Γ΄ κύκλος 2η Τακτική Κυριακή, Ιωα. 2,1-12.

Το παλιό υποχωρεί το νέο αρχίζει να πορεύεται 

 17 Ιανουαρίου 2016

Οι γιορτές σε όλους αρέσουν, γιατί εισάγουν κάτι το διαφορετικό στη καθημερινότητα της ζωή μας, την χαρά και την ελπίδα. Μερικές από αυτές όμως ξεχνιούνται γρήγορα γιατί δεν μας πρόσδεσαν κάποιο ιδιαίτερο βίωμα εκτός από την ευχαρίστηση της στιγμής. Άλλες πάλι μένουν, γιατί πρόσθεσαν κάτι στη ζωή αυτών που συμμετείχαν κάτι το εξαιρετικό που αποκτά διαχρονική σημασία.

Η γιορτή του γάμου του ζευγαριού από την Κανά της Γαλιλαίας, στην οποία συμμετείχαν ο Ιησούς, η μητέρα του και οι μαθητές του, είναι μια από αυτές. Σ’ αυτή τη γιορτή η κοινότητα των μαθητών του Χριστού γυρίζει και ξαναγυρίζει γιατί πάντοτε κάτι το καινούργιο έχει να τους πει. 

Σ΄ ένα γαμήλιο γλέντι. Την ημέρα που ένα ζευγάρι που αγαπιέται και αποφασίζει με χαρά και ελπίδα να ξεκινήσει την κοινή του ζωή, τα πάντα πρέπει να είναι πλούσια. Εκείνο που δεν πρέπει να λείψει με τίποτα είναι το κρασί. Το κρασί είναι σημείο χαράς και ευλογίας του Θεού.

Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη  αγ.  Ευαγγέλιο  (Ιωα. 2,1-12).

Την τρίτη μέρα, γινόταν ένας γάμος στην Κανά της Γαλιλαίας. Ήταν εκεί και η μητέρα του Ιησού. Προσκάλεσαν λοιπόν και τον Ιησού και τους μαθητές του στο γάμο. Κάποια στιγμή που τέλειωσε το κρασί, η μητέρα του Ιησού του λέει: «Δεν έχουν κρασί». Της λέει ο Ιησούς: «Τι επεμβαίνεις εσύ στο δικό μου έργο, γυναίκα; Δεν ήρθε ακόμα η ώρα μου». Τότε η μητέρα του λέει στους υπηρέτες: «Κάντε ό,τι σας πει». Εκεί βρίσκονταν έξι πέτρινες στάμνες, που χωρούσαν η καθεμιά ογδόντα ως εκατόν είκοσι λίτρα. Χρειάζονταν για τον καθαρισμό που απαιτούσε ο ιουδαϊκός νόμος. Τότε ο Ιησούς λέει στους υπηρέτες: «Γεμίστε τις στάμνες με νερό». Και τις γέμισαν ως απάνω. «Πάρτε τώρα», τους είπε, «και φέρτε να δοκιμάσει ο υπεύθυνος για το τραπέζι». Κι αυτοί του έφεραν. 9Μόλις όμως ο υπεύθυνος για το τραπέζι γεύτηκε το νερό που είχε γίνει κρασί, μην ξέροντας την προέλευσή του, γιατί μόνο οι υπηρέτες που είχαν βάλει το νερό ήξεραν, φωνάζει το γαμπρό και του λέει: «Όλος ο κόσμος προσφέρει πρώτα το καλό κρασί, κι όταν μεθύσουν, τότε φέρνει το πιο δεύτερο· εσύ όμως φύλαξες το καλό κρασί ως αυτή την ώρα».

Αυτή ήταν η αρχή των σημείων του Ιησού στην Κανά της Γαλιλαίας. Έτσι φανέρωσε τη δόξα του, και οι μαθητές του πίστεψαν σ’ αυτόν.

Ύστερα κατέβηκε στην Καπερναούμ, αυτός και η μητέρα του, τ’ αδέρφια του και οι μαθητές του κι έμειναν εκεί λίγες μέρες.

Λόγος του Κυρίου

Τα πρόσωπα σε δράση.

Οι οικογένειες των νεόνυμφων, είναι η σύνοψη, το σύμβολο του Λαού, που ελπίζει σε ένα καλύτερο αύριο, ο Νόμος της Παλαιάς Διαθήκης . Ο Ιησούς, είναι καλεσμένος, είναι το Νέο, η Νέα Διαθήκη που μπαίνει στη ζωή της οικογένειας,  του Λαού. Οι μαθητές του Ιησού και αυτοί καλεσμένοι, είναι αυτοί που αρχίζουν δοκιμάζουν το νέο που εισέρχεται στη ζωή τους. Η Μαρία, η μητέρα του Ιησού με την πρόσκληση που κάνει στον Ιησού να επέμβει και με την παρότρυνση προς τους υπηρέτες να ανταποκριθούν σε ότι τους ζητήσει ο Ιησούς, βοηθά να γίνει το πέρασμα από τον παλαιό στον καινούργιο νόμου.

Η γιορτή του γάμου και το συμπόσιο που τη συνοδεύει.

 Ο Ιησούς αρχίζει την δημόσια δράση του στα πλαίσια ενός γάμου. Ο γάμος στιγμή χαράς και ελπίδας. Στην αγία Γραφή μάλιστα  αρχίζοντας από τον προφήτη Ωσηέ (750 π.Χ), και στη συνέχεια όλη η προφητική παράδοση στο θεσμό του γάμου βρίσκει την κατάλληλη εικόνα και την καθιερώνει για να σκιαγραφήσει και να περιγράψει τις σχέσεις ζωής του Θεού με τον Λαό του. Ο Θεός μένει πιστός, αλλά ο λαός παρασύρεται, ακολουθεί ξένους θεούς και απομακρύνεται από τη γαμήλια στέγη. Ο θεός τον αναζητά μένει πιστός να αναζητά και με αγάπη αποκαθιστά την χαμένη ενότητα. Η οριστική καθιέρωση αυτή της ενότητας ζωής, χωρίς κίνδυνο απιστίας εκ μέρους του λαού,  θα ήταν έργο του Μεσσία. (Ωσ. 2,21-22; Ησ.62,4-5)

Η έλλειψη του κρασιού.

Κάποια στιγμή που τέλειωσε το κρασί, η μητέρα του Ιησού του λέει: «Δεν έχουν κρασί». Η  μητέρα του Ιησού βλέπει το πρόβλημα που οι άλλοι δεν αντιλαμβάνονται και το οποίο κινδυνεύει να καταστρέψει τα πάντα, παίρνει λοιπόν την πρωτοβουλία να το λύσει. Γίνεται η διαμεσαλαβήτρια. Στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, το παλαιό κρασί, ο παλαιός Νόμος δεν είναι πια στο ύψος των περιστάσεων, από μόνος του δεν μπορεί να αναζωογονηθεί χρειάζεται μια εκ των έξω παρέμβαση για να αναπληρωθεί. Μάλιστα όταν κάποιος γευθεί το καινούργιο κρασί διαπιστώνει την κατώτερη ποιότητα του παλιού κρασιού. Χρειάζεται κάτι που να συνεχίζει το παλιό, το να είναι κρασί, αλλά συνάμα να το αναγεννά, να το αναζωογονεί, Νέο Κρασί. Όχι πια ένας νόμος γραμμένος στις πέτρες, αλλά σε μια σάρκινη καρδιά..

Της λέει ο Ιησούς: «Τι επεμβαίνεις εσύ στο δικό μου έργο, γυναίκα; Δεν ήρθε ακόμα η ώρα μου».  Η  μητέρα του Ιησού του  υποδεικνύει μια ανάγκη. Είναι μια απλή διαπίστωση; Η μια υπόδειξη με ελπίδα για μια σωτήρια επέμβαση; Το γυναίκα που ο Ιησούς της απευθύνει είναι ένας τρόπος προσφώνησης που σύμφωνα με τις συνήθειες της  εποχής και του τόπου, δηλώνουν σεβασμό  και οικειότητα αλλά και αναγνώρισης του ρόλου της.  

Ποια είναι όμως  η ώρα μου; Στο κατά Ιωάννη ευαγγέλιο η ώρα του Ιησού, είναι  το πέρασμα του  από το Παλαιό άνθρωπο στο Νέο άνθρωπο. Αυτό ενεργείται  με το πάθος, το θάνατο και την ανάσταση Του. Τότε ο Ιησούς που ολοκληρώνει το έργο την αποκάλυψη της φύσης του και της πραγματικής του σχέσης με το Θεό Πατέρα. Οι μαθητές αναγνώρισαν την  σπουδαιότητα της  και στην συνέχεια φωτισμένοι από αυτήν ξαναδιάβασαν όλη τη ζωή του. Το σημείο στο γάμο της Κανά στη Γαλιλαία  αποκτά το πραγματικό του νόημα, μόνο κάτω από το φως της Ώρας του Ιησού.

Οι άδειες στάμνες.

Το νερό στις στάμνες χρησίμευε για να γίνονται οι τελετουργικοί εξαγνισμοί, που πρόβλεπε ο μωσαϊκός νόμος, πριν από κάθε γεύμα. Ο Παλαιά Διαθήκη, που απόβλεπε στον εξαγνισμό της ανθρωπότητας, δηλαδή να προετοιμάσει και να οδηγήσει  τον Λαό στις πόρτες της Νέας Διαθήκης, όπου ο Θεός θα είναι τα πάντα σε όλους,  εκπλήρωσε την αποστολή του. Δεν μπορεί να γεννήσει την Νέα ζωή, αυτή μπορεί να ξεπεταχτεί μόνο μέσα από  το πάθος και την ανάσταση του Μεσσία, του Ιησού από τη Ναζαρέτ.

Ο Ιησούς και οι υπηρέτες.

Τότε η μητέρα του Ιησού λέει στους υπηρέτες: «Κάντε ό, τι σας πει». Ο Ιησούς διατάζει να γεμίσουν τις στάμνες με νερό και αμέσως μετά να πάρουν δείγμα και να το παρουσιάσουν για έγκριση στον υπεύθυνο για το τραπέζι. Τα πάντα γίνονται χωρίς την επέμβαση και την έγκριση κάποιου άμεσα ενδιαφερόμενο για το γάμο.  Η ανανέωση γίνεται διαμέσου προσώπων που δεν είναι μεταξύ των θεσμοθετημένων.   

Η ανακάλυψη των γεγονότων.

«Όλος ο κόσμος προσφέρει πρώτα το καλό κρασί, κι όταν μεθύσουν, τότε φέρνει το πιο δεύτερο· εσύ όμως φύλαξες το καλό κρασί ως αυτή την ώρα». Αναγνωρίζεται ότι η ανωτερότητα της  Νέας Διαθήκης είναι  από την Παλιά. Υπάρχει και  αφθονία, πίνουμε ακόμη και εμείς σήμερα από το νέο κρασί.

Σχόλιο του ευαγγελιστή. Αυτή ήταν η αρχή των σημείων του Ιησού στην Κανά της Γαλιλαίας. Έτσι φανέρωσε τη δόξα του, και οι μαθητές του πίστεψαν σ’ αυτόν.

Ο ευαγγελιστής δεν ονομάζει το γεγονός θαύμα, αλλά σημείο. Με αυτόν τον όρο ο ευαγγελιστής  χαρακτηρίζει τις ενέργειες που ο Ιησούς ενεργεί για χάρη των ανθρώπων και που έχουν ένα νόημα και μια αξία πιο βαθειά από αυτό που φαίνεται και που μόνο  με τα μάτια της πίστεως μπορεί κάποιος να δει, γιατί είναι σημεία πρόγευση της ερχόμενης Βασιλείας του Θεού. Είναι ένα σημείο της αγάπης του Θεού που έρχεται σε βοήθεια εκείνου που έχει ανάγκη. Δεν επίδειξη δύναμης που εντυπωσιάζει και επιβάλλεται, αλλά αν υποστήριγμα στην προσπάθεια,  μια φανέρωση της αγάπης που μένει πιστή μέχρι και το μαρτύριο ακόμη και όταν το αντικείμενο της αγάπης του ο άνθρωπος δεν ανταποκρίνεται στην προσφορά του.

Οι άνθρωποι αναζητούν και επιζητούν το θαύμα για να τους λύσει κάποιο πρόβλημα. Ο Ιησού κάνει κάποιο σημείο-θαύμα το οποίο  κάτι αποκαλύπτει και πιο συγκεκριμένα τον Θεό  Πατέρα που ενεργεί μέσο του Υιού και με την Δύναμη του αγ. Πνεύματος.

Θ’ ακολουθήσουν άλλα έξη σημεία. Η μικρή κοινότητα μαθητών που είχε συγκεντρωθεί γύρω από τον Ιησού με αυτό το γεγονός άρχισε να ανακαλύπτει ότι στο πρόσωπο του Ιησού, φανερώνεται η δράση του Θεού, και πίστεψαν σε κείνο.

Οι μαθητές του πίστεψαν σ’ αυτόν υπογραμμίζεουν το γεγονός, ότι . δεν πιστεύουν σε ένα πράγμα ή σε μια διδασκαλία αλλά σε ένα Πρόσωπο. Ο μαθητής εμπιστεύεται στον Ιησού και τον αφήνει να τον οδηγήσει.

Η πίστη είναι ένα πέρασμα από μια παλιά ζωή σε μια καινούργια, ποιοτικά ανώτερη. Είναι μια στροφή που κάνει κάποιος επειδή εμπιστεύεται Το Ιησού Χριστό γιατί εκτίμησε την μαρτυρία του, και έτσι μπορεί ελπίζει από αυτόν κάτι το μεγαλύτερο που του γεμίζει την ζωή. Συνάμα δηλώνει την διαθεσιμότητα του να τον ακολουθήσει προσαρμόζοντας την ζωή του στην Ζωή του, για να έχει το ίδιο αποτέλεσμα ζωής όπως εκείνος. Την Ανάσταση.

 Στο Γάμο στην Κανά της Γαλιλαίας Αρχίζει να τερματίζει η εποχή του νερού, του κλάματος της δυστυχία, του νερού που πλύνει τα μοιασίματα της αμαρτίας. Με τον Ιησού αρχίζει η εποχή της χαράς της αγαλλίασης της συγγνώμης της ειρήνη, της αδελφοσύνης, γιατί παίρνει απάνω του την αμαρτία του κόσμου για να την οδηγήσει στο σταυρό. Τότε μέσα από αυτή την ανείπωτη πράξη  αγάπης θα ξεπεταχτεί και η τελική της νίκη με την Ανάσταση.

Για να συμβούν όλα αυτά ένα πρέπει να γίνει όπως είπε η Μαρία, η μητέρα του στους υπηρέτες «Κάντε ό, τι σας πει».

Εδώ το  ρόλος της διαμεσολάβηση τον έχει η μητέρα του Ιησού, στην όλη διαδικασία της γέννηση της πίστης υπάρχει και εκείνος που με ανιδιοτέλεια φροντίζει να υποδείξει σε κάποιον το όφελος του και κάποιο τρόπο να τον κατακτήσει, αυτός είναι ο κήρυκας, ο ευαγγελιστής.

Για να συνεχίσουμε τη μελέτη

Ποια σημεία της περικοπής σου άρεσαν, γιατί; 

Ποιες συμπεριφορές και ποιών προσώπων τράβηξαν την προσοχή σου και γιατί;

Σε τι υπήρχε έλλειψη και σε τι υπήρξε αφθονία στη γιορτή ; Ποιό είναι το νόημα αυτής της λεπτομέρειας;

Πως ο Ιησούς πρόσφερε κρασί σε αφθονία;

Ο Ιησούς αρχίζει την δράση του στα πλαίσια ενός γάμου, τι θέλει να διδάξει;

Σήμερα τι μας διδάσκει αυτή η περικοπή