Κυριακή, 21 Ιουνίου 2020
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή, είναι παρμένη από την ομιλία του Ιησού στη Συναγωγή της Καπερναούμ, αφορά δε το Μυστήριο της παρουσίας Του ανάμεσα στους ανθρώπους, και πως ο αγώνας για τον καθημερινό άρτο χωρίς πνευματικότητα, δηλ. χωρίς την Θ. Ευχαριστία, δεν είναι αρκετός για μια ζωή ολοκληρωμένη.
Από το κατά Ιωάννη ΄Αγιο Ευαγγέλιο (6, 52-18)
Εγώ είμαι ο ζωντανός άρτος που κατέβηκε απ' τον ουρανό. Αν κάποιος φάει απ' αυτόν τον άρτο θα ζήσει αιώνια. Κι ο άρτος που εγώ θα δώσω, είναι η σάρκα μου για τη ζωή του κόσμου". Φιλονικούσαν τότε οι Ιουδαίοι μεταξύ τους, λέγοντας: "Πώς μπορεί αυτός να μας δώσει να φάμε τη σάρκα του;"Τότε ο Ιησούς τους είπε: "Αλήθεια, αλήθεια, σας λέω: αν δε φάτε τη σάρκα του Υιού του ανθρώπου και δεν πιείτε το αίμα του, δεν έχετε μέσα σας ζωή. Αυτός που τρώει τη σάρκα μου και πίνει το αίμα μου έχει αιώνια ζωή κι εγώ θα τον αναστήσω κατά την έσχατη μέρα. Διότι η σάρκα μου είναι αληθινή τροφή και το αίμα μου είναι αληθινό ποτό. Αυτός που τρώει τη σάρκα μου και πίνει το αίμα μου, μένει ενωμένος μαζί μου κι εγώ μαζί του. Όπως με απέστειλε ο ζωντανός Πατέρας κι εγώ ζω για τον Πατέρα, κι αυτός που τρώει εμένα θα ζήσει για μένα. Αυτός είναι ο άρτος που κατέβηκε απ' τον ουρανό. Όχι όπως έφαγαν οι πατέρες και πέθαναν. Εκείνος που τρώει αυτόν τον άρτο θα ζήσει αιώνια".
Λόγος του Κυρίου
Ας ξεκινήσουμε την μελέτη μας με μια σύνοψη του σημερινού ευαγγελίου :
1. Η Θ. Ευχαριστία παράγει μια αμοιβαία παρουσία, του Ιησού Χριστού στο μαθητή και του μαθητή στον Ιησού Χριστό.
2. Η Θ. Ευχαριστία κοινοποιεί τη ζωή του Ιησού Χριστού στο μαθητή. Η ζωή του Ιησού Χριστού δεν είναι άλλη από τη ζωή του ίδιου του Πατέρα. Όταν ο μαθητής ζει με τον Ιησού και για τον Ιησού, αποκτά μια νέα δυναμική ζωής.
3. Η Θ. Ευχαριστία μας δίνει μια ζωή πάνω στην οποία ο θάνατος δεν έχει εξουσία.
4. Η Θ. Ευχαριστία είναι για μας "φάρμακο αθανασίας, ο σπόρος της ανάστασης".
5. Το ευαγγελικό κείμενο μας μιλά για την ταυτότητα του Ιησού: “Έρχεται από τον Πατέρα” , και για την Αποστολή του : “Για την ζωή του Κόσμου” . Αλλά μας μιλά και για την ταυτότητα του Μαθητή: Εκείνος που αναγνωρίζει την καταγωγή ,την ταυτότητα και την αποστολή του Ιησού και την δέχεται, την κάνει δική του, συμμετέχει στην αποστολή Του.
Μυστήριο: “μύηση” , εισαγωγή σε μια νέα ζωή.
Τα χειροπιαστά είδη του ψωμιού και του κρασιού με τα οποία ταυτίζεται ο Ιησούς, είναι σημεία που μας παραπέμπουν σε κάτι μεγαλύτερο, πραγματικό, αληθινό αλλά και στην πορεία για να το κάνουμε ζωή μας.
Είναι “Μυστήριο” διότι ξεπερνά την ανθρωπινή λογική με ένα πέρασμα που της ανοίγει
ευρύτερους ορίζοντες.
“Μυστήριο” είναι διότι μας “μυεί”, μας εισάγει με ένα καινούργιο τρόπο σε μια νέα αντίληψη της ζωής.
“Μυστήριο” διότι μας εξηγεί ένα γεγονός που ξεπερνά τη φύση μας και αυτό το κάνει χρησιμοποιώντας πάντοτε τα πιο απλά και ουσιώδη μεγέθη της καθημερινότητάς μας.
“Μυστήριο” είναι διότι μας προτρέπει να μελετήσουμε και να ξαναμελετήσουμε τα στοιχεία που μας δίνει με βάση ό, τι καλύτερο μας προσφέρει η ανθρώπινη λογική, και αυτό όχι για να εξαντλήσουμε τη γνώση τους αλλά για να τα προσεγγίσουμε ως όλο και περισσότερο πραγματικά ,αληθινά και δημιουργικά.
Το σημείο: τροφή - ποτό
Ο Ιησούς, χρησιμοποιώντας εικόνες και το λεξιλόγιο της διατροφής, «φαγητό και το ποτό», μιλάει με τρόπο αλληγορικό για την ταυτότητα Του, και την ταυτότητα του μαθητή. Μας λέει ότι η ταύτιση μαζί Του είναι τόσο αναγκαία για τον άνθρωπο που θέλει και επιδιώκει την πραγματική ζωή, όπως αναγκαία είναι και η τροφή που γίνεται ένα με τον τρεφόμενο και του δίνει δύναμη , αντοχή και καλύτερη υγεία, άρα και καλύτερη ποιότητα ζωής. Τόσο βαθιά πρέπει να είναι η κοινωνία σκέψεων και ζωής του μαθητή με τον Ιησού Χριστό.
Η Θ. Ευχαριστία είναι το κατεξοχήν σημείο Κοινωνίας και ενότητας μεταξύ των μαθητών του Ιησού Χριστού
Ένας - ένας οι σπόροι του σιταριού και μια - μια η ρόγες του σταφυλιού δεν έχουν ιδιαίτερη αξία. Το ψωμί δεν φυτρώνει από τη γη, ούτε το κρασί ρέει από μια πηγή. Είναι καρποί της γης και του ανθρώπινου μόχθου. Η διαφορετικότητα και η πολυμορφία τους, χάρη στην άοκνη εργασία του ανθρώπου, γίνονται μια καινούργια οντότητα. Το “ψωμί και το κρασί” είναι σύμβολα και παραδείγματα του πως από τα πολλά, και με πολύ κόπο και προσπάθεια, μπορεί να δημιουργηθεί μια νέα κατάσταση προς όφελος όλων. Είναι σύμβολα συμμετοχής και συμμερισμού, αδελφοσύνης, συνεργασίας και κοινής ευτυχίας.
Και, δεν υπάρχει αληθινή ευτυχία εάν επιδιώκεται για χάρη του ενός . Η ευτυχία, αν δεν είναι ευτυχία για όλους, είναι σαν ευτυχία κλεμμένη.
Ο Ιησούς, όταν περιγράφει τη Βασιλεία του Θεού ως χώρο ευτυχίας, τον περιγράφει ως ένα χώρο όπου στήνεται ένα πλουσιοπάροχο συμπόσιο, όπου “το ψωμί και το κρασί” αφθονούν. Το συμπόσιο αυτό, για τον μαθητή, αρχίζει από αυτόν τον κόσμο και διέρχεται τα σύνορα του άλλου και καθιερώνεται.