Κυριακή 6 Ιουνίου 2021
Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή έχουμε τη συμπύκνωση της διδασκαλίας και της ζωής του Ιησού Χριστού:
Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη αγ. Ευαγγέλιο 15, 9-17
Όπως ο Πατέρας με αγάπησε, κι εγώ αγάπησα εσάς. Παραμείνετε μέσα στη δική μου αγάπη. Αν τηρείστε τις εντολές μου, θα παραμείνετε μέσα στην αγάπη μου, όπως κι εγώ έχω τηρήσει τις εντολές του Πατέρα μου και παραμένω μέσα στην αγάπη του. Αυτά σας τα είπα για να είναι η χαρά μου μέσα σας και η χαρά σας να είναι πλήρης.
Αυτή είναι η δική μου εντολή: να αγαπάτε ο ένας τον άλλο όπως σας αγάπησα. Μεγαλύτερη αγάπη απ' αυτή κανένας δεν έχει, όταν κάποιος θυσιάσει τη ζωή του για χάρη των φίλων του. Εσείς είστε οι φίλοι μου αν εκτελείτε όσα εγώ σας διατάζω. Δε σας λέω πια δούλους, διότι ο δούλος δε γνωρίζει τι κάνει ο κύριός του. Αλλά εσάς σας ονόμασα φίλους, διότι σας έκαμα γνωστά όλα όσα άκουσα από τον Πατέρα μου. Δε με διαλέξατε εσείς, αλλά εγώ σας διάλεξα και σας όρισα να πάτε και να καρποφορήσετε και ο καρπός σας να είναι μόνιμος. Ώστε ό,τι ζητείστε απ' τον Πατέρα στο όνομά μου, να σας το δώσει. Αυτή την εντολή σας δίνω: να αγαπάτε ο ένας τον άλλο.
Λόγος του Κυρίου.
Στη χριστιανική αντίληψη της ζωής, Αγάπη σημαίνει ότι προσπαθώ να αγαπώ όπως ο Ιησούς μας αγαπά. Και όπως η δική του αγάπη δεν έχει προϋποθέσεις, το ίδιο πρέπει και η δική μας. Για το μαθητή του Ιησού, η αγάπη δεν είναι ένα συναίσθημα, άλλα μια δύναμη για προσφορά ζωής και υπηρεσίας στον πλησίον. Αυτόν τον τρόπο ζωής τον ονομάζουμε και χριστιανική αγιότητα. Η αγιότητα δεν μετριέται με την ηθική εντιμότητα την παράγει. Η αγιότητα θα μπορούσαμε να πούμε, ότι μετριέται από την «ποιότητα της αγάπης» που τρέφουμε για τους άλλους. Είναι μια πορεία προς το καλύτερο, το ομορφότερο, και που θα ολοκληρωθεί τον καιρό που ο Θεός θα είναι τα πάντα σε όλους. Να είσαι μαθητής του Ιησού σημαίνει όλο και περισσότερο να τελειοποιείσαι στην “τέχνη” της αγάπης. Όμως, και ο κόσμος μιλά επίσης για “αγάπη”, και πολλές φορές με αυτήν σαν δικαιολογία καλύπτει ακόμη και τα πιο παράλογα και κάθε άλλο παρά καλά και όμορφα πράγματα.
Το Ευαγγέλιο μάς διδάσκει ότι η μόνη αγάπη που αξίζει να έχει αυτό το όνομα, είναι η αγάπη που δίνει ζωή "όπως" αγαπούσε ο Ιησούς, και όχι η αγάπη που ικανοποιεί το «εγώ».
Η αληθινή αγάπη είναι δύναμη δημιουργίας, ζωής, προσφοράς, δωρεάς και όχι κατοχή ή συναλλαγή.
« Εσάς σας ονόμασα φίλους, διότι σας έκαμα γνωστά όλα όσα άκουσα από τον Πατέρα μου...» Στην Αγία Γραφή «ονομάζω» , δίνω όνομα δηλαδή, σημαίνει δίνω νέα ύπαρξη. Και «γνωρίζω» σημαίνει μετέχω στη ζωή του άλλου. Άρα, σχέση με τον Ιησού Χριστό σημαίνει, αποκτώ μια νέα ύπαρξη, μοιραζόμαστε την ίδια ζωή, κατέχουμε ένα κοινό “μυστικό” που αναφέρεται στο «όλα όσα άκουσα από τον Πατέρα μου».
Ένας πιστός, ένας μαθητής του Χριστού, δημιουργεί γύρω του μια ατμόσφαιρα γαλήνης. Η εμπιστοσύνη, η ισότητα και η ελευθερία και όχι η υποταγή χαρακτηρίζουν αυτή τη σχέση, που δίνει ελπίδα ... , δύναμη δημιουργίας ..., καλωσορίζει ...,κάνει πράγματα που μιλούν για αγάπη… για το Θεό.