίγουρο εφαλτήριο προς το μέλλον. Η Παράδοση εφοδιάζει με εργαλεία κατανόησης του παρόντος και ανοίγματος για την ορθή κατανόηση του μέλλοντος . Συνάμα, οφείλει να κάνει κάθαρση του παρελθόντος από τις σκουριες που αφήνει η ιστορία , για να την απόλαυση στην πραγματική της διάσταση και να του προσφέρει αξιόλογα εργαλεία για να οικοδομήσει το μέλλον. Παράδοση είναι η Πίστη που μια γενεά παρέλαβε από την προηγούμενη με τρόπο κατανοητό για την δικιά της εποχή κει όχι για την προηγούμενη και την παραδίδει στην επόμενη γενεά, αλλά όχι ως μια απλή επανάληψη ή απαγγελία του παρελθόντος, αλλά με τρόπο κατανοητό για την επόμενη γενεά έτσι ώστε να της ανοίγει καινούριους ορίζοντες, να ζωογονεί την Ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Στους μαθητές ο Ιησούς θέτει το ερώτημα :“Κι εσείς ποιός λέτε ότι είμαι ;” Και ο Πέτρος απαντά εξ ονόματος όλων : "Εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζωντανού".
- Το «Ο Χριστός» δεν είναι επώνυμο. Είναι ένας προσδιορισμός, ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα που προσδιορίζει την καταγωγή, τη φύση και το έργο του Ιησού μέσα στην ιστορία. Ο σκοπός της ύπαρξής του να είναι η αποκάλυψη της πραγματικής παρουσίας του Θεού μέσα στην Ιστορία.
- Το «Ο Υιός του Θεού», δηλώνει ότι στον Ιησού αναγνωρίζει μια βαθιά ενδόμυχη σχέση με τον Θεό. Όπως εκείνη του Γιού με τον Πατέρα.
- Το « του Θεού του ζωντανού», δηλώνει το Θεό που είναι η αιτία της ζωής και η ζωή, την οποία και δωρίζει, ανεξάντλητη και απεριόριστη. Και ο ίδιος είναι ενεργά παρών μέσα στην ιστορία, όχι κάνοντας θαύματα για να αποδείξει ότι υπάρχει και ποιος είναι αλλά για να ανακαλύψουν τα πλάσματα του τον νόημα της ύπαρξης τους μέσα στην ιστορία.
Ο Ιησούς λέει: «Μακάριος είσαι, Σίμωνα Βαριωνά (γιέ του Ιωνά), επειδή δεν σου το αποκάλυψε αυτό ούτε σάρκα ούτε αίμα, αλλά ο Πατέρας μου που βρίσκεται στους ουρανούς», δηλαδή ότι ο πιστός, όπως και ο ίδιος ο Πέτρος , για να κάνει αυτή την ομολογία πίστεως και να συνειδητοποιήσει όλο το αληθινό εύρος της, δεν είναι ικανός από μόνος του, χρειάζεται τη βοήθεια-φώτιση του Θεού Πατέρα.
Το επεισόδιο ολοκληρώνεται με το : “ Εσύ είσαι Πέτρος κι επάνω σ' αυτήν την πέτρα θα οικοδομήσω την εκκλησία μου και οι πύλες του Άδη δεν θα την κατανικήσουν. Ο Πέτρος περιγράφεται ως βράχος, σημείο σταθερότητας, που προέρχεται από την ομολογία πίστεως που έκανε. Η εξουσία να συγχωρεί τις αμαρτίες, δεν είναι μια δικονομική εξουσιοδότηση αλλά η ικανότητα να μεταμορφώνει την ανθρώπινη μιζέρια σε εικόνα και ομοίωση του Θεού.