Κυριακή, 12 Δεκεμβρίου 2021
Στο σημερινό ευαγγέλιο ακούγοντας τον Ιωάννη τον Βαπτιστή θα μπορούσαμε να πω ότι αν θέλω πραγματικά να βάλουμε το Θεό στη ζωή μας , πρέπει να περάσω από τον άνθρωπο που είναι δίπλα μου ιδιαίτερα, τους πιο αναγκεμένους.
Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά ΄Αγιο Ευαγγέλιο (3,10-18)
Εκείνο τον καιρό ο κόσμος ρωτούσε τον Ιωάννη : «Τι να κάνουμε, λοιπόν;» Κι εκείνος τους απαντούσε: «Όποιος έχει δύο χιτώνες ας δώσει τον ένα σ’ αυτόν που δεν έχει, κι όποιος έχει τρόφιμα ας κάνει το ίδιο». Ήρθαν επίσης και τελώνες να βαφτιστούν και του είπαν: «Δάσκαλε, τι να κάνουμε;» Κι εκείνος τους αποκρίθηκε: «Να μην απαιτείτε περισσότερα απ’ ό,τι σας παραχωρεί ο νόμος». Τον ρωτούσαν ακόμη και στρατιώτες: «Κι εμείς τι πρέπει να κάνουμε;» Και τους έλεγε: «Μην παίρνετε λεφτά από κανέναν με ψεύτικες κατηγορίες ούτε με τη βία, αλλά να αρκείστε στο μισθό σας».
Καθώς ο κόσμος περίμενε κι όλοι σκέφτονταν μέσα τους για τον Ιωάννη, μήπως αυτός είναι ο Χριστός, εκείνος απαντούσε σε όλους κι έλεγε: «Εγώ σας βαφτίζω με νερό, έρχεται όμως αυτός που είναι πιο ισχυρός από μένα και που εγώ δεν είμαι άξιος να λύσω το λουρί απ’ τα υποδήματά του. Αυτός θα σας βαφτίσει με Άγιο Πνεύμα και φωτιά. Στο χέρι του κρατάει το λιχνιστήρι για να ξεκαθαρίσει το αλώνι του και να συνάξει το σιτάρι στην αποθήκη του· το άχυρο όμως θα το κάψει με φωτιά που δε σβήνει ποτέ». Και με πολλές άλλες προτροπές ακόμη κήρυττε στο λαό το χαρμόσυνο μήνυμα.
Λόγος του Κυρίου
Ο Ιωάννης στους συνανθρώπους του που του ζητούσαν κάποια συμβουλή και μια υπόδειξη που να αναπτερώσει την ελπίδα τους και να τους δώσει κουράγιο, να “αλλάξουν μυαλά”, να μετανοήσουν.
Υποδεικνύει μια αλλαγή χειροπιαστή που έχει επείγοντα χαρακτήρα και δεν χωρά αναβολή. Τα λόγια του παρουσιάζουν συγκεκριμένες απαιτήσεις για μια ανανεωμένη ζωή. Υποδεικνύει μια σαφή κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθηθεί ι για να δώσει νόημα στην καθημερινή ζωή του καθενός: έργα αλληλεγγύης, δικαιοσύνης, ισότητας και να εγκαταλειφθούν η αλαζονεία η υπεροψία, η απληστία. Ζητά από τον καθένα να κάνει χώρο στη ζωή του για να χωρέσει και ο πλησίον του καθενός κάνουμε επιλογές μοιράσματος και δικαιοσύνης. Με την πρακτική της δικαιοσύνης εκφράζεται η πίστη στον ελευθερωτή Θεό ..
Ο Ιωάννης ζητά επιλογές που εκβάλουν : στην αποφυγή της ειδωλολατρία του χρήματος, της απληστίας της αλαζονείας, και κάθε συμπεριφοράς που καταπιέζει και αποκλείει. Έτσι καταγγέλλει το κενότητα, αυτού που πρέπει να αφεθεί έξω, και έτσι να είναι δυνατό να αναζητήσει το ουσιαστικό το ωραίο και το καλό που γεμίζει και ολοκληρώνει τη ζωή.
Η διδασκαλία του Ιωάννη δεν έχει στόχο να ελκύσει την προσοχή των ακροατών του προς εκείνον , αλλά στοχεύει και προωθεί σε κάποιον άλλο. Ο Ιωάννης με πολύ ταπεινότητα δηλώνει ότι υπάρχει κάποιος «δυνατότερος» που πρόκειται να έρθει για να δώσει την τελική λύση, και παραπέμπει στον Ιησού.