"Ελάτε και θα δείτε", μια πρόσκληση και μια υπόσχεση. Β’ Κύκλος 2η τακτική Κυριακή , Ιωαν. 1,35-42

 

Κυριακή, 17 Ιανουαρίου 2021

   

  Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης αρχίζει το ευαγγέλιο του παραθέτοντας τα συμβάντα της πρώτης βδομάδας της δημόσια δράσης του Ιησού.

    Το δικό μας ευαγγελικό απόσπασμα μας τοποθετεί την τρίτη ημέρα από τότε που ο Ιωάννης ο Βαπτιστής άρχισε να δίνει την μαρτυρία του για τον Ιησού, τον Λόγο του Πατέρα που κατέρχεται μεταξύ των ανθρώπων για να τους συναντήσει να κατοικήσει ανάμεσα τους και να μοιραστεί τη ζωή μαζί τους

Από το κατά Ιωάννη άγιο Ευαγγέλιο (1,35-42)

Την άλλη μέρα πάλι, ο Ιωάννης στεκόταν με δυο μαθητές του και βλέποντας τον Ιησού που περπατούσε, λέει: "Ιδού ο αμνός του Θεού". Τον άκουσαν οι δυο μαθητές να το λέει και ακολούθησαν τον Ιησού. Όταν ο Ιησούς στράφηκε και τους είδε να τον ακολουθούν, τους λέει: "Τι ζητάτε;" Κι εκείνοι του είπαν: "Ραββί (που σημαίνει: `Διδάσκαλε'), πού μένεις;" Τους λέει: "Έλάτε και θα δείτε". Πήγαν, λοιπόν, και είδαν που μένει και έμειναν κοντά του εκείνη την ημέρα. Ήταν περίπου τέσσερις το απόγευμα.

Ο ένας απ' τους δυο που άκουσαν απ' τον Ιωάννη και ακολούθησαν τον Ιησού ήταν ο Ανδρέας, ο αδελφός του Σίμωνα Πέτρου. Αυτός βρήκε πρώτα τον αδελφό του το Σίμωνα και του λέει: "Βρήκαμε το Μεσσία (που σημαίνει: `Χριστός'). Και τον έφερε στον Ιησού. Ο Ιησούς τον κοίταξε καλά και είπε: "Εσύ είσαι ο Σίμων, ο γιος του Ιωάννη. Εσύ θα ονομασθείς Κηφάς' (που σημαίνει: `Πέτρος').

Λόγος του κυρίου.

Τα πάντα ξεκινούν από τη μαρτυρία ενός αξιόπιστο μάρτυρα του Ιωάννης που βάπτιζε στις όχθες του Ιορδάνη, όσους ήθελαν να προετοιμαστούν για τον επικείμενο ερχομό του μεσσία , τον οποίο και υπέδειξε στο πρόσωπο του Ιησού από την Ναζαρέτ και το οποίο χαρακτήρισε ως "Ο αμνός του Θεού". Η μαρτυρία του αυτή απέδωσε καρπούς και δημιούργησε μια δυναμική αλληλουχία γεγονότων.

Οι δύο από τους μαθητές του Ιωάννη, ακολούθησαν τον Ιησού. Δεν απομακρύνονται από τον Ιωάννη, διότι δεν είναι ικανοποιημένοι μαζί του, αντίθετα επειδή εμπιστεύονται την κρίση του διδασκάλου τους, θέλουν να διαπιστώσουν και προσωπικά, ποιος είναι αυτός που τον χαρακτήρισε ως «αμνό του Θεού». Ιδού ο σωστός δάσκαλος, ο Ιωάννης, μόρφωσε τους μαθητές του να έχουν μυαλό ανοιχτό, να ερευνούν να αναζητούν και να δοκιμάζουν . Να μην υποτάσσονται απλά στη γνώμη άλλου, ακόμη και αν αυτός είναι ο δάσκαλος, να διαμορφώνουν την δική τους.

Ο Ιησού αντιλαμβάνεται, την παρουσία τους και αμέσως τους ρώτα του «τι ζητάτε». Με αυτή την ερώτηση αρχίζει ένας διάλογος που σκοπό έχει να βοηθήσει τους δύό μαθητές του Ιωάννη που τον πλησίασαν να συνειδητοποιήσουν τι αναζητούν. Ο Ιησούς δεν χρειάζεται γύρω του περίεργους, που θέλουν να μάθουν τι κάνει και πως το κάνει, αλλά πρόσωπα συνειδητοποιημένα που θέλουν να δουν το νόημα των όσων κάνει ή διδάσκει. .

Η απάντηση των μαθητών: «που μένεις», θέλουν ότι θέλουν να γνωρίσουν το χώρο που ζει. Πάντοτε ο χώρος στο οποίο ζει κάποιος είναι ένα σίγουρο σημείο αναφοράς για να καταλάβουμε το χαρακτήρα και τις ευαισθησίες κάποιο προσώπου. Η απάντηση τους δείχνει να είναι προς την σωστή κατεύθυνση

Οι δύο αυτοί μαθητές του Ιωάννη, σημειώνει ευαγγελιστής ότι "ακολουθούν" τον Ιησού. Ακολουθώ που σημαίνει απλά ότι βαδίζουν μαζί στο δρόμο, αλλά κάτι πολύ μεγαλύτερο μοιράζουμε τη ζωή με κάποιον, γι αυτό και συμπληρώνει : "έμειναν μαζί του εκείνη την ημέρα".

Το δίπτυχο ακολούθησαν και έμεινα, στην περικοπή μας επαναλαμβάνεται τρεις φόρες, γεγονός που δείχνει τη μεγάλη σημασία που τους δίνει ο ευαγγελιστής . Πράγματι οι δύο δεν είναι περαστικοί επισκέπτες, αλλά κάποιοι με τους οποίους αρχίζει να βαθιά σχέση ζωής.

Και η απάντηση του Ιησού "Ελάτε και θα δείτε"  το ‘Ελάτε’ είναι μια πρόσκληση, και το ‘θα δείτε’, μια υπόσχεση. Δηλώνει μια διαδικασία, που δεν ολοκληρώνεται άμεσα, αλλά μένει ανοιχτή και έχει διάρκεια . Η γνωριμία με τον Ιησού, δεν πραγματοποιείται μια φορά και είναι ολοκληρωμένη και για πάντα. Αντίθετα είναι μια σχέση, που μετά την πρώτη γνωριμία ,προοδευτικά εμβαθύνεται και εδραιώνεται, μέσα από την προσωπική ιστορία του καθενός που αφήνεται να συγκριθεί και να επερωτηθεί, από τον Ιησού και την ιστορία Του. Μόνο στο τέλος της ζωής του, κάποιος μπορεί να πει ότι έχει μια ολοκληρωμένη γνώση, του Ιησού. Ο Ιησούς δεν είναι αντικείμενο, που μπορεί να περιγραφεί, αλλά ένα πρόσωπο, που μέσα στην ιστορία εκφράζεται αποκαλύπτεται και δημιουργεί ιστορία. Ένα πρόσωπο που το γνωρίζεις εφόσον πορεύεσαι μαζί του μέσα στην ιστορία και γνωρίζεις.

Δυστυχώς, αρκετές φορές όταν αναζητάμε κάτι ή κάποιον δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το να προσπαθούμε να βρούμε αυτό που θέλουμε όπως εμείς θέλουμε να είναι ή να το κλείσουμε στα μέτρα μας να βρούμε, για να επιβεβαιώσουμε, την δική μας εκδοχή των πραγμάτων, την προκατάληψη μας, και να μείνουμε αδιάβροχοι σε κάθε άλλη εκδοχή, που δε συμβαδίζει με αυτά που εμείς περιμέναμε να βρούμε. Υπάρχει, λοιπόν, έρευνα και έρευνα, και όχι μόνο στα μικρά, αλλά ακόμη και στην αναζήτηση του Θεό, γιατί είναι φορές, και μάλιστα πολλές, ότι αναζητούμε μια μορφή Θεού που μας ‘συμφέρει’.

Η εμπειρία της συνοδοιπορίας, της συμβίωσης, έστω και για ένα απόγευμα, οδήγησε τους δύο μαθητές να αναγνωρίσουν έστω και ‘αρχικά’, στο πρόσωπο του Ιησού όχι απλά ένα "δάσκαλο", αλλά κάτι παραπάνω, το "Μεσσία". Η επαφή τους Ιησού, με τους δύο μαθητές του Ιωάννη, τους αλλάζει τη ζωή.

Όταν ο ένας ο Αντρέας συνάντα τον αδελφό του, τον Σίμωνα, με την σειρά του δίνει μαρτυρία για τον Ιησού και την εμπειρία του είχε και που στάθηκε ικανή να δώσει μια νέα τροπή στη ζωή του. Οδηγεί, λοιπόν τον αδελφό του στο Ιησού και αυτό του αλλάζει την ζωή. Η αλλαγή αυτή συμβολίζεται από την μετατροπή του ονόματος του Σίμωνα, σε Πέτρο.

Τα πάντα, λοιπόν, ξεκινούν από μια έγκυρη μαρτυρία. Ο Θεός δεν αφήνει ποτέ τον κόσμο χωρίς μάρτυρες που με τη μαρτυρία τους να οδηγήσουν στην Πίστη και στη Σωτηρία, τους συνανθρώπους τους. Οι σημερινοί μαθητές καλούνται, όχι να κλαίνε και να παραπονιούνται για την κατάντια του σημερινού κόσμου (αυτό δε σώζει κανένα), αλλά να είναι όχι μόνο ακροατές του Λόγου του Θεού ή κάποιοι που τον επαναλαμβάνουν, αλλά πολύ περισσότερο με τη ζωή τους και τα έργα τους να είναι αυθεντικοί ενός Θεού που δεν έπαψε ποτέ να απευθύνεται στους ανθρώπους για να τους προσφέρει Σωτηρία: δηλαδή διέξοδο στα αδιέξοδα τους.

.