Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2021
Το Βάπτισμα του Ιησού δεν είναι σαν το δικό μας. Το βάπτισμα του Ιησού είναι η αρχή της δημόσιας ζωής στην οποία αποκαλύπτεται ως : «Εσύ είσαι ο αγαπημένος μου Υιός, εσύ είσαι ο εκλεκτός μου».
Με το δικό μας βάπτισμα μας δίνεται η δυνατότητα και η ικανότητα να είμαστε και εμείς Αγαπημένα παιδιά του Θεού Πατέρα μέσω εκείνου που είναι “ο αγαπημένος μου Υιός, και ο εκλεκτός μου».
Όλοι ευαγγελιστές συμφωνούν ότι με το βάπτισμα του Ιησού αρχίζει η δημόσια ζωή του και η αποκάλυψη του Μυστηρίου.
Μια ακόμη σημείωση: Με την Ανάσταση του Ιησού οι μαθητής του, άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι ο Ιησούς με τον οποίον έζησαν δίπλα δίπλα είναι κάτι πολύ περισσότερο από άνθρωπος. Έτσι αρχίσουν να μελετούν την ιδιαίτερη ταυτότητα του. Το πρώτο ερωτηματικό στον οποίο καλέστηκαν να απαντήσουν ήτα: Αυτό που με την ανάσταση του ο Ιησούς μας φανέρωσε ότι είναι είναι και μεις αρχίσαμε να καταλαβαίνουνε, από πότε το είναι; Το ευαγγέλιο κατά Μάρκο μας μεταφέρει την πρώτη απάντηση. Από την πρώτη στιγμή της δημόσιας δράσης του, με το βάπτισμα που έλαβε από τον Ιωάννη. Ο Ιησούς Βάπτισμα του, δίνει μαρτυρία ότι δέχεται να ενεργεί ως ο πιστός μάρτυρας της αγάπης του Θεού για τον κόσμο, μέχρι θανάτου.
Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο άγιο Ευαγγέλιο (Μκ. 1,7-11)
Εκείνες τις μέρες ήρθε ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας και βαφτίστηκε στον Ιορδάνη από τον Ιωάννη. Κι αμέσως, ενώ έβγαινε από το νερό, είδε ν’ ανοίγουν οι ουρανοί, και το Πνεύμα σαν περιστέρι να κατεβαίνει πάνω του. Τότε μια φωνή ακούστηκε από τα ουράνια: «Εσύ είσαι ο αγαπημένος μου Υιός, εσύ είσαι ο εκλεκτός μου».
Λόγος του Κυρίου
Μετά από τριάντα χρόνια ανωνυμίας, ο Ιησούς με μια απροσδόκητη πρωτοβουλία εισβάλει στη δημόσια ζωή, αυτός που έγινε όμοιος σε όλα με τους ανθρώπους εκτός από την αμαρτία, ζητά το βάπτισμα του Προδρόμου που, όπως λέει το ευαγγέλιο ο Ιωάννης που βάφτιζε στην έρημο και κήρυττε βάφτισμα μετάνοιας για την άφεση των αμαρτιών.
Το βάπτισμα του Ιωάννη για τον Ιησού είναι το μέσο για να δείξει ότι πάει σε συνάντηση των αμαρτωλών για να μοιραστεί τη μοίρα τους για χάρη τους και χάριν πιστότητας στο Θεός Πατέρα, και να αποκαταστήσει την αμαυρωμένη από την αμαρτία της “εικόνας και ομοίωσης του Θεού” που είναι πλασμένος ο άνθρωπος και να αναπροσανατολίσει και πάλι την ανθρωπότητα και όλη την πλάση προς τον Θεό. Το κατά Ματθαίο ευαγγέλιο μας μεταφέρει ένα επεισόδιο όταν Ιησούς ετοιμάζεται να μπει στα ύδατα του Ιορδάνη,ο Ιωάννης έχει τις αντιρρήσεις του “Άφησε τώρα (αυτά), - το λέει ο Ιησούς,- Αφού πρέπει έτσι να εκπληρώσουμε όλη τη δικαιοσύνη". (να κάνουμε αυτό που πρέπει να γίνει και δίνει νόημα στη ζωή)» (Μτ 3,15).
Σ΄ αυτή αποφασιστικότητα ο ίδιος ο ουρανός ανταποκρίνεται ανοίγεται, το Πνεύμα σε μορφή περιστεριού, κατέρχεται στον Ιησού και μια φωνή ακούγεται : "Εσύ είσαι ο αγαπημένος μου Υιός, εσύ είσαι ο εκλεκτός μου...". Η παράκληση του Ησαΐα (Ησ. 63,19) προς το Θεό, που εμείς διαβάσαμε την πρώτη Κυριακή της Παρουσίας και την είχε απευθύνει κάποτε στο Θεό, "Ας ξέσχιζες τους ουρανούς και ας κατέβαινες!" τώρα εισακούστηκε. Ο ευαγγελιστής σημειώνει “είδε σχετιζομένους τους ουρανούς” που η νεοελληνική μετάφραση αποδίδει “είδε να ανοίγουν οι ουρανοί”, πράγμα που απαλύνει τα πράγματα. Το ανοίγω είναι εύκολο και να κλήση το “σχίζω” δείχνει ένα άνοιγμα ναι βίαιο αλλά που καταστρέφει μια παλαιά κατάσταση και αρχίζει μια νέα, που δεν μπορεί να γυρίσει πια πίσω να ξανακλείσει. Το άνοιγμα των ουρανών, η φωνή από τον ουρανό, υποδεικνύουν ότι με την εμφάνιση του Ιησού αρχίζουν οι Μεσσιανικοί καιροί. Τα πιο καινούρια βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης διαπίστωναν ότι οι ουρανοί είχαν κλείσει και η φωνή του Θεού μέσω των προφητών δεν ακούγονταν πια.
Μετά από τόση σιωπή οι ουρανοί δεν ανοίγουν απλά , αλλά , και η φωνή του Θεού ξανακούγεται
μέσω του Πνεύματος που θα εμπνέει τον Ιησού και πάλι θα μιλά, στους ανθρώπους όχι πια μέσω των προφητών, αλλά μέσω του Ιησού από τη Ναζαρέτ, που ο ίδιος ο Θεός χαρακτήρισε: «Εσύ είσαι ο αγαπημένος μου Υιός, εσύ είσαι ο εκλεκτός μου». Υποδεικνύοντας από πού, και μέσω ποιου θα ακούγεται η φωνή του.
Μια ακόμη εικόνα που και το “Πνεύμα σαν περιστέρι κατεβαίνει επάνω του”. Είμαστε συνηθισμένοι να ταυτίζουμε το περιστέρι με την ειρήνη μόνο. Την εποχή του Ιησού στο περιβάλλον του εκφράζονταν το περιστέρι για την πιστότητα την αγάπη του για την φωλιά του. Το Πνεύμα ως περιστέρι που είναι πιστό στην φωλιά του και όπου και το μεταφέρει κάποιος θα επιτρέψει στη φωλιά του, έτσι το Πνεύμα του του Θεού, δηλαδή όλη η δύναμη και η κανονικότητα του να αγαπά ο Θεός τον άνθρωπο , να τον απομακρύνει από το κακό να τον αγιοποιεί να του είναι κατ’ εικόνα και ομοίωση, έχει την “φωλιά” του Ιησού.
Με το Βάπτισμα του Ιησού ο ευαγγελιστής παρουσιάζει τον Ιησού με τις δυο διαστάσεις του μυστηρίου του: α) τον άνθρωπο με την ταπεινή καταγωγή «ήρθε από τη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας», και β) τον Αγαπημένο Υιό του Θεού : «Εσύ είσαι ο Υιός μου ο αγαπητός, στον οποίο ευαρεστήθηκα». Αυτός που έχει κληρονομήσει τα πάντα και δεν ξεχωρίζει από το Θεό.
Μετά από αυτά ο Ιησούς Χριστός αρχίζει τη γήινη πορεία του και αντιμετωπίζοντας τη ζωή στην καθημερινότητα και μέσα από αυτήν συνειδητοποιούσε όλο και περισσότερο την ταυτότητά του και ξεδίπλωνε τη δραστηριότητά του ως Σωτήρας και προσπαθούσε να κάνει τους ανθρώπους να την καταλάβουν ότι ήρθε να τους βοηθήσει να απομακρυνθούν από τον ουρανό. Μένοντας πιστός στην αποστολή του να ενεργεί με το Πνεύμα του Θεού ανάμεσά στους ανθρώπους.
Έτσι και ο μαθητής του Ιησού και η κοινότητα των μαθητών του η Εκκλησία, ξεκινώντας από το βάπτισμα τους, σταδιακά συνειδητοποιήσουν την ταυτότητά τους ως μαθητές του Ιησού και ότι πρέπει να δώσουν τη μαρτυρία τους μέσα στην καθημερινή ταπεινή ανθρώπινη ιστορία.
Στο βάφτισμα του Ιησού αλλά και στο βάπτισμα το δικό μας, έχουμε τη χαρακτηριστική αντίληψη των σχέσεων Θεού και ανθρώπου, που είναι ακρογωνιαίο λιθάρι της χριστιανικής αντίληψης του Θεού. Ο Θεός κατεβαίνει δίπλα στον άνθρωπο, όχι γιατί ο άνθρωπος έκανε κάτι για να το αξίζει, δεν αγνοεί τις αδυναμίες του ανθρώπου, αλλά επειδή «ευαρεστείται» ξαναδώσει στον άνθρωπο στο πραγματικό μεγαλείο του και απρόσκοπτα να τον προικίσει με την κοινωνία του.
Ο Ιησούς Βάπτισμα του, δίνει μαρτυρία ότι δέχεται να ενεργεί ως ο πιστός μάρτυρας της αγάπης του Θεού για τον κόσμο, μέχρι θανάτου.