Κυριακή 2 Φεβρουαρίου
Γιορτάζουμε την εορτή της παρουσίασης του Κυρίου στον Ναό της Ιερουσαλήμ. Προσφέρεται στον Θεό, όπως όριζε ο νόμος του Μωυσή για κάθε πρωτότοκο αγόρι της οικογένειας. Είναι αμοιβαίο δώρο: ο Θεός χάρισε το γιο στους γονείς και εκείνοι μη έχοντας τίποτα καλύτερο για να του δείξουν την ευγνωμοσύνη του τον προσφέρουν ως δώρο.
Από το κατα Λουκα άγιο ευαγγελίο (Λκ. 2,22-40)
Στα Ιεροσόλυμα ζούσε ένας άνθρωπος που ονομαζόταν Συμεών. Αυτός ο άνθρωπος ήταν δίκαιος και ευλαβής και περίμενε την παρηγοριά του Ισραήλ, ενώ το 'Αγιο Πνεύμα ήταν πάνω του. Το 'Αγιο Πνεύμα του είχε πει ότι δεν πρόκειται να δει το θάνατο πριν να έχει δει το Χριστό του Κυρίου. Εμπνευσμένος, τότε, από το 'Αγιο Πνεύμα, πήγε στο ναό. Κι ενώ οι γονείς έφεραν εκεί το βρέφος Ιησού για να πράξουν γι'αυτό κατά τη συνήθεια που όριζε ο νόμος, ο Συμεών δέχθηκε το παιδί στην αγκαλιά του και ευλόγησε το Θεό και είπε:
Τώρα, Κύριε, άφησε το δούλο σου, να πεθάνει με ειρήνη, σύμφωνα με το λόγο σου.Γιατί τα μάτια μου είδαν τη σωτηρία σου, που ετοίμασες μπροστά σε όλους τους λαούς. Φως που θα φωτίσει τα έθνη και δόξα για τον Ισραήλ, το λαό σου.
Ο πατέρας του και η μητέρα του θαύμαζαν για όσα λέγονταν γι'αυτό. Τότε ο Συμεών τους ευλόγησε και είπε στη Μαριάμ τη μητέρα του: "Αυτός βρίσκεται εδώ για την καταστροφή και για την ανάσταση πολλών στον Ισραήλ και θα είναι σημείο αντιλεγόμενο, με σκοπό να αποκαλυφθούν οι διαλογισμοί πολλών καρδιών. Κι εσένα της ίδιας, ρομφαία θα διαπεράσει την ψυχή σου".Προφητεία της 'Αννας
'Ηταν εκεί και κάποια 'Αννα, προφήτισσα, κόρη του Φανουήλ, από τη φυλή του Ασήρ. Αυτή ήταν προχωρημένη σε ηλικία κι είχε ζήσει με τον άνδρα της επτά χρόνια από το γάμο της. 'Ηταν χήρα, περίπου ογδόντα τεσσάρων ετών, και δεν απομακρυνόταν από το ναό, αλλά λάτρευε το Θεό νύκτα και μέρα με νηστείες. 'Έφθασε εκείνη ακριβώς την ώρα και δοξολογούσε το Θεό και μιλούσε για το παιδί σε όλους εκείνους, οι οποίοι περίμεναν τη λύτρωση της Ιερουσαλήμ.
' Οταν τέλεσαν όλα εκείνα που ήταν σύμφωνα με το νόμο του Κυρίου, επέστρεψαν στη Γαλιλαία, στη πόλη τους τη Ναζαρέτ. Και το παιδί μεγάλωνε και δυνάμωνε, γεμάτο σοφία και η χάρη του Θεού ήταν πάνω του.
Λόγος του Κυρίου
Δεν υπάρχει πιο κατάλληλη απάντηση στα δώρα του Θεού: με τη σειρά μας να του το προσφέρουμε ως δώρο στον Θεό, το δικό του δώρο
Στην θεία Λειτουργία του αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου μετά την καθαγίαση των τιμίων δώρων ο ιερέας λέει
Τά σά εκ των σών σοί προσφέροντες κατά πάντα και διά πάντα».
«Η σύντομη αυτή πρόταση σημαίνει: Σου προσφέρουμε ως δώρα, αυτά που Εσύ ο ίδιος μας χάρισε , για όλα όσα έκανες και κάνεις για μας”. Η φράση αυτή χαρακτηρίζει όχι μόνο τη θεία λειτουργίες αλλά και ολόκληρη της Χριστιανική ζωή
Ο Ιωσήφ και η Μαρία προσέρχονται στο Ναό για να παρουσιάσουν τον Ιησού εις το Ναό”. .Στο Ναό δεν τον υποδέχεται ένας ιερέας, αλλά ένας γέροντας και μια γερόντισσα, λαϊκοί , χωρίς καμιά ιδιαίτερη υπηρεσία ή θέση αλλά που βλέπουν μακριά και αναμένουν : “άνθρωποι ήταν δίκαιοι και ευλαβείς και περίμεναν την παρηγοριά του Ισραήλ”. Δίκαιος στην αγ. Γραφή ονομάζεται εκείνος που εργάζεται ώστε ο ίδιος και κόσμος να είναι όπως ο Θεός τους θέλει όπως. Ευλαβής εκεινος που αναγνωρίζει τον Θεό όχι μακρυά του αλλά δίπλα του και αρωγό του.
Ο Συμεών “περίμενε την παρηγοριά του Ισραήλ” Η ελπίδα η αναμονή είναι όπως η μαγιά, ποτίζει σιγά-σιγά όλη τη ζωή προβάλλοντάς την στο μέλλον· την γονιμοποιεί το παρόν, με «το καλό» μέχρις ότου «το καλό» αποκαλυφθεί και να μας καλύψει στην ολοκληρία μας που είναι η Σωτηρία μας. Η Ελπίδα δεν είναι παθητική είναι δυναμική και ενεργή και εν όψει του αναμενόμενου εργάζεται για να του ανοίξει δρόμο.
Οι δύο αυτοί άνθρωποι είναι «όλοι εμείς», είναι όλοι εκείνοι που ελπίζουν και που με υπομονή επιμονή και εργατικότητα περιμένουν το Θεό που είναι πάντα νέος και απρόβλεπτος, να τους συναντήσει μεσα στον καθημερινό τους αγώνα για το καλό.
Η Σωτηρία δεν είναι μόνο ‘ένα προσωπικό μου αγαθό’ αλλά αφορά την κοινότητα της οποίας είμαι αναπόσπαστο μέλος, με επηρεάζει και την επηρεάζω. Η Σωτηρία δεν είναι μόνο έργο δικό μας. Η Σωτηρία είναι ο Θεός που, μέσω του Ιησού, μας προσφέρεται και εμείς καλούμαστε να τον αγκαλιάσουμε, να τον κάνουμε τη ζωή του ζωή μας να του την προσφέρουμε ως αντίδωρο, όπως διδάσκει και ο άγιος Παύλος : “... να του προσφέρετε όλο τον εαυτό σας θυσία ζωντανή, άγια, ευπρόσδεκτη στο Θεό. Αυτή είναι η πραγματική πνευματική σας λατρεία. Μην προσαρμόζεστε στη νοοτροπία αυτού του κόσμου, αλλά να μεταμορφώνεστε συνεχώς προς το καλό, αποκτώντας το νέο φρόνημα του πιστού. Έτσι θα μπορείτε να διακρίνετε ποιο είναι το θέλημα του Θεού, το καλό και αρεστό στο Θεό και τέλειο”, (Ρω. 12,1).
«Ανάσταση» : τους σηκώνει να σταθούν και πάλι στα πόδια τους, να αναθαρρήσουν και να συνεχίσουν με καινούργια δύναμη την πορεία προς την Βασιλεία του Θεού.
«Αιτία καταστροφής και σημείο αντιλεγόμενο» , διότι είναι η αιτία πτώσης όλων των ψευδαισθήσεών μας και των μικροεγωισμών που καταστρέφουν τη ζωή μας, και τη ζωή των άλλων, και μας εμποδίζουν να βλέπουμε καθαρά το μέλλον.