Κυριακή 17 Απριλίου 2022
Οι ευαγγελιστές
αφηγούνται το Πάθος του Ιησού και
καθένας τους, σύμφωνα με τις ευαισθησίες
του, τονίζει ό, τι τον
οδήγησε να πιστέψει ότι ο
Ιησούς από τη Ναζαρέτ είναι ο Σωτήρας
του, ώστε και εκείνοι που τον διαβάζουν
να πιστέψουν ότι είναι ο Σωτήρας τους
και έτσι να μοιραστούν τη χαρά της
Σωτηρίας τους.
Πάθος
από το κατα Λουκά αγ. Ευαγγέλιο (Λκ.
22,14-23-56
Μόνον ο ευαγγελιστής
Λουκάς περιγράφει τη συνάντηση του
Ιησού με τις γυναίκες που έκλαιγαν
και τα λόγια που τους είπε, και
αναφέρει μια προφητεία του Ωσηέ
όταν ο Ιησούς απευθύνεται σ΄ αυτές
: «Γυναίκες της Ιερουσαλήμ, μην κλαίτε
για μένα· κλάψτε μάλλον για τον εαυτό
σας, και για τα παιδιά σας, γιατί έρχονται
μέρες που θα λένε: “καλότυχες οι άτεκνες,
όσες δε γέννησαν κι όσες δε θήλασαν
παιδιά”. Τότε θ’ αρχίσουν να λένε στα
βουνά: “πέστε πάνω μας”· και στους
λόφους: “σκεπάστε μας”. Γιατί αν αυτά
γίνονται στα χλωρά, τι θα γίνει στα
ξερά;» (23,28-31) και ο Ιησούς στενοχωριέται
επειδή η Ιερουσαλήμ δεν θέλησε να
μεταστραφεί. Ο Ιησούς είναι ο προφήτης
που κηρύττει την μεταστροφή μέχρι
τέλους.
Ο Ιησούς εξακολουθεί να είναι
ο προφήτης και ο επίμονος κήρυκας,
μάρτυρας της Ευσπλαχνίας του Θεού,
του Πατέρα, για κάθε άνθρωπο. Ο
Λουκάς είναι ο μόνος ευαγγελιστής
που περιγράφει το πώς ο Ιησούς, ακόμη
και πάνω στο σταυρό, προσεύχεται :
«Πατέρα, συγχώρεσε τους, επειδή δεν
ξέρουν τι κάνουν».
Ακόμη
και πάνω στο Σταυρό συνεχίζει να
αναζητά εκείνους που χάθηκαν και τους
δίνει χέρι Σωτηρίας. Το επεισόδιο με
τον "καλό ληστή" μόνον ο
ευαγγελιστής Λουκάς το αναφέρει.
Ο
Ιησούς σ΄ όλη του τη ζωή είχε την
εμπιστοσύνη του στην αγάπη του Πατέρα,
ήταν το περιεχόμενο της προσευχής του
και στο σταυρό επάνω όταν φαίνεται
"η αυτοκρατορία του σκότους"
να προελαύνει, η προσευχή του είναι:
"Πατέρα, στα χέρια σου αφήνω το Πνεύμα
μου". Όταν κάποιος πεθαίνει με αυτά
τα συναισθήματα, «δεν είναι δυνατόν ο
θάνατος να τον κρατήσει στην εξουσία
του».
Και εμείς ας ευχηθούμε και
ας του ζητούμε να ζούμε, με την Χάρη
του και από την Χάρη του, τους καθημερινούς
μας θανάτους και τον θάνατό μας
ώστε να μας αξιώσει να έχουμε την δική
του (ολοκλήρωση- πλήρωμα) Ανάσταση.