…. και όμως δουλεύει στην αφάνεια άλλα δουλεύει Β Κύκλος 11 τακτική Κυριακή, Mκ. 4,26-34

 17 Κυριακή 31 Μαρτίου 2024 –

Ανάγνωσμα  από το κατά Μάρκο αγ. Ευαγγελιο Mκ. 4,26-34

Τους  έλεγε ο Ιησούς  : "'Ετσι μοιάζει η βασιλεία του Θεού, σαν ένα άνθρωπο που ρίχνει το σπόρο στο χώμα, και κοιμάται και ξυπνά, νύκτα και μέρα, και ο σπόρος βλασταίνει και αυξάνεται με τρόπο που και ο ίδιος δε γνωρίζει. 

Η γη καρποφορεί από μόνη της: στην αρχή το χόρτο, έπειτα το στάχυ, μετά το στάχυ γεμάτο σιτάρι. Και όταν ο καρπός ωριμάσει, αμέσως παίρνει το δρεπάνι, επειδή έφθασε ο θερισμός".Και τους έλεγε: "Πώς να παρομοιάσουμε τη βασιλεία του Θεού ή με ποια παραβολή να την παραστήσουμε; Σαν το κόκκο του σιναπιού, ο οποίος όταν σπέρνεται στο χώμα, είναι ο μικρότερος από όλους τους σπόρους της γης. Αλλά όταν τον σπείρουν, αυξάνει και γίνεται μεγαλύτερο απ'όλα τα λαχανικά και κάνει κλαδιά μεγάλα, ώστε κάτω απ'τη σκιά του να φωλεύουν τα πουλιά του ουρανού. Και με πολλές παρόμοιες παραβολέες τους κήρυττε το λόγο, σύμφωνα με τη δυνατότητα που είχαν για να καταλάβουν. Και δεν τους μιλούσε χωρίς παραβολή, ενώ ιδιαιτέρως τα εξηγούσε όλα στους μαθητές του.

Λόγος του Κυρίου 

«H βασιλεία του Θεού: είναι  σαν τον άνθρωπο που ρίχνει σπόρο στη γη· είτε κοιμάται είτε αγρυπνεί, τη νύχτα ή τη μέρα, ο σπόρος βλασταίνει και μεγαλώνει. Πώς, ο ίδιος δεν ξέρει». 

Ο σπορεας ο Θεός ο σπορος ο Χριστό  που ριχτηκε στη γη μας και βασιστεινει και μεγαλώνει με δυσκολίες αλλά μεγαλώνει .

Το σημερινό Ευαγγέλιο μας ζητά μια και μόνο χειρονομία. Όλη η ζωή να είναι  μια χειρονομία: «ρίχνουμε τον σπόρο». Τα υπόλοιπα δεν εξαρτώνται από εμάς. 

Ενώ εμείς σκεφτόμαστε πρέπει ότι η καρποφορία του εξαρτάται  από τις  επιλογές μας. Είναι αυτές που επιτρέπουν στη ζωή να καρποφορήσει. Θέλουμε πάντα να ελέγχουμε τα πάντα και νιώθουμε άσχημα γιατί δεν μπορούμε, Αλλά δεν είναι έτσι. Δεν εξαρτώνται όλα από εμάς. Υπάρχει ένα κομμάτι της ζωής που συμβαίνει, που είναι πέρα  πέρ από τις ικανότητές μας και τις δυνάμεις μας. Μπορούμε μόνο να είμαστε σαν αυτόν τον αγρότη που σπέρνει με σιγουριά τον σπόρο.

Δεν πρέπει να φοβόμαστε  να ρισκάρουμε σε μια επιλογή, φοβούμενοι να μην κάνουμε λάθος Υπάρχει κάτι χειρότερο από το να κάνεις λάθη, και αυτό είναι να μην προσπαθείς καν. Κανένα σιτάρι δεν θα προέλθει από ένα χωράφι όπου δεν έχει σπαρθεί τίποτα. Από ό,τι έχει σπαρθεί, μαζί με το σιτάρι μπορούσαν να αναπτυχθούν και ζιζάνια. Αλλά είναι καλύτερο να διατρέχεις τον κίνδυνο να μην έχεις τελειότητα παρά να μην έχεις τίποτα φοβούμενος την ατέλεια.

Ο Ιησούς ήταν  μικρός όπως εμείς αδύναμος μέχρι το θάνατό του στον σταυρό. Ακριβώς με αυτόν τον τρόπο έγινε το μεγάλο δέντρο όπου όλοι μπορούν όλοι είναι καλοδεχούμενοι. Ο μαθητής πρέπει να αντανακλά το πνεύμα της μικρότητας και της υπηρεσίας του Ιησούς  Αυτό υπερνικά το κακό του κόσμου, που είναι η επιθυμία για μεγαλείο και δύναμη.