Γ κύκλος 16η Τακτική Κυριακή (Λκ 10.38-42) Ακούω

Ακούω για να ζήσω και να εχω μαι ταυτότητα αληθινή που κάνεις δεν θα μου αφαιρέση.

Κυριακή  21 Ιουλίου 2019

O Ιησούς στο ταξίδι του προς την Ιερουσαλήμ κάνει ένα σταθμό για να επισκεφτεί μια φιλική του οικογένεια γίνεται δεχτός με αγάπη αλλά εκεί δημιουργείται μια κατάσταση σκανδαλιστική για την εποχή.

Ας ακούσουμε πως μας τα διηγείται τα γεγονότα ο Ευαγγελιστής Λουκάς

“Εκείνο τον καιρό καθώς πορευόταν με τους μαθητές του ο Ιησούς, μπήκε σ’ ένα χωριό, και τον υποδέχτηκε σπίτι της κάποια γυναίκα που την έλεγαν Μάρθα. Αυτή είχε μια αδερφή που ονομαζόταν Μαρία, κι η οποία κάθισε στα πόδια του Ιησού και άκουγε τη διδασκαλία του. Αντίθετα, η Μάρθα δούλευε ασταμάτητα για να τους περιποιηθεί. Πήγε λοιπόν στον Ιησού και του είπε: «Κύριε, δε νοιάζεσαι που η αδερφή μου με άφησε μόνη να σε περιποιούμαι; Πες της, λοιπόν, να με βοηθήσει».Ο Ιησούς της αποκρίθηκε: «Μάρθα, Μάρθα, ασχολείσαι κι αγωνιάς για πολλά πράγματα, ενώ ένα μόνο χρειάζεται. Αυτό διάλεξε η Μαρία, και δεν πρόκειται να της το αφαιρέσει κανείς».

Λόγος του Κυρίου

Η ουσία του επεισοδίου μας είναι η τελευταία φράση του Ιησού: "Μάρθα, Μάρθα, ασχολείσαι κι αγωνιάς για πολλά πράγματα, ενώ ένα μόνο χρειάζεται"Αυτό διάλεξε η Μαρία, και δεν πρόκειται να της το αφαιρέσει κανείς». ,

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή

Η περικοπή μας αρχίζει λέγοντας ότι ο Ιησούς, μπήκε σ’ ένα χωριό, Το χωριό ακόμη σήμερα είναι ο χώρος της συντήρησης όπου τηρείται η παράδοση όπου το πάντα έτσι γινόταν γιατί να τα αλλάξουμε, και ο κανόνας, κρατά αιχμάλωτους και καταπιέζει .

Ο Ιησούς λοιπόν επισκέπτεται ένα σπίτι όπου τον υποδέχτηκε η Μάρθα και “όνομα και πράμα”, το όνομά της σημαίνει οικοδέσποινα και η ίδια ζει και συμπεριφέρεται ως οικοδέσποινα σύμφωνα με τα κοινώς παραδεκτά και ευκολονόητα της εποχής να ασχολείται με την κουζίνα και στην εξυπηρέτηση των φιλοξενουμένων και έτσι κράτα υψηλά την υπόληψη το γοήτρου του σπιτικού της , Η παράδοση την θέλει στην κουζίνα ενώ οι άνδρες συζητούν αυτή είναι και η θέση της στο σπίτι.

Έχει και μια αδελφή η οποία πηγαίνει ενάντια στην παράδοση “είχε μια αδερφή που ονομαζόταν Μαρία, κι η οποία κάθισε στα πόδια του Ιησού και άκουγε τη διδασκαλία του”

Αυτή η συμπεριφορά άρμοζε μόνο στους άνδρες. Και ο αγ. Παύλος λέει για τον εαυτόν του ότι μορφώθηκε καθισμένος στα πόδια του Γαμαλιήλ, δηλαδή ήταν μαθητής του Γαμαλιήλ. Αλλά αυτό είναι επιτρεπτό μόνο στους άνδρες και απαγορεύεται αυστηρά στις γυναίκα κάνεις ραβίνος δεν παραβίαζε επί του προκειμένου αυτόν τον κανόνα . Αν το τολμούσε που δεν το τολμούσε καμία γυναίκα σήμαινε το λιγότερο ότι δεν ξέρει να όρια της και για τον δάσκαλο οτι προσβάλλει την παράδοση.

Ο ευαγγελιστής λοιπόν περιγράφει ως υπόδειγμά μαθητή , που ταπεινά με σεβασμό, κάθεται στα πόδια του δασκάλου, και τον ακούει. τον δάσκαλο.

Και η Μάρθα σκανδαλίζεται προσπαθεί και θέλει να βάλει τα πράγματα στη θέση τους επιπλήττοντας τον Ιησού και του λέει “Κύριε, δε νοιάζεσαι που η αδερφή μου με άφησε μόνη να σε περιποιούμαι; Πες της, λοιπόν, να με βοηθήσει»

Ο Ιησούς, αντι να βάλλει τα πράγματα στη θέση τους επιπλήττει την Μάρθα. Αυτό σημαινει η επανάληψη του ονόματος της "Μάρθα, Μάρθα, ασχολείσαι κι αγωνιάς για πολλά πράγματα, ενώ ένα μόνο χρειάζεται"Αυτό διάλεξε η Μαρία, και δεν πρόκειται να της το αφαιρέσει κανείς».

Το ζήτημα είναι τι είναι αυτό που από τη Μαρία κάνεις δεν μπορεί να της το αφαιρέσει; αφού και η ζωή μπορεί κάποιος να την αφαιρέσει;

Την ελευθεριά που Μαρία απόκτησε σπάζοντας τα δεσμά της παράδοσης, να είναι αυτό που οι άλλοι θέλουν να είναι οι άλλοι και αυτό, όχι με επαναστατικό ακτιβισμό αλλά καθισμένη ως μαθήτρια του Λόγου του θεού, στα πόδια του Ιησού, που είναι η αλήθειά , η πραγματική ζωή. Αυτή την ελευθεριά δεν μπορεί κανείς να της την αφαίρεση. Ακόμη και την ελευθερία που κάποιος μας έδωσε μπορεί και να μας την αφαιρέσει.

Ο ευαγγελιστής παρουσιάζει της Μαρία ως το υπόδειγμα του καλού μαθητή: να είσαι μαθητής και μάλιστα του Ιησού δεν σημαίνει ξέρω τη λέει, αλλα πρώτα απ όλα σημαίνει να ξέρεις «Να ακούς κάποιον» που έχει να σου πει και αυτό είναι ένδειξη σεβασμού, εκτίμησης και αγάπης. Είναι ένδειξη ότι με ενδιαφέρει να εισέλθω στον κόσμο του, στο μυστήριο του.

Το αντίθετο (δηλαδή το να μην τον ακούω) σημαίνει αδιαφορία , εγωκεντρισμό, μου φτάνει ο εαυτός όπως είναι.Δεν είμαι έτοιμος να βγώ από τον εαυτό μου για να συναντήσω τον άλλο. Όλα αυτά που ισχύουν σε κάθε διαπροσωπική σχέση, ισχύουν ακόμη περισσότερο στην ιδιαίτερη σχέση που υπάρχει μεταξύ Δάσκαλου και μαθητή όπου ο Δασκαλος μεταφέρει Σοφία, δηλαδή το νόημα της ζωής.

Η Μάρθα λέει ο ευαγγελιστής, δούλευε ασταμάτητα για να τους περιποιηθεί. Πήγε λοιπόν στον Ιησού και του είπε: «Κύριε, δε νοιάζεσαι που η αδερφή μου με άφησε μόνη να σε περιποιούμαι; . Είχε άλλες προτεραιότητες,ως προς το πως κτίζεται η ζωή, πως βλέπει τους άλλους και τον εαυτόν της ανάμεσα τους άλλους.

Η Μαρία αποφάσισε να αποκτήσει την ελευθερία από αυτό που οι άλλοι έλεγαν ότι πρέπει να είναι και να αποκτήσει τα κριτήρια να οικοδόμησει τον δικό της είναι. Και αυτά τα κριτήρια τα βρήκε καθισμενη στα πόδια του Ιησού και άκουγε τη διδασκαλία του.

Ας ερχουμε σε μας ας αναρωτηθούμε από που τα αντλούμε τα δικά μας μου κριτήρια ζωής : από το τι μου λέει αυτός ο κόσμους, ή ελευθερώνομαι από τον κόσμο και ακούω τον Ιησού

Συγκεκριμένα, πως τρέφομαι από το Λόγο του Θεού;

Περιορίζουμε μόνο στην ανάγνωση της Βίβλου την Κυριακή στην Θ. Λειτουργία, που και σ΄ αυτην πια δεν πολυσυχνάζω;

Προσωπική επαφή υπάρχει; ή κατακερματισμένη ζωή μου δεν μου αφήνει και που καιρό, γιατί όπως η Μάρθα ασχολείσαι κι αγωνιάς για πολλά πράγματα.

Και όταν την διαβάζω συγκρίνομαι και κρίνομαι, ή κρύβομαι. Το να κυνηγώ πολλά πράγματα ακόμη και “για το Θεό” μπορεί να είναι και επικίνδυνο τόσο που να μην ξεχωρίζω το αναγκαίο, το ουσιώδες από το δευτερεύον. Τα πάρα πολλά πράγματα εμποδίζουν όχι μόνο την ακρόαση του Λόγου αλλά και την αληθινή εξυπηρέτηση του αναγόμενου αδελφού.

Στη ζωή χρειάζεται περισσότερο η συντροφικότητα και η εγκαρδιότητα η εμπιστοσύνη η επικοινωνία ζωής, Η αγωνία να ετοιμάσω για το καλό τραπέζι μπορεί να αναιρέσει όλα αυτά.