Τι μου λείπει και δεν νοιώθω ευτυχισμένος; Κυριακή, 13 Οκτωβρίου 2024 Β΄ Κύκλος - 28η Τακτική Κυριακή Μκ. 10,17-30

 

Κυριακή, 13 Οκτωβρίου 2024

Τι μου λείπει και δεν νοιώθω ευτυχισμένος;

Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο αγ. Ευαγγέλιο Μκ. 10,17-30

    

Κι ενώ ήταν έτοιμος να φύγει, έτρεξε κάποιος και γονάτισε μπροστά του και τον ρώτησε: "Διδάσκαλε καλέ, τι να κάμω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;" Κι ο Ιησούς του είπε: "Γιατί με λες "καλό"; Κανένας δεν είναι καλός, παρά μόνο ένας, ο Θεός. Γνωρίζεις τις εντολές: μη σκοτώσεις, μη μοιχεύσεις, μην κλέψεις, μην ψευδομαρτυρήσεις, μην εξαπατήσεις, τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα. Κι εκείνος του είπε: "Διδάσκαλε, όλα αυτά τα φύλαξα από τα νιάτα μου". Τότε ο Ιησούς, κοιτάζοντάς τον, τον αγάπησε και του είπε: "'Ενα σου λείπει. Πήγαινε, πούλησε όσα έχεις και δώστα στους φτωχούς και θα έχεις ένα θησαυρό στους ουρανούς και έλα ακολούθησέ με". Αλλά εκείνος έγινε σκυθρωπός εξαιτίας του λόγου και αναχώρησε λυπημένος. Είχε, πράγματι, μεγάλη περιουσία.

Στρέφοντας ολόγυρα το βλέμμα του ο Ιησούς, είπε στους μαθητές του: "Πόσο δύσκολα θα μπουν στη βασιλεία του Θεού αυτοί που έχουν τα χρήματα!". Οι μαθητές του απορούσαν για τα λόγια του. Τότε ο Ιησούς πάλι τους είπε: "Παιδιά μου, πόσο είναι δύσκολο να μπει κανείς στη βασιλεία του Θεού! Είναι ευκολότερο να περάσει μια καμήλα από την τρύπα μιας βελόνας, παρά ένας πλούσιος να μπει στη βασιλεία του Θεού". Εκείνοι, ακόμα πιο κατάπληκτοι, έλεγαν μεταξύ τους: "Και ποιός θα μπορέσει να σωθεί;". Τότε ο Ιησούς, κοιτάζοντάς τους, είπε: "Είναι αδύνατο για τους ανθρώπους, αλλά όχι στο Θεό. Πράγματι, στο Θεό όλα είναι δυνατά".

'Αρχισε τότε να του λέει ο Πέτρος: "Εμείς αφήσαμε τα πάντα και σε ακολουθήσαμε". Ο Ιησούς είπε: "Αλήθεια σας λέω: Δεν υπάρχει κανένας που να άφησε σπίτι ή αδελφούς ή αδελφές ή μητέρα ή πατέρα ή παιδιά ή χωράφια, για μένα και για το ευαγγέλιο, που να μην τα πάρει πίσω εκατονταπλάσια, τώρα σ΄ αυτή τη ζωή, και σπίτια και αδελφούς και αδελφές και μητέρες και παιδιά και χωράφια μαζί με διωγμούς και στον κόσμο που έρχεται την αιώνια ζωή.

Λόγος του Κυρίου

Ένας νέος λοιπόν, ρωτά τον Ιησού: “Αγαθέ Διδάσκαλε, τι να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;” δηλαδή “δάσκαλε πες μου τι να κάνω για να είμαι ευτυχισμένος;” Ο Ιησούς με την απάντηση του: “Ξέρεις τις εντολές, τήρησέ τις” του θυμίζει ότι για να είναι κανείς ευτυχισμένος πρέπει να έχει ένα μέτρο στην ζωή του, να έχει μια ραχοκοκαλιά από εντολές, μια μέθοδο που να κρατά ζωντανή την επιθυμία του και να προσανατολίζει την πράξη που είναι η επίτευξη ενός επί μέρους επιτεύγματος˙ είναι η πρόγευση της τελικής κατάκτησης αλλά που ενθουσιάζει και εμψυχώνει, και βοηθά να πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Όπως ένας αθλητής που θέλει να κερδίσει ένα αγώνισμα, πρέπει να προπονηθεί, πρέπει να κάνει μια σειρά ασκήσεων. Μια πίστη χωρίς εντολές, δηλαδή χωρίς μέθοδο και χωρίς κανόνες, θα ήταν απλώς μια νεφελώδης και ονειρική επιθυμία. Όμως ο νεαρός εκπλήσσει τον Ιησού: “από παιδί ακολουθώ τις εντολές”. Βλέπει ο Ιησούς ότι ο νεαρός έχει ένα όραμα και προσπαθεί να το κάνει πραγματικότητα.

Και αυτό το εκτιμά δεόντως. Γι αυτό του υποδεικνύει το επόμενο βήμα: «προσπάθησε να απελευθερωθείς από αυτά που μέχρι τώρα δίνουν νόημα στη ζωή σου». Από τις προκαταλήψεις σου, από αυτά που οι γύρω σου λένε ότι είναι ευτυχία. Πείσε τον εαυτό σου πως η ευτυχία δεν είναι κάτι που έρχεται ή το κατορθώνεις όποτε το θες εσύ, ούτε οι καλοί νόμοι ούτε μια καλή ιδεολογία, ούτε η οικονομική ευημερία κλπ. , δεν είναι κάτι που έχει να κάνει με τις συνθήκες γύρω σου, εσύ πρέπει να καταλάβεις πως αυτό που σε κάνει ευτυχισμένο είναι να βαδίζεις στα ίχνη του Χριστού. Αλλά αυτός ο νέος, ένας καλός άνθρωπος, επιστρέφει στο σπίτι λυπημένος, λυπημένος γιατί, όπως λέει το Ευαγγέλιο, είχε πολλά υπάρχοντα. Είχε την ελπίδα ότι θα μπορούσε, ακολουθώντας μερικούς νέους κανόνες, μια νέα μέθοδο, να συνδυάσει το παλιό γνωστό και το τι ήταν μέχρι εδώ, με τους νέους κανόνες και τη νέα μέθοδο, αλλά ο Ιησούς του ζητά να ακολουθήσει μια εκ βάθρων “νέα ζωή”. Ακολουθώ τον Ιησού είναι παραπάνω από το να ακολουθώ κανόνες και μεθόδους, εξαρτάται από το πνεύμα με το οποίο τους γεμίζεις. Φιλανθρωπία και δικαιοσύνη, όπως τη ζει ο Χριστός για παράδειγμα, δεν είναι η στιγμιαία ανακούφιση, αλλά η με κάθε τρόπο εξασφάλιση της αξιοπρέπειας και της ανθρωπιάς του πλησίον