Α ΄ Κύκλος 13η Τακτική Κυριακή

Όταν το θυσιάζω είναι συνώνυμο κερδιζω

Κυριακή 2 Ιουλίου 2017 

Η ευαγγελική περικοπή που σήμερα θα μελετήσουμε, είναι η ολοκλήρωση της ονομαζόμενης ιεραποστολικής ομιλίας του Ιησού  στους μαθητές του. Αφού ο Ιησούς τους κήρυξε και τους  παρέδωσε το Ευαγγέλιό  του, και τους έδωσε συμβουλές για το πως θα φέρουν εις πέρας την αποστολή τους, τους μίλησε   για τις δυσκολίες που θα συναντήσουν. Τέλος απευθύνεται  σε κείνους που πρόκειται να τους δεχτούν, τους απεσταλμένους του, τους Αποστόλους, τους κήρυκες του Ευαγγελίου του.

Ανάγνωσμα από κατά Ματθαίο  ΄Αγιο  Ευαγγέλιο (Μτ. 10, 37- 42)

«Όποιος αγαπάει τον πατέρα του ή τη μάνα του παραπάνω από μένα, δεν είναι άξιος για μαθητής μου. Κι όποιος αγαπάει το γιο του ή τη θυγατέρα του παραπάνω από μένα, δεν είναι άξιος για μαθητής μου. Επίσης όποιος δεν παίρνει το σταυρό του και δε με ακολουθεί, δεν είναι άξιος για μαθητής μου. Όποιος προσπαθήσει να σώσει τη ζωή του θα τη χάσει, κι όποιος χάσει τη ζωή του για μένα, θα τη σώσει».
«Όποιος δέχεται εσάς δέχεται εμένα, και όποιος δέχεται εμένα δέχεται αυτόν που μ’ έστειλε στον κόσμο. Όποιος δέχεται έναν προφήτη, επειδή τον πιστεύει για προφήτη, θ’ ανταμειφθεί σαν να ήταν ο ίδιος προφήτης. Επίσης όποιος δέχεται έναν ευσεβή, γιατί τον πιστεύει για ευσεβή, αυτός θ’ ανταμειφθεί σαν να ήταν ο ίδιος ευσεβής. Κι όποιος δώσει σ’ έναν απ’ αυτούς τους άσημους ένα ποτήρι κρύο νερό επειδή είναι μαθητής μου, αλήθεια σας λέω, θα λάβει την αμοιβή του».                                                                                                                                                       
                                                                                                                                          
                                                                                           Λόγος του Κυρίου

Η πρώτη φράση του σημερινού ευαγγελίου : «Όποιος αγαπάει τον πατέρα του ή τη μάνα του παραπάνω από μένα, δεν είναι άξιος για μαθητής μου. Κι όποιος αγαπάει το γιο του ή τη θυγατέρα του παραπάνω από μένα, δεν είναι άξιος για μαθητής μου». Αναρωτιόμαστε: είναι δυνατόν,  ο Ιησούς να μας ζητά να αγνοήσουμε τα πιο αγαπημένα μας πρόσωπα, αυτά που μας έδωσαν τη ζωή,  που μας οδηγούν στην ωριμότητα,  που μας μαθαίνουν να είμαστε άνθρωποι;  Από την άλλη μεριά όμως, δεν χρειάζεται και μεγάλη σοφία για να καταλάβουμε ότι ο κόσμος μας δεν περιορίζεται μόνο στην οικογένεια μας. Η δικαιοσύνη και η ειρήνη στον κόσμο, η διάδοση  του ευαγγελίου  δεν περιορίζονται, για την πραγμάτωσή τους,  στην οικογένεια μας. Μπορεί από αυτήν  να ξεκινούν αλλά,  για αναπτυχθούν και να δώσουν καρπούς, αναζητούν  ένα ευρύτερο χώρο και ανοιχτούς  ορίζοντες.
Η αποδοχή του Ευαγγελίου δεν είναι εύκολο πράγμα γιατί το ευαγγέλιο  που  προσκομίζουν οι απόστολοι απαιτεί από τον ακροατή  να πάρει θέση και να δώσει μια απάντηση χωρίς συμβιβασμούς  και να είναι το βασικό κριτήριο για οποιαδήποτε επόμενη επιλογή της ζωής του.
«Όποιος χάσει την ζωή του θα την κερδίσει», όχι οποίος την σπαταλήσει, αλλά όποιος  την ζήσει   για ένα σκοπό για τον οποίο  αξίζει  να αφιερώσει  τη ζωή του και μάλιστα να την θυσιάσει.  Όπως έκανε και Εκείνος, ο Χριστός .
Εμείς είμαστε δέσμιοι του εγωκεντρισμού μας, μας φοβίζει η δέσμευση, δυσκολευόμαστε πολύ να δωρίσουμε κάτι από τον εαυτόν μας, γιατί πιστεύουμε ότι αυτό που θα δώσουμε στους άλλους, θα χαθεί για μας.  “Όποιος δώσει σ’ έναν απ’ αυτούς τους άσημους ένα ποτήρι κρύο νερό επειδή είναι μαθητής μου, αλήθεια σας λέω, θα λάβει την αμοιβή του».... το ποτήρι νερό, όλοι μπορούν να το έχουν  και  παρόλο που φαίνεται μηδαμινό,   η καρδιά που το προσφέρει είναι μεγάλη. Για το ευαγγέλιο τίποτα δεν είναι λίγο, τίποτα δεν είναι ασήμαντο. Σημαντικό είναι αυτό που και ο πιο φτωχός και αδύναμος μπορεί να κάνει.  Ο άνθρωπος μπορεί να κοιτάζει και να εκτιμά σύμφωνα με το τι και πως  φαίνεται, ο Θεός κοιτάζει την καρδιά που δωρίζει.
Η δέσμευση υπέρ του Χριστού είναι το σπουδαιότερο κριτήριο για τον μαθητή του Χριστού και όλα τα υπόλοιπα  πρέπει να κρίνονται με βάση αυτό,  τόσο  όσον αφορά  τα λόγια αλλά πολύ  περισσότερο όσον αφορά  τα έργα. « Όποιος δεν παίρνει το σταυρό του και δε με ακολουθεί, δεν είναι άξιος για μαθητής μου».   Η ζωή με τον Χριστό είναι μια νέα ζωή  που φέρνει την αλλαγή και τη μεταμόρφωση.  «΄Οποιος  χάσει τη ζωή του για μένα, θα τη σώσει», αυτό  σημαίνει πως η αλλαγή και η μεταμόρφωση  δεν  μπορεί να είναι αποτέλεσμα μιας επανάληψης του ήδη υπάρχοντος σε μια βελτιωμένη εκδοχή, ωστόσο και  το καλό που ήδη υπάρχει  μπορεί να γίνει καλύτερο οπός μπορεί να γίνουν και τα λιμνάζοντα νερά που φέρνουν και θάνατο. «Όποιος προσπαθήσει να σώσει τη ζωή του θα τη χάσει», δηλαδή  τα πάντα  ακόμη και οι οικογενειακοί δεσμοί πρέπει να κρίνονται με βάση το Ευαγγέλιο.  Το ευαγγέλιο δεν γνωρίζει δύο ζωές,  την πνευματική  που πρέπει να σωθεί και τη ζωή την υλική που πρέπει να απορριφθεί. Η ζωή του ανθρώπου είναι μια και ενιαία, δεν υπάρχει ετούτος ή ο άλλος κόσμος, που χάρη του άλλου θυσιάζουμε τούτον. Η ζωή είναι μια ενιαία και όταν βιώνεται με αγάπη ο Θεός Πατέρα διαμέσου του Ενσαρκωμένου Γιου του Χριστού  και με την ενέργειά του Αγ. Πνεύματος την μεταμορφώνει σε  Αναστημένη ζωή δηλαδή σε Βασιλεία Του.