Ας ξαναξεκινήσουμε από το Λόγο του Θεού
Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2017
Η ευαγγελική μας περικοπή αρχίζει με τη φράση « Αρχή του ευαγγελίου του Ιησού Χριστού, του Υιού του Θεού» Όλα σ' αυτόν τον κόσμο έχουν μια αρχή. Ακόμη και η Χαρούμενη αγγελία που μας μεταδίδει ο Ιησούς έχει τις δικές της καταβολές.
Αυτές τις καταβολές αναζήτησε ο Ευαγγελιστής και η αναζήτησή του τον οδήγησε στους Προφήτες. Ο Ευαγγελιστής σημειώνει «Όπως είναι γραμμένο στους προφήτες». Με αυτόν τον τρόπο τονίζει ότι η εμπειρία του είναι σε συνέχεια με τη διδασκαλία των Προφητών, η οποία έχει καταγραφεί στα βιβλία που έχουν το όνομά τους, και στον Ιωάννη το Βαπτιστή, στη δράση του οποίου αναγνώρισε την προετοιμασία για τον ερχομό του Ιησού και στον κατάλληλο καιρό το υπέδειξε.
Το Ευαγγέλιο, η χαρμόσυνη είδηση της σωτηρίας μας, για να φτάσει μέχρι σε μας σήμερα, περνά μέσα από συγκεκριμένα ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα, που διαδραματίστηκαν σε ένα συγκεκριμένο χώρο και χρόνο, δεν είναι μύθοι.
Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο άγιο Ευαγγέλιο (1,1-8)
Αρχή του ευαγγελίου του Ιησού Χριστού, του Υιού του Θεού.
Όπως είναι γραμμένο στο βιβλίο του προφήτη Ησαϊα:
Να, στέλνω τον απεσταλμένο μου
πριν από σένα.
Αυτός θα σου προετοιμάσει το δρόμο.
Η φωνή κάποιου που φωνάζει στην έρημο:
"Ετοιμάστε το δρόμο του Κυρίου,
ισιώστε τα μονοπάτια του",
ήλθε ο Ιωάννης που βάφτισε στην έρημο και κήρυττε βάφτισμα μετάνοιας για την άφεση των αμαρτιών. Κι πήγαιναν σ'αυτόν όλοι οι κάτοικοι της Ιουδαίας και όλοι οι Ιεροσολυμίτες, και βαφτίζονταν απ'αυτόν στον Ιορδάνη ποταμό, ομολογώντας τις αμαρτίες τους. Κι ο Ιωάννης ήταν ντυμένος με τρίχες καμήλας και στη μέση του φορούσε δερμάτινη ζώνη και έτρωγε ακρίδες και άγριο μέλι. Και κήρυττε λέγοντας: "'Ερχεται μετά από μένα αυτός που είναι ισχυρότερος από μένα, και του οποίου δεν είμαι άξιος να λύσω το κορδόνι από τα σανδάλια του. Εγώ σας βάφτισα με νερό, αλλά αυτός θα σας βαφτίσει σε 'Αγιο Πνεύμα".
Λόγος του Κυρίου
Από το πρώτο εδάφιο του πονήματός του, ο Ευαγγελιστής προσδιορίζει, εξηγεί τι προτίθεται να γράψει. «Το « Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, του Υιού του Θεού», που παραφράζοντάς το σημαίνει: «Αρχή του χαρμόσυνου μηνύματος του Ιησού από τη Ναζαρέτ, που είναι Χρισμένος, καθιερωμένος από το Θεό και Υιός του».
Το Ευαγγέλιο δεν είναι απλά κάποιος ανθρώπινος λόγος, το άκουσμα του οποίου προκαλεί χαρά. Πάνω απ' όλα είναι η ζωή ενός συγκεκριμένου ιστορικού προσώπου, του Ιησού από τη Ναζαρέτ, τον οποίο ο Ευαγγελιστής προσδιορίζει Χριστό, δηλαδή χρισμένο, καθιερωμένο, απεσταλμένο και Υιό του Θεού, ο οποίος είναι έκφραση αυτής της χαρμόσυνης είδησης της Σωτηρίας. Ο Ιησούς δεν έχει απλά μια αποστολή να εκπληρώσει ως απεσταλμένος του Θεού. Έχει και μια ιδιαίτερη και μοναδική και ανεπανάληπτη σχέση με το Θεό, που ο ίδιος ο Ιησούς την χαρακτηρίζει, σχέση Γιου με Πατέρα.
Ο Ιησούς, λοιπόν, εκτός από ένας άνθρωπος, έστω άγιος, ένας άνθρωπος του Θεού όπως λέμε, είναι κάτι πολύ περισσότερο, είναι το «χειροπιαστό σημείο της παρουσίας του Θεού μέσα στον κόσμο». Μάλιστα, όχι γενικόλογα του Θεού, αλλά του Θεού για τον οποίο ο ίδιος ο Ιησούς με τη ζωή, το έργο και τη διδασκαλία του, το Πάθος, το Θάνατο και την Ανάστασή του, μας αποκάλυψε ότι είναι ένας Θεός, που όπως ένα πρόσωπο, ένας πραγματικός Πατέρας, αγαπά τον άνθρωπο και θέλει να έλθει σε κοινωνία με τους ανθρώπους.
Η αποστολή του Ιωάννη περιγράφεται ως «Ιδού, στέλνω τον απεσταλμένο μου πριν από σένα. Αυτός θα σου προετοιμάσει το δρόμο. Ετοιμάστε το δρόμο του Κυρίου, ισιώστε τα μονοπάτια του», και βάφτιζε στην έρημο και κήρυττε βάφτισμα μετάνοιας για την άφεση των αμαρτιών.
Μετάνοια, δεν είναι κάτι το αρνητικό, αντίθετα ύψιστα θετική είναι μια πράξη αυτογνωσίας και αυτοκυριαρχίας. Υποδεικνύει ότι κάποιος συνειδητοποίησε ποια είναι η προσωπική του κατάσταση, αποφασίζει να κάνει και κάνει μια ριζική αλλαγή νοοτροπίας και επανεκτίμησης των πραγμάτων γύρω του, να οικοδομήσει μια νέα κοσμοθεώρηση.
Στην προκειμένη περίπτωση συνειδητοποιεί την αμαρτωλή του κατάσταση, βλέπει ποιες είναι οι αιτίες που τη γεννούν, ο υπέρμετρος εγωκεντρισμός και υποκειμενισμός που τον κάνει να θέλει να είναι το κέντρο των πάντων γύρω του, και να κρίνει τα πάντα με το τι του αρέσει και τι τον ικανοποιεί προσωπικά, ανεξάρτητα αν τυχόν βλάπτει άλλους. Παίρνει, λοιπόν, την απόφαση να κάνει εκείνος πρώτος στους άλλους ό,τι θα ήθελε οι άλλοι να κάνουν για εκείνον.. ·
Το Βάφτισμα είναι το ορατό σημείο αυτής της υπαρξιακής αλλαγής και της ένταξης στο λαό. Εκείνο δηλώνει ότι ο λαός είναι διατεθειμένος να ζήσει με ένα νέο τρόπο ζωής, ώστε να μην χάσει τη συνάντηση με το Μεσσία Ιησού και, διαμέσου τού Χριστού, με το Θεό.
Αυτό έζησε, αυτό κατάλαβε και αυτό γεύτηκε πρώτος ο Ευαγγελιστής Μάρκος, και αυτό μας παραδίδει. Αυτό είναι, και παραμένει και για μας σήμερα, ο πυρήνας της χριστιανικής εμπειρίας. Αυτή η εμπειρία συνεχίζει να ζει μέσα στην κοινότητα που κηρύττει αυτή τη χαρμόσυνη είδηση.
x