Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2023-
Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο άγιο Ευαγγέλιο 1, 1-8
Διαβάζοντας αυτό το απόσπασμα έρχεται, σχεδόν αυθόρμητα, στο μυαλό μας η αναμονή του Ιωάννη αλλά και οι δικές μας αναμονές . Τι περιμένουμε όμως εμείς; Ποιες είναι οι επιθυμίες που θα γέμιζαν τη ζωή μας, τη ζωή του καθενός μας, που θα της δίνουν δύναμη, κατεύθυνση και πάθος; Τι μας λείπει; Στον Ιωάννη έλειπε κάποιος. Σ΄εμάς υπάρχει κάποιος που να μας λείπει; Και αν ναι, αυτός έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά; Φυσικά, είναι εύκολο να ξεφύγεις από αυτές τις ερωτήσεις. Στο σημερινό ευαγγέλιο ο Λόγος μας προκαλεί να έρθουμε σε επαφή με τις βαθύτερες επιθυμίες μας, αυτές που δεν βρίσκουμε τα κατάλληλα λόγια για να τις εκφράσουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας, αλλά και να δώσουμε να καταλάβουν και οι άλλοι. Μας καλεί σε κάτι δύσκολο : Να αποτινάξουμε όλες τις μάσκες και τις μεταμφιέσεις, να μάθουμε να λέμε στον εαυτό μας την αλήθεια για τη ζωή μας, να του δείχνουμε τα καλά μας και τα κακά μας χωρίς φόβο, χωρίς ψέματα. Και όταν σκάψουμε μέσα μας και όταν ξεπετάξουμε όλες τις σκουριές, τις ψευδαισθήσεις, τις ουτοπίες μας θα φανεί το διαμάντι που η λάμψη του θα ανοίξει τα μάτια μας και θα μας κάνει να καταλάβουμε τι ψάχναμε, αυτό που μπορεί να ικανοποιήσει τις επιθυμίες της καρδιάς μας και - παρ’ όλο που θα χρειαστεί ίσως ακόμη λίγη προσπάθεια να το καθαρίσουμε από υπολείμματα διευρύνοντας το βαθμό της Λάμψης του που είναι ο Θεός που μας συνοδεύει και μας φωτίζει και δίνει νόημα στην καθημερινότητά μας. Σήμερα που διαβάζουμε την αρχή του κατά Μάρκον
Ευαγγελίου, μας δείχνει επίσης μια νέα αρχή, τη νέα δημιουργία που ετοιμάζεται να πραγματοποιήσει ο Κύριος. Και αυτή η νέα αρχή είναι η καλή είδηση ότι εν Χριστώ είναι δυνατόν ο άνθρωπος να ξεκινήσει από την αρχή: Ο Θεός δίνει στον κόσμο μια νέα ζωή. Υπάρχει κάποιος που τον ονομάζουν Ιωάννη (που σημαίνει «ο Θεός είναι γενναιόδωρος») , που ανοίγει το δρόμο για όσους σκέφτονται και περιμένουν κάτι το σπουδαίο που θα αλλάξει τη ζωή τους, σαν και Αυτόν. Και ο Ιωάννης κάνει μια πράξη συμβολική ώστε να τους ενθαρρύνει να καταλάβουν. Τους Βαφτίζει στον Ιορδάνη» , δυο λέξεις που τόσες φορές τις επαναλαμβάνουμε και που σχεδόν έχουμε ξεχάσει τι σημαίνουν.
Το «βάφτισμα» στο καιρό του Ιωάννη σήμαινε, μεταξύ των άλλων, αλλαγή ζωής, νέο ξεκίνημα, νέο νόημα στη ζωή αυτού που βαφτιζόταν. Πράγματι τότε, που υπήρχαν δούλοι, όταν ένα αφεντικό ήθελε να απελευθερώσει έναν δούλο τον βύθιζε στο νερό, η πράξη αυτή σήμαινε πως αφήνει πίσω του μια ζωή που συμβολίζεται από την βρωμιά που φεύγει από πάνω του ή όπως ο θάνατος, και ξεκινά μια νέα ζωή, κυρίαρχος του εαυτού του, που δίνει το νόημα στη ζωή του από μόνος του και όχι από κάποιο αφεντικό.
Και αυτό το βάφτισμα που το έκανε στον Ιορδάνη ποταμό, και αυτό ήταν συμβολικό, γιατί ο ποταμός Ιορδάνης ήταν το σύνορο μεταξύ σκλαβιάς και ελευθερίας: Από την σκλαβιά της Αιγύπτου στην ελευθερία της γης της επαγγελίας. Τους έδειχνε ένα δρόμο να ακολουθήσουν αφήνοντας πίσω τους κάθε τι κακό της παλιάς τους νοοτροπίας, περιμένοντας τον Σωτήρα που έρχεται όπως εκείνος τον περίμενε, γιαυτό και συμπλήρωνε : « ‘Έρχεται μετά από μένα αυτός που είναι ισχυρότερος από μένα, ...Εγώ σας βάφτισα με νερό, αλλά αυτός θα σας βαφτίσει σε ‘Αγιο Πνεύμα». Δη λαδή εγώ σας δείχνω το δρόμο, ξεκινήστε και να αλλάξετε τρόπο σκέψης, και θα έρθει εκείνος που θα σας δώσει την δύναμη, αυτή την αλλαγή να την κάνετε σε βάθος και να είναι αληθινή. Είναι σαν να λέει και σε μας πως μέχρι σήμερα ζούσες για τον εαυτό σου και έλεγες εγωιστικά : Πρώτα το δικό μου καλό και για τους άλλους αν με συμφέρει.