Κυριακή 19 Μαΐου 2024
Β κύκλος, 3η Κυριακή του Πάσχα Λκ. 24,35-48
Όπου η Ευχαριστία εκεί και ο Αναστημένος Χριστός
Δύο μαθητές του Ιησού, που δεν ανήκαν στην ομάδα των 12.και είχαν επιστρέψει το χωρίο τους την Εμμαούς. Επιστρέψαν και πάλι πίσω γιατί είχαν κάτι πολύ σημαντικό να μοιραστούν με τους άλλους ότι συναντήσαν το Αναστημένο . Ομολογούν ότι αυτό που τους έκανε να πεισθούν, ότι αυτός ο άγνωστος που συνάντησαν στον δρόμο και και θέλησαν να φιλοξενήσουν στο πρόσωπο του οποίου αναγνωρίσαν τον Αναστημένο: όχι μέσα από κάποιο μεγαλειώδες θαύμα, αλλά τίποτα το εντυπωσιακό. Ήταν η εμπειρία τους ότι τεμάχισε το ψωμί που μοιραστήκαν μαζί του.
Κ αι ο Αναστημένος για να παρουσιαστεί στους μαθητές του δεν θριαμβολογεί. Άφησε τους εαυτούς τους να δουν ποιο είναι το σημάδι της αναγνώρισης, τις πληγείς του το χαρακτηριστικό σημάδι του Μιλά και δείχνει τις πληγές του Ο Ιησούς μιλά για το τι έδωσε, λέει τι πρόσφερε, τι μοίρασε στους μαθητές του : τη ζωή του για εμάς! Ταυτίστηκε με το ψωμί και μάλιστα όχι με την τελειότητα του, το τέλειο ψήσιμο του, το όμορφα χρυσαφένιο άλλα το τεμαχισμένο το μοιρασμένο Όπου υπάρχει (θα μπορούσαμε να πούμε) το τεμαχισμένο ψωμί, εκεί είναι ο Αναστημένος Ιησούς.
Πράγματι η αξία και η τελειότητα του Ψωμιού έγκειται στο γεγονός ότι τεμαχίζεται ότι μοιράζεται, ότι τρέφει δίνει ζωή . Τι να το κάνεις ένα ωραίο ολόκληρο καρβέλι; Αν δεν το τεμαχίσεις και δεν το μοιράσεις, μένει πάντα σε ένα μόνο άτομο, ένα άτομο μπορεί να θρέψει. Αν όμως τεμαχιστεί έχουν όλοι ένα κομμάτι!
Το ίδιο το ψωμί μας λέει ότι είναι καρπός πολλών κόπων και προορίζεται για όλους. Όπως ο Ιησούς Χριστός.