Τι ζητάτε (: τι ζητάμε) τον ζωντανό ανάμεσα στους νεκρούς; ( 24,1-12) Κυριακή του Πάσχα 2022

 

Τι ζητάτε (: τι ζητάμε) τον ζωντανό ανάμεσα στους νεκρούς;

 

Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά αγ. Ευαγγέλιο ( 24,1-12)

 

«Την επόμενη μέρα όμως μετά το Σάββατο, από τα βαθιά χαράματα, ήρθαν οι γυναίκες στον τάφο με τα αρώματα που είχαν ετοιμάσει· μαζί τους ήταν και μερικές άλλες. Βρήκαν τότε την πέτρα κυλισμένη από το μνήμα και, όταν μπήκαν σ’ αυτό, δε βρήκαν το σώμα του Κυρίου Ιησού. Καθώς απορούσαν γι’ αυτό, φάνηκαν μπροστά τους δύο άντρες με αστραφτερές στολές. Κι ενώ αυτές κατατρομαγμένες είχαν σκυμμένο το πρόσωπό τους στη γη, τις ρώτησαν: «Τι ζητάτε τον ζωντανό ανάμεσα στους νεκρούς; Δεν είναι εδώ, αναστήθηκε! Θυμηθείτε τι σας είχε πει, όταν ακόμα ήταν στη Γαλιλαία. Σας είπε ότι ο Υιός του Ανθρώπου πρέπει να παραδοθεί στα χέρια των εχθρών του Θεού, να σταυρωθεί και την τρίτη ημέρα ν’ αναστηθεί». Θυμήθηκαν τότε τα λόγια του. Επέστρεψαν λοιπόν απ’ το μνήμα και τα ανάγγειλαν όλα αυτά στους έντεκα μαθητές και σ’ όλους τους άλλους. Αυτές που τα έλεγαν αυτά στους αποστόλους ήταν η Μαρία η Μαγδαληνή, η Ιωάννα, η Μαρία η μητέρα του Ιακώβου και οι υπόλοιπες που ήταν μαζί τους.  Τα λόγια αυτά τους φάνηκαν φλυαρίες και δεν τις πίστευαν. Ο Πέτρος όμως σηκώθηκε κι έτρεξε στο μνήμα. Όταν έσκυψε, είδε μέσα μόνο τα σάβανα και γύρισε σπίτι του γεμάτος απορία γι’ αυτό που είχε γίνει.

 

Λόγος του Κυρίου

Γύρω  από το άδειο μνήμα του Ιησού, υπήρχε και υπάρχει, πολλή κίνηση.

Το ερώτημα : “Τι ζητάτε ( τι ζητάμε) τον ζωντανό ανάμεσα στους νεκρούς; Επέστρεψαν λοιπόν απ’ το μνήμα, και τα ανάγγειλαν όλα αυτά στους έντεκα μαθητές και σ’ όλους τους άλλους”. 

Η απάντηση Μπροστά στο άδειο μνήμα κατάλαβαν ότι τώρα έχουν μια αποστολή και ένα έργο να επιτελέσουν.

 Ο Χριστός σήμερα, δίνει ραντεβού με τον καθένα από μας. Όχι  για να κοιτάμε μπροστά σε έναν άδειο τάφο, αλλά ένα ραντεβού για μια αποστολή και ένα έργο: να διακηρύξουμε ότι ο Ιησούς ζει ανάμεσά μας, ότι εμείς τον συναντήσαμε, ας  πάμε λοιπόν  να το πούμε στους άλλους !

Ο Εσταυρωμένος αναστήθηκε και περιφέρεται τους δρόμους αυτού του κόσμου, στα μονοπάτια όλου του κόσμου. Και είμαστε εμείς, οι μαθητές του, οι χριστιανοί, οι φίλοι του, που πρέπει να ικανοποιήσουμε την επιθυμία για : Ανάσταση και απελευθέρωση,  που όλοι μας λαχταρούμε και αναζητάμε με όλο μας το είναι. Ο όρος “Ανάσταση” προσδιορίζει την πράξη “σηκώνομαι από κει που είχα πέσει”. Ο  Άγιος  Παύλος λέει « ο Θεός Ανέστησε τον Ιησού από τους νεκρούς» , δηλαδή τον σήκωσε, τον έπιασε και τον σήκωσε. Ο μαθητής του Χριστού είναι εκείνος που σκύβει στον πεσμένο και του δίνει το χέρι και τον σηκώνει.

Η  ανατολή της Μεγάλης Παρασκευής, μέσα και έξω από εμάς, μοιάζει να μη γνωρίζει δύση. Το πάθος του Χριστού δεν έχει τελειώσει, συνεχίζεται στο πετσί πολλών ανθρώπων που έχουν στερηθεί την αξιοπρέπειά τους, την δουλειά τους, τα σπίτια τους και τους αγαπημένους τους. Στο πρόσωπο τόσων αδελφών μας είναι ο Χριστός που εξακολουθεί να υποφέρει.

Να, λοιπόν,  με ποιους είναι το ραντεβού μας, ποιους σήμερα πρέπει να συναντήσουμε, σε ποιους οφείλουμε με τη ζωή μας και τη στάση μας να μαρτυρήσουμε  ότι ο Σταυρωμένος Χριστός Αναστήθηκε και ζει ανάμεσα μας, ποιους να βοηθήσουμε να αναστηθούν.

 Η πίστη στην Ανάσταση δεν είναι μια νοητική πράξη που επεξεργαζόμαστε αφηρημένα, λόγια έστω ωραία και σοφά , αλλά μια χειροπιαστή, συγκεκριμένη πράξη. Αν κάποιος πράγματι πιστεύει   στην Ανάσταση, είναι αυτός  που συμβάλλει στο να προχωρήσει η ζωή, εκείνος  κάνει ένα βήμα μπροστά προς το καλύτερο για  την ανθρωπότητα,  η οποία είναι άρρωστη και αγωνιά.

 «Η ανάσταση του Ιησού είναι μια αναγγελία, μια πρόταση  ουσιαστική, το θεμέλιο και η πηγή της χριστιανικής πίστης. Η αλήθεια της και η αξιοπιστία της δεν οφείλεται στα λόγια και τις αποδείξεις των  ευαγγελιστών που την διαλαλούν, αλλά στη μαρτυρία της ζωής τους. Εάν ο Ιησούς πραγματικά αναστήθηκε, αυτό πρέπει να φαίνεται και να ξεχειλίζει από τις ενέργειες εκείνων που τον διακηρύσσουν Αναστημένο. Η ανάσταση δεν είναι μια μαγική λέξη, που από μόνη της ενεργεί αυτό που λέει, δεν είναι ένας αυτοματισμός. Είναι ένα πρόγραμμα νέας, πνευματικής, ουράνιας ζωής που διασχίζει τον χρόνο στην ιστορία . Πιστεύουν στην Ανάσταση, όσοι με την δράση τους  βλέπουν την ανθρωπότητα, όχι ως μια αφηρημένη οντότητα , αλλά ως την καθημερινή ζωή με τους γείτονες μας και την ωθούν να κάνει ένα βήμα μπροστά, φέρνοντάς την όλο και πιο κοντά στην αιωνιότητα. Και τέτοιοι,  ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και ομολογίες τους, ίσως να  υπάρχουν πολλοί περισσότεροι από όσους μπορεί να πιστεύει κάποιος  ότι υπάρχουν». Ο Ιησούς είναι ο σπόρος που σπάρθηκε στο χωράφι της γης μας,  σάπισε, πέθανε και αναστήθηκε και αποδίδει  άφθονο καρπό . Και άφησε το κήρυγμα της Αναστάσεως να το μεταδώσουν,  να το μεταλαμπαδεύσουν  γυναίκες Γαλιλαίες,  των οποίων η γνώμη και η αξιοπιστία τους  δεν μετρούσαν, γιατί ήταν γυναίκες και για την εποχή τους κατά πολύ κατώτερες των ανδρών και ως Γαλιλαίες, αμφιβόλου θρησκευτικής ορθοδοξίας. Το ίδιο και οι απόστολοι του και αυτοί ύποπτοι Γαλιλαίοι και άνθρωποι αμόρφωτοι της υπαίθρου ή ψαράδες, περιθωριακοί για τα κοινά πράγματα.  Πολύ γρήγορα όμως  ο Πέτρος, όπως μας μεταφέρει  το βιβλίο των Πράξεων των αποστόλων, έφτασε στο συμπέρασμα και  διακήρυξε “Αλήθεια, τώρα καταλαβαίνω ότι ο Θεός δεν κάνει διακρίσεις, αλλά δέχεται τον καθένα, σ’ όποιον λαό κι αν ανήκει, αρκεί να τον σέβεται και να ζει σύμφωνα με το θέλημά του”. (Πράξεις 10,34-35.

Ενός τέτοιου δάσκαλου, του Ιησού,  είμαστε και εμείς μαθητές   παρ’ όλες τις ελλείψεις μας,  τις αστοχίες, τις αμαρτίες μας και  δεν έχουμε παρά να πιάσουμε το χέρι Του,   για να μας Αναστήσει. Αλληλούια, Αλληλούια, Αλληλούια.