Κυριακή, 26 Σεπτεμβρίου 2021
Στην σημερινή περικοπή, ο ευαγγελιστής Μάρκος έχει συνενώσει μερικές διδασκαλίες του Ιησού που του φαίνονται σημαντικές, παρ’ όλο που δεν θυμάται την ακριβή ευκαιρία που ειπώθηκαν και που, κατά τη γνώμη του, έχουν κοινό χαρακτηριστικό την καλή λειτουργία της κοινότητας των μαθητών του Ιησού.
Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο ΄Αγιο Ευαγγέλιο ( 9,38-43.45.47-48)
Το καιρό εκείνο είπε ο Ιωάννης στον Ιησού : "Διδάσκαλε, είδαμε κάποιον να βγάζει δαιμόνια στο όνομά σου και τον εμποδίσαμε, επειδή δεν μας ακολουθεί". Κι ο Ιησούς είπε: "Μην τον εμποδίζετε. Διότι δεν υπάρχει κανείς που να κάμει ένα θαύμα στο δικό μου όνομα και που θα μπορέσει σύντομα να με κακολογήσει. Όποιος, πράγματι, δεν είναι εναντίον μας, είναι με το μέρος μας". Όποιος σας δώσει ένα ποτήρι νερό στο όνομά μου, επειδή είσθε του Χριστού, αλήθεια σας λέω: δεν πρόκειται να χάσει την ανταμοιβή του. Κι όποιος σκανδαλίσει ένα απ' αυτούς τους μικρούς που πιστεύουν σε μένα, είναι καλύτερο γι' αυτόν να τυλίξει γύρω από τον τράχηλό του μια πέτρα μύλου που γυρίζει ένας γάϊδαρος και να ριχθεί στη θάλασσα. Κι αν σε σκανδαλίζει το χέρι σου, κόψε το. Είναι καλύτερο να μπεις στη ζωή κουλός, παρά να έχεις και τα δυο χέρια και να καταλήξεις στη γέεννα, στη φωτιά που δε σβύνει. Κι αν το πόδι σου σε σκανδαλίζει, κόψε το. Είναι καλύτερο να μπεις στη ζωή κουτσός, παρά να έχεις και τα δυο πόδια και να ριχθείς στη γέεννα. Κι αν το μάτι σου σε σκανδαλίζει, βγάλε το. Είναι καλύτερο να μπεις στη βασιλεία του Θεού μονόφθαλμος, παρά να έχεις και τα δυο μάτια και να ριχθείς στη γέεννα, όπου το σκουλήκι τους δεν πεθαίνει και η φωτιά δε σβήνει.
Λόγος του Κυρίου
Η περικοπή μας, λοιπόν, θέτει δύο ζητήματα που αφορούν την κοινότητα του Ιησού. Στο πρώτο μέρος στα λόγια του μαθητή Ιωάννη "Διδάσκαλε, είδαμε κάποιον να βγάζει δαιμόνια στο όνομά σου και τον εμποδίσαμε, επειδή δεν μας ακολουθεί" έχουμε “τον εγωισμό της ομάδας” που θέλει να έχει την αποκλειστικότητα γιατί πιστεύει ότι είναι μοναδική.
Η απάντηση του Ιησού : « Όποιος, πράγματι, δεν είναι εναντίον μας, είναι με το μέρος μας» σημαίνει πως το πρόβλημα δεν είναι ποιος κάνει το καλό, αλλά το καλό που γίνεται, και αυτό είναι που μετρά. Το “καλό” συνίσταται στο να αφήνουμε τη Δημιουργική Δύναμη του Θεού να αποκαλυφθεί όπως ο Ιησούς την αποκαλύπτει. Ο μαθητής του Χριστού πρέπει όχι μόνο να αναγνωρίζει το καλό, όπου και αν γίνεται αυτό αλλά και σ΄ αυτό να αναγνωρίζει την δράση του Θεού ώστε όλοι να χαίρονται. Στην κοινότητα των μαθητών δεν έχουν θέση ο φθόνος και η ζήλια που είναι έκφραση εγωκεντρισμού, κατοχής και κυριαρχίας που καταστρέφουν τα πάντα. Κέντρο και βασικό κριτήριο της κοινότητας των μαθητών πρέπει να είναι η αγάπη που είναι προσφορά, δωρεά, αναγνώριση και αποδοχή. Ο Θεός και ο Ιησούς δεν χρειάζονται υπερασπιστές και προστάτες ή προπαγανδιστές έργου τους, αλλά μάρτυρες.
Ο Ιησούς λέει στους μαθητές του: δεν χρειάζεται να κάνετε εξαιρετικές πράξεις . Χρειάζεται να αξιοποιείτε τις μικρές, τις καθημερινές πράξεις φορτίζοντάς τις με αγάπη ώστε να είναι έκφραση εμπιστοσύνης και αφοσίωσης στον Θεό και τον πλησίον. Και ο Ιησούς τους καλεί να είναι ξεκάθαροι στις επιλογές τους . Μπροστά στην αλήθεια και στο καλό δεν μπορούν να μην παίρνουν θέση υπέρ του καλού.
Το δεύτερο μέρος της περικοπής μας ασχολείται με το σκάνδαλο ως εμπόδιο και φραγή για το καλό που μπορεί και πρέπει να γίνει, αλλά κάποιος βάζει εμπόδια στη πραγμάτωσή του. Το σκάνδαλο δεν είναι κατ’ ανάγκη και μόνον ηθικιστικό, αλλά είναι κάθε είδους εμπόδιο που μπαίνει για να εμποδιστεί να γίνει κάτι σωστό. Ο Ιησούς κάνει αυτές τις βαριές δηλώσεις για να προστατεύσει την πίστη, ιδιαίτερα των πιο ‘μικρών’ όχι των παιδιών των ‘αδύναμων’. Η πίστη αυτών μπορεί να φαίνεται απλοϊκή και ευάλωτη, αλλά είναι ο μόνος πλούτος που έχουν, είναι η άδολη εμπιστοσύνη στον Ιησού και πρέπει λοιπόν να γίνεται σεβαστή και να προστατεύεται από τους τυχόν ‘ισχυρούς’ και όχι να υποβαθμίζεται ή ακόμη περισσότερο να λοιδορείται. Αντίθετα, οι “δυνατοί” πρέπει να δεσμεύονται να βοηθήσουν τους αδύναμους να ωριμάσουν και να ανδρωθούν στην πίστη.