Γ΄ Κύκλος, 22η Τακτική Κυριακή (Λκ. 14,1.7-14 )

Ο Θεός βρίσκεται πάντοτε μεταξύ των τελευταίων 

Κυριακή 1/9/2019

Ο Ιησούς, καλεσμένος στο τραπέζι ενός φαρισαίου,  γίνεται μάρτυρας της ανθρώπινης ματαιοδοξίας σε όλο της το μεγαλείο. Ένα πάθος ,που και σήμερα είναι σε έξαρση. όλοι θέλουν να φαίνονται να έχουν αναγνωρισιμότητα όπως λέμε.  Καθένας επιθυμεί και επιδιώκει  για τον εαυτόν του την πρώτη θέση,  με τις ανάλογες βεβαίως τιμές για κάποιο λόγο. (Λκ 14,7-14).Ο Ιησούς, λοιπόν, παρεμβαίνει με μια παραβολή αλλά όχι για να δώσει κανόνες καλής συμπεριφοράς, αλλά  για να διδάξει μια  αντίληψη ζωής. 

Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά  ΄Αγ. Ευαγγέλιο  (14,1.7-14 ) 

Τους ειπα ακόμη μια παραβολή στους καλεσμένους, όταν είδε πώς διάλεγαν τις πρώτες θέσεις στο τραπέζι: 'Οταν καλεσθείς από κάποιο σε γάμο, μη πάρεις την πρώτη θέση στο τραπέζι, μη τυχόν και υπάρχει κάποιος άλλος καλεσμένος του, πιο σπουδαίος από σένα.Θα έλθει τότε αυτός που κάλεσε κι εσένα κι εκείνον και θα σου πει: `δώσε σ'αυτόν εδώ τη θέση σου'. Και τότε με ντροπή θα πας να πάρεις την τελευταία θέση. Αντίθετα, όταν καλεσθείς, πήγαινε και πάρε την τελευταία θέση, ώστε όταν έλθει αυτός που σε κάλεσε να σου πει: `Φίλε μου, έλα πιο πάνω'. Αυτό θα είναι τιμητικό για σένα στα μάτια όλων των συνδαιτημόνων. Διότι ο καθένας που υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί και όποιος ταπεινώνει τον εαυτό του θα υψωθεί".

'Ελεγε ο Ιησούς και σ'αυτόν που τον κάλεσε: "'Οταν κάνεις γεύμα ή δείπνο, μη καλείς τους φίλους σου ούτε τα αδέλφια σου ούτε τους συγγενείς σου ούτε τους πλούσιους γείτονες, μη τυχόν και σε καλέσουν κι αυτοί κι έτσι σου το ανταποδώσουν. Αλλά όταν κάνεις δεξίωση, κάλεσε τους φτωχούς, τους ανάπηρους, τους κουτσούς, τους τυφλούς. Και θα είσαι μακάριος γιατί δεν έχουν να σου ανταποδώσουν. Θα σου ανταποδοθεί όμως στην ανάσταση των δικαίων".

Λόγος του Κυρίου

Με την παραβολή του ο Ιησούς  με τρόπο γλαφυρό πάει στην καρδιά του προβλήματος  .  Επιλέγοντας την «πρώτη θέση» , με λίγα λόγια,  βάζεις τον εαυτό σου πάνω από όλα και όλους, εγωκεντρική αντίληψη της ζωής .

Ο Ιησούς στοχεύει  στη ρίζα πολλών κακών για τον άνθρωπο,  τόσο στις σχέσεις του με τους συνανθρώπους του όσο και στη σχέση του  με τον Θεό: στη ματαιοδοξία, στην υπεροψία και στην αλαζονεία από την εγωκεντρική αντίληψη της ζωής. Ο καθένας θεωρεί τον εαυτόν ως άξιο τιμών, αναγνωρίσεων, αλλά και επιβραβεύσεων για τα έργα του, και πρέπει οι άλλοι να του το αναγνωρίζουν και να συμπεριφέρονται ανάλογα. Και αν εκτιμήσει  ότι κάποιο  από τα δικαιώματα  του αφαιρέθηκε ή τουλάχιστον δεν του αναγνωρίστηκε, τότε η μνησικακία, η  ζηλοφθονία, οι κακοπροαίρετες και καταστρεπτικές κριτικές, είναι φυσικό επακόλουθο.   Μια τέτοια νοοτροπία προβάλει και απαιτεί  αβασάνιστα μόνο τα  δικαιώματα του καθενός  και αγνοεί τα καθήκοντα, καλλιεργεί την διχόνοια και περιφρονεί  τα  συναδελφικά καρφώματα για να περάσει μπροστά.

Γ΄ Κύκλος 21η Τακτική Κυριακή Λκ. (13,22-30)

Την στενή πόρτα την περνούν όχι οι πιό ικανοί άλλα οι τελευταίοι που είναι έτοιμοι.

Κυριακή 25/8/2019 

Πολλές συζητήσεις στην καθημερινότητα μας ξεκινάνε από πραγματικά προβλήματα, αλλά καταλήγουν σε ανούσιες και ατέρμονες κουβέντες, ασχολούμενοι με επί μέρους θέματα και όχι με την ουσία.

Τον καιρό του Ιησού υπήρχε μια μεγάλη συζήτηση μεταξύ των άλλων για τη Σωτηρία των ανθρώπων ποιοι θα σωθούν,και αν αυτοί είναι πολλοί ή λίγοι. Ιδού λοιπόν κάποιος θέτει αυτό το ερώτημα στον Ιησού !

Ο Ιησούς δίνει την απάντηση του με τον πιο προσφιλή του τρόπο : με μια παραβολή, την οποία μας μεταφέρει ο ευαγγελιστής Λουκάς (13,22-30)

Ο Ιησούς περνούσε από πόλεις και χωριά διδάσκοντας, ενώ πορευόταν προς τα Ιεροσόλυμα. Τότε κάποιος του είπε: "Κύριε, είναι άραγε λίγοι αυτοί που θα σωθούν;" Κι εκείνος τους απάντησε: Να αγωνίζεσθε να μπείτε απ'τη στενή πύλη, διότι, σας λέω, ότι πολλοί θα ζητήσουν να περάσουν και δε θα μπορέσουν. 'Οταν σηκωθεί ο οικοδεσπότης και κλείσει από μέσα την πόρτα κι αρχείστε να την κτυπάτε, ενώ στέκεσθε απέξω και λέτε: `Κύριε, άνοιξέ μας', θα σας απαντήσει και θα σας πει: `δε σας γνωρίζω από πού είσθε'. Τότε θ' αρχίστε να λέτε: `φάγαμε και ήπιαμε μπροστά σου κι εσύ δίδαξες στις πλατείες μας'. Κι αυτός θα σας πει: `δε σας γνωρίζω από πού είσθε. Απομακρυνθείτε από κοντά μου όλοι εσείς οι εργάτες της αδικίας'. Εκεί θα είναι ο θρήνος και το τρίξιμο των δοντιών, όταν θα δείτε τον Αβραάμ και τον Ισαάκ και τον Ιακώβ και όλους τους προφήτες στη βασιλεία του Θεού, κι εσάς διωγμένους έξω. Θα έλθουν από την Ανατολή και τη Δύση κι από το Βορρά και το Νότο και θα καθήσουν στο τραπέζι στη βασιλεία του Θεού. Ιδού, πράγματι: υπάρχουν τελευταίοι που θα γίνουν πρώτοι και πρώτοι που θα γίνουν τελευταίοι".

Λόγος του Κυρίου

Η ερώτηση λοιπόν είναι "Κύριε, είναι άραγε λίγοι αυτοί που θα σωθούν;" Και με την απάντηση του ο Ιησού : “Να αγωνίζεσθε να μπείτε απ' τη στενή πύλη, διότι, σας λέω, ότι πολλοί θα ζητήσουν να περάσουν και δε θα μπορέσουν” οδηγεί τον προβληματισμό στην ουσία, το θέμα δεν είναι ποσοτικό : δεν είναι σημαντικό το πόσοι άλλα το πως σώζονται! Η σωτηρία δεν είναι εύκολη υπόθεση ούτε και δεδομένη για κανένα.

Και συμπληρώνει

«Να αγωνίζεσθε να μπείτε απ' τη στενή πύλη. Η πόρτα είναι μια και στενή, που ακόμη και όταν είναι ανοιχτή δεν εύκολη η διάβαση της τόσο εξ αιτίας του μεγέθους της όσο και για το πλήθος που συνωστίζεται μπροστά της» . Αυτή η περιγραφή δεν ισοδυναμεί με την προειδοποίηση-απειλή ότι είναι λίγοι εκείνοι που θα σωθούν,

Γ΄ Κύκλο 20η Τακτική Κυριακή (Λκ 12,49-53)

Η φωτιά της  αλήθειας και της αγάπης 

Κυριακή 18/8/2019

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή στο πρώτο άκουσμα της μπορεί σε μερικούς να προσκαλέσει αλγεινή  εντύπωση, ωστόσο ο Ιησούς θέλει να δείξει το πνεύμα με το οποίο ο μαθητής πρέπει να ζήσει την πολυπλοκότητα του σήμερα και της ιστορίας : με αποφασιστικότητα,  με πνεύμα θυσίας και χωρίς αναβολές, κάτω από το φως  της φωτιάς της αγάπης που ο Ιησούς ήλθε να ανάψει .   

Ανάγνωσμα  από το κατά  Λουκά αγ. Ευαγγέλιο (12,49-53)

Είπε ο Ιησούς 'Ηλθα για να φέρω τη φωτιά πάνω στη γη. Και τι θέλω; Να είχε κιόλας ανάψει! 'Εχω να βαφτισθώ με ένα βάφτισμα και τι ανυπομονησία έχω μέχρις ότου συντελεσθεί! 
Νομίζετε ότι ήλθα στη γη για να φέρω την ειρήνη; 'Οχι, σας λέω, αλλά τις διαιρέσεις. Από τώρα, σε ένα σπίτι πέντε ατόμων θα χωριστούν σε τρεις εναντίον δύο και δύο εναντίον τριών. Θα χωριστούν  ο πατέρας κατά του γιου και ο γιος κατά του πατέρα, η μητέρα κατά της κόρης και η κόρη κατά της μητέρας, η πεθερά κατά της νύφης και η νύφη κατά της πεθεράς".
Λόγος του Κυρίου

Η φωτιά, όπως όλα τα μεγάλα  σύμβολα της ανθρωπότητας έχει διπλή σημασία  της καταστροφής και του θανάτου, αλλά είναι και πηγή ζωής, φωτός  θερμαίνει, ζωογονεί, δίνει ενέργεια  και θαλπωρή 

Ο Ιησούς λοιπόν με εικόνες που σοκάρουν, προσπαθεί να υπογραμμίσει την σπουδαιότητα της στιγμής που ζουν οι μαθητές του και να επισημάνει το πόσο αυτή  η στιγμή  είναι αποφασιστική και δεν επιδέχεται  αναβολή. « Ό, τι μπορώ να κάνω σήμερα, πρέπει να το κάνω και να μην το αναβάλω για αύριο». 

Με τον ερχομό του ο Χριστός συγκρούεται με τις δυνάμεις του  κακού, κατ΄ ακολουθίαν    και ο μαθητής καλείται να αγωνισθεί ενάντια στο ποικιλόμορφο κακό και πρέπει να πάρει θέση ξεκάθαρη και ειλικρινή  ενάντια στο κακό, χωρίς συμβιβασμούς. 

"Από τώρα, σε ένα σπίτι πέντε ατόμων θα χωριστούν σε τρεις εναντίον δύο και δύο εναντίον τριών. Θα χωριστούν ο πατέρας κατά του γιου και ο γιος κατά του πατέρα, η μητέρα κατά της κόρης και η κόρη κατά της μητέρας, η πεθερά κατά της νύφης και η νύφη κατά της πεθεράς".  
Με αυτά τα λόγια του ο Ιησούς δεν σκοπεύει να υποδείξει ότι ο Λόγηος του προκαλεί οικογενειακές διαιρέσεις δεν λέει πχ. υιού εναντίου υιού αδελφού εναντίον αδελφού πατέρας εναντίον μητέρας κοκ, Ο διαχωρισμός που υποδεικνύει γίνεται μεταξύ του παλαιού  : πατέρας, μητέρα, πεθερά, δηλαδή της  θρησκείας ως Νόμος και ως ανταμοιβή:  ό, τι πρέπει να  κάνω για να είμαι εντάξει το έκανα και τώρα  περιμένω ανταμοιβή μου.  Και του καινούργιου γιος, κόρη, νύμφη , δηλαδή της θρησκείας ως : τη φωτιά της αγάπης. 

ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ 15η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019

ΕΟΡΤΗ  ΤΗΣ  ΜΕΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Η εορτή   που μας δείχνει τον προορισμό μας

Μέσα στο χαρούμενο πνεύμα των διακοπών, η Εκκλησία μας προσφέρει μια πρόσθετη αιτία χαράς. Γιορτάζουμε το ένδοξο επιστέγασμα της γήινης ζωής και αποστολής της Μαρίας από την Ναζαρέτ. Διακηρύττουμε την πεποίθηση μας  ότι,  η Μαρίας από την Ναζαρέτ,  έχει ήδη φτάσει σε κείνη την κατάσταση ζωής που ο Ιησούς υποσχέθηκε ότι θα λάβει, με την Ανάσταση, όποιος του είναι πιστός.
 Με αυτή την εορτή ολοκληρώνεται ο κύκλος των εορτών της Παναγίας, που αρχίζει με την εορτή της Αμίαντης  Σύλληψή της , δηλαδή ότι η Παναγία δε βρέθηκε ποτέ υπό την εξουσία της αμαρτίας, ακόμη  και της προπατορικής, την αναγγελία της  Θεϊκής Μητρότητας, τον Ευαγγελισμό και τέλος,  ως λογική συνέπεια όλων,  την ένδοξη (με την ψυχή και το σώμα) Μετάσταση της στον Ουρανό. Με τη  Μετάσταση, η  Παναγία φανερώνεται ως ο πρώιμος καρπός της απολύτρωσης. Η Θεϊκή υπόσχεση της τελικής και ολοκληρωτικής  Σωτηρίας του ανθρώπου, πραγματοποιήθηκε  στο πρόσωπο της Μαρίας από τη Ναζαρέτ.
Ο άγγελος χαρακτηρίζει τη Μαρία από την Ναζαρέτ ως "κεχαριτωμένη", που σημαίνει  ότι η δράση του Θεού στο πρόσωπό της είναι ολοκληρωμένη, πλήρης. Αυτό σημαίνει ότι από την πρώτη στιγμή της σύλληψης της είναι λυτρωμένη από την αμαρτία, όχι εξ αιτίας των δικών της αξιομισθιών, αλλά χάρη στη μελλοντική απολύτρωση που θα ενεργήσει ο γιος του Θεού,  ο Ιησούς που είναι ο Χριστός . Έτσι από την πρώτη στιγμή της σύλληψης της στα σπλάχνα της μητέρας της λαβαίνει την "εν Θεώ ζωή διαμέσου του Χριστού" . Αυτό έγινε σε κείνη, όχι στο τέλος του κόσμου όπως προσδοκούμε ότι θα συμβεί σ' εμάς, αλλά στην αρχή της επίγειας ζωής της και σφραγίζεται και στεφανώνεται  με την ολοκλήρωση της επίγειας ζωής της. Μια συμμετοχή ολοκληρωτική, σώμα και ψυχή, με όλο της το είναι, με όλη της την ύπαρξη.
Αυτό που εκπληρώθηκε στην Παναγία, είναι για μας αντικείμενο προσδοκίας. Πράγματι,  αρχίζοντας με το Βάπτισμα και το Χρίσμα και συμμετέχοντας στη θεία Ευχαριστία, έχουμε την εγγύηση ότι αυτό που συνέβη στην Παναγία θα συμβεί και σ' εμάς. «Αυτός που τρώει τη σάρκα μου και πίνει το αίμα μου έχει ζωή αιώνια», δηλαδή μοιράζεται τη ζωή του μαζί μου και εξαρτάται από μένα όπως εξαρτάται από το ψωμί . 

Γ΄ Κύκλος 19η Τακτική Κυριακή (Λκ 12,32-48)

Το μικρο ποίμνιο της Ελπίδας

 Κυριακή 11/8/2019

Όσο πλησιάζουν προς την Ιερουσαλήμ  Ιησούς βλέπει τους μαθητές του όλο και διστακτικούς και φοβισμένους και ξέρει ότι ο ο φόβος μπορεί να τους επηρεάσει αρνητικά. Γιαυτό για τους δώσει θάρρος και αυτοπεποίθηση τους λέει “Μη φοβάσαι, μικρο μου ποιμνιο” και τους διαβεβαιώνει οτι  “ο Πατέρας σας θέλησε να σας δώσει τη βασιλεία...”  

Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά   ΄Αγ. Ευαγγέλιο  (12,32-48) 

Μη φοβάσαι, μικρό μου ποίμνιο, διότι ο Πατέρας σας θέλησε να σας δώσει τη βασιλεία.

Πουλήστε τα υπάρχοντά σας και δώστε ελεημοσύνη. Κάνετε για σας πορτοφόλια που δεν παλιώνουν, ένα ανεξάντλητο θησαυρό στους ουρανούς, όπου κλέφτης δεν τον αγγίζει ούτε σκώρος καταστρέφει. Διότι όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι κι η καρδιά σας.

Να είναι ζωσμένη η μέση σας και τα λυχνάρια σας να είναι αναμμένα. Κι εσείς να μοιάζετε με εκείνους τους ανθρώπους που περιμένουν τον κύριό τους, πότε θα επιστρέψει απ'το γάμο, ώστε όταν έλθει    και κτυπήσει την πόρτα να του ανοίξουν αμέσως. Μακάριοι είναι εκείνοι οι δούλοι, που όταν έλθει ο κύριός τους θα τους βρει να αγρυπνούν. Αλήθεια σας λέω: θα βάλει τη ζώνη του και θα τους βάλει στο τραπέζι και θα περάσει να τους υπηρετήσει. Κι αν έλθει κατά τα μεσάνυχτα ή την αυγή και βρει το ίδιο, μακάριοι θα είναι αυτοί οι δούλοι. Αυτό να ξέρετε: αν γνώριζε ο οικοδεσπότης σε ποια ώρα έρχεται ο κλέφτης, δεν θα άφηνε να διαρρηχθεί το σπίτι του. Κι εσείς να είσθε έτοιμοι, διότι ο Υιός του ανθρώπου θα έλθει εκείνη την ώρα που δε νομίζετε".

Λόγος του Κυρίου 

Το “μικρό μου ποίμνιο” όπως Ιησούς αποκαλεί την κοινότητα των μαθητών του  δεν το κάνει από συναισθηματισμό και τρυφερότητα αλλά αντιπαραθέτει  «τη μικρότητα» τους, που μπορεί να τους κάνει διστακτικούς και ασφαλείς με το μεγαλείο του σχεδίου Θεού του οποίο είναι μέρος αναπόσπαστο :  “Μη φοβάσαι, μικρο ποιμνιο” γιατί “ο Πατέρας σας θέλησε να σας δώσει τη βασιλεία...” 

Ακόμη έκφραση «μικρό ποίμνιο» είναι ένας βαθύς θεολογικός προσδιορισμός. Ο Ιησού συνδέει τους μαθητές του με τις πιο αυθεντικές προφητικές παραδόσεις  , Οι προφήτες εκείνους   τους Ισραηλίτες -που παρ’ όλες τις δυσκολίες και τους διωγμούς-έμειναν πιστοί στο Θεό των Πατέρων τους, μέχρι το τέλους, τους ονόμαζαν ως το πιστό, “υπόλοιπο του Ισραήλ”. Η έκφραση «μικρό ποίμνιο» δεν αναφέρεται στο μέγεθος του ποιμνίου όσο το πνεύμα που ζωογονεί αυτό το ποίμνιο,  την εμμονή στην ορθή πίστη απ’ όπου πηγάζει και η σωστή πρακτική, στους μακαρισμούς ο Ιησούς  λέει μακάριοι, ευτυχισμένοι είναι οι φτωχοί τω πνεύματι διότι σ’ αυτούς ανήκει η Βασίλεια του Θεού. . 

Γ κύκλος 18η Τακτική Κυριακή Λκ. 12,13-21

Γιατί δεν μπορείτε να συμφωνήσετε;
να φυλάγεστε από κάθε είδους πλεονεξία,

Κυριακή  4 Αυγούστου 2019

Κλασσικό παράδειγμα το σημερινό ευαγγέλιο : μια διαμάχη μεταξύ αδελφών για την κληρονομιά! Και όπως συμβαίνει πάντα , ο καθένας αισθάνεται αδικημένος και πως τα δικαιώματά του παραβιάζονται. Ένας από τους δύο είχε την ιδέα, προκειμένου να πείσει τον αδελφό του για το δίκιο του στο πως εκείνος χωρίζει  την περιουσία , θέλησε να εμπλέξει τον Ιησού.

Ανάγνωσμα από το κατα Λουκά Αγιο Ευαγγέλιο   (Λκ.12, 13 - 21)

Τον καιρό εκείνο  κάποιος απ' τον κόσμο είπε στον Ιησού: "Διδάσκαλε, πες στον αδελφό μου να μοιρασθεί μαζί μου την κληρονομιά". Κι εκείνος του είπε: "'Ανθρωπέ μου, ποιός με κατέστησε κριτή ή μοιραστή ανάμεσά σας;" Και τους είπε: "Να προσέξτε και να φυλαχθείτε από κάθε είδους πλεονεξίας, διότι η ζωή κάποιου δεν εξαρτάται από τα υπάρχοντά του,όταν αυτός έχει αφθονία". Τους είπε και μια παραβολή: "Τα χωράφια  ενός πλούσιου ανθρώπου έφεραν άφθονη σοδειά. Κι αυτός σκεπτόταν μέσα του: `Τι να κάμω, αφού δεν έχω πού να συγκεντρώσω τα γεννήματά μου;' Και είπε: `Αυτό θα κάμω: θα γκρεμίσω τις αποθήκες μου και θα οικοδομήσω πιο μεγάλες και εκεί θα συγκεντρώσω όλο το σιτάρι και τα αγαθά μου και θα πω στη ψυχή μου: Ψυχή μου, έχεις πολλά αγαθά που φθάνουν για πολλά χρόνια. Ξεκουράσου, τρώγε, πίνε και διασκέδαζε'. Αλλά ο Θεός του είπε: `Ανόητε! Αυτή τη νύκτα θα σου ζητήσουν την ψυχή σου. Κι αυτά που ετοίμασες, τίνος θα είναι;" 'Ετσι συμβαίνει σ 'αυτόν που θησαυρίζει για τον εαυτό του και δεν πλουτίζει στα μάτια του Θεού"

Λόγος του Κυρίου



Ο Ιησούς λοιπόν αποφεύγει την εμπλοκή αποφεύγει και απαντά: " Άνθρωπε μου, εγώ δεν είμαι δικαστής για να χωρίζω την περιουσία σας. Γιατί δεν μπορείτε να συμφωνήσετε μόνοι σας;" Με αυτήν την απάντηση ο Ιησούς δεν θέλει να γίνει μέρος της διαμάχης , αλλά δείχνει και την ρίζα του κακού: «Να προσέχετε και να φυλάγεστε από κάθε είδους πλεονεξία, γιατί τα πλούτη, όσο περίσσια κι αν είναι, δε δίνουν στον άνθρωπο την αληθινή ζωή» και με την παραβολή που παραθέτει καταδικάζει την ψευδαίσθηση ότι η κατοχή των αγαθών εγγυάται την ζωή και την σωτηρία. Ο Ιησούς δεν καταδικάζει την κατοχή των αγαθών αλλά την ψευδαίσθηση ότι αυτά είναι η λύση όλων των προβλημάτων.

Ο Ιησούς δεν θέλει να κλειστεί στα αδιέξοδα που εμείς έχουμε δημιουργήσει. Ο συνομιλητής του Ιησού μάλλον θα έφυγε απογοητευμένος επειδή ο Ιησούς δεν του έλυσε το πρόβλημα που. Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί ο Ιησούς δεν μπήκε στην λογική του. Μόνο αν έμπαινε όμως ο ίδιος στη λογική του Ιησού τότε θα ανακάλυπτε ότι η ρίζα του προβλήματος του που έχει με τον αδελφό του: Είναι ο εγωισμός και η πλεονεξία και των δύο . Όσο θα έμεναν και οι δύο ή έστω ο ένας δεμένοι στον εγωκεντρισμό τους και στην πλεονεξία τους ούτε και ο Ιησούς θα έλυνε το πρόβλημα τους . Αν όμως το δύο αδέλφια μπορούσαν να ελευθερωθούν από τον εγωισμό, δεν θα χρειάζονταν πλέον τον Ιησού για να καταλήξουν σε μια συμφωνία.

Στις διαμάχες μας πάντοτε μπορούμε να βρίσκουμε λύσεις και από μόνοι μας αν φτάσουμε στην βεβαιότητα ότι η ποιότητα της ζωής μας δεν βασίζεται στο τι έχουμε αλλά στην αδελφική συνύπαρξη και αγάπη και αυτό μπορεί να γίνει πραγματικότητα στο βαθμό που είμαστε πεπεισμένοι ότι η ποιότητα της ζωής δεν εξαρτάται από τα αγαθά αλλά από την αδελφική αγάπη. Και ότι μόνο  έτσι ο καθενός πλουτίζει όπως ο Θεός θέλει.

Πλουτίζω ενώπιον του Θεού σημαίνει ότι ακόμη και τα αγαθά που απόκτησα με κόπο και μόχθο πρέπει να τα χρησιμοποιώ για "το κοινό καλό”. Τότε δεν θα χρειάζεται να αναμένω την Βασιλεία του θεού γιατί είμαι κιόλα μέσα.".