Η κοινωνία αλλάζει και μεταμορφώνεται όταν οι σχέσεις μεταξύ των μελών της είναι θεμελιωμένες στην Θεική Ευσπλαχνία.
Κυριακή 3 Μαρτίου 2019
Το σημερινό πρώτο ανάγνωσμα είναι από το Βιβλίο της Σοφίας Σειράχ. Στην Παλαιά Διαθήκη «Σοφός», είναι ο άνθρωπος, κατέχει την ικανότητα της διάκρισης, ξέρει να διαλέγει το καλό και ν’ αποφεύγει το κακό, άρα ξέρει να ζήσει Η Σοφία, δεν είναι αποτέλεσμα της γνώσης των επιστημών αλλά είναι καρπός του Λόγου του Θεού και της τριβής με τη ζωή του Σοφού. Για τους ραβίνους Ο Νόμος λέει : άκουσε και πίστεψε. Οι Προφήτες : κατάλαβε και μάθε. Σοφία : τώρα ξέρεις, προχώρα. Σοφός δεν είναι για τον εαυτό του, δεν ασκεί την σοφία του προς όφελός του αλλά για την κοινότητα και με την σοφία του πασχίζει να αλλάξει και να καλυτερέψει την κοινωνία.
Η κοινωνία αλλάζει και μεταμορφώνεται προς το καλύτερο αν οι σχέσεις μεταξύ των μελών της την κοινότητας αρχίσουν να αλλάζουν και να μεταμορφώνονται. Η μεταμόρφωση αυτή αρχίζει πρώτα από εμάς για να αγκαλιάσει τους άλλους και να είναι αποτελεσματική.
“Ο καλός άνθρωπος βγάζει το καλό από το αγαθό απόθεμα της καρδιάς του” “το στόμα του ανθρώπου μιλάει από το περίσσευμα της καρδιάς”. δηλώνει ο Ιησούς στο σημερινό ευαγγέλιο. Ο καλός θησαυρός της καρδιάς: ένας ορισμός,τόσο όμορφος τόσο γεμάτος ελπίδα, αλλά ας ακούσουμε την ευαγγελική περικοπή.
Από το Ευαγγέλιο κατά Λουκά 6,39-45
Εκείνο το καιρό ο Ιησους είπε στο πληθος την εξης παραβολή: "Μήπως μπορεί ένας τυφλός να οδηγεί άλλο τυφλό; Δεν πρόκειται να πέσουν κι οι δυο σε λάκκο; 'Ενας μαθητής δεν μπορεί να είναι πάνω απ'το δάσκαλό του. Αλλά όποιος καταρτισθεί θα είναι σαν το δάσκαλό του. Αλλά γιατί βλέπεις το άχυρο που βρίσκεται στο μάτι του αδελφού σου, αλλά δεν αντιλαμβάνεσαι το δοκάρι που βρίσκεται στο ίδιο σου το μάτι; Πώς μπορείς να λες στον αδελφό σου, `αδελφέ, άφησε να βγάλω το άχυρο που είναι στο μάτι σου', ενώ, εσύ ο ίδιος δε βλέπεις το δοκάρι βρίσκεται στο μάτι σου; Υποκριτή, βγάλε πρώτα το δοκάρι από το μάτι σου και τότε θα δεις το άχυρο στο μάτι του αδελφού σου, για να το βγάλεις.
Δεν υπάρχει, πράγματι, καλό δέντρο που να κάνει σάπιους καρπούς. Ούτε, πάλι, σάπιο δέντρο που να κάνει καλούς καρπούς. Διότι το κάθε δέντρο αναγνωρίζεται από τον καρπό του. Πράγματι, δε μαζεύουν σύκα απ' τα αγκάθια, ούτε τρυγούν σταφύλια απ'το βάτο. Ο καλός άνθρωπος, απ'τον καλό θησαυρό της καρδιάς του, προσφέρει το καλό. Κι ο κακός, από τον κακό προσφέρει το κακό. Διότι το στόμα του μιλά από το περίσσευμα της καρδιάς.
Λόγος του Κυρίου .
Το θέμα με το οποίο ασχολείται σήμερα ο Ιησούς είναι η Αδελφική διόρθωση
1. Ξεκινά με το ποιος πρέπει να κρίνει ποιος είχε ανάγκη αδελφικής διόρθωσης:
Μόνο ο Θεός μπορεί να κρίνει. Μπορεί, ακόμη και καλόπιστα να θέλουμε να καθοδηγήσουμε τους άλλους και αυτό να φαίνεται ως πράξη αγάπης, αλλά όταν είμαστε τυφλοί και θέλουμε να οδηγήσουμε άλλους είναι καθαρός εγωισμός και αλαζονεία. (βλ. 6.37).
Ο Δάσκαλος είναι ο Ιησούς: δεν κρίνει ούτε καταδικάζει (βλ. Ιω. 3:17), κάνει μια απλή σύσταση «Πήγαινε και μην αμαρτάνεις πια» ή μια διαπίστωση «η πίστη σου σε έσωσε»
2. Εάν είναι μόνο ο Θεός που μπορεί να κρίνει, πώς πρέπει να ενεργούμε όταν βλέπουμε μπροστά μας ανθρώπους που κάνουν λάθος ; Πρώτα να αποφεύγουμε τον κίνδυνο να δογματίζουμε και να είμαστε καταδικαστικοί. Υπάρχει ο κοινός κανόνας : «Να είστε λοιπόν σπλαχνικοί, όπως σπλαχνικός είναι κι ο Θεός Πατέρας σας» και να καταφεύγουμε στην θεραπεία της αντανάκλασης, στους άλλους να βλέπουμε ό, τι καλό έχουν για να το μιμηθούμε και ό, τι κακό πιστεύουμε πως κάνουν, να δούμε μήπως κάνουμε το ίδιο και να αρχίσουμε την διόρθωση πρώτα σε μας . Και να αναγνωρίσουμε ότι πρώτα εμείς έχουμε ανάγκη της Ευσπλαχνίας του Θεού. Όποιος δεν αναγνωρίζει ότι έχει ανάγκη της ευσπλαχνίας του Θεού, όποιος δεν είναι ευγνώμων επειδή ο Θεός τον συγχωρεί, δύσκολα μπορεί να συγχωρέσει και δεν μπορεί να καθοδηγήσει άλλους να είναι μιμητές του Ιησού.
3.- Οι πράξεις του ανθρώπου δείχνουν το ποιόν του ανθρώπου
Ο Ιησούς μας λέει: “Ένα καλό δέντρο δεν κάνει άχρηστο καρπό, ούτε πάλι ένα άχρηστο δέντρο μπορεί να κάνει καλό καρπό. Κάθε δέντρο αναγνωρίζεται από τον καρπό που παράγει. Δε μαζεύουμε σύκα απ’ τ’ αγκάθια ούτε τρυγάμε σταφύλια από τα βάτα. Ο καλός άνθρωπος βγάζει το καλό από το αγαθό απόθεμα της καρδιάς του, κι ο κακός από το κακό απόθεμα της καρδιάς του βγάζει το κακό. Γιατί, το στόμα του ανθρώπου μιλάει από το περίσσευμα της καρδιάς».
΄Όποιος στα βάθη της καρδιάς του είναι πιστεύει στον Θεό, Πατέρα του Ιησού Χριστού, που είναι Φιλεύσπλαχνος , και ότι είναι αντικείμενο αυτής της Ευσπλαχνίας ακούει τον Ιησού που λέει : «Να είστε λοιπόν σπλαχνικοί, όπως σπλαχνικός είναι κι ο Θεός Πατέρας σας» και τα έργα του είναι έργα ευσπλαχνίας.
Και ο άγιος Παύλος έρχεται σε βοήθεια μας όταν γράφοντας στους Γαλάτες εξηγεί πως “το αγαθό απόθεμα της καρδιάς” είναι: “ οι καρποί του Αγίου Πνεύματος (είναι) η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η μακροθυμία, η καλοσύνη, η αγαθότητα, η πίστη, η πραότητα, η εγκράτεια.” (Γαλ.5,19-21) και το κακό απόθεμα της καρδιάς που βγάζει το κακό : «είναι τα αμαρτωλά έργα: Είναι η μοιχεία, η πορνεία, η ηθική ακαθαρσία, η αισχρότητα, η ειδωλολατρία, η μαγεία, οι έχθρες, οι φιλονικίες, οι ζήλιες, οι θυμοί, οι διαπληκτισμοί, οι διχόνοιες, τα σχίσματα, οι φθόνοι, οι φόνοι, οι μέθες, οι ασωτίες και τα παρόμοια”(Γαλ 5,22).