Η ενότητα με τον Χριστό που είναι καρποφόρα, αλλά μπορεί και να ατροφήσει. Β΄ Κύκλος, 5η Κυριακή του Πάσχα (Ιωα, 15,1- 8)

 Κυριακή 30 Μαΐου 2021

Tο σημερινό κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο επικεντρώνεται στη διακήρυξη του  Ιησούς: “Εγώ είμαι το αληθινό αμπέλι”. Την περασμένη Κυριακή μελετήσαμε το “΄’Εγώ είμαι ο αληθινός βοσκός”. Στο ίδιο ευαγγέλιο βρίσκουμε και άλλες παρόμοιες διακηρύξεις του Ιησού όπως : «Είμαι το αληθινό ψωμί», «Είμαι το αληθινό φως”... Όλες αυτές οι δηλώσεις δείχνουν την συνείδηση  του Ιησούς, ότι είναι ο μόνος που μπορεί να προσφέρει την αληθινή ζωή που ο άνθρωπος αναζητά. Όποιος μένει ενωμένος μαζί του όπως το κλαδί στο κορμού του αμπελιού, σε οποίον είναι απαραίτητος όπως το ψωμί  για τη ζωή του και τον έχει ως το μοναδικό φως που φωτίζει τη ζωή του, τότε μπορεί να πει ότι είναι ήδη σωσμένος.

Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη Αγ.  Ευαγγέλιο 15,1- 8 

Εγώ είμαι το αληθινό αμπέλι και ο Πατέρας μου είναι ο γεωργός. Κάθε κλήμα πάνω μου που δεν κάνει καρπό, το κόβει. Ενώ κάθε κλήμα που κάνει καρπό το καθαρίζει, ώστε να καρποφορήσει περισσότερο.  Ήδη εσείς είσθε καθαροί, εξαιτίας του λόγου που σας είπα.  Μείνετε ενωμένοι μαζί μου κι εγώ θα μείνω ενωμένος μαζί σας. Όπως το κλήμα δε μπορεί να καρποφορήσει αφ' εαυτού του αν δε μένει ενωμένο με το αμπέλι, έτσι ούτε κι εσείς, αν δε μείνετε ενωμένοι μαζί μου.  Εγώ είμαι το αμπέλι, εσείς τα κλήματα. Αυτός που μένει ενωμένος μαζί μου κι εγώ μαζί του, αυτός παράγει πολύ καρπό, διότι χωρίς εμένα δε μπορείτε να κάμετε τίποτα.  Αν κάποιος δε μένει ενωμένος μαζί μου, πετάχθηκε έξω όπως το κλήμα και ξεράθηκε. Αυτά τα κλήματα τα μαζεύουν, τα ρίχνουν στη φωτιά και καίγονται.  Αν μείνετε ενωμένοι μαζί μου και τα λόγια μου παραμείνουν μέσα σας, ό,τι κι αν θελήσετε ζητείστε το και θα σας γίνει.  Μ'αυτό δοξάστηκε ο Πατέρας μου: όταν κάνετε άφθονο καρπό και γίνετε μαθητές μου.

Λόγος του Κυρίου

“Tο αμπέλι”, είτε το κλίμα, προσδιορίζει την κοινότητα των μαθητών που είναι ενωμένοι στο Χριστό, και ως εκ τούτου, αντλούν τη ζωή τους από τους χυμούς αυτού του κορμού και έτσι καρποφορούν. 

Η ένωση με τον Χριστό, το κορμό, αρχίζει με μια πράξη ακρόασης. Από κάποιους κάτι ακούσαμε για τον Ιησού από την Ναζαρετ που μας κέντρισε το ενδιαφέρον. Μάθαμε κάτι περισσότερο και εκτιμήσαμε το ότι ακούσαμε και μάθαμε.  Σιγά σιγά αυτή η γνώση  αναβαθμίζεται σε εμπιστοσύνη και πίστη, τόσο που αρχίζει να επηρεάζει τον τρόπο ζωή μας μέχρι που να προσαρμόσουμε ολόκληρη την ζωή μας στην διδασκαλία του Ιησού. Αυτή η πορεία και ολοκληρώνεται με το βάπτισμα. 

Από εκεί, αρχίζει μια άλλη διαδρομή, όπου τα  πάντα  κρίνονται με τα μάτια του Ιησού  Χριστού  και όχι  τα δικά μας. Στη διαδρομή αυτή δεν είμαστε μόνοι, είναι και όλοι εκείνοι που έκαναν την ίδια επιλογή με μας.   Αυτό σημαίνει ότι η ζωή μου είναι σε συνεχή ακρόαση του Λόγου του Ιησού, και ότι ζω κατά συνέπεια ,  παραγκωνίζοντας το τι εγώ θέλω. Αυτό σημαίνει διαπάλη μεταξύ της ζωής κατά συνέπεια με τη διδασκαλία του Ιησού  και του εγωισμού μου. Ο άνθρωπος είναι προικισμένος από τον ίδιο τον δημιουργό του με την  ελεύθερη βούληση και τη δυνατότητα αυτοδιάθεσης. Η  κατάσταση  υπό ακρόαση, δεν είναι εξάρτηση, όπως εκείνη του υπηρέτη από το αφεντικό, αλλά είναι όπως η κοινωνία μεταξύ φίλων: « Όποιος μένει μέσα μου και εγώ σε αυτόν...”. Δεν αποκλείεται λοιπόν και η παρεκτροπή που μπορεί να οδηγήσει την σχέση πίστεως με τον Ιησού να ατροφήσει. 

Η καρποφορία της ζωής ενός πρόσωπο είναι συχνά το αποτέλεσμα διαφόρων δοκιμασιών και δεινών που αντιμετωπίζει. Αυτό σημαίνει ότι μπροστά στις όποιες αντιξοότητες  δεν πρέπει να αναζητάμε τον τρόπο μόνο να τις αποφύγουμε, αλλά να βρούμε κάποιο έμπιστο πρόσωπο που να είναι πραγματικά διαθέσιμο να μας συμπαρασταθεί στον αγώνα μας, να τις ξεπεράσουμε προς όφελός μας. Και ποίος  μπορεί να είναι αυτός παρά ο Ιησούς. 

Ο μαθητής του Χριστού είναι εκείνος που φροντίζει να κάνει ωραία τη ζωή του άλλου. Β' κύκλος 4η Κυριακή του Πάσχα.

Κυριακή  23 Μάϊου 2021 

        Από τις εικόνες που μας παραθέτει η σημερινή ευαγγελική περικοπή, πρέπει να αναζητήσουμε μόνο εκείνο που πραγματικά θέλουν να μας πουν,  μένοντας στο πλαίσιο της συγκεκριμένης ομιλίας του Ιησού,  και όχι να περιπλανηθούμε σε όλες τις  “εν δυνάμει”  ερμηνείες που τροφοδοτούνται από ποιμενικές και   γλυκανάλατες ‘ρομαντικές εικόνες’ επιστροφής στη φύση… κοκ

      Διαβάζοντας το σημερινό ευαγγέλιο, μου γεννούνται  δύο συναισθήματα:  το ένα με ενθουσιάζει και με παρηγορεί και το άλλο ξυπνά την υπευθυνότητά μου. 

Ανάγνωσμα από κατά Ιωάννη άγιο Ευαγγέλιο   10,11-18

Εγώ είμαι ο καλός ποιμένας. Ο καλός ποιμένας θυσιάζει τη ζωή του για τα πρόβατα. Ο μισθωτός, που δεν είναι ποιμένας και που τα πρόβατα δεν είναι δικά του, βλέπει να έρχεται ο λύκος κι εγκαταλείπει τα πρόβατα και φεύγει. Κι ο λύκος τα αρπάζει και τα σκορπίζει. Αυτό το κάνει γιατί είναι μισθωτός και δεν τον ενδιαφέρει για τα πρόβατα.

 Εγώ είμαι ο καλός ποιμένας και γνωρίζω τα δικά μου και τα δικά μου με γνωρίζουν, όπως με γνωρίζει ο Πατέρας κι εγώ γνωρίζω τον Πατέρα και τη ζωή μου τη θυσιάζω για τα πρόβατα. Έχω κι άλλα πρόβατα που δεν είναι απ'αυτή τη στάνη και πρέπει κι εκείνα να τα οδηγήσω. Θα ακούσουν τη φωνή μου και θα γίνουν ένα ποίμνιο κι ένας ποιμένας. Γι' αυτό ο Πατέρας με αγαπά, επειδή εγώ θυσιάζω τη ζωή μου, για να την πάρω πάλι. Κανένας δε μου την αφαιρεί, αλλά εγώ τη θυσιάζω αφ' εαυτού μου. Έχω εξουσία να τη θυσιάσω κι εξουσία έχω πάλι να την πάρω. Αυτή την εντολή πήρα απ' τον Πατέρα μου".

Λόγος του Κυρίου 

      Ο  Ιησούς, λοιπόν, διακηρύσσει ότι είναι ο καλός (μου) βοσκός, και περιγράφει αυτή την ιδιότητά  του, όχι ως αυτός  που ηγείται και επιβάλλεται, αλλά εκείνος  που συμπαρίσταται στο ποίμνιό του και  φροντίζει  να κάνει καλή τη ζωή των προβάτων του. Αυτός ο βοσκός  μπαίνει ανάμεσα στο ποίμνιο και τους λύκους, και τους  εμποδίζει να το βλάψουν,  χωρίς να ζητά ανταπόδοση   από το ποίμνιο. 

       Και εγώ, ως μέλος αυτού του ποιμνίου, που γνωρίζω τις αδυναμίες μου και  τις ατέλειές μου, τις περιορισμένες δυνατότητές μου, όταν ακούω αυτή τη δήλωση νιώθω καλά, γιατί μου δίνει δύναμη, ζωή και κουράγιο ! Στο πρόσωπο  του ποιμένα Ιησού έχω την εγγύηση ότι ο Θεός δε με εγκαταλείπει στις πιο δύσκολες στιγμές … 

      Αυτή η διαβεβαίωση, συνάμα, όπως ήδη είπαμε, μου ξυπνά την υπευθυνότητα για τη ζωή μου,  αλλά και για τη ζωή των άλλων. Με ωθεί να φροντίζω όχι μόνο για την ποιότητα της δικής μου ζωής, αλλά και της ζωής των άλλων, ξέροντας ότι  όταν «τα βρω δύσκολα» ο Βοσκός μου θα δώσει ένα χέρι βοήθειας, και θα έρθει αρωγός στην προσπάθεια μου. Είναι εκεί για να με υποστηρίξει όταν προσπαθώ να καθορίζω και να διαχειρίζομαι  εγώ ο ίδιος τη  ζωή μου και όχι μοιρολατρικά να την υπομένω. Ο καθένας μας, στο μικρό του κύκλο, είναι υπεύθυνος ενός  ποιμνίου. Είναι το ποίμνιο που αποτελείται από όλους εκείνους με  τους οποίους σχετιζόμαστε, που ζουν γύρω μας και εμείς ανάμεσα τους, συγγενείς, φίλοι, γνωστοί, συμπολίτες, συνεργάτες,  κοκ.

Χριστιανική πίστη είναι γέννημα μιας πορείας. Β΄ κύκλος 3η Κυριακή του Πάσχα

Κυριακή 16 Μαΐου 2021

    Μια από τις μιζέριες τη ζωή μας μαζί με τα  σφάλματα  μας τις αμαρτίες μας , τις αδυναμίες μας, τις αστοχίες μας, τα αγκάθια του χαρακτήρα μας, που πρέπει να αντιμετωπίσουμε  είναι η δυσπιστίας που μας διατρέχει. Όλοι   δυσκολευόμαστε  να εμπιστευτούμε κάποιον άλλον που δεν είναι ο εαυτό μας. Για να κάνουμε ένα έστω ένα  μικρο άνοιγμα προς τον άλλο πρέπει πρώτα να  “αγγίξουμε” και αυτό το άγγιγμα  να μας υποχρεώσει να το παραδεχτούμε.

Ανάγνωσμα από κατά Λουκά άγιο Ευαγγέλιο   24,35-48

  

 Κατ’ εκείνο τον καιρό  ενώ οι μαθητές που γύρισαν από την Εμμαούς  εξηγούσαν όσα συνέβηκαν στο δρόμο και πως τον αναγνώρισαν , τον Κύριο, στον τεμαχισμό του ψωμιού, ο Ιησούς στάθηκε ανάμεσά στους μαθητές  και τους λέει: "Ειρήνη σε σας!". Ταραγμένοι και γεμάτοι φόβο, εκείνοι νόμισαν ότι έβλεπαν φάντασμα. Αλλά εκείνος τους είπε: "Γιατί είσθε ταραγμένοι και γιατί ανεβαίνουν στην καρδιά σας αμφιβολίες; Κοιτάξτε τα χέρια μου και τα πόδια μου, γιατί είμαι εγώ ο ίδιος. Ψηλαφήστε με και δείτε, διότι το φάντασμα δεν έχει σάρκα και οστά, όπως βλέπετε να έχω εγώ". Και λέγοντας αυτό τους έδειξε τα χέρια και τα πόδια. Ενώ ακόμα αυτοί δεν πίστευαν από τη χαρά κι ήταν έκθαμβοι, τους είπε: "Έχετε εδώ κάτι το φαγώσιμο;" Κι εκείνοι του έδωσαν ένα κομμάτι ψητό ψάρι. Και πήρε κι έφαγε μπροστά τους.                  

    Τους είπε τότε: "Αυτά είναι εκείνα τα λόγια που σας έλεγα ενόσω ήμουν μαζί σας, ότι πρέπει να εκπληρωθούν όλα όσα είναι γραμμένα στο νόμο του Μωυσή και στους προφήτες και στους ψαλμούς για μένα". Τότε άνοιξε το νου τους για να καταλαβαίνουν τις Γραφές. Και τους είπε: "Έτσι έλεγαν οι Γραφές ότι πρέπει να πάθει ο Χριστός και να αναστηθεί την τρίτη μέρα και να κηρυχθεί στο όνομά του μετάνοια σε όλα τα έθνη για την άφεση των αμαρτιών, αρχίζοντας από την Ιερουσαλήμ. Εσείς θα είσθε οι μάρτυρες όλων αυτών. Κι εγώ θα στείλω την υπόσχεση του Πατέρα μου πάνω σας. Εσείς, όμως, καθίστε στην πόλη ωσότου ενδυθείτε δύναμη από ψηλά".

                                                                                                                                   Λόγος του Κυρίου

Τα ευαγγέλια  δεν παραλείπουν να μας μεταφέρουν αυτή την εμπειρία των μαθητών, η σημερινή περικοπή μάλιστα προσθετει  και μια ακόμη  σημαντική λεπτομέρεια : οι μαθητές χαίρονται που συναντούν τον Ιησού ωστόσο έχουν τις επιφυλάξεις τους και είναι διστακτικοί, δεν ανοίγονται ευθύς εξ αρχής, συνεχίζουν να αμφιβάλλουν. Δυσκολεύονται να δεχτούν και να πιστέψουν ότι αυτό το πολύ ωραίο,  είναι αληθινό.  

Και αυτό γιατί τόσο εμείς όσο και οι απόστολοι πιστεύω, οι αστοχίες μας,  ο πόνος, η δυστυχία, το κακό , η επίγνωση των λαθών μας και  των προηγούμενων τραυματικών εμπειριών  σε ό, τι το καινούργιο έρχεται να μας συναντήσει και που δεν μπορούμε να το “αγγίξουμε”  μας καθιστά καχύποπτους, επειδή  δεν ξέρουμε τι φέρνει ακριβώς μαζί του. 

Ακόμη και το χαρμόσυνο αυτό γεγονός,  της ανάσταση του Ιησού δυσκολεύει τους αποστόλους  να το δεχτούν και να το πιστέψουν ως αληθινό γιατί  όπως την βιώνουν δεν ήταν στις προοπτικές  τους. Η θρησκείας τους μιλούσε για κάποια ανάσταση αλλά στο τέλος του Κόσμου μαζί με ένα απαστράπτοντα Μεσσία. Γιαυτό είναι  «Ταραγμένοι και γεμάτοι φόβο, νόμιζαν ότι έβλεπαν ένα φάντασμα.

Τα δώρα του Αναστημένου: Η Νέα δημιουργία, η Ειρήνη, το Άγιο Πνεύμα, και η Συγγνώμη. Β κύκλος, Β΄ Κυριακή του Πάσχα

 Κυριακή 9/05/2021 

Η σελίδα του Ευαγγελίου που θα ακούσουμε αυτή την Κυριακή, μας μιλάει  για το πώς οι πρώτοι μαθητές προσέγγισαν και  κατανόησαν το νόημα και τις συνέπειας του Πάσχα. Είναι μια βοήθεια  και για μας, για να κατανοήσουμε καλύτερα αυτό που  γιορτάσαμε και  ζήσαμε πριν από μια εβδομάδα, και όχι μόνο μια φορά το χρόνο, μιας και για τους χριστιανούς η Κυριακή είναι η «εβδομαδιαία γιορτή του Πάσχα». Δεν έχει νόημα να γιορτάζω κάτι αν δεν το κάνω δικό μου, αν δεν με βοηθάει να ζήσω καλύτερα: το πέρασμα από τη γιορτή στην πραγματική ζωή είναι απαραίτητο!

Από το Ευαγγέλιο κατά Ιωάννη (Ιωα. 20, 19-31)

    

Όταν βράδιασε εκείνη τη μέρα, δηλαδή την πρώτη μετά το Σάββατο κι ενώ ήταν κλειστές οι πόρτες του σπιτιού όπου βρίσκονταν οι μαθητές, επειδή φοβόνταν τους Ιουδαίους, ήλθε ο Ιησούς και στάθηκε στη μέση και του λέει: "Ειρήνη μαζί σας!" Κι όταν το είπε αυτό, τους έδειξε τα χέρια και την πλευρά του. Χάρηκαν, λοιπόν, οι μαθητές που είδαν τον Κύριο. Τους είπε, λοιπόν, πάλι ο Ιησούς: "Ειρήνη μαζί σας! Όπως έστειλε εμένα ο Πατέρας, έτσι κι εγώ στέλνω εσάς". Κι όταν το είπε αυτό, φύσηξε πάνω τους και τους είπε: "Λάβετε Άγιο Πνεύμα. Αν σε κάποιους συγχωρέστε τις αμαρτίες, τους έχουν συγχωρεθεί. Αν σε κάποιους τις κρατήσετε ασυγχώρητες, θα κρατηθούν έτσι".

    Αλλά ο Θωμάς που λεγόταν Δίδυμος, ένας απ' τους Δώδεκα, δεν ήταν μαζί τους όταν ήλθε ο Ιησούς. Του έλεγαν, λοιπόν, οι μαθητές: "Είδαμε τον Κύριο!" Κι εκείνος τους είπε: "Αν δε δω στα χέρια του το σημάδι των καρφιών και δε βάλω το δάκτυλό μου στο σημάδι των καρφιών και δε βάλω το χέρι μου στην πλευρά του, δε θα πιστέψω". Και μετά από οκτώ μέρες, πάλι οι μαθητές του ήταν μέσα και ο Θωμάς βρισκόταν μαζί τους. Κι ενώ οι πόρτες ήταν κλειστές, έρχεται πάλι ο Ιησούς και στάθηκε στη μέση και είπε: "Ειρήνη μαζί σας!" Μετά λέει στο Θωμά: "Φέρε το δάκτυλό σου εδώ και κοίταξε τα χέρια μου και φέρε το χέρι σου και βάλε το στην πλευρά μου. Και να μην είσαι άπιστος, αλλά πιστός!" Απάντησε ο Θωμάς και του είπε: "Ο Κύριός μου και ο Θεός μου!" Του λέει ο Ιησούς: "Επειδή με είδες, πίστεψες. Μακάριοι όσοι δεν είδαν και πίστεψαν".

Βέβαια, ο Ιησούς έκαμε και άλλα πολλά σημεία μπροστά στους μαθητές του, που δεν έχουν γραφτεί μέσα σ' αυτό το βιβλίο. Αλλά αυτά γράφτηκαν, για να πιστέψετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού και πιστεύοντας να έχετε ζωή στο όνομά του.

Λόγος του Κυρίου

Στη σημερινή μελέτη θα επικεντρώσουμε  την προσοχή μας σε  ορισμένα μόνο στοιχεία:

1- «Η Ειρήνη να είναι μαζί σας»  διακηρύσσει  ο Αναστημένος Ιησούς και  «δείχνει» τα  χέρια και την πλευρά με τα σημάδια του πάθους. Η ειρήνη του αναστημένου είναι συνώνυμη με τη μακαριότητα και δεν είναι μόνο απουσία πόνου, δυστυχίας και συγκινησιακών καταστάσεων  πόνου, άλλα η πληρότητα της ζωής, που μπορεί να βιωθεί ακόμη και μέσα στα βάσανα. Η πίστη στον αναστημένο Χριστό συμβάλλει όχι στο ότι τα βάσανα μπορούν να αποφευχθούν άλλα να βιωθούν και να ξεπεραστουν. Στο Χριστό ανανεώνονται οι σχέσεις με το Θεό, το συνάνθρωπο, τη φύση. Ο Χριστός μας βρίσκει όταν τον περιμένουμε και είμαστε έτοιμοι να τον δεχτούμε, μαζί με την κοινότητα στην οποία είμαστε ενταγμένοι.

2.- « Σε όσους συγχωρέσετε τις αμαρτίες θα τους είναι συγχωρεμένες».  Ειρήνη χωρίς Συγνώμη και Συγχώρεση αμαρτιών δεν υπάρχει. Η συγνώμη είναι η διαμόρφωση μιας κοινής εκτίμησης για τα πράγματα δια μέσου της κοινής πίστης στο Χριστό και η συγχώρηση είναι η καλλιέργεια της πραγματικής συνύπαρξης, διαμέσου της κοινής πίστης. Κανείς δεν είναι τέλειος, γι’ αυτό,  ό,τι επιθυμώ για μένα πρέπει να είμαι ικανός πρώτος εγώ να το δώσω. Ο Θεός γράφει μια νέα ιστορία ακόμη και μέσα από τα λάθη μας.  

Υπάρχει για όλους Ελπίδα Πάσχα 2021

Κυριακή  2 Μάϊου  2021

Σύντομες  σκέψεις  από το κατά Μάρκο Ευαγγέλιο: Μκ 16,1-8 και κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο  20,1-9. 

Ο χριστιανισμός δεν είναι ένα σύστημα ιδεών   που  θέτουν σε  πράξη κοινωνιολογικές θεωρίες ή ένα σύνολο επιστημονικών επιχειρημάτων τα οποία δικαιολογούν έναν τρόπο ζωής  ή   εκλαμβάνεται ως κάτι που δικαιολογεί την ύπαρξή του γιατί μπορεί να προσφέρει μοναδικές συγκινησιακές καταστάσεις που ικανοποιούν τον άνθρωπο, ή είναι  κάτι που γεννήθηκε για να προκρίνει μεγάλα ιδεώδη. Ο χριστιανισμός είναι θεμελιωμένος πάνω σε μια και μόνη  “ΚΑΛΗ   ΕΙΔΗΣΗ ”.                                                                                       

 Η ΕΙΔΗΣΗ  

Δυστυχώς, είμαστε συνηθισμένοι σε ειδήσεις που περιγράφουν καταστάσεις που τις περισσότερες φορές μας αφήνουν αδιάφορους ή  μας στενοχωρούν και μας θλίβουν  ή  μας προκαλούν αγανάκτηση επειδή πρόκειται  για αδικίες ή  απάτες  κλπ. Άλλες ειδήσεις που ακούμε είναι  τέτοιες  που  μας κάνουν να αισθανόμαστε πως  κάποιοι μας  κοροϊδεύουν,  ότι υποβαθμίζουν την νοημοσύνη μας. Αλλές πάλι  δημιουργούν διαμάχες, φρούδες ελπίδες και αυταπάτες, άλλε δίνουν την εντύπωση ότι «βγαίνουν» στον αέρα ή γράφονται  για να γεμίσουν τον χρόνο της εκπομπής  ή τον χώρο της εφημερίδας  και πολλές φορές για να αποπροσανατολίσουν τον  ακροατή ή τον αναγνώστη.  Τελικά    κάποια είδηση καταλήγει να είναι καλή  αν αφορά  την νίκη της  ομάδας μας σε έναν αγώνα π.χ. ποδοσφαίρου, ή  αν ενημερωνόμαστε  ότι κάποιος φόρος μειώθηκε ή στην καλύτερη περίπτωση ότι βρέθηκε κάποιο καινούργιο και αποτελεσματικό φάρμακο, ή  πως σε κάποια περιοχή του πλανήτη μας  δεν θα πεινάσουν... πολύ,  κ.ο.κ.                                   

“ΚΑΛΗ  ΕΙΔΗΣΗ” 

όμως είναι εκείνη που όχι μόνον προϊδεάζει για  κάποιες καλές επιπτώσεις στην ζωή μας  αλλά και που  είναι ικανή να μας αλλάξει τη ζωή εκ βάθρων προς το καλύτερο την ζωή μας π.χ.   όπως όταν εκείνος ή εκείνη, λέει στον άλλο/η, “σε αγαπώ, να παντρευτούμε” , ή όταν ο άνεργος  μετά από αρκετά  χρόνια χωρίς  εργασία ή με ευκαιριακά  μεροκάματα  ακούει να του λένε :  “από αύριο  προσλαμβάνεσαι, με μισθό τάδε...”   

Ιδού  η   “ΚΑΛΗ ΕΙΔΗΣΗ” η σημερινή