Κυριακή 31 Ιουλίου 2022 -
Η σκηνή που μας προτείνει το Ευαγγέλιο ανήκει στην εμπειρία πολλών οικογενειών. Πόσοι καβγάδες και χωρισμοί λόγω μιας κληρονομιάς που πρέπει να μοιραστεί ή εξαιτίας της διαχείρισης μιας περιουσίας! Όταν μάλιστα η απληστία και η καχυποψία βάλλουν το χέρι τους, στο τέλος η εχθρότητα, η εμπάθεια, η αντιπάθεια και η μνησικακία, παίρνουν τη θέση των οικογενειακών δεσμών και η επικοινωνία μεταξύ των μελών γίνεται μέσω τρίτων, των δικηγόρων.
Και όμως , το πιο σημαντικό μέρος της ζωής είναι οι σχέσεις που αναπτύσσουν μεταξύ τους οι άνθρωποι . Όταν σ’ αυτές προστεθεί και ο οικογενειακός δεσμός της «αγάπης», τότε βρισκόμαστε μπροστά σε ό, τι πολυτιμότερο υπάρχει.
Ανάγνωσμα από το κατα Λουκά Αγιο Ευαγγέλιο (Λκ.12, 13 - 21)
Τον καιρό εκείνο κάποιος απ' τον κόσμο είπε στον Ιησού: "Διδάσκαλε, πες στον αδελφό μου να μοιρασθεί μαζί μου την κληρονομιά". Κι εκείνος του είπε: "'Ανθρωπέ μου, ποιός με κατέστησε κριτή ή μοιραστή ανάμεσά σας;" Και τους είπε: "Να προσέξτε και να φυλαχθείτε από κάθε είδους πλεονεξίας, διότι η ζωή κάποιου δεν εξαρτάται από τα υπάρχοντά του,όταν αυτός έχει αφθονία". Τους είπε και μια παραβολή: "Τα χωράφια ενός πλούσιου ανθρώπου έφεραν άφθονη σοδειά. Κι αυτός σκεπτόταν μέσα του: `Τι να κάμω, αφού δεν έχω πού να συγκεντρώσω τα γεννήματά μου;' Και είπε: `Αυτό θα κάμω: θα γκρεμίσω τις αποθήκες μου και θα οικοδομήσω πιο μεγάλες και εκεί θα συγκεντρώσω όλο το σιτάρι και τα αγαθά μου και θα πω στη ψυχή μου: Ψυχή μου, έχεις πολλά αγαθά που φθάνουν για πολλά χρόνια. Ξεκουράσου, τρώγε, πίνε και διασκέδαζε'. Αλλά ο Θεός του είπε: `Ανόητε! Αυτή τη νύκτα θα σου ζητήσουν την ψυχή σου. Κι αυτά που ετοίμασες, τίνος θα είναι;" 'Ετσι συμβαίνει σ 'αυτόν που θησαυρίζει για τον εαυτό του και δεν πλουτίζει στα μάτια του Θεού"
Λόγος του Κυρίου
Και όμως : «Δάσκαλε, πες στον αδερφό μου πως να μοιράσουμε την κληρονομιά μας ….» Η απάντηση του Ιησού που ακούσαμε είναι σκληρή, και ούτε συμβουλές καταδέχεται να δώσει. Δείχνει ξεκάθαρα τι καραδοκεί που μπορεί να είναι αιτία πολλών κακών: Και τους είπε: «Να προσέχετε και να φυλάγεστε από κάθε είδους πλεονεξία» και συμπληρώνει«τα πλούτη, όσο περίσσια κι αν είναι, δε δίνουν στον άνθρωπο την αληθινή ζωή». Ο Ιησούς το λέει καθαρά και ξάστερα : η ζωή μας δεν εξαρτάται από τα αγαθά μας.
Και εμείς, κατ’ αρχήν, συμφωνούμε και πολλοί λένε και καυχώνται ότι : Δεν είμαι δεμένος με τα πράγματα και τα αγαθά. Αλλά στην πράξη όταν χρειαστεί να τα μοιραστούμε ξεχνούμε τις διακηρύξεις και προβάλουμε πως, στην περίπτωση μας, ότι είναι ζήτημα αρχής και δικαιοσύνης.
Ο Ιησούς δεν δίνει οδηγίες για την επίλυση τέτοιων συγκρούσεων, αλλά καλεί όλους να αναλογιστούν το μεγάλο θέμα της προσκόλλησης στα αγαθά, Δεν αναπτύσσει πολύπλοκες θεωρίες και το κάνει μέσω μιας ιστορίας, μιας παραβολής. Στην παραβολή αυτή περιγράφει πόσο κάποιος μπορεί να είναι προσκολλημένος στα αγαθά.
Στην παραβολή, ο γαιοκτήμονας στο μονόλογό του χρησιμοποιεί πέντε φορές εκφράσεις που αναφέρονται στο «δικό μου», στην ουσία λέει ότι η ζωή του ταυτίζεται και εξαρτάται από το ρήμα «έχω» και την αντωνυμία και αγνοεί το «εμείς». Ο πλούτος είναι σαν μια ερωμένη που δελεάζει τον εραστή της υποσχόμενη καλοπέραση, αλλά φροντίζει για τη καλοπέραση της , όταν αυτός δεν είναι πλέον σε θέση να την συντηρεί όπως εκείνη επιθυμεί αυτή μετακομίζει.
Αντίθετα, θα πρέπει να είμαστε οι κύριοι και όχι δούλοι του πλούτου. Είναι ένα εργαλείο, το χρησιμοποιούμε τον για να κάνουμε τη ζωή μας και την ζωή των άλλων τέτοια που να αξίζει να τη ζούμε.
Η αξιοσύνη μας θα κριθεί όχι από τα πλούτη συγκεντρώσαμε, αλλά πως διαθέσαμε τα πλούτη μας !!! και ακόμη περισσότερο για το πόσο με τις πράξεις μας δεν δημιουργήσαμε φτωχούς.