Κυριακή 26 Ιουλίου 2020
Τρεις ακόμη παραβολές του Ιησού για την Βασιλεία των ουρανών που κατά κάποιο τρόπο είναι ένα σχόλιο στο: “Μακάριοι όσοι νιώθουν τον εαυτό τους φτωχό μπροστά στο Θεό, γιατί δική τους είναι η βασιλεία του Θεού”. Ο Θεός Πατέρας δίνει, ο άνθρωπος πρέπει να έχει ανοιχτά τα μάτια και τα αυτιά, για να τα κάνει δικά του.
Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο Μτ 13, 44-52
Και συνέχισε ο Ιησούς να διδάσκει λέγοντας: Μοιάζει η βασιλεία των ουρανών με θησαυρό κρυμμένο σ'ένα χωράφι, που όταν τον βρήκε ένας άνθρωπος τον έκρυψε. Κι απ'τη χαρά του πηγαίνει και πουλά όλα όσα έχει και αγοράζει εκείνο το χωράφι.
Μοιάζει, πάλι, η βασιλεία των ουρανών με έναν έμπορο που αναζητά όμορφα μαργαριτάρια. Κι όταν βρει ένα πολύτιμο μαργαριτάρι, πηγαίνει και πουλά όλα όσα έχει και το αγοράζει.
Μοιάζει, πάλι, η βασιλεία των ουρανών με ένα δίχτυ που ρίχθηκε στη θάλασσα κι έπιασε κάθε λογής ψάρια. 'Οταν γέμισε το δίχτυ, το έσυραν στο γιαλό και κάθησαν και μάζεψαν τα καλά ψάρια σε δοχεία, ενώ τα άχρηστα τα πέταξαν έξω. Έτσι θα γίνει και στο τέλος του κόσμου. Θα βγουν οι άγγελοι και θα χωρίσουν τους κακούς απ' τους δίκαιους και θα τους ρίξουν στο καμίνι της φωτιάς. Εκεί θα είναι ο θρήνος και το τρίξιμο των δοντιών.
Τα καταλάβατε όλα αυτά;" Του λένε: "Ναι". Κι εκείνος τους είπε: "Γι' αυτό, κάθε γραμματέας που διδάχθηκε για τη βασιλεία των ουρανών, μοιάζει με έναν οικοδεσπότη, ο οποίος βγάζει από το θησαυρό του νέα και παλαιά".
Λόγος του Κυρίου
Στην πρώτη παραβολή κάποιος απλά βρίσκει το θησαυρό· του δόθηκε η ευκαιρία, την εκτίμησε και με χαρά την αξιοποιεί. Δεν είναι ανίδεος και θα προσπαθήσει με τον καλύτερο τρόπο να ανταποκριθεί.
Στη δεύτερη παραβολή εκείνος που βρήκε το μαργαριτάρι είναι κάποιος που ξέρει τι θέλει και με επιμονή το αναζητά. Βρίσκει αυτό που αναζητά, κάνει τους υπολογισμούς και ανταποκρίνεται με τον καλύτερο τρόπο.
Και στις δύο περιπτώσεις ο ενδιαφερόμενος “...πηγαίνει και πουλά όλα όσα έχει και αγοράζει το χωράφι ή το ένα μαργαριτάρι ”. Είναι ενέργειες μιας ολικής αναπροσαρμογής της ζωής τους με βάση καινούργιες εκτιμήσεις και αντιλήψεις που το γεγονός τους δημιούργησε. Τέτοια ανακατάταξη μόνο ο ευεργετημένος μπορεί να εκτιμήσει· από τους περισσότερους μπορεί να κριθεί και ως παράλογη.
Ενδιαφέρουσα είναι και η δυναμική που χρησιμοποιεί ο Ιησούς για να περιγράψει την ανακάλυψη της Βασιλείας του Θεού: «Συνάντησε, εκτίμησε και αποδέχθηκε, προσαρμόστηκε». Δεν φτάνει, όμως, κάποιος να τη συναντήσει/ανακαλύψει για να γίνει δική του. Για να γίνει “δική” του, απαιτείται μια άμεση, ριζική και οριστική απόφαση. Μια απόφαση που αφορά τη μέχρι τότε ύπαρξή του, και που από τώρα, καθορίζει το μέλλον του. Την αλλαγή της Μετάνοιας, την αλλαγή νοοτροπίας την προκαλεί η χαρά της εύρεσης.
Η Βασιλεία του Θεού μπορεί να φαίνεται απαιτητική αλλά δεν επιβάλλεται, γίνεται δεκτή και τα υπόλοιπα είναι αποτελέσματα της συνεργασίας. Η Βασιλεία του Θεού δεν είναι μακριά μας, είναι μέσα στο χωράφι μας, στη ζωή μας, στην ικανότητα μας να αναζητήσουμε κάτι καλύτερο. Κανείς δεν ξέρει τι κρύβει η ζωή του καθενός μας.
Είναι βέβαιο ότι στη ζωή του καθενός υπάρχει ένας θησαυρός και χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί να τον ανακαλύψουμε και να τον αξιοποιήσουμε.
Στην τρίτη παραβολή, του “διχτυού που ρίχθηκε στη θάλασσα” ο ψαράς μόνο στο τέλος, όταν πια ανασύρει το δίχτυ, ξέρει τι έπιασε. Δεν μπορεί να διαλέξει τι θα πιάσει στο δίχτυ του. Τότε διαπιστώνει τι άξιζαν οι κόποι του. Αλλά ακόμη και τότε ό, τι πιάσει στο δίχτυ δεν είναι πάντα αξιόλογο. Χρειάζεται να γίνει και διαλογή, και αυτή γίνεται στο τέλος. «Συνυπάρχουν» δεν σημαίνει ότι είναι της ίδιας αξίας. Η διαλογή γίνεται με βάση τι είναι χρήσιμο: τι είναι αιτία ζωής, ή τι είναι άχρηστο : όταν δεν είναι αιτία ζωής αλλά θανάτου. Η επιλογή είναι μια διαπίστωση: τι είναι ο καθένας.
Οι παραβολές του Ιησού δεν αφήνουν τους ακροατές του Ιησού απλούς και παθητικούς ακροατές, αλλά συμμέτοχους στο ξεδίπλωμα της αφήγησης και στην κατανόηση του νοήματος που μεταφέρεται μέσα από κάθε παραβολή και τέλος τους καλεί να τοποθετηθούν. Οι παραβολές είναι μια ακόμη πρόσκληση, τότε και σήμερα, να μην αντιμετωπίζουν οι μαθητές Του τη ζωή επιφανειακά, αλλά να ξέρουν να ακούν και να βλέπουν και να αξιοποιούν τις ευκαιρίες που τους δίνονται.
x