Γ' κύκλος 1η Κυριακή της Τεσσαρακοστής Λκ 4,1-13

         
Ο Ιησούς πειράχτηκε όπως ο καθένας μας.
"Η επιλογή» ως πειρασμός"

Κυριακή,  17  Μαρτίου   2019


Μέσα σε λίγες, λιτές γραμμές ,(Δευτ. 26, 4-10)  έχουμε την ομολογία πίστεως του ευσεβούς Εβραίου, μιας πίστης που δεν βασίζεται  σε θεωρίες αλλά σε συγκεκριμένα ιστορικά γεγονότα που είναι οι κομβικοί  ιστορικοί σταθμοί  του εβραϊκού λαού με τις ενέργειες του Θεού για χάρη του. Γι αυτό και πρέπει να του αποδίδεται ευγνωμοσύνη και κάθε μορφή λατρείας.
Τα πάντα από τον Θεό  προέρχονται και  όλα είναι Θεία Ευλογία. Ακόμα και οι δύσκολες στιγμές  της ιστορίας,   κι αυτές είναι “ευλογία”  αν τις ζήσουμε κάτω από το Θεϊκό βλέμμα.

Η  “ιστορία”  είναι ένας τόπος όπου ο Θεός  εργάζεται   το κακό που είναι παρόν· η  “ιστορία”   μας μιλά για την αδυναμία μας  και τους  περιορισμούς μας,  που πολλές φορές μας οδηγούν  στην  άρνησή μας να είμαστε «οι καλοί αγωγοί»  του καλού στον κόσμο και προτιμούμε να ακολουθούμε διάφορα είδωλα που μας παραπλανούν. 

Καλούμαστε να διαλέξουμε, να επιλέξουμε  να αντλήσουμε το νόημα της ζωής μας από το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού  ή    από  όσα υπόσχονται  τα εγκόσμια αγαθά.
Ως χριστιανοί,  καλούμαστε  να απελευθερωθούμε από τη σκλαβιά αυτών των  ειδώλων που μας δελεάζουν γιατί,  ενώ μας υπόσχονται  ότι θα μας δώσουν την πραγματική ζωή,   αποδεικνύεται  στην πραγματικότητα  ότι  οι υποσχέσεις τους  είναι κενές  περιεχομένου.
                                             
Ανάγνωσμα  από το κατά Λουκά  ΄Αγ. Ευαγγέλιο    (4,1-13)

          Ο Ιησούς γεμάτος από 'Αγιο Πνεύμα αναχώρησε από τον Ιορδάνη και οδηγήθηκε από το Πνεύμα στην έρημο, 2όπου για σαράντα μέρες πειραζόταν από το διάβολο. Τις ημέρες εκείνες δεν έφαγε τίποτα και όταν συμπληρώθηκαν πείνασε. Κι ο διάβολος του είπε: "Αν είσαι Υιός του Θεού, πες σ'αυτή την πέτρα να γίνει ψωμί". Κι ο Ιησούς του απάντησε: "Λέει η Γραφή: Δεν θα ζήσει ο άνθρωπος με μόνο το ψωμί". Αφού ο διάβολος τον οδήγησε ψηλά, του έδειξε όλα τα βασίλεια της οικουμένης μέσα σε μια στιγμή. Κι ο διάβολος του είπε: "Θα σου δώσω όλη αυτή την εξουσία και τη δόξα τους, διότι σε μένα έχει παραδοθεί και τη δίνω σε όποιον θέλω. Εσύ, λοιπόν, αν προσκυνήσεις μπροστά μου, θα είναι όλη δική σου". Κι ο Ιησούς απαντώντας του είπε: "Λέει η Γραφή: Θα προσκυνήσεις τον Κύριο το Θεό σου και αυτόν μόνο θα λατρεύσεις".Τότε ο διάβολος έφερε τον Ιησού στην Ιερουσαλήμ και τον έστησε στην κορυφή του ναού και του είπε: "Αν είσαι Υιός του Θεού, ρίξε τον εαυτό σου από εδώ κάτω. Λέει, πράγματι, η Γραφή:
Για σένα θα διατάξει τους αγγέλους του, -για να σε προφυλάξουν και ότι στα χέρια θα σε σηκώσουν, μη τυχόν και σκοντάψεις το πόδι σου σε πέτρα.
Κι ο Ιησούς, απαντώντας του, του είπε: "Η Γραφή λέει: Δεν θα πειράξεις τον Κύριο το Θεό σου". Κι ο διάβολος αφού εξάντλησε κάθε πειρασμό, απομακρύνθηκε απ'τον Ιησού, μέχρι τον καθορισμένο καιρό.

Λόγος του Κυρίου.

Το σημερινό ευαγγέλιο που μας είναι γνωστό  ως “οι πειρασμοί του Ιησού  στην έρημο”  μας παρουσιάζει  δυο πορτρέτα : του Ιησού και του Διαβόλου.

Και οι δύο μπαίνουν ανάμεσα στο Θεό και τον Άνθρωπο,  και οι δύο προσφέρουν νόημα για την ζωή του ανθρώπου,  άρα ευτυχία. Το πρόβλημα είναι η  σωστή επιλογή·  ιδού,  ο πειρασμός.
Ο Ιησούς προσπαθεί να φέρει τον Θεό κοντά στον άνθρωπο και ο διάβολος να διαβάλλει τον Θεό στον άνθρωπο και να τον απομακρύνει από Εκείνον. Όταν ο Θεός είναι κοντά στον άνθρωπο προωθείται η ενότητα του ανθρωπίνου γένους  άρα η ειρηνικότερη συνύπαρξη· αντίθετα,  η απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Θεό δεν προκαλεί μόνο τη ρήξη μεταξύ  ανθρώπου και Θεού αλλά  και  ρήξη με τους  συνανθρώπους του.
Καλούμαστε λοιπόν να επιλέξουμε «πως και  γιατί»  διότι  έτσι σχηματικά που τα παραθέτουμε,  το ζήτημα φαίνεται απλό, όμως μόνον όταν έχει τελεσθεί μια πράξη και δούμε τα αποτελέσματα της καταλαβαίνουμε το ποιόν της.
Η διάκριση των πνευμάτων, είναι αναγκαία και μάλιστα για εκείνες τις στιγμές  που έχουν κομβικό χαρακτήρα για τη ζωή μας.  Το κακό μπορεί να ντυθεί με το καλό. Στην ευαγγελική περικοπή που ακούσαμε, ο διάβολος,  για να στηρίξει τις προτάσεις του, αναφέρεται στην Αγία Γραφή. Ακόμη και μια καλή λοιπόν, εκ πρώτης όψεως,  συμβουλή  μπορεί να αποδειχθεί  δίκοπο μαχαίρι. Μερικές φορές ο διάβολος, δεν είναι απαραιτήτως ‘κάποιος άλλος’ που μας πειράζει,  αρκεί  και ο αχαλίνωτος εγωκεντρισμό μας!

Ο Ιησούς αρχίζει μια διαδρομή ζωής υπό συνεχή πειρασμό και δοκιμασία που συνοψίζονται : α) στην επιδίωξη του να χρησιμοποιεί τα  αγαθά προς ίδιον όφελος, β) στην αναζήτηση της  δύναμης που τον προβάλλει και γ) στην εξουσία που του προσδίδουν οι οπαδοί και όχι οι πεπεισμένοι μαθητές. Αυτοί  είναι οι καθημερινοί πειρασμοί   που θα συνοδεύουν τον Ιησού σε όλη του τη ζωή. Αφορούν την ταυτότητα του και το έργο του: να ακολουθήσει τον εύκολο δρόμο και να είναι το κέντρο όλων  ή να κάνει το θέλημα του Θεού, που είναι ο δύσκολος;  Ακολούθησε τον δύσκολο δρόμο,  δεν θέλησε να γοητεύσει και να  παρασύρει τα πλήθη εκπληρώνοντας τις επιθυμίες τους.  Εκείνοι που παρακολουθούσαν την σταύρωση του,  κάτω από το σταυρό,    μέχρι τέλους δεν είχαν καταλάβει. γι αυτό και έλεγαν  “άλλους έσωσε γιατί δεν σώζει και τον εαυτό του για να τον πιστέψουμε”  έτσι, με τον τρόπο τους,  μας έδειξαν το κύριο μέλημα που είχε στη ζωή του ο Ιησούς και ποια είναι ταυτότητα του. «Άλλους έσωσε» · το κέντρο της ζωής του Ιησού ήταν «ο άλλος» , ο άνθρωπος που υπέφερε που ήταν περιθωριακός και καταπιεσμένος. 
Η ευαγγελική περικοπή  τελειώνει με μια προβληματική φράση  : "ο διάβολος αφού εξάντλησε κάθε πειρασμό, απομακρύνθηκε απ' τον Ιησού, μέχρι τον καθορισμένο καιρό", δηλαδή η δοκιμασία  δεν τελείωσε, δεν έκλεισε, δεν σφραγίστηκε. Ο πειρασμός έρχεται  και φεύγει και ξαναγυρίζει με διαφορές μορφές ... τόσο για τον Ιησού όσο και για μας. 

Κάθε μέρα αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες  του πειρασμού της εξουσίας που μεθά, του πλούτου που ηδονίζει, του άγχους για όλο και  περισσότερη δύναμη και προβολή. Κάθε μέρα ο κάθε άνθρωπος  πρέπει να πάρει θέση : α) στις σχέσεις  με τον εαυτόν του, το  άτομο του ,  για τη χρήση των αγαθών : “πρώτα εγώ να ικανοποιηθώ”, 
β) στις σχέσεις με τους άλλους : να επιδιώκει   τη δύναμη και την  εξουσία που τον κάνουν  κάποιον  αλλά εις βάρος των πολλών ή το κοινό καλό και την δικαιοσύνη; 
γ) στις σχέσεις  με τον Θεό:  αντί να λέμε “ας γίνει το θέλημα Σου”, λέμε “κάνε το θέλημα το δικό μου”.
Οι πειρασμοί δεν αποφεύγονται, δεν τους παρακάμπτουμε , τους αντιμετωπίζουμε,  τους διασχίζουμε και τους ξεπερνάμε. “Περνώ και ξεπερνώ τους πειρασμούς”  σημαίνει “βάζω τάξη στα πράγματα της ζωής μου,  με βάση  τι  Πιστεύω,  σε τι Ελπίζω και  πως Αγαπώ”. 
Όλη η ζωή είναι μια πρόκληση να αναζητήσουμε και  να  βρούμε τα κριτήρια για να ενεργήσουμε σωστές επιλογές,  να μην  αφήσουμε  να εξασθενίσει η εμπιστοσύνη μας στο Θεό,  να βρίσκουμε  τους πιο πρόσφορους τρόπους για να δώσουμε την σωστή μαρτυρία για τον Ιησού Χριστό. Το  «κριτήριο βάση» από το οποίο απορρέουν τα επιμέρους κριτήρια μας για να διακρίνουμε τα πνεύματα, είναι ο Ιησούς,   η ζωή και η διδασκαλία του.
Ο Ιησούς όλη του τη ζωή ξεπερνούσε  τους πειρασμούς και έδωσε την καλή μαρτυρία εμπνεόμενος από το Λόγο του Θεού και  ενδυναμωμένος  από την προσευχή. Η προσευχή βοηθά στην αυτοσυγκέντρωση  “κάνοντας έρημο γύρω μας”  από ξένες επιρροές, έτσι που να μην μπορούμε να κρυφτούμε. Αφαιρεί τις αυταπάτες μας και τις  παραποιημένες εικόνες που έχουμε για τον εαυτό μας. Μας κάνει να δούμε καθαρά ποιοι ακριβώς είμαστε.