1η Κυριακή της Παρουσίας.
Να ζείτε προσεκτικά. Παρατηρώντας προσπαθώντας να καταλάβετε.
Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2019
Η χριστιανική κοινότητα, ήδη από τα πρώτα αποστολικά χρόνια, ζει μια παράξενη ένταση. Ο Κύριος ήρθε, έζησε, δίδαξε, πέθανε και αναστήθηκε για τη σωτηρία μας και αναμένει την δεύτερη παρουσία του που θα επισφραγίσει το έργου. Η μαθητές του ωστόσο προετοιμάζονται γι’ αυτή την παρουσία του. Μερικοί την περιμένουν με πάθος και μετρούν τις μέρες του χρόνους και τις εποχές και τα σημάδια που την προαναγγέλλουν και άλλοι ζουν την ζωής του απλά χωρίς ιδιαίτερη ανησυχία, άλλοι την ταυτίζουν με το δικό τους θάνατο όταν η ζωή τους μεταβάλλεται και δεν τους αφαιρείται, κοκ
Ο ευαγγελιστής Ματθαίος, με τα λόγια του Ιησού, προσπαθεί να μας διαφωτίσει γύρω από την καθημερινότητα μας και όχι να μας φοβερίσει.
Ανάγνωσμα από κατά Ματθαίο άγιο Ευαγγέλιο (Mτ 24,37-44)
Τον καιρό εκείνο ο Ιησούς είπε στους μαθητες του: Όπως ήταν οι μέρες του Νώε, έτσι θα είναι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. Διότι, όπως ήταν οι άνθρωποι κατ'εκείνες τις ημέρες που προηγήθηκαν του κατακλυσμού, που έτρωγαν κι έπιναν, που άνδρες και γυναίκες παντρεύονταν, μέχρι την ημέρα που ο Νώε μπήκε στην κιβωτό. Και δεν κατάλαβαν τίποτε, έως ότου ήλθε ο κατακλυσμός και τους πήρε όλους. 'Ετσι θα είναι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. Τότε θα βρίσκονται δυο μαζί στο χωράφι, ο ένας θα αρπαχθεί κι ο άλλος θα αφεθεί. 41Δυο γυναίκες θα αλέθουν στο μύλο, η μια θα αρπαχθεί και η άλλη θα αφεθεί.
Αγρυπνείτε, λοιπόν, διότι δε γνωρίζετε σε ποια μέρα έρχεται ο Κύριός σας. Αυτό θα καταλάβετε: αν γνώριζε ο οικοδεσπότης σε ποια ώρα της νύκτας έρχεται ο κλέφτης, τότε θα αγρυπνούσε και δεν θα άφηνε να διαρρηχθεί το σπίτι του. Για τούτο κι εσείς να είσθε έτοιμοι, διότι την ώρα που δε νομίζετε, θα έλθει ο Υιός του ανθρώπου.
Λόγος του Κυρίου
Ο Ιησούς, με ένα τρόπο παράδοξο περιγράφει τον ερχομό ενός καινούργιου κόσμου που έρχεται και την ζωή που προηγείται παίρνοντας ένα παραδείγμα από την προ του κατακλυσμού εποχή και λέει : « Εκείνη την εποχή, πριν από τον κατακλυσμό, οι άνθρωποι έτρωγαν και έπιναν, παντρεύονταν και πάντρευαν ως την ημέρα που μπήκε ο Νώε στην κιβωτό. Δεν κατάλαβαν τίποτε, ώσπου ήρθε ο κατακλυσμός και τους αφάνισε όλους. Έτσι θα γίνει και με την παρουσία του Υιού του Ανθρώπου»
Ο Ιησούς περιγράφοντας τη ζωή των ανθρώπων πριν το κατακλυσμό δεν τους κατηγορεί για κάτι, απλά περιγράφει την καθημερινότητα τους, τις μικρές ή μεγάλες ασχολίες τους, τη ζωή που ζουν ανυποψίαστοι για τον καινούργιο έρχεται και που θα παρασύρει το παλιό. Για τον Ιησού, ο κατακλυσμός του Νώε δεν είναι το τέλος του κόσμου αλλά το τέλος μιας εποχής. Αυτοί που υπολόγιζαν τον κόσμου του στο δεδομένο όπου τίποτα δεν αλλάζει , παρασύρθηκαν στην καταστροφή του παλιού. Σώθηκαν εκείνοι που είδαν τα σημάδια, κατάλαβαν τι έρχεται και προετοιμάστηκαν για να το συναντήσουν και να το ζήσουν. Και ο Ιησούς λέει στους τότε αλλά και στους σημερινούς ακροατές τους: “ Προσέξτε και σεις πως ζείτε τη καθημερινότητα σας και μην τη σπαταλάτε!”
Τίποτα κακό δεν έχει η απλή ζωή και η αναζήτηση της απλής καθημερινής ευτυχίας, ο Ιησούς δεν την καταδικάζει. Το πρόβλημα είναι, μη τυχόν η καθημερινότητα, με τις ψευτοσιγουριές της, μας αποκοιμίσει και δεν καταλάβουμε το νόημα και την αξία του καιρού που ζούμε και δεν αναζητήσουμε το σκοπό του και το τελικό σκοπό προς τον οποίο βαδίζει. Πάντα υπάρχει ο κίνδυνος το σήμερα να μην μας αφήσει να δούμε το θαυμάσιο που έρχεται να μας συναντήσει.
Λέει ακόμη Έτσι θα γίνει και με την παρουσία του Υιού του Ανθρώπου, Η έκφραση “του Υιού του Ανθρώπου” είναι παρμένη από το 7ο κεφ. του Βιβλίου του Δανιήλ (Παλαιά Διαθήκη). Ο συγγραφέας, σε όραμα, βλέπει να αναδύονται από την θάλασσα, σύμβολο του χάους και της βίας, τέσσερα άγρια θηρία, σύμβολα των τεσσάρων μεγάλων αυτοκρατοριών, των τριών που πέρασαν και κατεστράφησαν : Ασσυρία, Βαβυλωνία, Μήδοι και Πέρσες, και της τέταρτης που είναι η εποχή που ζει και είναι του Μεγάλου Αλέξανδρου και των διάδοχων του, που ο “προαιώνιος” Θεός, όπως και τις προηγούμενες, θα καταστρέψει. Και βλέπει να παρουσιάζεται “ένας που έμοιαζε με υιό ανθρώπου· και έφτασε μέχρι τον Προαιώνιο και οδηγήθηκε μπροστά του. Σ’ αυτόν δόθηκαν εξουσία και δόξα και βασίλεια, ώστε όλοι οι λαοί, κάθε εθνικότητας και γλώσσας, να τον υπηρετούν. Η εξουσία του θα είναι αιώνια κι ατελεύτητη και το βασίλειό του δεν θα καταστραφεί ποτέ”. Ο Θεός καταστρέφει το παλαιό και απάνθρωπο πρόσωπο του κόσμου και των εξουσιών που τον κυριαρχούν, και τον παραδίδει στον Γιό του Ανθρώπου για να κάνει την ανθρωπότητα όπως την θέλει ο προαιώνιος και έτσι να την σώσει . Ο Γιός του Ανθρώπου είναι φορέας ενος μηνύματος ελπίδας
Στην Καινή Διαθήκη ο Ιησούς κάνει δικό του τον όρο : “Υιός του ανθρώπου” και προσδιορίζει έργο του. Αυτοπροσδιορίζεται ακόμη και ως “Γιος του Θεού” όταν θέλει να παρουσιάσει τον Θεό στην ανθρωπινή διάσταση του. Προσδιορίζει τον εαυτόν του ως “Γιος του Ανθρώπου” όταν θέλει να παρουσιάσει τον άνθρωπο Ιησού στην θεϊκή του διάσταση. Αυτό όμως δεν είναι ένα προνόμιο αποκλειστικό του Ιησού , είναι και όλων εκείνων που τον δέχονται και τον πιστεύουν ως Γιό Θεού, και μαζί του αγωνίζονται για να γίνει όλο και περισσότερο ανθρώπινη η ανθρωπότητα, επειδή οι αρχές και οι εξουσίες αυτού του κόσμου αντιδρούν σ΄αυτο το σχέδιο.
Ο άλλος πόλος του αγώνα είναι, όπως προείπαμε, να προσέξουμε μη τυχόν η καθημερινότητα μας αποκοιμίσει και μη τυχόν σπαταλήσουμε τη ζωή μας αποκλείοντας το μυστήριο του « Γιό Θεού» από τη ζωή μας , που είναι κάτι που μας ξεπερνά ναι μεν, αλλά που συνυπάρχει με μας, το οποίο μπορούμε να προσεγγίσουμε σταδιακά, χωρίς βεβαίως να εξαντλήσουμε την γνώση του.
Και ο Κύριος συμβουλεύει για την ζωή μας την καθημερινότητα μας : “Να επαγρυπνείτε”. Η επαγρύπνηση, η προσοχή και η ετοιμότητα, δεν σημαίνουν απλά “ξυπνώ από το λήθαργο και συγκεντρώνω τις δυνάμεις μου για να είμαι έτοιμος να αντεπεξέλθω στις επερχόμενες δύσκολες καταστάσεις ή να περιχαρακωθώ και να κλειστώ αμυντικά στον εαυτό μου”. Το νόημα είναι : να βγω από τον εαυτό μου, να δω προσεκτικά την καθημερινότητά μου κάτω από το φως του Ευαγγελίου και να δεχτώ τα εργαλεία κατανόησης που ο Θεός μου προσφέρει, δια μέσου του Ιησού και, μαζί του να ερμηνεύσω και να αντιμετωπίσω την κάθε μέρα μου. Υποδεικνύει έναν τρόπο ζωής και πως να κοιτώ τα πράγματα γύρω μου.
Διαφορετικά θα μας συμβεί, όπως τις ημέρες του Νώε, η αντιμετώπιση της καθημερινής ζωής να είναι επιδερμική, τέτοια που μπορεί να μας παρασύρει στην καταστροφή εξ αιτίας μιας ανούσιας εντέλει ζωής.
“ Το Μεγάλο ελάττωμα της εποχής είναι η επιπολαιότητα, η επιφανειακότητα” ( Ρ Πανικαρ).
x