Κυριακή 22 Μαΐου 2019
Ο Ιησούς, λίγο πριν αντιμετωπίσει την «ώρα του», τον σκοπό της ύπαρξης του, γύρω από το τραπέζι του πασχαλινού δείπνου , που θα είναι και το τελευταίο του δείπνο, κάνει μια ανακεφαλαίωση της ζωή του με τους μαθητές του. Και τους εμπιστεύεται την επιτομή της ζωής του.
Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη ΄Αγιο Ευαγγέλιο ( 13,31-33’34-35 )
Εκείνο τον καιρό είπε ο Ιησούς στους μαθητές του: «Ήρθε τώρα η ώρα να φανερωθεί η δόξα του Υιού του Ανθρώπου κι ο Θεός να δοξαστεί εξαιτίας του· κι αν ο Θεός δοξαστεί δι’ αυτού, τότε κι ο Θεός θα τον δοξάσει κοντά του, κι αυτό μάλιστα θα γίνει πολύ γρήγορα. Παιδιά μου, για πολύ λίγο θα είμαι ακόμη μαζί σας· θα με αναζητήσετε, και αυτό που είπα στους Ιουδαίους, πως δηλαδή εκεί που πηγαίνω εγώ εσείς δεν μπορείτε να ’ρθείτε, το λέω και σ’ εσάς τώρα. Σας δίνω μια νέα εντολή, να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. Όπως σας αγάπησα εγώ, να αγαπάτε κι εσείς ο ένας τον άλλο. Έτσι θα σας ξεχωρίζουν όλοι πως είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη ο ένας για τον άλλο».
Λόγος του Κυρίου
Η επιτομή της ζωής του Ιησού είναι στην υπόδειξη/οδηγία :« Σας δίνω μια νέα εντολή, να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. Όπως σας αγάπησα εγώ, να αγαπάτε κι εσείς ο ένας τον άλλο. Έτσι θα σας ξεχωρίζουν όλοι πως είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη ο ένας για τον άλλο»
Μια οδηγία, μια υπόδειξη ζωής και όχι μια διαταγή και ο φόβος της τιμωρίας αν παραβιαστεί · αγάπη και επιβολή δεν συμβαδίζουν. «Να αγαπάτε ο ένας τον άλλο», είναι η Πηγή και το Αποκορύφωμα μιας ζωής. Πηγή των υπόλοιπων εντολών, οι άλλες εντολές δεν είναι παρά οι επιμέρους εκφράσεις και προσπάθειες εφαρμογής, εκπλήρωσης, υλοποίησης και βιώματος της μίας εντολής «να αγαπάτε ο ένας τον άλλο».
Η εντολή της αγάπης που ο Ιησούς δίνει στους μαθητές του, δεν παρουσιάζεται ως μια αφηρημένη θεωρία όπου ο εκάστοτε μαθητής οφείλει να αναζητήσει τους τρόπους υλοποίησης της, αλλά ο ίδιος προσφέρει και το υπόδειγμα στο οποίο πρέπει να τείνουν: «Όπως σας αγάπησα εγώ».
Που έγκειται λοιπόν το «Σας δίνω μια νέα εντολή» ; σε κείνη την ειδοποιό διαφορά της αγάπης που ο Ιησούς δίνει ·στη λογική μας, όταν κάποιος μας λέει: “Όπως εγώ σας αγάπησα” περιμένουμε, ως εύλογη προσθήκη, το «έτσι να αγαπάτε και εσείς Εμένα», ενώ εδώ διευκρινίζει : «επειδή εγώ σας αγάπησα, γι αυτό να αγαπάτε και σεις ο ένας τον άλλο». Ακόμη το «Όπως σας αγάπησα εγώ, να αγαπάτε κι εσείς ο ένας τον άλλο», δίνει και την υφή και την ποιότητα της αγάπης. Μιας αγάπης που δεν έχει κανένα ίχνος ανταποδοτικότητας ή ιδιοτέλειας, αλλά που σπρώχνει στην έξοδο από τον εαυτόν μας σε προϋπάντηση του άλλου, στην αλληλεγγύη, και που προστατεύει τον μαθητή από τον αυτάρεσκο απομονωτισμό.
Η εντολή της αγάπης είναι «μια νέα εντολή» επειδή «ανοίγει πόρτες και παράθυρα» σ’ ένα νέο κόσμο, τον οποίο ο Ιησούς όχι μόνο υποσχέθηκε αλλά που με την ίδια την παρουσία Του, τη διδαχή Του, τα έργα Του, τον Θάνατο και την Ανάσταση Του, τον εγκαινίασε και τον έζησε . Η αποφασιστική στροφή έγινε με την Ανάσταση. Η καθημερινότητα του μαθητή, που βιώνεται με αυτή την αγάπη είναι η ανά πάσα στιγμή πρόγευση, εδώ και τώρα, εκείνου του ολοκληρωμένου κόσμου που ο Ιησούς υποσχέθηκε και αρχίζει με την Ανάσταση και που ο απόστολος Παύλος περιγράφει ως τον κόσμο όπου ο Θεός θα είναι «τα πάντα σε όλους».
Αυτή η αγάπη, είναι η ταυτότητα του μαθητή του Χριστού που αγαπά, όχι για να αποκομίσει ο ίδιος τα όποια οφέλη, αλλά γιατί «Έτσι θα σας ξεχωρίζουν όλοι πως είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη ο ένας για τον άλλο», μια αγάπη μαρτυρία ως προς τον Διδάσκαλο.
Μια αγάπη που σύμφωνα με τον απόστολο Ιωάννη, είναι ήδη η εμπειρία της Αναστάσεως μας γιατί από αυτό ξέρουμε «ότι περάσαμε από τον θάνατο στη ζωή γιατί αγαπάμε τους αδελφούς μας, εκείνος που δεν αγαπά μένει μέσα στο θάνατο».