ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ «Τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο…»

Κυριακή 14/6/2020

Ο Νικόδημος, είναι ένα σημαντικό πρόσωπο της Ιουδαϊκής κοινωνίας της Ιερουσαλήμ, μέλος του συνεδρίου και Φαρισαίος ως προς τις πεποιθήσεις. Εντυπωσιασμένος από τη ζωή και την διδασκαλία του Ιησού, τον συναντά και συζητά μαζί Του για το τι σημαίνει “κάποιος να ακολουθεί τον Ιησού και, εν κατακλείδι, να είναι μαθητής Του”.

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή είναι ένα μέρος από αυτή τη συζήτηση. του Ιησού με τον Νικόδημο.

Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη ΄Αγιο Ευαγγέλιο ( 3,16-18 )

Εκείνο το καιρό είπε ο Ιησούς στο Νικόδημο: “Τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε παρέδωσε στο θάνατο το μονογενή του Υιό, για να μη χαθεί όποιος πιστεύει σ’ αυτόν αλλά να έχει ζωή αιώνια. Γιατί, ο Θεός δεν έστειλε τον Υιό του στον κόσμο για να καταδικάσει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος δι’ αυτού. Όποιος πιστεύει σ’ αυτόν δεν έχει να φοβηθεί τη θεϊκή κρίση· αυτός όμως που δεν πιστεύει έχει κιόλας καταδικαστεί, γιατί δεν πίστεψε στο μονογενή Υιό του Θεού.”

Λόγος του Κυρίου.

Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, ο ευαγγελιστής χρησιμοποιεί για πρώτη φορά τον όρο «Αγάπη». Η γλώσσα μας (Ελληνική) χρησιμοποιεί τρεις όρους για να εκφράσει την ιδία περίπου ιδέα, έννοια, πραγματικότητα, αλλά με πολύ σημαντικές διαφοροποιήσεις:

• Έρωτας, που δείχνει την έξοδο του “εγώ” από τον εαυτόν του, σε αναζήτηση κάποιου “εσύ” όπου όμως το κέντρο του ενδιαφέροντος είναι το “εγώ” που αναζητά το καλό του και την επιβεβαίωσή του σε κάποιο “εσύ”. Έχει ένα χαρακτήρα περισσότερο αισθησιακό και εγωιστικό.
• Φιλία , όπου το “εγώ” βγαίνει από τον εαυτόν του, σε αναζήτηση κάποιου “εσύ” και δηλώνει στο “εσύ”: θέλω το καλό το δικό σου, όπως το θέλω το καλό για μένα. Η αμοιβαιότητα, και η αλληλοεκτίμηση, είναι τα κυρία χαρακτηριστικά του.
• Αγάπη , το “εγώ” βγαίνει από τον εαυτόν του, σε αναζήτηση κάποιου “εσύ” και στο οποίο “εσύ” προσφέρει ανιδιοτελώς τη δυνατότητα να γίνει μέτοχο της ύπαρξης του, του καλού του. Προσφέρει την αγάπη του ακόμη και όταν δεν βρίσκει ανταπόκριση. Αυτή είναι η Αγάπη του Θεού για τον κόσμο : ”Τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε παρέδωσε στο θάνατο το μονογενή”.

Λαβαίνοντας υπόψιν και το υπόλοιπο ευαγγέλιο κατά Ιωάννη, τα χαρακτηριστικά της Αγάπης του Θεού για τον άνθρωπό, σε γενικές γραμμές είναι:

• α) Ανεπιφύλακτη : Ο Θεός Πατέρας δίνει την αγάπη του χωρίς προϋποθέσεις. Αγαπά και αναλώνεται για χάρη του αγαπημένου εξ’ αιτίας της απεριόριστης Ευσπλαχνίας Του για τον άνθρωπο, ανεξάρτητα από την ανταπόκριση ή από το κατά πόσο είναι άξιος αυτής της αγάπης. Αυτή η Αγάπη δίνεται όχι για να αποκομίσει κάποιο όφελος ο Ίδιος αλλά “για να σωθεί ο κόσμος”. Από τι; από το κακό που είναι που είναι μέσα στο κόσμο και τα πάντα διαβρώνει. Από το σφάλμα να θέλει να πιστεύει ότι ο Θεός είναι μακρινός και δεν ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο ή ακόμη ότι είναι συμφεροντολόγος και εκδικητικός, ζητά προσευχές και τάμα. Ή ότι θέλει τον άνθρωπο άβουλο δούλο. Τελικά να ζει σαν Θεός να μην υπάρχει, παρόλο που πιστεύει ότι είναι θρησκευόμενος χριστιανός.
• β) Προσωπική : Ο Θεός δεν αγαπά το ανθρωπινό γένος γενικά. Αγαπά τον κάθε άνθρωπο, χωριστά και προσωπικά. Μας αγαπά επειδή μας έπλασε κατ’ εικόνα και ομοίωση του. Η αγάπη του δεν εξαρτάται από το ότι τον αγαπάμε και κάνουμε κάτι γι Αυτόν. Εμείς κάνοντας ‘έργα αγάπης’ κάνουμε πράξη του δώρου του να είμαστε “εικόνας Του”. Η Αγάπη Του είναι η αιτία της ζωή. Από Αγάπη ο Θεός μας έπλασε και μας κρατά στη ζωή.
• γ)Η πρωτοβουλία ανήκει στο Θεό : Εκείνος μας αγαπάει πρώτος. Η δική μας αγάπη είναι απαντητική. Δεχόμαστε την προσφορά του και ανταποκρινόμαστε. Με την ανταπόκρισή μας κάνουμε εμπειρία της Αγάπης Του,την ζούμε, και ζώντας της εκδηλώνοντας την, ανοιγόμαστε στους άλλους.
• δ) Ο Θεός θέλει το καλύτερο για μας : Είναι φορές που νομίζουμε ότι μας περιορίζει. Η Αγάπη του είναι μια έκρηξη φωτός που μας αγκαλιάζει από κάθε πλευρά. Είναι όπως το φως ή ακόμη περισσότερο όπως ο αέρας. Ας ανοίξουμε τα μάτια μας σ’ αυτό το Φως-και πνευμόνια μας στον Αέρα της Αγάπη Του και τότε θα κατανοήσουμε τη παρουσία του Θεού στον κόσμο, αλλά και το έργο του Θεού για τον κόσμο. Ένα έργο Σωτηρίας και Ευτυχίας, που μαρτυρείται και αποκαλύπτεται με λόγια και έργα του Ιησού, γιο της Αγάπης. Με μια ζωή απλή και ουσιώδη, γιαυτό και επαναστατική, που μας κάνει να συμμετέχουμε στην ίδια την ουσία του Θεού: την Αγάπη. Μια αγάπη που δεν καταπιέζει αλλά ζωογονεί . Μια αγάπη που διαπαιδαγωγεί, όχι εκ των έξω άλλα από μέσα μας.
• ε) Αυτή την Αγάπη κάθε άνθρωπος την έχει από την δημιουργία του, και ο Ιησούς Χριστός τον βοηθά να την ανακαλύψει μέσα του και, με την δύναμη του Αγ. Πνεύματος, να την κάνει τρόπο και περιεχόμενο της ζωής του.

Σήμερα γιορτάζουμε τον Ένα και Μοναδικό Θεό αλλά και Τριαδικό στα Πρόσωπα. Μοναδικό στη Φύση Τριαδικό στις Υποστάσεις.

Ο Θεός Πατέρας, εκείνος που Αγαπά , Ο Αγαπημένος Υιός το Πνεύμα το Άγιο η δύναμη της Αγάπης του Ενώνει σε μία Φύση.

Ο Θεός Πατέρας πριν από μας που από Αγάπη δημιουργεί. Ο Υιός που στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, από Αγάπη Σαρκώθηκε για να είναι μαζί μας. Το Πνεύμα το το Άγιο που από Αγάπη , είναι μέσα μας για να μας ζωοποιεί και να μας καθοδηγεί.

Κλασικό το παράδειγμα για μια προσπάθεια προσέγγισης του Μυστηρίου. Τρία κεριά, Τριαδικό στα Πρόσωπα, ενωμένα με μια φωτιά, η Θεότητα.

Για μια περαιτέρω μελέτη βλπ

https://ienoriamou.blogspot.com/2017/06/2017_10.html#more