Κυριακή 7/8/2022
Όσο πλησιάζουν προς την Ιερουσαλήμ Ιησούς βλέπει τους μαθητές του όλο και διστακτικούς και φοβισμένους και ξέρει ότι ο ο φόβος μπορεί να τους επηρεάσει αρνητικά. Γι αυτό για τους δώσει θάρρος και αυτοπεποίθηση τους λέει “Μη φοβάσαι, μικρό μου ποίμνιο” και τους διαβεβαιώνει ότι “ο Πατέρας σας θέλησε να σας δώσει τη βασιλεία...”
Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά ΄Αγ. Ευαγγέλιο (12,32-48)
Μη φοβάσαι, μικρό μου ποίμνιο, διότι ο Πατέρας σας θέλησε να σας δώσει τη βασιλεία.
Πουλήστε τα υπάρχοντά σας και δώστε ελεημοσύνη. Κάνετε για σας πορτοφόλια που δεν παλιώνουν, ένα ανεξάντλητο θησαυρό στους ουρανούς, όπου κλέφτης δεν τον αγγίζει ούτε σκώρος καταστρέφει. Διότι όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι κι η καρδιά σας.
Να είναι ζωσμένη η μέση σας και τα λυχνάρια σας να είναι αναμμένα. Κι εσείς να μοιάζετε με εκείνους τους ανθρώπους που περιμένουν τον κύριό τους, πότε θα επιστρέψει απ' το γάμο, ώστε όταν έλθει και κτυπήσει την πόρτα να του ανοίξουν αμέσως. Μακάριοι είναι εκείνοι οι δούλοι, που όταν έλθει ο κύριός τους θα τους βρει να αγρυπνούν. Αλήθεια σας λέω: θα βάλει τη ζώνη του και θα τους βάλει στο τραπέζι και θα περάσει να τους υπηρετήσει. Κι αν έλθει κατά τα μεσάνυχτα ή την αυγή και βρει το ίδιο, μακάριοι θα είναι αυτοί οι δούλοι. Αυτό να ξέρετε: αν γνώριζε ο οικοδεσπότης σε ποια ώρα έρχεται ο κλέφτης, δεν θα άφηνε να διαρρηχθεί το σπίτι του. Κι εσείς να είσθε έτοιμοι, διότι ο Υιός του ανθρώπου θα έλθει εκείνη την ώρα που δε νομίζετε".
Λόγος του Κυρίου
Η έκφραση «μικρό ποίμνιο» συνδέει τους μαθητές του με τις πιο αυθεντικές προφητικές παραδόσεις. Τους προφήτες που έβλεπαν εκείνους τους λίγους Ισραηλίτες -που παρ’ όλες τις δυσκολίες και τους διωγμούς- έμειναν πιστοί στο Θεό των Πατέρων τους, μέχρι το τέλους, και τους ονόμαζαν ως το πιστό, “υπόλοιπο του Ισραήλ”.
Οι πέντε εικόνες – παραβολές, η κάθε μία από αυτές έχει το δικό της νόημα, αλλά όλες οδηγούν σε μια μοναδική ιδέα: να ξέρουμε πώς να ζούμε το παρόν υπό το φως του μέλλοντος. Μόνο έτσι μπορούμε να είμαστε σε εγρήγορση, συνειδητοποιημένοι και όχι ασυνείδητοι ευκίνητοι και όχι καρφωμένοι και ακίνητοι στο ίδιο, δημιουργικοί και όχι νοσταλγώντας το παρελθόν.
Πρέπει ο καθένας να φτιάξει έναν θησαυρό που δεν είναι μόνο για το τώρα, αλλά για την αιωνιότητα. Ο καθένας έχει τον δικό του θησαυρό, δηλ. εκείνα τα πράγματα που νιώθει ότι είναι πολύτιμα, σημαντικά, θεμελιώδη δίνουν βάσεις και νόημα στη ζωή του. Εκεί συγκεντρώνονται οι ενέργειες μας, οι σκέψεις και τα συναισθήματα, γι αυτόν ξοδεύονται ο χρόνος, οι δυνάμεις μας η εξυπνάδα μας τελικά η ζωή μας.
Δεν είναι θέμα αποξένωσης, μη βίωσης του παρόντος περιμένοντας το μέλλον, μάλλον το αντίθετο να ζούμε το παρόν έντονα κάτω από το φως και του βαθιού νοήματος του οριστικού και τελικού. Ο μαθητής διαμορφώνει και την ύπαρξη του “Πουλήστε τα υπάρχοντά σας “, εγκαταλείποντας τη νοοτροπία που εμπιστεύεται μόνο στο εγώ και αυτών που εγώ μπορώ να αποκτήσω.
Στη συνέχεια ο Ιησούς εκθειάζει την ετοιμότητα η ευθύνη για τη σωστή διαχείριση των αγαθών την μη καταπίεση των άλλων και την μη επιδίωξη της ευχαρίστησης ως αυτοσκοπός .
Το «μικρό ποίμνιο» λοιπόν είναι αυτό “των άγρυπνων υπηρετών” που περιμένουν πιστοί στον Κύριο και Κινητήριος δύναμη αυτού του «μικρού ποιμνίου» δεν είναι οι όποιες δεξιότητές του που μπορεί και να μην έχει κάποιος, αλλά η πίστη-εμπιστοσύνη στον Ιησού και καταναλώνουν την ζωή τους δίνοντας τον εαυτό τους φτιάχνουν έναν θησαυρό για πάντα, που οταν ο Κύριος να μας επιτρέψει να είμαστε με το μέρος του.
x