Δυο γυναίκες, Μια συνάντηση χαρά της ζωής.
Κυριακή
20 Δεκεμβρίου 2015
Μια συνάντηση
χαράς : δυο γυναίκες, δύο μέλλουσες
μητέρες, συναντιούνται.. τί το ιδιαίτερο
έχει αυτό το γεγονός που να το κάνει
άξιο να ξεπεράσει τα όρια του εφήμερου
και της ευγένειας και να προβληθεί στο
μέλλον ως παραδειγματικός τρόπος
ύπαρξης ;
Ανάγνωσμα
από το κατά Λούκα άγιο Ευαγγέλιο
Εκείνο
τον καιρό
η Μαριάμ σηκώθηκε και πήγε γρήγορα σε
μια πόλη της ορεινής Ιουδαίας μπήκε
στο σπίτι του Ζαχαρία και χαιρέτησε την
Ελισάβετ. Μόλις
εκείνη άκουσε το χαιρετισμό της Μαρίας,
το βρέφος που ήταν στα σπλάχνα της
σκίρτησε. Η Ελισάβετ τότε πλημμύρισε
με το Άγιο Πνεύμα και φώναξε με δυνατή
φωνή: «Ευλογημένη απ’ το Θεό είσαι εσύ,
περισσότερο από όλες τις γυναίκες!
Ευλογημένο και το παιδί που έχεις στα
σπλάχνα σου! Αλλά πώς μου έγινε αυτή η
τιμή να με επισκεφθεί η μητέρα του Κυρίου
μου; Μόλις έφτασε στ’ αυτιά μου η φωνή
του χαιρετισμού σου, σκίρτησε από
αγαλλίαση το παιδί στα σπλάχνα μου. Χαρά
σ’ αυτήν που πίστεψε ότι θα εκπληρωθούν
τα λόγια που της είπε ο Κύριος».
Λόγος του
Κυρίου
α) Όταν γίνεται δεκτό ένα «Δώρο του Θεού», αυτό το ίδιο ωθεί τον άνθρωπο να «το» δωρίσει, να «το» μοιραστεί με άλλους για το κοινό καλό. Η Μαρία, στον Ευαγγελισμό, δέχτηκε το Λόγο του Θεού, το λόγο που διεγείρει τη ζωή και μπαίνει στην υπηρεσία του και πηγαίνει να υπηρετήσει την συγγενή της, την Ελισάβετ. Η Ζωή που δέχτηκε στα σπλάχνα της, από μόνη της, είναι ένα δώρο, και για να παραμείνει δώρο πρέπει να προσφερθεί και να υπηρετήσει τη ζωή.
β) Η πίστη είναι ευτυχία : πίστη δεν είναι απλά ότι κάτι το εμπιστεύομαι ως σωστό, συνάμα είναι και ένα άνοιγμα σε κάτι μεγαλύτερο από μας που είναι η αιτία της ζωής και δίνει το νόημα της ζωής. Περικλείει δυνατότητες για τη ποιότητα της ανθρώπινης ζωής που ακόμη δεν έχουν φανερωθεί. Το σημαντικό είναι με αυτή αυτή την αιτία, με αυτό το νόημα της ζωής να συντονιστούμε και όσο το δυνατό να το αφήσουμε να μας διαποτίσει, όπως ο αέρας και να το αισθανόμαστε αναγκαίο όπως ο αέρας. Διαφορετικά θα ζούμε ενστικτωδώς και παρορμητικά, προτιμώντας το «να έχω» από το «να μοιράζομαι» , να κυριαρχώ αντί να υπηρετώ. Αυτή η αιτία, αυτό το νόημα της ζωής, είναι ο Θεός.
γ) Η
χαρά είναι το αποτέλεσμα της αρμονίας
που δημιουργείται μεταξύ των τόσων
συντελεστών που συγκροτούν την ανθρώπινη
προσωπικότητα, όταν γίνεται δεκτός ο
Λόγος του Θεού που εμπνέει και ζωογονεί
την κάθε μέρα μου.
δ) Ο καθένας από
μας είναι σημαντικός, αλλά πρέπει να
υπάρξει και Εκείνος που θα αναδείξει
την σημαντικότητα μας και την αναγκαιότητα
της ύπαρξής μας.
ε) Το μεγαλείο της
Μαρίας έγκειται στην πίστη της:
εμπιστεύεται το Λόγο του Κυρίου που της
άλλαξε ριζικά τη ζωή και για μας στο
μέτρο που συνεργαζόμαστε μαζί του
γίνεται ερέθισμα και αιτία ριζικής
αλλαγής της ανθρώπινης κοινωνίας.
Όπως τις
δυο γυναίκες που ενώνει η χαρά της ζωής,
η πίστη στο Θεό ,
ας γίνουμε ο ένας για τον άλλο, χάρη
στην πίστη μας : Ευαγγέλιο και σημείο
της Ευλογίας του Θεού για τους ανθρώπους.