Υπάρχουν και μαθητές ανώνυμοι.
Κυριακή 30 Οκτωβρίου
Ο ευαγγελιστής στην σημερινή περικοπή έχει συνενώσει μερικές διδασκαλίες του Ιησού που του φαίνονται σημαντικές, παρ’ όλο που δεν θυμάται την ακριβή ευκαιρία που ειπώθηκαν και που κατά τη γνώμη του έχουν κοινό χαρακτηριστικό την καλή λειτουργία της κοινότητας των μαθητών του Ιησού.
Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο ΄Αγιο Ευαγγέλιο 9,38-43.45.47-48
Το καιρό εκείνο είπε ο Ιωάννης στον Ιησού : "Διδάσκαλε, είδαμε κάποιον να βγάζει δαιμόνια στο όνομά σου και τον εμποδίσαμε, επειδή δεν μας ακολουθεί".Κι ο Ιησούς είπε: "Μην τον εμποδίζετε. Διότι δεν υπάρχει κανείς που να κάμει ένα θαύμα στο δικό μου όνομα και που θα μπορέσει σύντομα να με κακολογήσει. Οποιος, πράγματι, δεν είναι εναντίον μας, είναι με το μέρος μας".'Οποιος σας δώσει ένα ποτήρι νερό στο όνομά μου, επειδή είσθε του Χριστού, αλήθεια σας λέω: δεν πρόκειται να χάσει την ανταμοιβή του.Κι όποιος σκανδαλίσει ένα απ'αυτούς τους μικρούς που πιστεύουν σε μένα, είναι καλύτερο γι'αυτόν να τυλίξει γύρω από τον τράχηλό του μια πέτρα μύλου που γυρίζει ένας γάϊδαρος και να ριχθεί στη θάλασσα. Κι αν σε σκανδαλίζει το χέρι σου, κόψε το. Είναι καλύτερο να μπεις στη ζωή κουλός, παρά να έχεις και τα δυο χέρια και να καταλήξεις στη γέεννα, στη φωτιά που δε σβύνει.Κι αν το πόδι σου σε σκανδαλίζει, κόψε το. Είναι καλύτερο να μπεις στη ζωή κουτσός, παρά να έχεις και τα δυο πόδια και να ριχθείς στη γέεννα. Κι αν το μάτι σου σε σκανδαλίζει, βγάλε το. Είναι καλύτερο να μπεις στη βασιλεία του Θεού μονόφθαλμος, παρά να έχεις και τα δυο μάτια και να ριχθείς στη γέεννα, όπου το σκουλήκι τους δεν πεθαίνει και η φωτιά δε σβήνει.
Το πρώτο ζήτημα τίθεται από τα λόγια του Ιωάννη που είπε στον Ιησού: "Διδάσκαλε, είδαμε κάποιον να βγάζει δαιμόνια στο όνομά σου και τον εμποδίσαμε, επειδή δεν μας ακολουθεί" και αναφέρεται στο πως οι μαθητές πρέπει να εκτιμούν τους τρίτους που κάνουν το καλό που φαίνεται να μοιάζει με το έργο της κοινότητας των μαθητών του Ιησού.
Στα λόγια του Ιωάννη διαφαίνεται θα λέγαμε “ο εγωισμός της ομάδας”. Θέλουν την αποκλειστικότητα : η δύναμη του Θεού περνάει μέσα από το χέρια του Ιησού και εμείς είμαστε οι αυθεντικοί μάρτυρες του, αν λοιπόν και άλλοι κάνουν αυτό που κάνουμε εμείς ποιος ο λόγος της ύπαρξής τους ή ακόμη ποιος ο λόγος της ύπαρξής μας; Η απάντηση του Ιησού : « Όποιος, πράγματι, δεν είναι εναντίον μας, είναι με το μέρος μας» διότι «δεν υπάρχει κανείς που να κάμει ένα θαύμα στο δικό μου όνομα και που θα μπορέσει σύντομα να με κακολογήσει» είναι απρόσμενη. Λέει : το πρόβλημα δεν είναι ποιος κάνει το καλό, αλλά το καλό που να γίνεται, αυτό είναι που μετρα. Το καλό συνίσταται στο να αφήνουμε τη Δημιουργική Δύναμη του Θεού να αποκαλυφθεί όπως ο Ιησούς την αποκαλύπτει. Ο μαθητής του Χριστού πρέπει όχι μόνο να αναγνωρίζει το καλό όπου και αν γίνεται και σ΄ αυτό να αναγνωρίζει την δράση του Θεού όπως κι αν αυτό εκδηλώνεται, και επειδη όλο και περισσότεροι επωφελούνται από αυτό και να χαίρονται. Στην κοινότητα των μαθητών δεν έχουν θέση ο φθόνος και η ζήλια που είναι έκφραση εγωκεντρισμού, κατοχής και κυριαρχίας που καταστρέφουν τα πάντα. Κέντρο και βασικό κριτήριο της κοινότητας των μαθητών πρέπει να είναι η αγάπη που είναι προσφορά, δωρεά, αναγνώριση και αποδοχή. Ο Θεός και ο Ιησούς δεν χρειάζονται υπερασπιστές και προστάτες ή προπαγανδιστές έργου τους.
Η σημερινή, στη δική μας περίπτωση, απευθύνεται στους μαθητές που έχουν τον πειρασμό να αποκλείσουν τους άλλους, και είναι αυτή εσωστρέφειας, και αλαζονείας που, αργά η γρήγορα, εκβάλει στο φανατικό κλείσιμο στον εαυτόν τους, και αποκλεισμός των άλλων.
Η δήλωση που μας μεταφέρει ο Ματθαίος “ Όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας” (Μτ. 12,30), απευθύνεται σε μαθητές που είναι αναποφάσιστοι, που έχουν τον πειρασμό του συμβιβασμού χάριν της ησυχίας και της καλοπέρασης. Και ο Ιησούς τους καλεί να είναι ξεκάθαροι στις επιλογές τους . Μπροστά στην αλήθεια και στο καλό δεν μπορούν να μην παίρνουν θέση υπέρ του καλού.
Το δεύτερο μέρος της περικοπής μας ασχολείται με το σκάνδαλο ως εμπόδιο και φραγή για το καλό που μπορεί και πρέπει να γίνει αλλά κάποιος βάζει εμπόδια. Αυτό μπορεί να γίνεται απέναντι σε τρίτους αλλά και στον ίδιο τον εαυτόν μας. Το σκάνδαλο δεν είναι κατ’ ανάγκη και μόνο ηθικιστικό, αλλά είναι κάθε είδους εμπόδιο που μπαίνει ή κάποιος βάζει για να εμποδιστεί να γίνει κάτι σωστό. Ο Ιησούς προφέρει αυτά τα λόγια για να προστατεύσει την πίστη, ιδιαίτερα των πιο ‘μικρών’ όχι των παιδιών των ‘αδύναμων’ που του έδειξαν εμπιστοσύνη και αό αυτόν περιμένουν την σωτηρία τους. Η πίστη αυτών μπορεί να είναι απλοϊκή και ευάλωτη αλλά είναι ο μόνος πλούτος που έχουν, λοιπόν πρέπει να γίνεται σεβαστή και να προστατεύεται από τους τυχόν ‘ισχυρούς’ και όχι να υποβαθμίζεται ή ακόμη περισσότερο να λοιδορείται. Αντίθετα, οι “δυνατοί” πρέπει να δεσμεύονται να βοηθήσουν τους αδύναμους να ωριμάσουν και να ανδρωθούν στη πίστη.
Εμπόδιο προς την πίστη, μπορεί να γινόμαστε και εμείς οι ίδιοι απέναντι και στον εαυτόν μας όταν βάζουμε το προσωπικό καλό πάνω από το κοινό καλό, όταν τείνουμε στους εύκολους συμβιβασμούς για να έχουμε την ησυχία μας, όταν εμμένουμε στις προκαταλήψεις και στην ανθρωπαρέσκειά μας. Σ’ αυτό ο Ιησούς προτείνει, το γρηγορότερο, να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα : το ναι, να είναι ναι και το όχι, όχι : δηλαδή το ξεκαθάρισμα του σιταριού από τα σκύβαλα, όσο οδυνηρό κι αν είναι αυτό.