Κυριακή 7 Απριλίου 2024 -
Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη Άγιο Ευαγγέλιο (2, 13-25)
Πλησίαζε το Πάσχα των Ιουδαίων κι ο Ιησούς ανέβηκε στα Ιεροσόλυμα. Και βρήκε στο ναό τους εμπόρους που πουλούσαν βόδια και πρόβατα και περιστέρια, βρήκε και τους χρηματιστές να κάθονται. Αφού έκαμε ένα μαστίγιο από σχοινιά, τους έβγαλε όλους απ'το ναό και τα πρόβατα και τα βόδια και πέταξε χάμω τα χρήματα, ανέτρεψε τα τραπέζια, και σ'αυτούς που πουλούσαν τα περιστέρια είπε: "Σηκώστε τα όλα αυτά απ'εδώ! Μην κάνετε μαγαζί τον οίκο του Πατέρα μου". Θυμήθηκαν οι μαθητές του ότι λένε οι Γραφές: "Ο ζήλος για τον οίκο σου, με κατέφαγε". Του αποκρίθηκαν τότε οι Ιουδαίοι και του είπαν: "Ποιο σημείο μας δείχνεις για να κάνεις όλα αυτά;" Απάντησε ο Ιησούς και τους είπε: "Γκρεμίστε αυτό το ναό και σε τρεις μέρες θα τον ξαναστήσω". Τους είπαν τότε οι Ιουδαίοι: "Σε σαράντα έξι χρόνια κτίσθηκε αυτός ο ναός κι εσύ θα τον ξαναστήσεις μέσα σε τρεις μέρες;" Εκείνος, όμως, μιλούσε για το ναό του σώματός του. Όταν, λοιπόν, αναστήθηκε απ'τους νεκρούς, θυμήθηκαν οι μαθητές του ότι το είχε πει αυτό και πίστεψαν στη Γραφή και στο λόγο που είπε ο Ιησούς.Τότε που βρισκόταν ο Ιησούς στα Ιεροσόλυμα για το Πάσχα, κατά τη γιορτή, πολλοί πίστεψαν στο όνομά του βλέποντας τα σημεία που έκανε. Αλλά ο ίδιος ο Ιησούς δεν εμπιστευόταν τον εαυτό του σ'αυτούς, επειδή εκείνος τους γνώριζε όλους καλά και διότι δεν είχε ανάγκη από κανένα να του δώσει μαρτυρία για έναν άνθρωπο. Αυτός, πράγματι, γνώριζε καλά τι υπήρχε μέσα σε κάθε άνθρωπο.
Λόγος του Κυρίου
Ακόμη, σήμερα, πολλοί νομίζουν ότι κάτι πρέπει να κάνουν για τον Θεό : Προσευχή... φιλανθρωπία... καλή συμπεριφορά... συγχώρεση... ΄Ετσι γίνεται κάποιος καλός, διότι «έτσι το θέλει ο Θεός», επειδή αλλιώς «στα μάτια του Θεού δεν είμαστε καλοί Χριστιανοί…», γιατί «έτσι μας αγαπά ο Θεός…». Δηλαδή έχουμε διαμορφώσει μια ιδέα ενός Θεού σαν ο Θεός να είναι σαν και μας, και έχουμε αποκτήσει τη νοοτροπία ώστε να βλέπουμε τον Θεό ως έναν στον οποίο πρέπει να δείξουμε την καλοσύνη μας για να είναι καλός μαζί μας , ή ότι για να μας κάνει κάτι πρέπει να τον καλοπιάσουμε προκειμένου να κλείσει τα μάτια του στις κουτσουκέλες μας!!! Αυτήν τη λογική υπηρετούσαν και εκείνοι που ο Ιησούς πέταξε έξω από τον περίβολο του Ναού.
Ήθελε ο Ιησούς, με μια έντονη χειρονομία, να δείξει ότι δεν είναι σωστή αυτή η νοοτροπία. Ήθελε να δείξει ότι ο Θεός, όπως ένα καλός πατέρας, αγαπά τα παιδιά του πάντα και σε κάθε περίπτωση επειδή είναι παιδιά του και πως, όπως ο καλός πατέρας, κάνει τα πάντα για το καλό των παιδιών του. Η προσευχή είναι μια συνάντηση αγάπης πατέρα και παιδιού και όχι κολακείας. Ακόμη κι αν το παιδί κάνει το κακό, όταν το παιδί πηγαίνει να τον συναντήσει , εκείνος το αποκαθιστά στην χαμένη αξιοπρέπειά του. Αυτό το πρόσωπο του Θεού ήρθε να μας δώσει ο Ιησούς... ένα πρόσωπο ενός Θεού που εργάζεται συνεχώς για εμάς... που δίνει συνέχεια ζωή... που συνεχώς αγαπά... καλεί... μιλάει... υποστηρίζει… Οι μαθητές του Χριστού έμαθαν ότι με το βάπτισμα γίνονται «Ναοί του Αγίου Πνεύματος».
Πολλές φορές, αυτό το σώμα μας, η ύπαρξή μας δηλαδή, είναι γεμάτη από τόσα πράγματα που με δυσκολία μπορούμε ακόμη να δούμε τον Ιησού μέσα στη ζωή μας. Μήπως είναι καιρός να αρχίσουμε να κάνουμε κάποια... καθαριότητα; Μήπως είναι καιρός να βάλουμε σε τάξη τη ζωή μας και έτσι να τον νοιώσουμε περισσότερο παρόντα ανάμεσά μας ; Σ’ αυτή την καθαριότητα δεν θα είμαστε μόνοι, ο Λόγος του Ιησού θα φωτίσει τα μάτια μας να δούμε πιο καθαρά και η δύναμη του Αγίου Πνεύματος θα μας ενδυναμώσει να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις.
Η Τεσσαρακοστή είναι ο κατάλληλος καιρός.