Εκεί που Βασιλεύω δε σημαίνει δύναμη και εξουσία,
αλλά θυσία και αγάπη
Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2019 34η Τακτική Κυριακή
Το κατά Λουκά ευαγγέλιο αρχίζει την περιγραφή της δημόσιας ζωής του Ιησού με την εμπειρία των πειρασμών που αντιμετώπισε και αφορούσαν το νόημα και το περιεχόμενο της ζωής του. Κλείνει δε εκείνη την περιγραφή , με τη φράση: “Κι ο διάβολος αφού εξάντλησε κάθε πειρασμό, απομακρύνθηκε απ' τον Ιησού, μέχρι τον καθορισμένο καιρό”. (4,13)
Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά ΄Αγιο Ευαγγέλιο (Λκ. 23,35-43)
Ο λαός στεκόταν και έβλεπε. Μαζί μ’ αυτούς κι οι άρχοντες κορόιδευαν και έλεγαν: «Τους άλλους τους έσωσε, ας σώσει τώρα και τον εαυτό του, αν αυτός είναι ο Μεσσίας, ο εκλεκτός του Θεού». Τον χλεύαζαν και οι στρατιώτες· έρχονταν κοντά του, του έδιναν ξίδι και του έλεγαν: «Αν εσύ είσαι ο βασιλιάς των Ιουδαίων, σώσε τον εαυτό σου». Υπήρχε μάλιστα και μια επιγραφή από πάνω του, γραμμένη στα ελληνικά, στα εβραϊκά και στα ρωμαϊκά: «Αυτός είναι ο βασιλιάς των Ιουδαίων».
Ένας από τους κακούργους που ήταν κρεμασμένος στο σταυρό τον βλασφημούσε και του έλεγε: «Εάν εσύ είσαι ο Μεσσίας, σώσε τον εαυτό σου κι εμάς». Ο άλλος στράφηκε σ’ αυτόν, τον επιτίμησε και του είπε: «Ούτε το Θεό δε φοβάσαι εσύ; Δεν είσαι όπως κι εκείνος καταδικασμένος; Εμείς βέβαια δίκαια, γιατί τιμωρούμαστε γι’ αυτά που κάναμε· αυτός όμως δεν έκανε κανένα κακό». Και στον Ιησού έλεγε: «Θυμήσου με, Κύριε, όταν έρθεις στη βασιλεία σου». Ο Ιησούς του απάντησε: «Σε βεβαιώνω πως σήμερα κιόλας θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο».
Λόγος του Κυρίου
Όλη τη ζωή του, ο Ιησούς, την έζησε εκ διαμέτρου αντίθετα με τους πειρασμούς που αντιμετώπισε και οι οποίοι του υπαγόρευαν : «χρησιμοποίησε τις ικανότητες σου , για να σωθείς πρώτα εσύ , για να αποκτήσεις κάθε εξουσία και έτσι να αναγνωρίσουν οι άνθρωποι το ποιός που είσαι». Ο Ιησούς έζησε τη ζωή του σύμφωνα με αυτό που είχε υποδείξει στους μαθητές του : «Οι βασιλιάδες των εθνών καταδυναστεύουν τους λαούς τους και οι δυνάστες τους τιτλοφορούνται ευεργέτες. Εσείς όμως δεν πρέπει να κάνετε το ίδιο, αλλά ο ανώτερος ανάμεσά σας πρέπει να γίνει σαν τον κατώτερο, κι ο αρχηγός σαν τον υπηρέτη. ... Εγώ όμως είμαι σαν τον υπηρέτη ανάμεσά σας» (Λκ. 22, 25-27).
Και τώρα, ακόμη και στον “κρανίου τόπο”, όπου όλοι ανεξαιρέτως τον χλευάζουν με το : «Τους άλλους τους έσωσε, ας σώσει τώρα και τον εαυτό του, αν αυτός είναι ο Μεσσίας, ο εκλεκτός του Θεού»…” « Αν εσύ είσαι ο βασιλιάς των Ιουδαίων, σώσε τον εαυτό σου» ή «Εάν εσύ είσαι ο Μεσσίας, σώσε τον εαυτό σου κι εμάς», η επιτομή των πειρασμών. ΄Ολοι, προύχοντες, στρατιώτες, ο κόσμος, δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί είναι εγκλωβισμένοι στις αξίες όπως η δύναμη, ο πλούτος, η αυτοπροβολή , η νομή της εξουσίας κοκ .
Ακόμη και οι ληστές, αιχμάλωτοι του κακού, δεν είναι ένας καλός και ένας κακός . Απλά, όπως όλος ο κόσμος, έχουν να διαλέξουν: ή τον εμπιστεύονται ή όχι. Μόνο ο ένας κατάλαβε, έστω και αμυδρά ότι κάτι το καλό μπορεί να βγει από αυτό το κοινο μαρτύριο που βιώνουν Εμείς δίκαια, τιμωρούμαστε γι’ αυτά που κάναμε· αυτός όμως δεν έκανε κανένα κακό». Δείχνει εμπιστοσύνη, έστω την ελάχιστη, δεν του ζητά τίποτα το ιδιαίτερο παρά μόνο: «Θυμήσου με, Κύριε, όταν έρθεις στη βασιλεία σου». Και η απάντηση του Ιησού: «Σε βεβαιώνω πως σήμερα κιόλας θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο». Ο Ιησούς δεν υπόσχεται κάτι ‘για το μέλλον’ μια καλή μεταχείριση αλλά ‘τώρα’ ‘σήμερα’ τον βεβαιώνει ότι «συμμετοχή» στη ζωή του!
Προσοχή! μόνο εδώ , στο σημείο αυτό, η Καινή Διαθήκη μιλά για παράδεισο. Ο Παράδεισος στην Παλαιά Διαθήκη είναι ο όρος συμβολίζει, την συνύπαρξη Θεού και ανθρώπου. Αυτός, ο παράδεισος, όμως είχε κλειστές τις πόρτες του εξ αιτίας της αμαρτίας του ανθρώπου. Τώρα άνοιξαν για ένα ληστή που αναγνώρισε ότι μόνο από το Θεό μπορεί να περιμένει την Σωτηρία του . Ένα Θεό που ευαρεστείται να χαρίζει σε όποιον έχει ανάγκη την χάρη του και του την ζητά, και όχι σε εκείνον που επιδεικνύει τις αξιομισθίες του. Στη Καινή Διαθήκη αυτή η συνύπαρξη, είναι το περιεχόμενο του όρου Βασιλεία του θεού.
Γιορτάζω τον Χριστό ως Βασιλιά σημαίνει με εμπιστοσύνη να λέω: «Θυμήσου με, Κύριε, όταν έρθεις στη βασιλεία σου».
αλλά θυσία και αγάπη
Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2019 34η Τακτική Κυριακή
Το κατά Λουκά ευαγγέλιο αρχίζει την περιγραφή της δημόσιας ζωής του Ιησού με την εμπειρία των πειρασμών που αντιμετώπισε και αφορούσαν το νόημα και το περιεχόμενο της ζωής του. Κλείνει δε εκείνη την περιγραφή , με τη φράση: “Κι ο διάβολος αφού εξάντλησε κάθε πειρασμό, απομακρύνθηκε απ' τον Ιησού, μέχρι τον καθορισμένο καιρό”. (4,13)
Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά ΄Αγιο Ευαγγέλιο (Λκ. 23,35-43)
Ένας από τους κακούργους που ήταν κρεμασμένος στο σταυρό τον βλασφημούσε και του έλεγε: «Εάν εσύ είσαι ο Μεσσίας, σώσε τον εαυτό σου κι εμάς». Ο άλλος στράφηκε σ’ αυτόν, τον επιτίμησε και του είπε: «Ούτε το Θεό δε φοβάσαι εσύ; Δεν είσαι όπως κι εκείνος καταδικασμένος; Εμείς βέβαια δίκαια, γιατί τιμωρούμαστε γι’ αυτά που κάναμε· αυτός όμως δεν έκανε κανένα κακό». Και στον Ιησού έλεγε: «Θυμήσου με, Κύριε, όταν έρθεις στη βασιλεία σου». Ο Ιησούς του απάντησε: «Σε βεβαιώνω πως σήμερα κιόλας θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο».
Λόγος του Κυρίου
Όλη τη ζωή του, ο Ιησούς, την έζησε εκ διαμέτρου αντίθετα με τους πειρασμούς που αντιμετώπισε και οι οποίοι του υπαγόρευαν : «χρησιμοποίησε τις ικανότητες σου , για να σωθείς πρώτα εσύ , για να αποκτήσεις κάθε εξουσία και έτσι να αναγνωρίσουν οι άνθρωποι το ποιός που είσαι». Ο Ιησούς έζησε τη ζωή του σύμφωνα με αυτό που είχε υποδείξει στους μαθητές του : «Οι βασιλιάδες των εθνών καταδυναστεύουν τους λαούς τους και οι δυνάστες τους τιτλοφορούνται ευεργέτες. Εσείς όμως δεν πρέπει να κάνετε το ίδιο, αλλά ο ανώτερος ανάμεσά σας πρέπει να γίνει σαν τον κατώτερο, κι ο αρχηγός σαν τον υπηρέτη. ... Εγώ όμως είμαι σαν τον υπηρέτη ανάμεσά σας» (Λκ. 22, 25-27).
Και τώρα, ακόμη και στον “κρανίου τόπο”, όπου όλοι ανεξαιρέτως τον χλευάζουν με το : «Τους άλλους τους έσωσε, ας σώσει τώρα και τον εαυτό του, αν αυτός είναι ο Μεσσίας, ο εκλεκτός του Θεού»…” « Αν εσύ είσαι ο βασιλιάς των Ιουδαίων, σώσε τον εαυτό σου» ή «Εάν εσύ είσαι ο Μεσσίας, σώσε τον εαυτό σου κι εμάς», η επιτομή των πειρασμών. ΄Ολοι, προύχοντες, στρατιώτες, ο κόσμος, δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί είναι εγκλωβισμένοι στις αξίες όπως η δύναμη, ο πλούτος, η αυτοπροβολή , η νομή της εξουσίας κοκ .
Προσοχή! μόνο εδώ , στο σημείο αυτό, η Καινή Διαθήκη μιλά για παράδεισο. Ο Παράδεισος στην Παλαιά Διαθήκη είναι ο όρος συμβολίζει, την συνύπαρξη Θεού και ανθρώπου. Αυτός, ο παράδεισος, όμως είχε κλειστές τις πόρτες του εξ αιτίας της αμαρτίας του ανθρώπου. Τώρα άνοιξαν για ένα ληστή που αναγνώρισε ότι μόνο από το Θεό μπορεί να περιμένει την Σωτηρία του . Ένα Θεό που ευαρεστείται να χαρίζει σε όποιον έχει ανάγκη την χάρη του και του την ζητά, και όχι σε εκείνον που επιδεικνύει τις αξιομισθίες του. Στη Καινή Διαθήκη αυτή η συνύπαρξη, είναι το περιεχόμενο του όρου Βασιλεία του θεού.
Γιορτάζω τον Χριστό ως Βασιλιά σημαίνει με εμπιστοσύνη να λέω: «Θυμήσου με, Κύριε, όταν έρθεις στη βασιλεία σου».