Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2019

Γ΄ Κύκλος 28η, Τακτική Κυριακή (Λκ. 17, 11 -19)

Δέκα θεραπεύτηκαν ο ένας μόνο  Σώθηκε
Πίστη είναι να ξέρεις να αναγνωρίζεις να δέχεσαι να ευχαριστείς

13 Οκτωβρίου 2019, 

«Οι δέκα λεπροί» ·  είναι η εικόνα  του Λαού του Θεού που είναι κτυπημένος από το κακό  έχει πια συνειδητοποιήσει ότι ,από μόνος του και με τις  δικές του  μόνον δυνάμεις,  Εκτελώντας καθήκοντα και προδιαγραφές που προβλέπει η θρησκευτική του παράδοση  δεν μπορεί να σώσει (τους λεπρούς)  και μάλιστα από  τον φόβο από τον οποίο κατέχεται για μεγαλύτερα  δεινά,  εκτοπίζει τους  λεπρούς, φροντίζοντας μόνο για την προφύλαξη των υγιών,  προσμένοντας τη Σωτηρία του να έλθει από αλλού, έξω απ΄ αυτόν .

από το κατά Λουκά   ΄Αγιο Ευαγγέλιο (Λκ. 17, 11 -19)

Ενώ ο Ιησούς πήγαινε στην Ιερουσαλήμ, περνούσε μέσα απ'τη Σαμάρεια και τη Γαλιλαία. Κι ενώ έμπαινε σε κάποιο χωριό τον συνάντησαν δέκα λεπροί άνδρες που στάθηκαν μακριά κι άρχισαν να φωνάζουν και να λένε: "Κύριε Ιησού, ελέησέ μας!" Κι ο Ιησούς όταν τους είδε είπε: "Πηγαίνετε και δείξτε τους εαυτούς σας στους ιερείς". Κι ενώ πήγαιναν, καθαρίστηκαν. 'Ενας απ'αυτούς, όταν είδε πως θεραπεύθηκε, γύρισε πίσω και με δυνατή φωνή δόξαζε το Θεό. 16Κι έπεσε στα πόδια του Ιησού, με το πρόσωπο στη γη και τον ευχαριστούσε. Κι αυτός ήταν Σαμαρείτης. Ο Ιησούς είπε τότε: "Δεν καθαρίστηκαν και οι δέκα; Αλλά οι εννιά πού είναι; Δεν βρέθηκε κανένας να επιστρέψει και να δοξάσει το Θεό παρά μόνο αυτός ο αλλοεθνής;" Και του είπε: "Σήκω και πήγαινε. Η πίστη σου σε έσωσε!".

Λόγος του Κυρίου 

Και οι λεπροί έχουν συνειδητοποιήσει και αυτοί ότι δεν μπορούν από την παράδοση που ακολουθούν οι υγιής του χωριού δεν μπορούν να σωθούν  ΄Ετσι, αφήνει πίσω του μια παλαιά κατάσταση,  και απευθύνεται στον Ιησού.

Η επίκληση των λεπρών   "Κύριε Ιησού, ελέησέ μας!" εκφράζει μια πίστη που αρχίζει να γεννιέται από την ελπίδα  μιας νέας  ζωής,  όπως εκείνη τω αρχαίων προφητών των προφητών που εμπιστευόταν τον Λόγο του Θεού, πριν ακόμη αυτός πραγματοποιηθεί και ξεκινούσαν την δράση τους και στην πορεία της έβλεπαν τα αποτελέσματα της. Έτσι και αυτοί δείχνουν  εμπιστοσύνη στον λόγο του Ιησού "Πηγαίνετε και δείξτε τους εαυτούς σας στους ιερείς" χωρίς να έχουν θεραπευτεί, ξεκίνησαν για να παρουσιαστούν στους ιερείς οι οποίοι ήταν εξουσιοδοτημένοι να πιστοποιήσουν τη θεραπεία τους. 
Ο Ιησούς με την υπόδειξη του  "Πηγαίνετε και δείξτε τους εαυτούς σας στους ιερείς" αναγνωρίζει ότι στην προδιαγραφή αυτή της ιουδαϊκής παράδοση τους υπάρχει κάτι το αξιόλογο που πρέπει να αξιοποιηθεί : η Σωτηρία  είναι αποκλειστικά έργο του Θεού, και γι αυτήν την παράδοση ο ιερέας είναι επιφορτισμένος να την αναγνωρίσει να το διαπιστώσει και να την διακηρύξει 
Συνάμα με αυτήν την υπόδειξη τους δείχνει ότι η  εμπιστοσύνη, η πίστη, που του δείχνουν, είναι η αφετηρία  που μπορεί να κάνει  την ελπίδα τους για μια αναγεννημένη  ζωή,  πραγματικότητα. 





Πράγματι στην πορεία τους προς τους ιερείς και οι δέκα κάνουν την εμπειρία της θεραπείας. Οι εννέα συνεχίζουν την πορεία τους προς την Ιερουσαλήμ για να πιστοποιηθεί η αποθεραπεία τους, “ γιατί έτσι είχαν μάθει και έτσι έπρεπε να γίνει” και έτσι συνεχίζουν να κάνουν. Μένουν στα ήδη γνωστά της παράδοσης τους, παρόλο που δεν ήταν εκείνη που τους θεράπευσε.  Ένας μόνο, και αυτός Σαμαρείτης ,  δεν ακολουθεί την παράδοση των πατέρων, γιατί  με την θεραπεία του αναγνώρισε στο πρόσωπο του Ιησού την παρουσία των μεσσιανικών καιρών στην διάρκεια των οποίων ο Θεός ενεργεί την Σωτηρία, και αυτό του φτάνει  και αρχίζει μια αναγεννημένη ζωή.  Αφήνει οριστικά  πίσω του την προηγούμενη αναποτελεσματική κατάσταση και επιστρέφει για να δείξει την ευγνωμοσύνη του στον Ιησού με την ευχαριστία του για τη αναγεννημένη ζωή που αρχίζει.

Η φράση του ο Ιησούς “Σήκω και πήγαινε. Η πίστη σου σε έσωσε”. δεν είναι απλά  μια πράξη επιβράβευσης : «σου έδειξα εμπιστοσύνη και συ ανταπόδωσε μου το» . Θέλει να πει ότι η πραγματική πίστη του μαθητή ολοκληρώνεται με την γεμάτη  ευγνωμοσύνη αποδοχή εκ μέρους του Ανθρώπου του Δώρο που ο Θεός του έδωσε για να του ανοίξει τους ορίζοντες  και να τον αναγεννήσει,  και αυτό το δώρο τ ο μαθητής το κάνει βίωμα του και αρχίζει τη νέα ζωή.

Αυτή είναι η Σωτηρίας μας είναι το  κατά πόσο είμαστε έτοιμοι να αναγνωρίσουμε τη δράση του Θεού στη ζωή μας είναι μοναδική και αποφασιστική  και όχι μια περίπτωση όπως τόσες άλλες που υπόσχονται αλλά δεν κρατούν την υπόσχεση τους ενώ εμείς βρισκόμαστε μετέωροι  και αβέβαιοι για το τι είναι καλό τι είναι καλο.