Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2020
Η ουσία και η ελπίδα
Τι είναι αυτό που έκανε όλους εκείνους τους ανθρώπους να θέλουν να συναντήσουν τον
Ιωάννη; Κάτι δεν τους ικανοποίησε την θρησκευτικότητα που ζούσαν και, έλπιζαν, πως δίπλα στον Ιωάννη θα είχαν μια πιο βαθιά και ουσιαστική εμπειρία του Θεού.
Και εμείς, όπως οι τότε, είμαστε φτωχοί σε βεβαιότητες, ανήσυχοι για το παρόν, ανίκανοι να δούμε ευοίωνα ανοίγματα για το μέλλον, βυθισμένοι στις άδειες λέξεις και στο εφήμερο. Αισθανόμαστε ότι κάτι χρειάζεται να γίνει, και μάλιστα είναι απαραίτητο να κάνουμε το πέρασμα προς μια καινούργια, πραγματική ζωή.
Ας είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας· οι περισσότεροι από μας το ίδιο λαχταρούν και επιμένουν να αναζητούν, και ελπίζουν πως κάτι καινούργιο θα συμβεί που θα αλλάξει τη ζωή τους, αλλά περιμένοντας συνεχίζουν να εργάζονται για το καλύτερο και δεν θέλουν ό, τι συμβεί αύριο να συμβεί χωρίς αυτούς. Ωστόσο άλλοι, απογοητευμένοι από την αναμονή και κουρασμένοι από την μη καρποφόρα αναζήτηση, εγκαταλείπουν .
Ακόμη και σήμερα, ο Ιωάννης μπορεί και ξέρει πως να μεταδώσει μια πολύ ισχυρή αίσθηση του Θεού, όχι με λόγια που σαγηνεύουν τα πλήθη. Δεν ξεγελάει με παχυλές υποσχέσεις ευημερίας. Βάφτιζε σ’ ένα ποτάμι, τον Ιορδάνη, το ίδιο εκείνο ποτάμι απ’ όπου και οι πατέρες του, πεπεισμένοι ότι είχαν ολοκληρώσει την περιπλάνησή τους στην έρημο, θα άρχιζαν την νέα ζωή. Με αυτή τη χειρονομία υποδείκνυε την είσοδο των ανθρώπων στη νέα ζωή, που άρχιζε. Δεν κοιτούσε το παρελθόν, δεν περιέγραφε το μέλλον, αλλά γι’ αυτούς που τον άκουγαν και τον εμπιστεύονταν άνοιγε δρόμους για να συναντήσουν το μέλλον. Σύναζε γύρω του όλους εκείνους που ήταν διατεθειμένοι να κάνουν αυτό το πέρασμα.
Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο ΄Αγιο Ευαγγέλιο ( 1,1-8)
Αρχή του ευαγγελίου του Ιησού Χριστού, του Υιού του Θεού. 'Οπως είναι γραμμένο στο βιβλίο του προφήτη Ησαϊα: Να, στέλνω τον απεσταλμένο μου πριν από σένα. Αυτός θα σου προετοιμάσει το δρόμο.Η φωνή κάποιου που φωνάζει στην έρημο: "Ετοιμάστε το δρόμο του Κυρίου, ισιώστε τα μονοπάτια του",ήλθε ο Ιωάννης που βάφτισε στην έρημο και κήρυττε βάφτισμα μετάνοιας για την άφεση των αμαρτιών. Κι πήγαιναν σ' αυτόν όλοι οι κάτοικοι της Ιουδαίας και όλοι οι Ιεροσολυμίτες, και βαφτίζονταν απ' αυτόν στον Ιορδάνη ποταμό, ομολογώντας τις αμαρτίες τους. Κι ο Ιωάννης ήταν ντυμένος με τρίχες καμήλας και στη μέση του φορούσε δερμάτινη ζώνη και έτρωγε ακρίδες και άγριο μέλι. Και κήρυττε λέγοντας: "'Ερχεται μετά από μένα αυτός που είναι ισχυρότερος από μένα, και του οποίου δεν είμαι άξιος να λύσω το κορδόνι από τα σανδάλια του. Εγώ σας βάφτισα με νερό, αλλά αυτός θα σας βαφτίσει σε Άγιο Πνεύμα".
Λόγος του Κυρίου
Όλα πάνω του ήταν σημαντικά μα και απέριττα και τα λόγια του ήταν τραχιά. Δεν αυτοπροβαλλόταν και σ’ αυτόν όλα ήταν ουσιώδη, γι αυτό και ήταν αληθινά.
Το καθήκον του Βαπτιστή ήταν να κάνει να αναζωπυρωθεί η επιθυμία και η προσδοκία για τον Ερχομό και την εργώδη Παρουσία Εκείνου που θα αλλάξει την ανθρωπότητα και θα διευρύνει τους ορίζοντες της. Μιλούσε για τη δύναμη αυτού του Προσώπου που θα ήταν ασύγκριτα μεγαλύτερος από εκείνον, επειδή κατέχει το Πνεύμα του Θεού και θα τους βύθιζε (βάφτιζε)στο Πνεύμα της Νέας ζωής .
Ο Ιωάννης, λοιπόν, με την ουσία της πίστης του ότι ο Θεός των Πατέρων επεμβαίνει στην ιστορία του λαού, προέτρεπε τους ακροατές του τότε, και παροτρύνει και εμάς τώρα, να πάνε/πάμε προετοιμασμένοι στη επικείμενη συνάντηση με μια βαθιά αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφοράς στις σχέση τους/μας με τον Θεό, και με τους συνανθρώπους τους/μας.
Το χριστιανικό μήνυμα, η διακήρυξη που γεμίζει χαρά, το ευαγγέλιο, που έκανε τον Ιωάννη να λέει για τον Ιησού “ Έρχεται ύστερα από μένα αυτός που είναι πιο ισχυρός ... Εγώ σας βάφτισα με νερό, εκείνος όμως θα σας βαφτίσει με Άγιο Πνεύμα” είναι, η ουσιαστική πίστη- εμπιστοσύνη στο Θεό, γεμάτη ελπίδα στην τρυφερότητα της ευσπλαχνίας και τη φιλανθρωπία (φίλος του ανθρώπου) του Θεού. Με ουσιαστική πίστη- εμπιστοσύνη στο συνάνθρωπο, και με εμπιστοσύνη γεμάτη ελπίδα στην τρυφερότητα, την ευσπλαχνία και την φιλανθρωπία , με τις οποίες ο Θεός προικίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στο κόσμο.
Το να είσαι Χριστιανός σημαίνει μια δέσμευση στα βασικά, δηλαδή στον Ιησού Χριστό, που αγκαλιάζει και μοιράζεται τη ζωή του με τον άνθρωπο έτσι όπως είναι για να τον οδηγήσει σε μια καινούργια γη και καινούργιους ουρανούς, τώρα, και όχι όταν ο άνθρωπος γίνει καλός. Δεν είναι απαραίτητο να χαθούμε σε πολλά δευτερεύοντα και επουσιώδη αλλά είναι σημαντικό να επικεντρωθούμε στη θεμελιώδη πραγματικότητα, που είναι η συνάντηση με τον Χριστό, με το έλεος του, με την αγάπη του που είναι τελικά ο Θεός μαζί μας.
Ο Θεός είναι παρών βαθιά στην καρδιά κάθε ανθρώπου.