Κυριακή 30 Ιουλίου 2023
Οι σημερινές παραβολές σκοπεύουν να μας προσανατολίσουν στην αναζήτηση αυτού που πράγματι έχει σημασία στη ζωή του ανθρώπου, ώστε να ανακαλύψει ποιο είναι το νόημα της ζωής του, δηλαδή γιατί υπάρχει και τι κάνει σ΄ αυτό τον κόσμο.
Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο ευαγγέλιο, Μτ13, 44-52
Ο Ιησού συνέχισε να διδάσκει το πλήθος με παραβολές, τους ελεγε Μοιάζει η βασιλεία των ουρανών με θησαυρό κρυμμένο σ'ένα χωράφι, που όταν τον βρήκε ένας άνθρωπος τον έκρυψε. Κι απ' τη χαρά του πηγαίνει και πουλά όλα όσα έχει και αγοράζει εκείνο το χωράφι.
Μοιάζει, πάλι, η βασιλεία των ουρανών με ένα δίχτυ που ρίχθηκε στη θάλασσα κι έπιασε κάθε λογής ψάρια. Όταν γέμισε το δίχτυ, το έσυραν στο γιαλό και κάθισαν και μάζεψαν τα καλά ψάρια σε δοχεία, ενώ τα άχρηστα τα πέταξαν έξω. 'Ετσι θα γίνει και στο τέλος του κόσμου. Θα βγουν οι άγγελοι και θα χωρίσουν τους κακούς απ' τους δίκαιους και θα τους ρίξουν στο καμίνι της φωτιάς. Εκεί θα είναι ο θρήνος και το τρίξιμο των δοντιών.
Τα καταλάβατε όλα αυτά;" Του λένε: "Ναι". Κι εκείνος τους είπε: "Γι'αυτό, κάθε γραμματέας που διδάχθηκε για τη βασιλεία των ουρανών, μοιάζει με έναν οικοδεσπότη, ο οποίος βγάζει από το θησαυρό του νέα και παλαιά".
Λόγος του Κυρίου
Μέσα μας υπάρχει μια σπίθα... ένας σπόρος... ένα μικρόβιο ... ένα κενό που ζητά να γεμίσει και το "γέμισμα" πότε το ονομάζουμε χαρά, πότε ειρήνη, πότε σωτηρία, πότε καριέρα κλπ... Πολλές φορές νομίζουμε ότι ανακαλύψαμε και κατακτήσαμε αυτό που αναζητάμε για να καλύψουμε "το κενό μέσα μας" αλλά μετά από λίγο διαπιστώνουμε πως δεν αρκεί αυτό που νομίζουμε πως βρήκαμε, και αρχίζουμε πάλι από την αρχή να το αναζητούμε.
Ο Αγ. Αυγουστίνος έλεγε ότι: Η ψυχή μας, το είναι μας, είναι πάντα ανήσυχο μέχρις ότου αναπαυθεί στον Θεό!
Μόλις ο άνθρωπος βρει αυτόν τον θησαυρό " το ίχνος του Θεού μέσα του" και το εκτιμήσει “πουλά τα πάντα” επειδή κατάλαβε πως δεν υπάρχει καλύτερο και πιο πολύτιμο πράγμα από αυτόν τον θησαυρό! Και αυτός ο θησαυρός είναι "το ίχνος" που ο δημιουργός αφήνει σε κάθε πλάσμα του και το συνοδεύει για πάντα και, όταν το πλάσμα
τελικά το ανακαλύψει δεν του είναι δύσκολο να μην το εκτιμήσεις και να μην το βάλει πάνω από κάθε τι άλλο! Όμως για να το βρούμε υπάρχει πάντα κάτι που πρέπει να κάνουμε… υπάρχει πάντα κάτι δικό μας που πρέπει να θυσιάσουμε.
Έτσι είναι η ζωή της πίστης. Στην ύπαρξή μας…συναντάμε πολλους “θησαυρούς”… θησαυρούς που μιλούν για τον Θεό… που ξέρουν για τον Θεό… που αποστέλλονται από τον Θεό (γάμος… παιδιά… σχέσεις… φιλίες… σημαντικοί άνθρωποι… καταστάσεις…) αλλά για να μπορέσεις να τους ζήσεις πλήρως (τους θησαυρούς) και να μην τους χάσεις ή να τους σπαταλήσεις, πρέπει να τους εκτιμήσεις, δεν είναι δεδομένοι και πρέπει να τους υπερασπιστείς…να τους προστατέψεις… να τους βάλεις ως προτεραιότητα σου… με λίγα λόγια : Στη ζωή της πίστης μας είναι απαραίτητο να κάνουμε συνεχή διάκριση για να επιλέξουμε και να διατηρήσουμε ό,τι ανήκει στον Θεό... και να αφήσουμε στην άκρη ό,τι δεν Του ανήκει.
Μόνο αφού βρούμε το θησαυρό, το ίχνος του Θεού στη ζωή μας που δίνει νόημα της ζωής μας μπορούμε να καταλάβουμε και να δώσουμε τη σωστή αξία σε όλα τα άλλα πράγματα... και θα μπορέσουμε επιτέλους να καταλάβουμε τι πρέπει να κρατήσουμε και τι πρέπει να πετάξουμε... και πραγματικά θα να είμαστε πλήρεις χαράς!