28 Ιουλίου 2024 Β΄ Κύκλος 17η Τακτική Κυριακή Η ζωή που μοιραζόμαστε γίνεται ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ .(Ιω 6,1-15)

28 Ιουλίου 2024

Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη ΄Αγ. Ευαγγέλιο (Ιω 6,1-15)

Εκείνο τον καιρό, ο Ιησούς αναχώρησε πέρα από τη θάλασσα της Γαλιλαίας, δηλαδή τη λίμνη της Τιβεριάδας. Αλλά τον ακολουθούσε πολύς κόσμος, διότι έβλεπαν τα θαύματα που έκανε στους ασθενείς. Ανέβηκε τότε ο Ιησούς στο βουνό και καθόταν εκεί μαζί με τους μαθητές του. Πλησίαζε το Πάσχα, η γιορτή των Ιουδαίων. Όταν σήκωσε τα μάτια του ο Ιησούς και είδε ότι πολύς κόσμος έρχεται σ' αυτόν, λέει στο Φίλιππο: "Από πού θα αγοράσουμε ψωμιά για να φάνε αυτοί;". Αυτό το έλεγε για να τον δοκιμάσει, διότι ο ίδιος ήξερε τι επρόκειτο να κάμει.

Του αποκρίθηκε ο Φίλιππος: "Ψωμιά αξίας διακοσίων δηναρίων δεν επαρκούν για να πάρει ο καθένας από ένα μικρό κομμάτι". Του λέει ο Ανδρέας, ένας απ' τους μαθητές του, ο αδελφός του Σίμωνα Πέτρου: "Είναι εδώ ένα παιδί που έχει πέντε κρίθινα ψωμιά και δυο ψάρια. Αλλά τι είναι αυτά για τόσους πολλούς;". Είπε ο Ιησούς: "Βάλτε τους ανθρώπους να καθίσουν για να φάνε". Υπήρχε πολύ χορτάρι σ' εκείνο το μέρος. Κάθισαν τότε για να φάνε οι άνδρες που ήταν περίπου πέντε χιλιάδες. Πήρε, λοιπόν, ο Ιησούς τα ψωμιά κι αφού είπε την προσευχή της ευχαριστίας, μοίρασε στους καθισμένους, καθώς επίσης κι απ' τα ψάρια όσο ήθελαν. Όταν χόρτασαν, είπε ο Ιησούς στους μαθητές του: "Συγκεντρώστε τα κομμάτια που περίσσεψαν, ώστε να μη χαθεί τίποτα". Τα συγκέντρωσαν τότε και γέμισαν δώδεκα κοφίνια κομμάτια απ' τα πέντε κρίθινα ψωμιά, που περίσσεψαν σ' αυτούς που είχαν φάει. Τότε οι άνθρωποι, όταν είδαν το θαύμα αυτό που έκαμε ο Ιησούς, έλεγαν: "Αληθινά, αυτός είναι ο προφήτης που πρόκειται να έλθει στον κόσμο". Τότε ο Ιησούς, γνωρίζοντας ότι πρόκειται να έλθουν και να τον αρπάξουν για να τον κάμουν βασιλιά, αναχώρησε πάλι στο βουνό ολομόναχος.

                                                                                            Λόγος του Κυρίου

Το πρόβλημα υπάρχει,  είναι χειροπιαστό. Ο Ιησούς δεν ενδιαφέρεται μόνο για τα πνευματικά αγαθά  εκείνων που τον ακούνε. Δεν τον ακούνε άγγελοι,   έχει  να κάνει με ανθρώπους που έχουν συγκεκριμένες  ανάγκες. Καταλαβαίνει το αδιέξοδο στο οποίο  έχουν φτάσει. Τη λύση του προβλήματος δεν θέλει να την αναλάβει μόνος,   σπρώχνει και τους μαθητές του να την βρουν  αλλά και εκείνοι αισθάνονται ανήμποροι  παρόλο που έφτασαν σε μια εκτίμηση της κατάστασης :  "Τόσες χιλιάδες άνθρωποι  και  το ψωμί   δεν φτάνει". Από την άλλη,  κάποιος διαπίστωσε  εδώ υπάρχει ένα παιδί με πέντε  πέντε ψωμιά και δύο ψάρια. Ακόμα  όμως κι οι μαθητές, για να φτάσουν  στη  λύση,  μιλούσαν για χρήματα, πολλά χρήματα, για να αγοράσουν τροφή. Είναι η καθαρά εμπορική λογική που δηλητηριάζει τις καρδιές όλων, ακόμα και των μαθητών.  Ακόμη και την  αγάπη την μετράμε με το τι μπορεί να μας αποδώσει. Σκεπτόμαστε ως "λύση"  τις πρακτικές  αυτές που περνάνε από την δύναμη,  την εξουσία,  τον πλούτο. Το απλό,  το ταπεινό,  το φτωχό,  μας φαίνεται ανεπαρκές ...και σχεδόν μάταιος ο κόπος για να ασχοληθούμε.

Σήμερα στο Ευαγγέλιο, ο Ιησούς μας διδάσκει ότι δεν έχει σημασία να είσαι πλούσιος για να βοηθήσεις τους φτωχούς. Δεν έχει σημασία να είσαι δυνατός για να βοηθήσεις τον αδύναμο, δεν έχει σημασία να είσαι μεγάλος για να φροντίσεις τον μικρό. 

Ο Ιησούς, σήμερα, μας διδάσκει ότι αν θέλουμε να ξεπεράσουμε τη φτώχεια, να ξεπεράσουμε την αδικία, να εξαλείψουμε  τη διαφθορά, δεν χρειαζόμαστε ούτε σκληρούς ανθρώπους ούτε και άγριους νόμους. Χρειαζόμαστε άνδρες και γυναίκες ικανούς,  με ειλικρίνεια, συμπόνοια και γενναιοδωρία. Χρειαζόμαστε άνδρες και γυναίκες που ξέρουν να είναι άνθρωποι!

Ο Ιησούς δεν απαιτεί από εμάς ικανότητα και αποτελεσματικότητα στο να λύνουμε τα προβλήματα των άλλων. Απλά μας ζητά να συνεργαστούμε μαζί Του για να λύσει μαζί μας τα προβλήματα των άλλων.

Ο Ιησούς ξεκινά πάντοτε από τη διαθεσιμότητά μας να συμμετέχουμε στο μεράκι του για τον άνθρωπο. Όπου ο άνθρωπος βάζει τον εαυτό του στη διάθεση του Ιησού για το καλό του ανθρώπου, εκεί η Βασιλεία του Θεού είναι παρούσα, εκεί η ζωή του πιστού είναι μαρτυρία για την πρόνοια του Θεού που για όλους φροντίζει.