Μια μοναδική αγάπη «Ο Θεός και ο πλησίον»- Β΄ Κύκλος - 31η Τακτική Κυριακή, ( Μκ 12,28-34 )

 Κυριακή, 31 Οκτωβρίου 2021 

Ο γραμματέας, με την ερώτησή του: «Ποιά είναι η εντολή η πρώτη απ' όλες», μεταφέρει στον Ιησού έναν προβληματισμό της εποχής του. Οι Ιουδαίοι είχαν ένα μεγάλο αριθμό νόμων και εντολών, 365 που απαγόρευαν κάτι, όσες οι ημέρες του χρόνου, και 248 που επέτρεπαν κάτι, όσα τα μέρη του σώματος. Διερωτόντουσαν, λοιπόν, αν όλοι οι νόμοι είναι οι ίδιοι ή μερικοί έχουν μεγαλύτερη αξία και σπουδαιότητα. Μερικοί απαντούσαν ότι όλοι οι νόμοι είναι ίδιοι, γιατί όλοι από το Θεό προέρχονται. Άλλοι, πάλι, πρέσβευαν ότι μερικοί είναι σπουδαιότεροι και δεσμεύουν περισσότερο από άλλους. Αναζητούσαν, λοιπόν, ‘τον πρώτο’.

Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγ. Ευαγγέλιο ( Μκ 12,28-34 )

    Εκείνον τον καιρό: Ένας από τους γραμματείς πλησίασε και ρώτησε τον Ιησού: "Ποιά είναι η εντολή η πρώτη απ’ όλες;" Ο Ιησούς απάντησε: "Πρώτη εντολή είναι: ‘ Άκου Ισραήλ: Ο Κύριος ο Θεός μας είναι ο ένας Κύριος. Και θα αγαπήσεις τον Κύριο το Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη σου τη διάνοια και με όλη σου τη δύναμη'. Η δεύτερη εντολή είναι ετούτη: `Θα αγαπήσεις τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου'. Μεγαλύτερη εντολή απ' αυτές δεν υπάρχει". Ο γραμματέας τότε του είπε: "Πολύ καλά, διδάσκαλε. Είναι σύμφωνο με την  αλήθεια αυτό που είπες ότι ` ένας είναι ο Θεός και δεν υπάρχει άλλος εκτός απ αυτόν ΄, και το «να τον αγαπάς με όλη σου την καρδιά και με όλο σου το νου και με όλη σου τη δύναμη και το να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου, είναι σπουδαιότερο από όλα τα ολοκαυτώματα και τις θυσίες». Ο Ιησούς, βλέποντας ότι απάντησε συνετά, του είπε: "Δε βρίσκεσαι μακριά από τη βασιλεία του Θεού". Και κανένας πια δεν τολμούσε να του θέσει άλλες ερωτήσεις.

Λόγος του Κυρίου

          

  Η ερώτηση του γραμματέα: «Ποια είναι η εντολή η πρώτη απ’ όλες», «Ποια είναι η πρώτη από όλες τις εντολές; » μοιάζει λίγο με το: «Τέλος πάντων… για πες μου παπά μου, μεταξύ όλων αυτών που λέτε, ποιο είναι το πιο σημαντικό; » Εντέλει είναι αυτό που μας λέει σήμερα ο Ιησούς, πως η λογική του κύκλου της αγάπης αρχίζει :     1) αγαπώντας τον Θεό που σε έπλασε από αγάπη κατ’ εικόνα και ομοίωση του και σε αγαπά, 2) απαντώντας εσύ σ’ αυτή την αγάπη αγαπώντας τον συνάνθρωπό σου, επειδή είναι πλάσμα και εικόνα εκείνου που σε αγαπά και βλέπεις την εικόνα Του σ’ αυτόν (στον συνάνθρωπό σου) και 3) αγαπώντας και τον εαυτό σου διότι στον εαυτόν σου βλέπεις εκείνον που σε έπλασε, αν δεν θέλουμε να χάσουμε τα ουσιώδη της πίστης.           

Ο Άγιος Ιωάννης συνοψίζει την σημερινή μας ευαγγελική περικοπή με τα παρακάτω: «Εμείς αγαπούμε διότι πρώτος εκείνος μας αγάπησε. Αν κάποιος πει: «αγαπώ τον Θεό», αλλά μισεί τον αδελφό του, αυτός είναι ψεύτης. Διότι αυτός που δεν αγαπά τον αδελφό του, τον οποίο βλέπει, δε μπορεί να αγαπά το Θεό που δεν τον έχει δει. Κι αυτή την εντολή έχουμε απ’ αυτόν, ότι όποιος αγαπά το Θεό να αγαπά και τον αδελφό του (Α΄ Ιω 4,19-20)».Η πρωτοτυπία του Ιησού έγκειται στο γεγονός ότι συνδέει ενδόμυχα και άρρηκτα το ένα με το άλλο. Δεν είναι συμπληρωματικότητα. Δεν είναι ζήτημα προτεραιοτήτων. Το ένα χωρίς το άλλο δεν υπάρχει. Το να χωρίζουμε το ένα από το άλλο είναι η ρίζα πλήθους κακών μα και ακατανοησιών για μας. Αν κάποιος λέει ότι αγαπά το Θεό αλλά δεν αντιδρά και δεν αγωνίζεται ενάντια στις αδικίες που γίνονται σε βάρος του πλησίον ή λέγοντας πως εκείνο που τον ενδιαφέρει είναι το καλό του πλησίον και μόνο γι’ αυτό δαπανάται, αγνοώντας τον  Θεό, τότε γρήγορα θα υποκύψει σε κάποιο είδωλο που συνήθως είναι το εγώ του, αξιολογώντας πως εκείνος είναι ο δίκαιος, οι δικές του ιδέες είναι οι σωστές. Για την Αγία Γραφή και οι δύο αυτές προοπτικές ζωής οδηγούν τον άνθρωπο σε ένα πολύ βαθύ ψεύδος