Το μυστικό για να γίνεις μεγάλος
Κυριακή 9 Ιουλίου 2014
Ο Ιησούς με την διδασκαλία του και την συμπεριφορά του δείχνει ότι δεν είναι ο Μεσσίας όπως τον περίμενα οι πολλοί, δεν είναι ένας εθνικιστής ηγέτης, ούτε ένας αυστηρός δικαστής, ούτε και ένας πανίσχυρος άρχοντας. Αλλά κάποιος που πασχίζει για την δικαιοσύνη και το δίκαιο και την αξιοπρέπεια των πιο αδυνάτων και φτωχών και έτσι οραματίζεται την Βασιλεία του Θεού. Αυτό ενάντια στους έξυπνους και τους ανώτερους της εποχής και της κοινωνίας που ζούσε το δέχονται οι απλοί και οι φτωχοί που εκτιμούν που τους συναναστρέφονται και δεχόμενοι την διδασκαλία τους νοιώθουν να ανταποκρίνεται στις ανάγκες τους.
Ανάγνωσμα από κατά Ματθαίο ΄Αγιο Ευαγγέλιο (Μτ. 11, 25-30)
Εκείνο τον καιρό, ο Ιησούς είπε: "Σε ευλογώ, Πατέρα, Κύριε του ουρανού και της γης, διότι όλα αυτά τα έκρυψες από σοφούς και συνετούς και τα αποκάλυψες στους μικρούς. Ναί, Πατέρα, διότι αυτό ήταν το θέλημά σου. 'Ολα μου έχουν παραδοθεί από τον Πατέρα μου και κανένας δεν γνωρίζει αληθινά τον Υιό, παρά μόνο ο Πατέρας. Ούτε τον Πατέρα γνωρίζει κανείς αληθινά, παρά μόνο ο Υιός και σε όποιον ο Υιός θέλει να τον αποκαλύψει. Ελάτε σε μένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είσθε φορτωμένοι κι εγώ θα σας αναπαύσω. Σηκώστε πάνω σας το ζυγό μου και μάθετε από μένα, διότι είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά. Και θα βρείτε ανάπαυση για τις ψυχές σας. Πράγματι, ο ζυγός μου είναι απαλός και το φορτίο μου είναι ελαφρύ".
Λόγος του Κυρίου
Κεντρική φράση στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, είναι μια προγραμματική διακήρυξη του Ιησού και συνάμα η περιληπτική περιγραφή του έργου του: «Ελάτε σε μένα, όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι και εγώ θα σας αναπαύσω». Μια πρόσκληση επιτακτική.
Το «κοπιάζετε» δηλώνει τον μόχθο της σκληρής εργασίας, και το “φορτωμένοι” δηλώνει το αποτέλεσμα του μόχθου που κάνει τον άνθρωπο να περπατάει καμπουριασμένος.
Ο Ιησούς υπόσχεται : «Και εγώ θα σας αναπαύσω», χωρίς να προσδιορίσει από ποιο μόχθο και από ποιο βάρος και με ποιο τρόπο. Υπάρχει μόνο μια προϋπόθεση : «Σηκώστε πάνω σας το ζυγό μου και μάθετε από μένα, διότι είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά. Και θα βρείτε ανάπαυση για τις ψυχές σας. Πράγματι, ο ζυγός μου είναι απαλός και το φορτίο μου είναι ελαφρύ».
Μερικοί σκέφτηκαν ότι ‘το φορτίο’, ‘ο ζυγός’, είναι απλά το βάρος της ζωής. Άλλοι προτιμούν να δουν το βάρος του Μωσαϊκού νόμου, ο οποίος επιβαρυνόταν από τις ερμηνευτικές εντολές για τον κάθε νόμο, που στους ραβινικούς κύκλους ονομαζόταν «ζυγός».
Ο ‘ ζυγός’ του Ιησού είναι ελαφρύς όχι γιατί είναι καινούριος και χωρίς κόπο και δεν βάζει περιορισμούς, αλλά επειδή αυτόν το ζυγό, που Ιησούς προτείνει, δεν τον φορτώνει στους μαθητές αλλά μαζί τους τον σηκώνει. Και ο νόμος του Ιησού είναι η Αγάπη και αγάπη, πρώτα απ’ όλα, σημαίνει ανθρωπιά., Αυτό που ζητα ο Ιησούς είναι να είναι άνθρωποι εικόνα και ομοίωση του Θεού που τους έπλασε.
Ο Ιησούς δεν ζητά άβουλη υποταγή από τους μαθητές του αλλά, αφού πρώτα τον γνωρίσουν και ζήσουν μαζί του, τον δοκιμάσουν, δουν ότι είναι πράος και ταπεινός, να του δείξουν την εμπιστοσύνη τους και να δεσμευτούν όχι από υποχρέωση, αλλά από αγάπη και επιλογή, διότι στον Ιησού βλέπουν πως, επιλέγοντάς τον, δεν διαλέγουν τον αλαζόνα και υπερόπτη αρχηγό, αλλά βρίσκουν κάποιον που είναι συμπαραστάτης, βοηθός και συν-ζυγός, και αυτό είναι που καθιστά το ζυγό του ελαφρύ και αναπαυτικό.
Αυτό που θέλει ο Ιησούς από τους μαθητές του είναι: ‘να αγαπάτε ο ένας τον άλλο, όπως εγώ σας αγάπησα’. Κάντε πρώτοι στους άλλους, ό, τι θέλετε εκείνοι να κάνουν σε σας.
Εκείνοι που θα ακολουθήσουν τον Ιησού και θα ευεργετηθούν, είναι αυτοί που δέχτηκαν την αποκάλυψη του Θεού Πατέρα, διαμέσου του Ιησού, και που δεν είναι οι ευρυμαθείς και οι ευφυείς αυτού του κόσμου, αλλά οι ταπεινοί, εκείνοι που προσπαθούν να μοιραστούν «το βάρος» της ζωής τους με τους πιο αδύνατους και τους λιγότερο ‘τυχερούς’ και μαζί πασχίζουν για να πετύχουν το κοινό καλό, γι’ αυτό και είναι κουρασμένοι και φορτωμένοι. Σε αυτούς, λοιπόν, ο Ιησούς λέει ότι, εφόσον σηκώσουν το ζυγό του και γίνουν συν-ζυγοί του, θα είναι όπως εκείνος « πράοι και ταπεινοί στην καρδιά», θα είναι άνθρωποι όπως ο ίδιος τους περιγράφει στους «μακαρισμούς».
Η ανάπαυση, που ο Ιησούς προσφέρει στους μαθητές, δεν είναι απλά να σταματήσουν οποιαδήποτε εργασία για να ξεκουραστούν ˙ σημαίνει ότι, αφού ανακάμψουν και ανακτήσουν δυνάμεις, να συνεχίσουν με επιτυχία το έργο που με τον Ιησού εργάζονται και αυτό τους ολοκληρώνει ως ανθρώπους, και νοιώθουν πλήρεις και ικανοποιημένοι. Γι’ αυτό και είναι ευτυχείς, επειδή μαζί με τον Ιησού συνεχίζουν αυτό το έργο, γι’ αυτό και είναι ‘εδώ και τώρα’ μακάριοι και όχι μόνο ‘εκεί και τότε’, μετά θάνατον.
Ο Ιησούς λέει για τον εαυτό του «είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά».
Η διευκρίνιση «καρδιά» δεν είναι καθόλου τυχαία. Η ‘καρδιά’ , στη βιβλική νοοτροπία, προσδιορίζει το πιο βαθύ είναι του ανθρώπου, το επίπεδο όπου ο άνθρωπος κάνει τις βασικές του επιλογές για την ουσία της ύπαρξής του και όπου διαμορφώνει τη σφαιρική ταυτότητά του, από την οποία πηγάζουν οι επιμέρους επιλογές του.
Ο προσδιορισμός, «πράος και ταπεινός» δείχνει την αυτοσυνειδησία του Ιησού. Η Αγ. Γραφή, στο βιβλίο των Αριθμών 12,3 χαρακτηρίζει ως «πράους και ταπεινούς» τον Μωυσή και τον Ιησού του Ναυή · είναι οι αρχηγοί που δίδαξαν και καθοδήγησαν τον Λαό του Ισραήλ στην έρημο όχι αφ’ υψηλού, αλλά μοιραζόμενοι τη ζωή μαζί του. Σ’ αυτήν λοιπόν τη γραμμή εντάσσει τον εαυτό του ο Ιησούς.
«Πράος και Ταπεινός στην καρδιά», δεν υποδηλώνει τον υποταγμένο, αλλά εκείνον που δείχνει εμπιστοσύνη στον Θεό από τον οποίο και δέχεται το νόημα της ζωής του. Γι΄ αυτό και με τους συνανθρώπους του είναι υπομονετικός, καταδεκτικός, διαθέσιμος, εξυπηρετικός, μη βίαιος ˙ ξέρει ότι όσο πιο ανθρώπινος είναι τόσο πιο κοντά στον Ιησού βρίσκεται, άρα και πιο κοντά στο Θεό
x