Για όλους υπάρχει ένα Άστρο που δείχνει το δρόμο.
6 Ιανουαρίου 2016
Τα δύο πρώτα κεφάλαια του
κατά Ματθαίο ευαγγελίου, γνωστά ως το
ευαγγέλιο της παιδικής ηλικίας του Ιησού,
κατά κάποιο τρόπο είναι ο πρόλογος του ευαγγελίου. Σε αυτά ο
ευαγγελιστής παρουσιάζει, τόσο τις ανθρώπινες ιστορικές ρίζες του Μεσσία, από
τη γενιά του Δαυίδ, όσο και τη θεϊκή καταγωγή του. Είναι ο Θεός Μαζί μας, που
προσφέρεται σε όλους και τον αναγνωρίζουν όσοι τον αναζητούν και όχι μόνο
μερικοί εξ αιτίας κάποιου προνομίου. Και σε όσους τον δέχτηκαν τους κατέστησε
γιούς του Θεού και κληρονόμους του.
Από το κατά Ματθαίο άγιο Ευαγγέλιο (Μτ 2,1-12)
Τότε ο Ηρώδης, αφού κάλεσε κρυφά τους μάγους,
εξακρίβωσε απ' αυτούς το χρόνο που εμφανίσθηκε το αστέρι, και στέλνοντάς τους
στη Βηθλεέμ, είπε: "Πηγαίνετε και ρωτείστε με προσοχή σχετικά με το παιδί.
Και όταν το βρείτε, ειδοποιείστε με, για να πάω κι εγώ να το προσκυνήσω".
Εκείνοι, όταν άκουσαν το βασιλιά αναχώρησαν και ιδού, το αστέρι, που είχαν δει
την ανατολή του, προηγούνταν μπροστά τους, έως ότου έφθασε και σταμάτησε πάνω
από εκεί όπου βρισκόταν το παιδί. Και εκείνοι, όταν είδαν το αστέρι, χάρηκαν
πάρα πολύ. Και αφού μπήκαν στο σπίτι, είδαν το παιδί μαζί με τη Μαρία τη μητέρα
του κι έπεσαν και το προσκύνησαν. Κι άνοιξαν τους θησαυρούς των και του
πρόσφεραν δώρα: χρυσάφι, λιβάνι και σμύρνα. Και ειδοποιημένοι στον ύπνο τους να
μην επιστρέψουν στον Ηρώδη, αναχώρησαν από άλλο δρόμο για τη χώρα τους.
Λόγος
του Κυρίου
Σήμερα, λοιπόν, γιορτάζουμε τα Θεοφάνεια, δηλαδή τη
Φανέρωση του Θεού. Φανέρωση που έγινε με την Ενσάρκωση του Λόγου του Υιού στο
πρόσωπο του Ιησού από τη Ναζαρέτ, που είναι ο Χριστός ο Κύριος. Ακόμη μια φορά,
δηλαδή, γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα, που δεν είναι τα γενέθλια του Ιησού, αλλά
το πρωταρχικής σημασίας γεγονός ότι ο
Θεός γεννήθηκε ως άνθρωπος και μπήκε στην ανθρώπινη καθημερινότητα.
Το Θεό κανείς ποτέ δεν τον είδε, σημειώνει ο απόστολος
Ιωάννης στην πρώτη επιστολή του. Ωστόσο, ενώ είναι ο τελείως Άλλος δεν είναι
και τελείως άγνωστος, μπορούμε να τον
γνωρίσουμε μέσα από την εμπειρία που είχαν οι μαθητές του Ιησού, οι οποίοι μοιράστηκαν
τη ζωή μαζί του και έζησαν τη σχέση που ο Ιησούς είχε με το Θεό. Μια σχέση που
ο ίδιος την περιέγραφε με τις παραβολές
και με τη συμπεριφορά του, και την οποία προσπάθησε να μεταδώσει στους ανθρώπους, ώστε
να προσεγγίσουν το Θεό που είναι η αγάπη και η ευσπλαχνία για κάθε άνθρωπο.
Ας δούμε τώρα τα στοιχεία που συνθέτουν το γεγονός της
επίσκεψης του Μάγων.
Οι μάγοι, είναι άνθρωποι ανήσυχοι που
αναζητούν κάτι το καλύτερο και κάτι το περισσότερο από τη ζωή τους, για τη ζωή
τους. Μια παράδοση τούς θέλει να είναι ένας λευκός, ένας μαύρος, ένας κίτρινος.
Μια άλλη ένα νέο, ένα μεσήλικα, έναν
ηλικιωμένο, δηλ. είναι σύμβολα όλων των εθνών και όλων των ηλικιών, όλου του
κόσμου. Άνθρωποι που αναζητούν κάποιο ‘άστρο’ να τους προσανατολίσει, κάποιον
‘καλό βασιλιά ποιμένα’ για να τους οδηγήσει. Οι
μάγοι αναζητούν, βρίσκουν
ενδείξεις, προσπαθούν να καταλάβουν, πορεύονται προς μια συνάντηση, στο δρόμο
κινδυνεύουν να αποπροσανατολισθούν, ξαναπαίρνουν τη σωστή πορεία, φτάνουν στο
σκοπό τους και ανανεωμένοι συνεχίζουν την πορεία τους. Είναι η εικόνα του πραγματικού μαθητή του Ιησού, του
κάθε ανθρώπου καλής θελήσεως. Πόσο τους μοιάζουμε αλήθεια;
Ο Ηρώδης και οι σοφοί της αυλή του, οι ιερείς
και οι γραμματείς. Ζουν καλά, τα έχουν όλα. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι
να κρατήσουν τα κεκτημένα και ιδιαίτερα την εξουσία. Οι σοφοί της αυλής είναι
και καλοί επιστήμονες και θεολόγοι, ξέρουν και μπορούν να βρουν απαντήσεις και
να υποδείξουν λύσεις σε προβλήματα. Είναι αυτάρκεις, γεμάτοι από τον εαυτόν
τους και τη γνώση τους, δεν έχουν κάτι να προσθέσουν. Ο Ηρώδης φοβάται μην
τυχόν χάσει τα πλεονεκτήματά του μπροστά στα γεγονότα, γι’ αυτό και δεν είναι
αδιάφορος, εμπλέκεται στα γεγονότα, θέλει να τα φέρει στα μέτρα του. Οι
μορφωμένοι της αυλής είναι χειρότεροι, τους φτάνει πως ξέρουν, το τι, το πού,
το πώς, αλλά είναι αδιάφοροι για το
νόημα των γεγονότων και χάνουν την ευκαιρία να συναντήσουν τον Ιησού.
Το Άστρο,
ας αφήσουμε την αστρονομία, τις συστοιχίες πλανητών και τους κομήτες, στα βιβλία και τις βιβλιοθήκες
μας. Στον καιρό του Ιησού τα άστρα έδειχναν τον προσανατολισμό στον ταξιδιώτη
μέσα στο σκοτάδι. Το σκοτάδι της ύπαρξης συνεχίζει να υπάρχει ακόμη και σήμερα.
Στο σκοτάδι της ύπαρξής μας υπάρχουν
διάφορα αστέρια και αστεράκια που μπορούν να μας παραπλανήσουν. Το
πρόβλημα είναι πώς θα ξεχωρίσουμε το άστρο του Ιησού, που μεταξύ τόσων δρόμων
δείχνει τον σωστό.
Τα δώρα, η
παράδοση θέλει ο ηλικιωμένος να προσφέρει χρυσό, γιατί στον Ιησού αναγνωρίζει
το βασιλιά που καθοδηγεί, ο νεαρός το λιβάνι γιατί στον Ιησού αναγνωρίζει το Σωτήρα
που σώζει, και τη σμύρνα και τα αρώματα ο μεσήλικας γιατί αναγνωρίζει τον Ιησού
ως τον νυμφίο της ανθρωπότητας, που με τη γαμήλια ένωσή του με την ανθρωπότητα,
την Ενσάρκωση, την ενώνει μαζί του και
τη σώζει.
Εμένα μου αρέσει να σκέπτομαι ότι υπήρχε και ένας
τέταρτος μάγος, που στο δρόμο έχασε τον προσανατολισμό του, χάθηκε, αλλά και
αυτός τελικά συνάντησε τον Ιησού, έγινε
στρατιωτικός και ήταν ο εκατόνταρχος που μπροστά στο σταυρό ομολόγησε: πραγματικά
αυτός ήταν Γιος Θεού.
Τέλος, αναχωρούν από άλλο δρόμο. Έναν καινούργιο δρόμο, μια νέα πορεία. Μια πορεία
φωτισμένη από την παρουσία του Ιησού που προσανατολίζει, καθοδηγεί, σώζει.
Αυτή είναι μια ευχή για όλους εμάς. Να πορευτούμε την
οδό του Κυρίου.
Για να
συνεχίσουμε (ολοκληρώσουμε) τη μελέτη:
Κατά πόσο μοιάζει η πορεία πίστεώς μου
με την πορεία των μάγων;