Κυριακή της Πεντηκοστής 2020 Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ:Μια κοινότητα αδελφών ανοιχτή: στην ποικιλομορφία, στην οικουμενικότητα, με Πνεύμα συγχώρεσης και συγγνώμης, ενωμένη από την δύναμη της Αγάπης

  

Κυριακή 7 Ιουνίου 2020

Το  «Πνεύμα  Άγιο» που ο Ιησούς  εμφυσά στους μαθητές του, το ονομάζει επίσης και “ Παράκλητο” που σημαίνει “συμπαραστάτης και συνήγορος,  εμψυχωτής και παρηγορητής”. Το Πνεύμα αυτό χαρίστηκε/δωρίστηκε/δόθηκε από τον Ιησού Χριστό   στους μαθητές του  για να “μεταμορφώσει τη ζωή τους»  και να την κάνει σύμφωνη με το Ευαγγέλιο, πρώτα χαρακτηριστικό της οποίας είναι η συγγνώμη και η συγχώρηση με κάθε αδελφό.

Ανάγνωσμα  από το κατά Ιωάννη ΄Αγιο Ευαγγέλιο  (Ιωα 20,19-23)

Την ίδια εκείνη μέρα, δηλαδή την πρώτη μέρα μετά το Σάββατο, όταν βράδιασε κι ενώ οι μαθητές ήταν συγκεντρωμένοι κάπου με κλειστές τις πόρτες, επειδή φοβούνταν τις ιουδαϊκές αρχές, ήρθε ο Ιησούς, στάθηκε στη μέση και τους λέει: «Ειρήνη σ’ εσάς». Κι όταν το είπε αυτό, τους έδειξε τα χέρια και την πλευρά του. Οι μαθητές χάρηκαν που είδαν τον Κύριο. Ο Ιησούς τους είπε πάλι: «Ειρήνη σ’ εσάς! Όπως ο Πατέρας έστειλε εμένα, έτσι στέλνω κι εγώ εσάς». Έπειτα από τα λόγια αυτά, φύσηξε στα πρόσωπά τους και τους λέει: «Λάβετε Πνεύμα Άγιο. Σε όποιους συγχωρήσετε τις αμαρτίες, θα τους είναι συγχωρημένες· σε όποιους τις κρατήσετε ασυγχώρητες, θα κρατηθούν έτσι».

Λόγος του Κυρίου

Τα σημερινά   αναγνώσματα που ακούγονται στη Θ. Λειτουργία,  δείχνουν τις «αλλαγές» που το Πνεύμα  το Άγιο   διενεργεί με την έλευση του στους μαθητές ,  όχι βέβαια αυτόματα  αλλά με την συνεργασία του κάθε μαθητή, και  αφορούν τις «σχέσεις» μεταξύ  των μαθητών ώστε, να διαμορφωθεί μια  κοινότητα  μαθητών του Ιησού Χριστού, ικανή να δίνει αποτελεσματική μαρτυρία γι’ Αυτόν μέσα στον κόσμο με απώτερο  σκοπό να αλλαξει τον κόσμο όλο .  

Αυτή η κοινότητα, θα είναι ικανή να δίνει αποτελεσματική μαρτυρία του Αναστημένου Χριστού μέσα στο κόσμο αν είναι όπως ο Ιησούς Χριστός:

    • Ανοιχτή:  Στο να υποδέχεται και να αποδέχεται με αδελφικότητα τον άλλο, τον διαφορετικό. Να αγκαλιάζει τις προσωπικότητες των μελών της, και να μην διαπνέεται από πνεύμα αποκλειστικότητας  υψώνοντας τείχη  γύρω της. Να προσπαθεί να ισοπεδώνει  τα εμπόδια που τυχών υπάρχουν  ή  τείνουν να δημιουργηθούν μεταξύ μαθητών. Να δημιουργεί νέους τρόπους επικοινωνίας μεταξύ των μαθητών αλλά και μεταξύ των μαθητών και των ανθρώπων γύρω τους.

    • Να αναγνωρίζει την «ποικιλομορφία» των χαρισμάτων και ικανοτήτων των μελών της και να τα αξιοποιεί  για το κοινό καλό και όφελος.

    • Να «απελευθερώνει από το κακό» και «από ό, τι μπορεί να δημιουργεί καχυποψία και κρυψίνοια, με την αμοιβαία συγνώμη και  συγχώρεση αμαρτιών, εκτροπών, σφαλμάτων και  αστοχιών ».

    • Να διαπνέεται από πνεύμα οικουμενικότητας ενάντια σε κάθε ομογενοποίηση : Να μην θέτει εμπόδια όταν παρουσιάζονται διαφορετικοί τρόποι αντιμετώπισης και επίλυσης των προβλημάτων της ζωής από τους ήδη γνωστούς,  να δέχεται και να στηρίζει τους διαφορετικούς τρόπους έκφρασης και βίωσης πίστης  στο ένα Ευαγγέλιο του Χριστού. Να υποστηρίζει και να προωθεί νέους τρόπους δημιουργίας και λειτουργίας τοπικών εκκλησιαστικών κοινοτήτων. Να εκλαμβάνει τις διαφορετικές εκφράσεις της μίας πίστης,  είναι  ένδειξη και έκφραση ζωτικότητας. 

Το Πνεύμα που μας αγιάζει και μας φωτίζει,  μπορεί να μην  εξαλείφει εντελώς την αμαρτία του κόσμου από την ύπαρξή μας, μας δείχνει όμως, τον τρόπο να το ξεπεράσουμε: τη συγγνώμη και τη  συγχώρεση. Η κοινότητα των μαθητών του Χριστού πρέπει να είναι ο χώρος όπου καλλιεργείται  η “συγγνώμη “ και  η “ συγχώρηση”  και να  προσπαθεί να βρίσκει  «νέους» χώρους και τρόπους συμβίωσης,   όπου τα άτομα και οι συλλογικότητες, να καλλιεργούν την αμοιβαία εμπιστοσύνη και υποστήριξη, ζώντας με χαρά το Ευαγγελικό  Πνεύμα.

Να εφευρίσκουν νέες δομές δικαιοσύνης  ώστε να βάζουν φραγμούς  σε απόπειρες εκ μέρους των ολίγων να συσσωρεύουν τα αγαθά και να  κερδοσκοπούν εις βάρος των πολλών, πληγώνοντας την ανθρώπινη αξιοπρέπεια των πολλών και να τους σπρώχνουν  στα όρια της φτώχειας. Στην προκειμένη περίπτωση η συστράτευση στους αγώνες είναι μια πράξη αγάπης  που απελευθερώνει τους καταπιεσμένους και δίνει ψωμί στους πεινασμένους. 

Στον αγώνα για την κατάκτηση της  ελευθερίας, της ισονομίας της κατανόησης των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων και η υπεράσπιση της προσωπικής και κοινωνικής αξιοπρέπειας  σχεδόν πάντα δημιουργούν  εντάσεις και  συγκρούσεις. ΄Όμως δεν είναι αυτές που τραυματίζουν  την «ενότητα» ή το «πνεύμα κοινότητας» αλλά η έλλειψη  σεβασμού  του  δικαιώματος  σε μια αξιοπρεπή  ζωή όλων εκ μέρους των ολίγων ακόμη και των πολλών βάρος των λίγων, όταν αυτοί οι πολλοί ή οι λίγοι  γνωρίζουν μόνο να απαριθμούν  καθήκοντα και υποχρεώσεις που  οφείλουν  να εκπληρώνονται από τους  άλλους και όχι από αυτούς, ώστε οι  ίδιοι να μην ενοχλούνται.

Ο Ιησούς Χριστός είχε χαρακτηρίσει Μακάριους, ευτυχισμένους άξιους συγχαρητηρίων,  “όσους πεινούν και διψούν για  δικαιοσύνη γιατί αυτοί θα χορτάσουν. Γιατί ο Θεός θα ικανοποιήσει την επιθυμία τους” (βλπ. Μτ 5,6).

Για περαιτέρω μελέτη:   https://ienoriamou.blogspot.com/2017/06/2017.html