Κόλαση ή Παράδεισος είναι μια εκλογή του σήμερα
Η αμαρτία της Αδιαφορίας.
Η παραβολή διατηρεί αναλλοίωτη την επικαιρότητα της .
Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά αγ. Ευαγγέλιο ( 16,19-31)
Ο Ιησούς εκείνο τον καιρό είπε στοπυς μαθητές του την εξής παραβολή “Κάποιος ήταν πλούσιος και ντυνόταν με πορφυρά και λινά φορέματα, και με λαμπρότητα διασκέδαζε κάθε μέρα. Αλλά κάποιος φτωχός, λεγόμενος Λάζαρος, βρισκόταν πεσμένος μπροστά στην είσοδο του σπιτιού του, γεμάτος πληγές και προσπαθούσε να χορτάσει απ' όσα έπεφταν απ' το τραπέζι του πλούσιου. Αλλά έρχονταν και τα σκυλιά κι έγλειφαν τις πληγές του. Πέθανε, κάποτε, ο φτωχός και οι άγγελοι τον πήγαν στην αγκαλιά του Αβραάμ. Πέθανε κι ο πλούσιος και τον έθαψαν. Στον άδη που βρισκόταν, σήκωσε ψηλά τα μάτια του, ενώ βασανιζόταν, και είδε από μακριά τον Αβραάμ και το Λάζαρο στην αγκαλιά του. Φώναξε τότε και είπε: `πατέρα Αβραάμ, ελέησέ με και στείλε το Λάζαρο να βρέξει στο νερό την άκρη του δακτύλου του και να δροσίσει τη γλώσσα μου, διότι υποφέρω μέσα σ' αυτή τη φλόγα'. Αλλά ο Αβραάμ είπε: `παιδί μου, θυμήσου ότι στη ζωή σου απόλαυσες τα αγαθά σου, ενώ ο Λάζαρος γνώρισε τη δυστυχία. Τώρα όμως εδώ παρηγορείται, ενώ εσύ υποφέρεις. Εκτός απ'όλα αυτά ανάμεσα σε μας και σε σας έχει ορισθεί ένα τέτοιο χάσμα, ώστε αυτοί που θέλουν να περάσουν απ'εδώ προς εσάς να μη μπορούν, ούτε να περάσουν κι απ' αυτού σε μας'. Του είπε επίσης: `σε παρακαλώ, λοιπόν, πατέρα, να τον στείλεις στο σπίτι του πατέρα μου, διότι έχω πέντε αδέλφια, για να προειδοποιήσει, ώστε να μην έλθουν κι εκείνοι σ' αυτό τον τόπο των βασάνων'. Του λέει τότε ο Αβραάμ: `έχουν το Μωυσή και τους προφήτες. Ας τους ακούσουν'. Αλλά εκείνος του είπε: `όχι, πατέρα Αβραάμ, αλλά αν κάποιος απ' τους νεκρούς πάει σ' αυτούς, θα μετανοήσουν'. 31Κι ο Αβραάμ του είπε: `αν δεν ακούνε το Μωυσή και τους προφήτες, δε θα πεισθούν ούτε κι αν ένας αναστηθεί απ' τους νεκρούς'".Λόγος του Κυρίου
Υπάρχει, λοιπόν, κάποιος που ξένοιαστα περνά τη ζωή του διασκεδάζοντας και δίπλα του, υπάρχει ένας άλλος που από τη ζωή δεν βλέπει τίποτα καλό. Και ο πρώτος αγνοεί την ύπαρξη του δεύτερο παρόλο που είναι μπροσ΄ την πόρτα του. Κάποια στιγμή η ζωή παρουσιάζει και στους δύο το λογαριασμό . Για τον ένα, τον πλούσιο που ηταν καλοπερασάκιας, και στον άλλο τον φτωχό τον Λάζαρο, περασε τη ζωή του στην πόρτα του πλούσιου ζωντιανεύοντας, την ύπαρξή του οποίου δεν ήξερε ο πλούσιος ούτε καν γνώριζε. Ο λογαριασμός είναι βαρύς, για τον Λάζαρο είναι η απόλαυση, τα βασανα για τον πλούσιο . Η άβυσσος που τους χώριζε στη γη είναι ίδια που τους χωρίζει και τώρα, αλλά αντεστραμμένη
Η αιωνιότητα, η κόλαση και ο παράδεισος, αρχίζουν κτίζονται αι ωριμάζουν από εδώ και τώρα. Ο πλούσιος, δεν κατηγορείται για τα πλούτη του και πως τα απόκτησε, αλλά γιατί αγνόησε τον πτωχό που είχε την ανάγκη του και που ήταν γι αυτόν σαν να μην υπήρχε. Είναι αυτό που λέει ο αγ. Ιωάννης « όποιος δεν αγαπά είναι αδελφοκτόνος» (1Ιω. 3,15)
«Το κακό είναι η αδιαφορία και το πιο μεγάλο θαύμα είναι να βλέπεις και ενδιαφέρεσαι για τον άλλο και μάλιστα τον πιο φτωχό» (S. Weil),το καλό είναι να ξεπεράσεις αυτό το χάος και την αδικία που δημιουργεί τώρα που δημιουργείται και να μην αφήσει να γίνει αβυσσος.
Στη παραβολή ο Θεός δεν ονομάζεται, φαίνεται απών, όμως είναι παρών. Δίνει καιρό και ζητά λογαριασμό για το δώρο του , αλλά δίνει και οδηγίες ως προς το πως να αξιοποιηθεί το δώρο του : « Έχουν τον Μωυσή και τους προφήτες».