Ο μαθητής του Χριστού δεν αρκεί να συντηρεί αλλά χρειάζεται να κατανοεί να ζωοποιεί να επικαιροποιεί και να προχωρά προς το μέλλον. Β΄ Κύκλος - 8 η Τακτική Κυριακή (Μκ2,22-24

Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2024

 - Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο ΄Αγιο Ευαγγέλιο (Μκ2,22-24)

Οι μαθητές του Ιωάννη και των Φαρισαίων έκαναν μια νηστεία. Και πηγαίνουν και του λένε: "Γιατί οι μαθητές του Ιωάννη και οι μαθητές των Φαρισαίων νηστεύουν, ενώ οι δικοί σου μαθητές δε νηστεύουν;" Και ο Ιησούς τους είπε: "Μήπως μπορούν να νηστεύουν οι καλεσμένοι στο γάμο, όσο καιρό είναι ο γαμπρός μαζί τους; 'Οσο καιρό έχουν μαζί τους το γαμπρό δεν μπορούν να νηστεύουν. Αλλά θα έλθουν μέρες όταν θα τους πάρουν το γαμπρό, και τότε θα νηστέψουν εκείνη τη μέρα. Κανένας δε ράβει μπάλωμα από καινούριο ύφασμα πάνω σε παλιό φόρεμα, διότι αλλιώς το καινούριο συμπλήρωμα τραβά το παλαιό και το σχίσιμο γίνεται χειρότερο. Και κανένας δε βάζει καινούριο κρασί σε παλιούς ασκούς. Αλλιώς θα σχίσει το κρασί τους ασκούς και θα χαθεί και το κρασί και οι ασκοί. Αλλά το καινούριο κρασί το βάζουν σε καινούριους ασκούς"

Λόγος του Κυρίου 

Η σημερινή σελίδα του Ευαγγελίου μας καλεί να σκεφτούμε ή μας προκαλεί να συνειδητοποιήσουμε ότι πολλά πράγματα στη ζωή μας τα κάνουμε από συνήθεια επειδή «έτσι τα βρήκαμε», ιδιαίτερα αυτά που λέμε «θρησκευτικά» : Νηστείες, μετάνοιες, προσευχές, μικρο φιλανθρωπίες, μικρές θυσίες και διάφορες αφιερώσεις, τάματα σαν χωρίς να πολυκαταλαβαίνουν το ‘γιατί’ δηλαδή το ‘νόημά τους’ σαν να θέλαμε να γίνουμε όμορφοι στα μάτια του Θεού. Και κάτι να πετύχουμε .. ..

Για να ζήσεις το ευαγγέλιο χρειάζεσαι θάρρος... χρειάζεται να τολμήσεις... Όχι μόνο να μεταμεληθείς και ταπεινά να επανορθώσεις αλλά να ενδυναμωθείς με την μετάνοια την αλλαγή νοοτροπίας. να προχωρήσεις παραπέρα, από τα συνηθισμένα να επικαιροποιήσει αυτά που ξέρεις Η αγάπη, η συγνώμη και η συγχώρηση είναι πραγματικότητες δυναμικές δημιουργικές που ανοίγουν ορίζοντες σπρώχνουν προς τα μπρος!

Ο Ιησούς δεν ήρθε για να επιδιορθώσει ένα θρησκευτικό όραμα που βρίσκετε σε δύσκολη θέση, δεν ήρθε για να επιδιορθώσει τα τραύματα και της αστοχίες που δημιουργήθηκαν από την αδιαλλαξία των νομομαθών που σκλαβώνουν τον λαό, αλλά για να αναδιατυπώσει ένα νέο τρόπος το να είσαι με τον Θεό, βασιζόμενος στην πιο αυθεντική εβραϊκή πίστη. Οι μυριάδες εντολές που είχαν καταλήξει να εγκλωβίζουν τον άνθρωπο μέσα σε ένα λαβύρινθο ο οποίος θα ‘έπρεπε να οδηγήσει σε μια υγιή σχέση τον άνθρωπο με το Θεό Η σχέση με τον Θεό λέει ο Ιησούς δεν βασίζεται στον φόβο αλλά μοιάζει με την σχέση αγάπη δύο συζύγων. 

Ο Ιησούς είναι ο γαμπρός. Οι κανόνες, οι εντολές, οι θρησκευτικές παραδόσεις, και όλα τα αλλά , αποκτούν βάθος και νόημα μόνο εάν συνδέονται με την αγάπη της συζύγου προς τον σύζυγο και αντίστροφα. Ο που ο Σύζυγος είναι Θεός και η σύζυγος ο λαός του Θεού . Οι πρακτικές λατρείας δεν εξαλείφονται, αλλά επανακτούν νέο νόημα και επαναδιατυπώνονται. Η νηστεία που μας υπενθυμίζει εκδηλώνει την εσωτερική μας αναζήτηση, το θρήνος της νύφης που λαχταρά τον γαμπρό. Η αξία της στα μάτια του Θεού, έγκειται δεν έγκειται στη στέρηση της τροφής, αλλά στο γεγονός ότι ο άνθρωπος λαχταρά να βρει τη ζωή στην πηγή της το Γαμπρό τον Ιησού Χριστό

Μετάνοια σημαίνει καινοτομία η οποία είναι αποτέλεσμα της αλλαγής νοοτροπίας και εκτίμησής των πραγμάτων γύρο μας. Ο που όλα τα εκτιμούμε με τα μάτια του Χριστού και αυτό αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό μας, τους ανθρώπους, και ανακαλύψουμε τη χαρά της νέας ζωής εν Χριστώ.

Η πίστη στο Χριστό είναι αυτή η σχέση ο καινούργιο ασκός και μέσα βάζουμε το κρασί της νέας ζωής εν Χριστώ.