Η αγάπη είναι η γέφυρα που ενώνει τον Θεό Πατέρα ,τον Ιησού Χριστό και τον πιστό.
Κυριακή 9 Ιουνίου 2019
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή είναι παρμένη από το 17ο κεφάλαιο του Ευαγγελίου του Αγίου Ιωάννη. Ο Ιησούς προσεύχεται… είναι ο φίλος που μιλά με αγάπη και στοργή, με την καρδιά στο χέρι, και όχι ο δάσκαλος που ακριβολογεί και προσπαθεί να πείσει ότι αγαπά τους μαθητές του. Η κατανόηση του σημερινού ευαγγελίου περνά όχι τόσο από την λογική επεξεργασία, όσο από την ενόραση και τη μελέτη.
Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη ‘ Αγιο Ευαγγέλιο 17,20-26
Ο Ιησούς συνεχισε να πρεοασευχεται λέγοντας :Δε σε παρακαλώ μόνο γι'αυτούς, αλλά και για κείνους που με το λόγο τους θα πιστέψουν σε μένα, ώστε όλοι να είναι ένα, όπως εσύ, Πατέρα, μαζί μου κι εγώ μαζί σου, για να είναι κι αυτοί μαζί μας, ώστε ο κόσμος να πιστέψει πως εσύ με απέστειλες. Κι εγώ, τη δόξα που μου έδωσες την έδωσα σ'αυτούς, ώστε να είναι ένα πράγμα, όπως ένα είμαστε κι εμείς. Εγώ μαζί τους κιΕσύ μαζί μου, για να είναι τέλειοι μέσα στην ενότητα, για να γνωρίσει ο κόσμος ότι εσύ με απέστειλες και πως αγάπησες κι αυτούς όπως αγάπησες και μένα.Πατέρα, αυτοί που μου έδωσες, θέλω όπου είμαι εγώ να είναι κι εκείνοι μαζί μου, για να βλέπουν τη δόξα τη δική μου, αυτή που μου έδωσες, επειδή με αγάπησες πριν ακόμα πλαστεί ο κόσμος.
Πατέρα δίκαιε, ο κόσμος κι εσένα δε σε γνώρισε, αλλά εγώ σε γνώρισα κι αυτοί γνώρισαν ότι εσύ με απέστειλες. Τους έκαμα γνωστό το όνομά σου και θα συνεχίσω να το κάνω γνωστό, ώστε η αγάπη με την οποία με αγάπησες να είναι μέσα τους κι εγώ να είμαι μαζί τους".
Λογος του Κυρίου
Η προσευχή του Ιησού δεν γνωρίζει χρονικούς περιορισμούς , παρελθόν, παρόν ή μέλλον, είναι μια ενότητα, ένα “τώρα”, πάντα σύγχρονο και επίκαιρο. "Δε σε παρακαλώ μόνο γι' αυτούς, αλλά και για κείνους που με το λόγο τους θα πιστέψουν σε μένα…" που σημαίνει πως προσεύχεται και για μας σήμερα. Η προσευχή είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Ιησούς φανερώνει τους δεσμούς κοινωνίας και επικοινωνίας που τον συνδέουν διαχρονικά με κάθε μαθητή του, και τους μαθητές μεταξύ τους ( η εικόνα του κλήματος και της κληματόβεργας ) και με τον Θεό Πατέρα.
Ο Ιησούς ζητά για τους μαθητές του: "όλοι να είναι ένα, όπως εσύ, Πατέρα, μαζί μου κι εγώ μαζί σου, για να είναι κι αυτοί μαζί μας. Κι εγώ, τη δόξα που μου έδωσες την έδωσα σ' αυτούς, ώστε να είναι ένα πράγμα, όπως ένα είμαστε κι εμείς”.
Η ενότητα που ο Ιησούς ζητά για τους μαθητές έχει δύο σκοπούς :
α) «…ώστε ο κόσμος να πιστέψει πως εσύ με απέστειλες και πως αγάπησες κι αυτούς όπως αγάπησες και μένα. ",
β) να δείξει πως το δώρο αγάπης του Θεού Πατέρα και του ίδιου στους μαθητές του, δημιουργεί και ζωογονεί την ενότητα της κοινότητας των μαθητών του και εν τέλει αυτή η ενότητα, που είναι ο καρπός της αγάπης του Πατέρα, να τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν τις επερχόμενες δυσκολίες, όπως η ίδια αγάπη του Πατέρα ενώνει τον ίδιο τον Ιησού με τον Πατέρα και που τώρα τον στηρίζει, τώρα που πηγαίνει σε συνάντηση της δοκιμασίας του σταυρού και της απόρριψης εκ μέρους των συνανθρώπων του. ΄Ετσι, όπως στηρίζει εκείνον η κοινωνία αγάπης με τον Πατέρα, η ίδια αγάπη να στηρίξει και τους μαθητές του, ώστε να αντέξουν στις δοκιμασίες που ανά τους αιώνες ο κόσμος θα τους υποβάλει.
Με τον όρο ‘κόσμος’, που συχνά χρησιμοποιεί το ευαγγέλιο του Αγ. Ιωάννη, δεν προσδιορίζεται η ανθρωπότητα γενικά, αλλά η ανθρωπότητα που είτε είναι αποκομμένη από το Θεό και προσπαθεί από μόνη της να προσδώσει κάποιο νόημα στη ζωή της, είτε βρίσκεται ακόμη και σε ανοιχτή αντιπαράθεση με το Δημιουργό, είτε είναι τελείως αδιάφορη.
Ο Ιησούς ζητά από το Θεό Πατέρα για τους μαθητές του να συμμετέχουν και να γεύονται την ίδια εκείνη χαρά που εκείνος γεύεται επειδή ο ίδιος, όντας ο αγαπημένος Γιός του Πατέρα, τον δοξάζει. Και αυτή την δόξα θέλει να την μοιράζεται με τους μαθητές του.
“Πατέρα, αυτοί που μου έδωσες, (οι μαθητές του τότε και οι μαθητές του σήμερα) θέλω όπου είμαι εγώ να είναι κι εκείνοι μαζί μου, για να βλέπουν τη δόξα τη δική μου, ... ώστε η αγάπη με την οποία με αγάπησες να είναι μέσα τους κι εγώ να είμαι μαζί τους".
Ο Ιησούς, τέλος, υπόσχεται στο Θεό Πατέρα και στους μαθητές του ότι θα είναι παρών στη ζωή τους, με τον ίδιο τρόπο που μέχρι τώρα ήταν : «τους έκαμα γνωστό το όνομά σου και θα συνεχίσω να το κάνω γνωστό» . Το “ Όνομα” για το οποίο μιλά ο Ιησούς, σύμφωνα με την ιουδαϊκή νοοτροπία, είναι ο τρόπος ύπαρξης του Θεού, και τον οποίο (Θεό) ο Ιησούς γνωρίζει πολύ καλά επειδή μετέχει σ’ αυτή την ύπαρξη και γι’ αυτό μπορεί και αποκαλύπτει τον Πατέρα στους μαθητές. Ο Ιησούς ζητά από τον Θεό Πατέρα να κρατήσει τους μαθητές του σ’ αυτή τη ροή ζωής.