Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου 2017

Β Κύκλος 4η Κυριακή της Παρουσίας


Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2017

Όταν η Ελευθερία και η Χάρη δίνουν τα χέρια, ο κόσμος αλλάζει 

Τρία είναι τα πρόσωπα που με τη ζωή τους ή τη διδασκαλία τους  χαρακτηρίζουν την περίοδο της Παρουσίας και μας βοηθούν να προετοιμαστούμε,  κατάλληλα,  για τον ερχομό του Σωτήρα: ο Ησαΐας, ο μακρινός προφήτης που έζησε αιώνες πριν και ανάγγειλε τον Μεσσία ως Ερχόμενο, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, ο προφήτης που τον υπόδειξε παρόντα, και η Μαρία,  η θύρα μέσα από την οποία πέρασε για να μπει στον κόσμο.

Ανάγνωσμα  από το κατά Λουκά  ΄Αγιο Ευαγγέλιο   ( 1,26-38)

Κατά τον έκτο μήνα, ο Θεός έστειλε τον άγγελο Γαβριήλ σε μια πόλη της Γαλιλαίας που ονομάζεται Ναζαρέτ, σε μια παρθένο αρραβωνιασμένη με άνδρα, που λεγόταν Ιωσήφ από τη γενιά του Δαβίδ. Το όνομα της παρθένου ήταν Μαριάμ. Και όταν ο άγγελος μπήκε στο σπίτι της, είπε: "Χαίρε, χαριτωμένη, ο Κύριος μαζί σου". Αλλά εκείνη ταράχθηκε απ'αυτό το λόγο και σκεπτόταν τι είδους χαιρετισμός ήταν αυτός. Και ο άγγελος της είπε: "Μη φοβάσαι, Μαριάμ, διότι βρήκες χάρη κοντά στο Θεό. Και να, Θα μείνεις έγκυος και θα γεννήσεις ένα γιο, που θα τον ονομάσεις Ιησού. Αυτός θα γίνει μέγας και θα ονομασθεί Υιός του Υψίστου και θα του δώσει ο Κύριος ο Θεός το θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του, και θα βασιλεύσει για πάντα πάνω στη γενιά του Ιακώβ και η βασιλεία του δεν θα έχει τέλος".
Είπε τότε η Μαριάμ στον άγγελο: "Πώς θα γίνει αυτό, αφού δε γνωρίζω άνδρα;" Κι ο άγγελος απαντώντας της είπε: "Το 'Αγιο Πνεύμα θα έλθει πάνω σου και η δύναμη του Υψίστου θα σε επισκιάσει. Για τούτο, και το παιδί που θα γεννηθεί, θα ονομασθεί άγιο, Υιός Θεού. Και η Ελισάβετ η συγγενής σου, συνέλαβε γιο στα γηρατειά της και αυτός είναι ο έκτος μήνας της εγκυμοσύνης, αυτής που την αποκαλούσαν στείρα. Διότι για το Θεό κανένας λόγος δεν είναι αδύνατος για να πραγματοποιηθεί". Είπε τότε η Μαριάμ: "Εγώ είμαι η δούλη του Κυρίου. Ας γίνει σε μένα σύμφωνα με το λόγο σου". Κι αναχώρησε απ'αυτήν ο άγγελος.
Λόγος του Κυρίου

Ο Ευαγγελιστής δεν αφηγείται έναν μύθο αλλά την ζωή συγκεκριμένων προσώπων μα δίνει λοιπόν τον τόπο που ζούσαν:  την περιοχή της  Γαλιλαίας  και την πόλη της Ναζαρέτ, και  το χρόνο:  τον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης της Ελισάβετ, προηγουμένως είχε  δώσει και το ιστορικό στίγμα , απαριθμώντας και τους ηγέτες των γύρω από την Γαλιλαία διοικητικών αρχών.  Ο χρόνος και ο χώρος, στον οποίο επεμβαίνει ο Θεός,  είναι  πάντοτε ιστορικά καθορισμένος  και τα πρόσωπα δεν είναι μυθολογικά, όσοι έχουν την καλή θέληση μπορούν να Τον εντοπίσουν .

Στη συνέχεια ο Ευαγγελιστής  τονίζει ότι,  όταν ο Θεός μπαίνει στην ανθρώπινη ιστορία για να  αναθέσει μια αποστολή το κάνει μέσα από διάλογο,  δεν επιβάλλει το θέλημά του αλλά προτείνει και ο καλεσμένος  ανταποκριθεί στην αποστολή που αναθέτει του δίνει γενναιόδωρα την χάρη Του, τη δωρεά Του και το καθιστά ικανό εκπληρώσει την αποστολή του. Ο Θεός θέλει τα πλάσματα του να είναι υπεύθυνα, ελεύθερα, χαρούμενα,με αυτοπεποίθηση και όχι δούλους φοβισμένους. 

Μέσα από τον διάλογο  η Μαρία, η μέλλουσα Θεοτόκος, κατάλαβε  -στο μέτρο που μπορούσε να καταλάβει-  και έδωσε υπεύθυνα την συγκατάθεση της: "Εγώ είμαι η δούλη του Κυρίου. Ας γίνει σε μένα σύμφωνα με το λόγο σου". Δωρεά λαβαίνει, δωρεά δίνει.

Στο διάλογο της Μαρίας με τον άγγελο έχουμε το ποίο ασφαλή  τρόπο για να προσεγγίσουμε το Μυστήριο του Θεού. 
Το όνομα του Θεού για τους ανθρώπους είναι: ο Θεός είναι μαζί μας και μας αγαπά. 
Και η ύπαρξη του ανθρώπου είναι: είμαστε μπροστά στο Θεό που μας αγαπά. 

Στο πρόσωπο της Μαριάμ έχουμε τον πραγματικό άνθρωπο, τον αληθινό μαθητή του Χριστού. Καμιά αλαζονεία όπως εκείνου που νομίζει ότι τα ξέρει όλα και  όλα τα ελέγχει, ούτε τη μιζέρια εκείνου που αποποιείται τις ευθύνες του προβάλλοντας και τονίζοντας  την όποια άγνοια ή αδυναμία.
Η Μαρία είναι υπόδειγμα  ταπεινοφροσύνης που ξέρει τα όριά του, θέλει να καταλάβει στο όρια που μπορεί, ελεύθερα να αποφασίσει  που αφήνει ανοιχτούς τους ορίζοντες. και  που  είναι καταδεκτικός  στη βοήθεια του Θεού πριν ξεκινήσει την αποστολή του και κατά τη διάρκεια της εκπλήρωσης της έχει την αυτοπεποίθηση που πηγάζει από την πίστη,  ότι ο Θεός είναι πάντοτε μαζί του γιατί τον αγαπά.